Eίμαστε στο "a33"....!

[aiollus]

Eίμαστε στο "a33"....!

...κάποιοι από εμάς βρεθήκαμε εδώ για να ανταλλάξουμε κομμάτια από την ψυχούλα μας...κάποιους λαχταράμε να γνωρίσουμε, κάποιοι λαχταρούν να μας γνωρίσουν.
Τα περιθώρια? στενά.
Η επικοινωνία? κάτω από τους αδυσώπητους όρους της εχεμύθειας, αυτής της ανόητης και καταραμένης κρυψίνοιας που βάλαμε "βραχνά" στον λαιμό μας, και βραχνά μιλάμε γιατί φοβόμαστε γι' αυτό που είμαστε κι' όχι γι' αυτό που υπάρχει πίσω από την οθόνη της "άλλης άκρης"..

Μιλήστε φίλοι μου με άτομα που συμπαθήσατε και επιθυμήσατε από εδώ μέσα, μιλήστε χωρίς φωνή, χωρίς εικόνα, δικαιώστε τους φόβους που μοιάζουν να έχουν γίνει "εργαλείο" της αλλοτρίωσης μας.

Είναι φοβερό σχολείο για όλους μας, να μην χρειάζεται να θυμηθούμε τίποτα !! γιατί πάντα λαχταρήσαμε κάτι....

Να δείξουμε πόσο αληθινοί θέλουμε να γίνουμε...

[kuria]

ωρε a33 το λενε αυτο που μπαινοβγαινω ασυστολα;

[seagull]

ειναι αδυνατο πριν το οτιδηποτε να μην υποκλιθω στο μεγα ζεστο χαμογελο που εκπεμπει μια κυρια
Ερωτηση ..το ασυστολα οριοθετειται ?

μπηκα (κακως ή καλως) στον α33 στη πλεον δυσκολη φαση
...τυχαια γνωρισα την σελιδα την πρωτη φορα ψαχνοντας κατι στο google και η καταλυτικη ηταν οταν για δευτερη ξαναβρισκοντας την, την ανοιξα
Μου αρεσε το επιπεδο που διεκρινα που υποθετω το στηριζουν και βασιζεται σε αξιολογα ατομα που ειναι η ραχοκοκκαλια του και αυτο νομιζω με κρατησε Αν και δεν γνωριζω λεπτομερειες εχω υποθεσει οπως και οι καλυτερες οικογενειες και συλλογοι :)αντιμετωπιζει τα κλασσικα της ελληνικης κουλτουρας ..με μικροπροβληματα..ειναι και φυσικο
Δεν στεκεσαι εκει ουτε σε αποσχολει οπως και αλλες λεπτομερειες ..
ακουγεται πως η τεχνη της επικοινωνιας και της συζητησης παρακμαζει στην εποχη μας μεσα απο την τεχνολογια και τις οθονες..στα μπαρ με τη δυνατη μουσικη Η ελευθερη συζητηση η προσκαιρη και αλογοκριτη ειναι βασικη, αναγκη για την ελυθερη σκεψη και λογο  
Η συμμετοχη του καθενα μας υποθετω δεν απαιτει μεγαλη προσπαθεια αρχικα, αλλα δεν ξερω ποσο λειτουργει τελικα σαν μηχανη αποφυγης συνομιλιας γιατι ουσιαστικα κομματι σου δινεις  
γιυτο για  μενα η περιπετεια εδω λειτουργησε σαν σκαλοπατακι αρχικα..ισως σαν μεγαλη σκαλα..εκει παει το σχολειο που ανεφερες aiollus ..δεν ενδιαφερει φυσικα η προβολη (ανευ ουσιας ειναι) ουτε ο μονολογος η φυγη τελικα αλλα και το να συμμετεχεις ..καταληγεις στο να ακους ...θελω να ευχαριστησω τον καθενα σας ειτε σας γνωριζω ειτε οχι που με ανεχεστε αρχικα ..ελπιζω εν καιρω μια και τα βηματα μου ειναι μικρα να σας μαθω καλυτερα..ξερω πως ειναι δυσκολο λογω αποστασης και γενικοτερα   ομως αρχικα η καρδια και η σκεψη ειναι ανοιχτες
δεν εχουν σημασια καποια ονοματα και ουτως η αλλως σημασια εχει και η αμφιρροπη ροη ...θα θελα να προσπαθησω να ακουω και σας καλυτερα..
σε ευχαριστω aiollus(ακο)

[Enia]

Στίχοι: Θοδωρής Μανίκας
Μουσική: Θοδωρής Μανίκας
Πρώτη εκτέλεση: Thirty Dirty

Ήμασταν στον αέρα, σ' ένα άλλο ταξίδι
πρίγκιπες μιας νιότης τόσο μακρινής
Περάσανε τα χρόνια και είναι σαν μια μέρα
όσα κάναμε δεν τα 'σβησε κανείς!

