Η σαγήνη του βλέμματος της Σπεράντζας Βρανά...

[tristana]

Αξημέρωτα. Ξύπνησα ως συνήθως για να πιω καφέ και να οργανώσω
τη μέρα μου. Αυτή είναι η αγαπημένη μου φαντασίωση... η "οργάνωση".
Ούτε μια φορά δεν την έχω πετύχει ίσως γι' αυτό να είναι πετυχημένη
ως φαντασίωση. -ΤΕΛΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΙΧ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ-
Ανοίγω να δω την μητριά μου την ΕΤ1 και πέφτω πάνω στην επανάληψη
μιας υπέροχης εκπομπής με τίτλο "Σαν Παραμύθι..." που απόψε είχε θέμα
την Επιθεώρηση με την αυθεντικότατη εκπρόσωπό της την Σπεράντζα Βρανά
(η εκπομπή ήταν παραγωγή του 2004 ήτοι σχετικά πρόσφατη)
Και μαγεύομαι από τον χειμαρρώδη λόγο και το βλέμμα μιας γυναίκας
κοντά στα 80 που σε κάνει ύστερα από λίγο να μην προσέχεις ούτε τα πολλά κιλά, ούτε τις πολλές ρυτίδες παρά να χαζεύεις από τη ζωντάνια,
την εξυπνάδα και τη φλόγα του βλέμματος. Υπάρχει άνθρωπος εκεί μέσα.
Πάλλεται, δονείται, αγαπάει. 'Έχει ζήσει, έχει αγαπήσει, έχει παθιαστεί,
έχει πληρώσει. Ειλικρίνεια που τσακίζει κόκαλα. Δεν χαρίζεται ούτε στον εαυτό της, ούτε σε κανέναν χωρίς να λέει κακίες ή κατινιές για κανέναν.
Ακόμα και η ΕΤ1 -διαβόητη για τη σεμνοτυφία της- δεν τόλμησε να κόψει
στο μοντάζ τη λέξη "πουτάνα" με την οποία χαρακτήρισε το κοινό.
"Το κοινό, αγάπη μου, είναι μεγάλη πουτάνα. Ξέρει να σε κερδίζει
και να σε πηγαίνει όπου θέλει."
Απολαυστική και ολοζώντανη η περιγραφή της για τα μπουλούκια
επί Κατοχής και τα όσα είπε για τον Κώστα Χατζηχρήστο που έμενε νηστικός για να φάει ο θίασος. Στα χωριά τους πλήρωναν σε είδος
και το φαγητό ήταν σπάνιο και πολύτιμο τότε.
Ωραιότατα και τα νούμερα της εποχής με τον Ρίζο ως τζάμπα μάγκα
που τον ξεφτιλίζει η μαγκιόρα Σπεράντζα λέγοντάς του
"Εσύ είσαι ο Παμείνος ή στείλανε πρώτα το δείγμα;" Που μπορεί σήμερα να φαίνεται τετριμμένο και ανούσιο, αλλά την δεκαετία του '50 ήταν φρέσκο και σπαρταρούσε.
Και τέλος, πολύ σωστά επεσήμανε η εκπομπή ότι η Βρανά πρόσφερε χυμούς και ζωντάνια σε μια άνυδρη, πουριτανική και στεγνή εποχή
όπως εκείνη του '50 στην Ελλάδα.

Μα πάνω απ' όλα, εκείνο το βλέμμα... εκείνο το βλέμμα.
'Αξιο για πολλά μπιζ. Κυρία Βρανά, υποκλίνομαι με τη σειρά μου.

[minoraki]

Ακόμα και η ΕΤ1 -διαβόητη για τη σεμνοτυφία της- δεν τόλμησε να κόψει
στο μοντάζ τη λέξη "πουτάνα" με την οποία χαρακτήρισε το κοινό.
"Το κοινό, αγάπη μου, είναι μεγάλη πουτάνα.
Και τέλος, πολύ σωστά επεσήμανε η εκπομπή ότι η Βρανά πρόσφερε χυμούς και ζωντάνια σε μια άνυδρη, πουριτανική και στεγνή εποχή
όπως εκείνη του '50 στην Ελλάδα.
Μα πάνω απ' όλα, εκείνο το βλέμμα... εκείνο το βλέμμα.
'Αξιο για πολλά μπιζ. Κυρία Βρανά, υποκλίνομαι με τη σειρά μου.

και εγω με την σειρα υποκλινομαι στην Κυρια Βρανα!!!!!
παντοτε την παρακολουθω και την διαβαζω μετα μανιας....
δεν εχει φοβηθει ποτε να πει τα πραγματα με το ονομα τους, να "ξεγυμνωθει" μπρος στο κοινο της....
γεννηθηκα και εγω μεσα στην στεγνη και πουριτανικη εποχη του '50, αλλά η ζωη εκανε ολους εμας που γεννηθηκαμε τοτε να ξερουμε να λεμε την αληθεια και να μην κρυβομαστε πισω απο το μικρο μας δαχτυλο....
και γιατι αλλωστε η ΕΤ κοψει την λεξη "πουτανα"??? αφου η αληθεια ηταν αυτη....εαν την εκοβε θα αλλαζε ολη την αξια και το νοημα των λογων της σπεραντζας....
πριν λιγο καιρο παρακολουθησα ενα αφιερωμα στον κωστα βουτσα.....
μιλησαν ολες οι γυναικες που περασαν απο την ζωη του....
η σπεραντζα χωρις κανεναν δισταγμο παραδεχθηκε οτι ακομα εχει κρυμενο το νυφικο που ειχε ετοιμασει για τον γαμο της μαζι του!!!!!
το ειχε ετοιμασει τοτε, το ειχε προβαρει, το ειχε κρυψει και ακομα περιμενε την προταση γαμου του!!!!
απιστευτη Κυρια Βρανα!!!!!!
ποσες αραγε γυναικες θα ειχαν το θαρρος να παραδεχθουν κατι τετοιο!!!!

