ΜΟΝΑΞΙΑ

[fistiki]

θα μου παρεις τη μοναξια?

[anastasia]

:roll:  :roll:  :roll:  :roll:  

[barby]

[size=24][/size]ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΕΝΩ ΕΧΩ ΟΣΟΥΣ ΜΑΓΑΠΑΝΕ ΤΡΙΓΥΡΩ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ ΕΓΩ ΝΙΩΘΩ ΠΟΛΥ ΜΟΝΑΞΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΑΣΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΜΕ ΤΟΣΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΛΑΧΤΑΡΑ

[orxidea]

Σου το 'πα για τη μοναξιά....;;;;.... που παγίδευε το κάθε μου
όνειρο... που πάγωνε κάθε μου χάδι.... εκεί πλάϊ στην άκρη
της θάλασσας, τότε που όλα τ' αστέρια ζωγράφιζαν τη δική μας
αγάπη που φάνταζε αιώνια τότε... στο ακατάπαυστο πήγαινε-έλα
των κυμμάτων.....
Τώρα πια η μοναξιά... έγινε σχήμα..
χρώμα...
δεύτερο δέρμα...
κάλυμμα ψυχής...
τ' αστέρια φαίνονται πολύ μακρινά....
τα χάδια φαντάζουν ξένα... και είναι ψυχές που δεν γνωρίζω
και ξεψυχούν μπροστά στο σβήσιμο του άστρου...
Ασήκωτα βαριά η μοναξιά......[/color]

[orxidea]

Η μοναξιά λέει… Σου βυζαίνει λίγο λίγο την ψυχή, στην ροκανάει σαν λίμα, ώσπου την κάνει μικρά-μικρά κομματάκια και τα καταπίνει.. [/i][/color]

[fistiki]

Είναι τα βράδυα που ο αέρας μυρίζει αγνό έρωτα κ μπαίνει απο το παράθυρό μου.Με ξεσηκώνουν όλοι οι ήχοι,κάνουν την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά σαν να είσαι δίπλα μου.Είναι το κεράκι που σε λίγο θα σβήσει σαν την ελπίδα μου να σε δω .....Είναι που δεν θέλω να κάνω τίποτα,απλά να σε σκέφτομαι κ να μεγαλώνω την έλειψη σου αφου κ αυτό το βράδυ θα είμαι μόνη μου

[orxidea]

Έβρεξε απόψε και σε θυμήθηκα ξανά
ανακάτεψα τα δάκρυά μου με τις άψυχες ψιχάλες
και τ' άφησα να τράξουν
τη μορφή σου να κλέψουν
απ' το έρημο δρομάκι της ζωής μου.
και τί μ'αυτό
έμεινες και πάλι στην καρδιά μου
κρυφά να μου γελάς
έμεινες και πάλι στα όνειρά μου
τ' άστρα να μετράς
Μα μόνο εκεί ...
μόνο στα όνειρα σε βρίσκω μόνο στη βροχή.
έβρεξε απόψε και θυμήθηκα ξανά πως είμαι μοναχή...[/i][/color]

[orxidea]

Η λαμπρότητα του προσώπου σου
η μουσική ελευθερία των οφθαλμών σου
ο αυγινός αστερισμός της Χάρις σου…
…αγκαλιάζουν θανάσιμα τη μοναξιά μου[/i][/color]

[orxidea]

Καλά τα βγάζει πέρα η μοναξιά
φτωχικά αλλά τίμια.
Αλλού κοιμάται αυτή
κι αλλού το εγκρατές σκεπτικό εάν.
Μόνο καμιά φορά
σε πειραματισμούς την παρασύρει
η περιέργεια
-όφις προγενέστερος
και πιο φανατικός
απ' τον νερόβραστον εκείνον της μηλέας.
Δοκίμασε της λέει, μη φοβάσαι
δεν έχεις τι να χάσεις
και την πείθει
να κουλουριάζεται πνιχτά
να τρίβεται σα γάτα ανεπαίσθητη
πάνω στο διαθέσιμο αέρα
που αφήνεις προσπερνώντας.
Απόλαυση πολύ μοναχικότερη
από τη στέρησή της..."[/i][/color]