ΜΑΣΚΕΣ

[PoiSoN_GiRL]

Σαν όνειρο



Ψάξε
στο λαβύρινθο της σκέψης
πες μου, είδες;
την απάντηση στο που
και πως μας βρήκες
θα 'χουμε να λέμε πάντα για τις νύχτες
στα λιμάνια στους σταθμούς

Στα σύννεφα
πετάς και περιμένεις
Σαν κύμματα
μακρυά μακρυά μου φεύγεις
Σαν όνειρο
ματιά μεσ' το σκοτάδι
ένα όνειρο
φωτιά κοντά ανάβει

Νιώσε
έστω μια στιγμή
και πες μου, μήπως είδες;
πως περνούν και πως γελούν
μαζί τις νύχτες
ότι είχαν να πουν το είπαν
μη κλαίς
ετοιμάσου να χαθώ

Στα σύννεφα
πετάς και περιμένεις
Σαν κύμματα
μακρυά μακρυά μου φεύγεις
Σαν όνειρο
ματιά μεσ' το σκοτάδι
ένα όνειρο
φωτιά κοντά ανάβει

[PoiSoN_GiRL]

Θελω να πιω



Το στόμα στεγνό
το μυαλό μου βουίζει
οι τοίχοι γυρίζουν
θέλω να πιώ

Το πρόσωπο χλωμό
η ψυχή μου μαύρη
η πόλη σαπίζει
θέλω να πιώ

Η σκέψη στον πάγο
το σώμα καίγεται
το μέλλον βουλιάζει
θέλω να πιώ

Δωσ' μου απ' το νερό που καίει
παραμύθια η στάχτη μου να λέει

Το στόμα στεγνό
το μυαλό μου βουίζει
οι τοίχοι γυρίζουν
θέλω να πιώ

Η σκέψη στον πάγο
το σώμα καίγεται
το μέλλον βουλιάζει
θέλω να πιώ

Το πρόσωπο χλωμό
η ψυχή μου μαύρη
η πόλη σαπίζει
θέλω να πιώ

Δωσ' μου απ' το νερό που καίει
παραμύθια η στάχτη μου να λέει

Το στόμα στεγνό
το μυαλό μου βουίζει
οι τοίχοι γυρίζουν
θέλω να πιώ

Το πρόσωπο χλωμό
η ψυχή μου μαύρη
η πόλη σαπίζει
θέλω να πιώ

Η σκέψη στον πάγο
το σώμα καίγεται
το μέλλον βουλιάζει
θέλω να πιώ

Δωσ' μου απ' το νερό που καίει
παραμύθια η στάχτη μου να λέει

[PoiSoN_GiRL]

Άρωμα


Νύχτες μακριές πέρα απ' το άρωμα του πόθου
το νοιώθω σαν χτες
Νύχτα θολή δυο λευκά περιστέρια
μια πελώρια σιωπή
Μαύρος καπνός ένας δρόμος για μάς
ένας μουντός ουρανός
Πιο δυνατό από το πάθος του ανέμου
απ' την οργή των θεών
 
Ζαλίζει, όταν θα σβήσουν τα φώτα
το άρωμα της το σκοτάδι τρυπά
Λόγια πολλά σαν μια αντανάκλαση
που σβήνει όπως το φως κι η σκιά
 
Νύχτες τρελές εκεί στα Κάστρα που γυρνούσαμε
μαζί μέχρι χτες
Θέλω να πω στην ψυχή μου πως υπάρχω
είμαι εδώ, είμαι εδώ

[PoiSoN_GiRL]

Κάτι πιο μικρό απ’ το τίποτα


Βγήκα, απ' το παράθυρο και κοίταξα
Δρόμους, φώτα, αμάξια, μηχανές
Τρίβω, τρίβω τα μάτια μου και κρύβομαι
Δίπλα σε σκοτεινές επιγραφές

Πόσες φορές κι αν σου το πω
Τόσες φορές θα το σκεφτώ
Πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
Αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
Κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
Την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες

Βρήκα, βρήκα ένα πύργο και ανέβηκα
Να δω, να δω την πόλη από ψηλά
Πάνω απ' τις κεραίες και τα καλώδια
Κόσμος να μου φωνάζει έλα κοντά

Πόσες φορές κι αν σου το πω
Τόσες φορές θα το σκεφτώ
Πως σκύβω στη θλίψη μου να δω
Αν έχω την άνοιξη μέσα μου
Πόσες φορές μου είπες μπορείς
Κοντά μου πάλι να σταθείς
Μη σταματάς μου είπες να ζεις
Την κάθε στιγμή κι όμως έφυγες