Πέρασαν από πάνω μου κορμιά και φίλοι
Πατρίδα, εχθροί, δουλειές και τα φιλιά μιας τρελής
Μα, μέσα μου βαθιά, η σπίθα είχε ξεμείνει
Περίμενα πως θα ξαναφανείς

Και, ξαφνικά, ξαφνικά
είμαστε στον αέρα όπως παλιά
όπως παλιά
Είμαστε στον αέρα!

Όταν σκορπίσαμε, νόμιζα πως θα ήταν για λίγο
Πως κάτι θα μας έφερνε καιν πάλι μαζί
Θυμό και λύπη πήρα από τον κόσμο, πριν του ξεφύγω
Πριν χτίσω την δικιά μου φυλακή

Γιατί στον έξω κόσμο τριγυρνούσαν λύκοι
Που θα 'θελαν να με πείσουν ότι είμαι αρνί
Τα όνειρα μου, λοιπόν, τα 'ξέραν τέσσερις τοίχοι
Μέχρι που ξαναφάνηκες εσύ

Και, ξαφνικά
Ξαφνικά είμαστε στον αέρα όπως παλιά
όπως παλιά
Είμαστε στον αέρα όπως παλιά

[heinrich]

είμαστε δυοοοο
ειμαστε τρεεεειιιιςςς
είμαστε αλφα τριαντατρεειιιιις

εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ποτέ δεν συγκεντρωθήκαμε 33 άτομα

[kuria]

εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ποτέ δεν συγκεντρωθήκαμε 33 άτομα

δηλαδη τωρα προσπαθεις να μας πεισεις πως ολα τα αλλα που συμβαινουν εδω μεσα τα καταλαβαινεις απολυτα...

[heinrich]

αμε!!!!

[Pappas10]

Βρέθηκα στο α33 μετά από... πρόσκληση. Πάντα μου άρεσαν οι διαδικτυακοί τόποι και το να γνωρίζω ανθρώπους μέσα από αυτούς.

Όταν μπήκα το α33 είχε πραγματικά πολύ καλό επίπεδο το οποίο φρόντισα σε χρόνο ντε-τε-ρμινισμός να χαμηλώσω τουλάχιστον 10 επίπεδα...

Γνώριζα ήδη κάποιους από τους "τακτικούς" θαμώνες του α33, γνώρισα ακόμα περισσότερους. Πέρασα ίσως την δυσκολότερη περίοδο της ζωής μου με την παρέα του α33 και δεν το μετανοιώνω ούτε στιγμή. Η παρέα ίσως και να το έχει ψιλομετανοιώσει...

Τέλος πάντων, και ανεξάρτητα από το πόσο συμμετέχω, το α33 είναι το site μου... μαζί με τα sites του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ.

Είναι ο χώρος που εκφράζομαι και - αρκετές φορές - με εκφράζει. Εϊναι ένας χώρος που με κάνει να γελάω, να προβληματίζομαι μερικές φορές να κλαίω. Είναι ένας χώρος που κάποιοι θαμώνες του με πλήγωσαν, κάποιους πλήγωσα (και τους ζητώ συγνώμη) με κάποιους γέλασα ή έκλαψα ή  τσακώθηκα΄ή ήπια ή έφαγα ή συζήτησα ή σχολίασα ή όλα μαζί, με κάποιους έκανα παρέα και με κάποιους όχι.

Όπως και να έχει ο α33 είναι η virtual κοινωνία μου... κάτι σαν το ψηφιακό χωριό μου.

Και άσχετα από το πόσο αναπτύσω διαπροσωπικές σχέσεις... γουστάρω τους συγχωριανούς μου....

Με εκτίμηση,

Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.

[Enia]

Έτσι!  

[pelasgia]

hrtha ston a33 meta apo prosklhsh! ekana polla xronia chat wspou to barethika kai to eixa stamathsei. meta apo dyo xronia apomaksynshs apo to chat na me pali edw na kanw chat! fysika den ton metanionw pou mphka kai egw sthn parea toy a33! me kanei na ksexniemai, na gelaw! A33 FOR EVER loipon na eiste kala paidakia me exete bohthisei se dyskoles katastaseis na ksexastw [/img][/quote]

[black_velvet]

Το'χω ξαναπεί... ας το πω άλλη μια φορά...

