Δική σου... η αποψινή Πανσέληνος...

[orxidea]

Γλυκέ μου,
Βγες να δεις την αποψινή Πανσέληνο…Δεν έχεις εσύ να ζηλέψεις τίποτε από αυτήν…Και οι δυο εκπέμπεται την ίδια λάμψη!
Κοίτα την πώς ανεβαίνει πάλι από το βουνό!!! Προχωρεί … διασχίζει το διάστημα , ανάλαφρη, υπέρλαμπρη…Απόψε ας ησυχάσει επιτέλους η ανθρώπινη καρδιά... Οι νόμοι που ακολουθεί αυτή η υπέρλαμπρη σφαίρα από φως, αιώνιοι. Δεν θα αλλάξουν ποτέ… Θα είναι για πάντα αιώνιοι…
Κάθε πανσέληνος και μια ιστορία… και η αποψινή , έχει την δική της ιστορία. Μια μικρή, κοινή ιστορία, που θα μπορούσε κανείς να την βρει στα χαρτιά κάθε ανθρώπου που αγάπησε και αγαπάει, γιατί όσο βαθαίνει η ζωή μας, τόσο μικραίνει η ιστορία μας. Στο τέλος θα μπορούσε να γίνει μια φράση, από κείνες που διαβάζαμε στα μνημεία. Δεν ξέρω αν είναι η τελευταία μου φεγγαροβραδιά, μα κρατεί τα ριγηλά δώρα μιας τελευταίας. Μυρωδιές, ήχους και νοσταλγίες… Αναμνήσεις… Αναμνήσεις… και ένα cd  που ακούγοντας το μου θυμίζει κι απόψε την ύπαρξή σου…Αλήθεια που πήγαν όλες αυτές οι στιγμές μας?  
Τώρα είμαι σε άλλη πραγματικότητα, χωρίς καμιά διακόσμηση. Ω, ναι. 'Έρχεται μια στιγμή που όλα τα γύρω του τα θέλει κανείς αυστηρά και στεγνά. Μόνο από την καρδιά και από το νου προσδοκά βοήθεια για να εκφράσει την μεγάλη επιθυμία. Από την πείρα που απόκτησε ταξιδεύοντας και αναζητώντας την Ιθάκη του…
Πανσέληνος απόψε. Στο περιβόλι με τις ανθισμένες λεμονιές κελαηδεί ένα αηδόνι. Γαλήνη και ερημιά. Τα βρέφη ανοίγουν τα χέρια για να πιάσουν το όνειρο που αρχίζει να περνά από τα μισόκλειστα μάτια τους. Υπάρχει τόση τρυφερότης που δεν την αντέχει κανείς. Ο κόσμος είναι όπως τον είδαν οι προφήτες.
Μα κοντά σ' αυτές τις βραδιές με πανσέληνο, θυμάμαι και κάποια άλλη. Μα απόψε με πλησιάζει  μόνη της, ακάλεστη, αργοπάτητη, σα να θέλει να αντικαταστήσει όσες πέρασαν μάταια… 'Έστησε επάνω μου η σελήνη το μάτι της, με τύλιξε με το βλέμμα της … θεέ μου σε βλέπω… σε βλέπω μέσα σε αυτήν… δεν μπορεί να είναι οφθαλμαπάτη… έλα καλέ μου, έλα…
Έλα, απόψε και κάθισε μαζί μου στο πλατύσκαλο.
Παντού υπάρχει ένα μικρό, φιλόξενο μέρος στο ξέφωτο, που να χωράει εμάς τους δυο… Παντού…

07/09/2006[/i][/color]
(Αφιερωμένο... )

[img]http]