[PoiSoN_GiRL]

Ταξίδι στο χρόνο


Πάλι τα ίδια επανάληψη
Δεν ξέρω ποια θα είναι η κατάληξη
Πάλι μοναχός δεν ξέρω τι να πω
Πώς να γεμίσω αυτό το ακαθόριστο κενό
 
Μες στο χρόνο ταξιδεύω μα όλα στάσιμα
Η ζωή μας προσπερνάει πίσω δεν γυρνά
Σπάνιο φαινόμενο κάποια καλή στιγμή
Μη ρωτάς να σ' απαντήσω, δεν ξέρω το γιατί
 
Εσύ μακριά και όλοι οι φίλοι μου χαμένοι
Σύντροφος μου η μοναξιά, τίποτα δεν μένει
Είναι ώρες που με πιάνω να παραμιλώ
Περίεργα παιχνίδια μου παίζει το μυαλό

[PoiSoN_GiRL]

Το καράβι του Νότου

Ακούω φωνές απ’ το λιμάνι, ανθρώπους να γυρεύουν
Καράβι που να φεύγει προς το νότο
Η φωνή του καπετάνιου, τα πλοία που σαλπάρουν
Για χώρες που φαντάζουν ξεχασμένες

Όλα τα πάντα για μια θέση, στο πλοίο που θα φύγει
Ταξίδι προς το νότο έχει χαράξει
Απ’ την Αθήνα προς την Κρήτη, ξανά Θεσσαλονίκη
Καράβι που χει φύγει προς το Νότο

Μια ακόμη νύχτα παγερή
Πορεία νότια σκοτεινή
Κανένας δεν κοιμάται δω
Ένα καράβι του νότου μυστικό
Το καράβι του Νότου……

Κλείσε τα μάτια πες μου κάτι να φύγουνε τα φώτα
Ψυχή μέσα στο σώμα ταραγμένη
Τους εφιάλτες που ταράζουν, τα δάκρυα του νότου
Μια πόλη που φαντάζει βυθισμένη

Ακούω φωνές απ’ το λιμάνι, ανθρώπους να γυρεύουν
Καράβι που να φεύγει προς το νότο
Απ’ την Αθήνα προς την Κρήτη, ξανά Θεσσαλονίκη
Καράβι που χει φύγει προς το Νότο

[fistiki]

to "πρωινά όνειρα" το έχεις?

[Enia]

fistiki, αν περιμένεις απάντηση από το poizonaki θα περιμένεις πολύ  
το έχω σε mp3, όποτε με πετύχεις online πες μου να στο στείλω.

[fistiki]

ευχαριστώ,έχω τα τραγουδάκια τους.Για στίχους έψαχνα

[Rakendytos]

Σάββατο, 31 Οκτώβρη

 
Ήτανε βράδυ στο ποτάμι
κι η νύχτα με μαβιά παλάμη
ξέπλεκε κάθε της πλοκάμι
μες στο νερό που πόντιζε τη βαριά μας καρδιά
 
Ήταν το βράδυ ένα μετάξι
και στην ψυχή είχε βάλει τάξη
η σκέψη που όλα τα 'σωσε προτού να γεννηθούν
 
Κάποτε ανάβαν παραθύρια
κάποτε γέρναν τα γιοφύρια
και τα μουντά κι άναρθρα κτίρια
μας έδειχναν πως οι καρδιές χαλνούν ότι ποθούν
 
Μείναμε μόνοι δίχως γνώμη
ίσως μας πείραξε το ρόμι
που η νύχτα μητριά μας ποτίζει πυκνό
και μες στους δρόμους τα φανάρια
χορεύανε τρελά, σαν ζάρια
 
Πότε γοργά και πότε ανάρια
που κάποιο χέρι πέταγε λευκά απ' τον ουρανό

[Anonymous]

Στίχοι]

Κάνουμε όνειρα

Τι κι αν σβήσανε τα φώτα δηλαδή;
Τι κι αν μου 'μεινε μονάχα μια αναπνοή;
Δεν πειράζει αν είσαι φίλος ή εχθρός
δε με νοιάζει που αλλάζει κάθε τόσο ο καιρός

Κι όμως κάτι μ' ενοχλεί
η μοναξιά σ' αυτή τη γη
σώμα μου χωρίς σκιά
χωρίς καμία συντροφιά

Κάνουμε όνειρα
σαν κι αυτά που κάνουν τα παιδιά]