Ήρθα εδώ μέσα απρόσκλητη!  ]

[Alabastro]

...Xμ. να το πω τωρα... ειχα κανει εγγραφη σε ολα τα τσατ και ολα τα σιτε που εβρισκα μποροσταμου... σε μια παρα παρα πολυ δυσκολη "φαση" της ζωης μου...αρχισα να μπαινω "ασυστολα" παντου... για να ξεχναω.. να παρηγοριεμαι να μην "σκεφομαι" ...ΕΓΩ στο ιντερνετ??? απιστευτω το κατηγορουσα και το χλευαζα... και δεν το χρησιμοποιουσα παρα μονο για μερικες πολυ απαραιτητες εργασιες... Και εκει που χαλαρωνα ενα πρωινο πινοντας καφεδακι... με το νικ ναμε ΟΜΟΡΦΗ..(τρομαραμου) πεφτω πανω σε ενα αλλο παιδι που θελει να με γνωρισει και μου χτυπαει πριβε το νικ του (SOTIS) ... μου ειπε ...οτι θελει να με γνωρισει :shock:  αλλα οτι ειναι οπερ σε ενα πολυ καλυτερο και ποιοτικοτερο σιτε.... ελα κανε μια εγγραφη μου λεει....αντε να δω τι ειναι τουτο...και ναμαιιιι ... :lol: μετα αρχισα να μπαινω και στο τσατ... ειμασταν 3-4 ατομα..καλοκαιρι γαρ...ειχαν φυγει οι περισσοτεροι... και ετσι που ειμαστε λιγοι..γνωρισα Φυσικα των Κωστα... και δεσαμε σαν παρεα....σε λιγο χρονικο διαστημα ειχα γνωρισει πολλους φιλους μου απο αλλα σιτε στον α33...
στοχος μου ειναι να ειμαστε 100 ατομα στο τσατ μια μερα :roll:  :lol: ΦΑΝΑΤΙΚΙΑ ΤΟΥ Α33 ΤΩΡΑ ΠΙΑ...ΔΕΝΤΟΝ ΑΛΛΑΖΩ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ

[SurvivoR]

:bowdown:  :bowdown:  :bowdown:  :bow :bowdown:  :bowdown: down:

[SoFiA24]

Η δική μου ιστορία πάει αρκετό καιρό πίσω και θα μου επιτρέψετε να αναφέρω όχι μόνο τα καλώς αλλά και τα κακώς κείμενα που μπορεί να συνάντησα. Τι μικροκοινωνία θα ήμασταν άλλωστε αν δεν υπήρχαν κι αυτά;

 Γράφτηκα εδώ στις 12 Ιουλίου 2005. στην αρχή δεν πολυέμπαινα, δεν πολυέγραφα...Κατά βάσην έκανα αυτό που κάνω πάντα όταν γνωρίζω νέους ανθρώπους : απλά παρατηρούσα... Η πρώτη συνάντηση στην οποία πήγα αν δε μ απατά η μνήμη μου ήταν στις 18 Νοεμβρίου 2005 . Είδα ενδιαφέροντες ανθρώπους οι περισσότεροι εκ των οποίων με το επίπεδο, με τα στοιχεία που εγώ θα ήθελα να έχω στη ζωή μου και γι αυτό και συνέχισα να μπαίνω και να συμμετέχω ακόμα πιο ενεργά.

        Εδώ μέσα βίωσα πάρα πολλά πράγματα. Κόντρες, έρωτες, φιλίες (μερικές εκ των οποίων κρατούν ακόμα , άλλες δυστυχώς δεν ανταποκρίθηκαν στα στάνταρ μου οπότε δεν υφίστανται και πλέον)...Οτι θα μπορούσε να βιώσει κανείς και έξω από το pc... Δε θα ξεχάσω ποτέ την απίστευτη οικειότητα που ένοιωσα από την πρώτη στιγμή με ορισμένους ανθρώπους ούτε βέβαια και τον άσχημο τρόπο με τον οποίο φέρθηκαν κάποιοι και κάποιες, υποτιμώντας όχι μόνο την νοημοσύνη μου αλλά και την καλοσύνη- ευπιστία που έδειξα απέναντί τους. Δεν κρατώ κακία πουθενά και μακάρι όλοι να είστε και να περνάτε καλά αλλά για μένα όταν μπει το Χ είναι και οριστικό. Κι αυτό μην το θεωρήσετε κέρδος σας...

         Θεωρώ πως το συγκεκριμένο site συνέβαλε τα μάλα για να γνωρίσω τον άντρα της ζωής μου. Όχι δεν είναι μέσα από το site, δεν είναι καν μέλος. Απλά οι συγκυρίες τον έφεραν δίπλα μου και έχοντας περάσει ένα ταλαιπωρημένο έτος με πολλά μαθήματα προερχόμενα από εδώ κατάφερα κι όχι μόνο είδα τι είχε να μου προσφέρει αλλά επέτρεψα και στον εαυτό μου να δεχτεί την ευτυχία.

Και σε μια εποχή που όλοι πιστεύουν οτι τα θαύματα είναι προϊόντα της φαντασίας εγώ βρέθηκα να ζω ένα.

Ευχαριστώ όσους ήταν κι όσους θα είναι ενεργά δίπλα μου (κι όχι όποτε θα τους κυνηγήσω εγώ) και να ξέρετε οτι σας αγαπώ (όχι δεν μετατράπηκα σε Μαρία Αλιφέρη ξαφνικά)

Καλό απόγευμα σε όλους  

Σοφία