[seagull]

Αυτό το αφιέρωμα το είδα και γω λίγο
Καταπληκτικός ο Βουτσάς εκεί που ανέφερε με το δικό του τρόπο στο διάλογο με τη Βρανά τη σχέση τους και τους διαλόγους για τις αραβωνιάρες με τη Καραγγιάνη    
Χιούμορ γνήσιο που αφοπλίζει θες δε θες .. βουτιά βαθειά στη ζωή
Η Βρανά με μαγνήτιζε ξεχωριστά και όχι τόσο στις ταινίες όσο στις συνεντεύξεις της που τη γνώρισα αργότερα...όταν την ακούς δεν μπορείς να μη θαυμάζεις την αυθεντικότητα, "το αντράκι" στο λόγο της ..το πάθος όταν μιλάει για πράγματα στη ζυγαριά απέναντι με τον εαυτό της  
Γυναίκα  στην εποχή της μέχρι και σήμερα,  όπως σωστά το πε Η Τρις, πάθος ..σπιρτάδα  που το βλέπεις  στα μάτια  Θα θελα να τη διαβάσω Δεν βλέπεις πια αυθεντικές φυσιογνωμίες τέτοιας εμβέλειας συχνά σε αυτό το χώρο σήμερα
Και εύγε Τρις για το θέμα ...

[papi]

Συμφωνώ με την Τρις...ήταν και είναι μπέσα γυναίκα και τα έλεγε χύμα στο κύμα.
Ας δούμε από ένα λεσβιακό περιοδικό την συνέντευξη της Σπεράντζα Βρανά.
(θα κόψω τις κακιες λεξούλες ******)

Σπεράντζα Βρανά
του Θοδωρή Αντωνόπουλου


«Πέτα τα πέπλα, ρε πουλάκι μου!»



Η Σπεράντζα είναι ένα κινούμενο "θέλω". Μια γυναίκα που απέδειξε με τη ζωή της ότι η Επιθυμία αλλά και η Δύναμη (να είσαι γνήσιος και εντάξει με τον εαυτό σου, να μην κρύβεσαι, να είσαι εσύ) είναι γένους θηλυκού. Η θρυλική μόρτισσα του ελληνικού σινεμά σίγουρα δεν είναι «του Μπάκιγχαμ», όπως σαρκάζει. Ευτυχώς.


«Πέτα τα πέπλα, ρε πουλάκι μου. Λυτρώσου! Καλύτερα η “Λουλού στο σύρμα”, παρά μίζερη και καταπιεσμένη. Ευτυχής όποιος γεύεται την κάθε επιθυμία του».

Η παρουσία της πληθωρική. Το βλέμμα της αφοπλιστικό. Ο λόγος της ευθύς, κελαρυστός. Είναι ευσυγκίνητη, εκφραστική, αγαπησιάρα. Έχει αύρα και τσαγανό – σε πουλά και σε αγοράζει ώσπου να πεις κύμινο.

Υπήρξε σταρ. Θεογκόμενα. Αθυρόστομη. Αδερφομάνα. Πληθωρική στις επιθυμίες της και γενναία στη διεκδίκησή τους. Δεν υπήρξε θέλω της που δεν το ικανοποίησε]Τι πραγματεύεται το τελευταίο σας βιβλίο, το «Έλα Καλέ, Τώρααα!»;[/b]

Τις αναμνήσεις και τις απόψεις μου γύρω από την τελευταία εικοσαετία. Αισθάνομαι, ξέρεις, ότι έχω ζήσει τρεις ζωές. Η πρώτη ήταν ώσπου ορφάνεψα – νωρίς νωρίς. Η δεύτερη στο θέατρο. Η τρίτη είναι η ζωή μετά το θέατρο, οπότε πλέον αφοσιώθηκα στη συγγραφή και ανακάλυψα μια πραγματικότητα που μέχρι τότε αγνοούσα.

Τι ήταν το θέατρο για σας;

Ένα ασίγαστο πάθος. Ένας φλογερός εραστής που, έτσι και σε αρπάξει στα μπράτσα του και σε αγκαλιάσει σφικτά, δεν θες τίποτε άλλο. Ζεις για τον οργασμό τού «μπράβο».

Σήμερα για τι ζείτε;

Σήμερα ζούμε όλοι μας την εποχή του Μεγάλου Αυνανισμού. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Τη σημερινή σόου μπίζνες πώς την κρίνετε;

Άγριο πράγμα. Στην εποχή μου ουδέποτε ηθοποιός έβαζε τρικλοποδιά σε άλλον. Ήταν τόσο δυνατοί οι θεατρίνοι που δεν χρειαζόταν. Εντάξει, γίνονταν στραβές, όχι όμως σε τέτοιο βαθμό.

Είσαστε πάντοτε ειλικρινής;

Απολύτως. Σε όλες μου τις σχέσεις, φιλικές ή ερωτικές. Ψέματα θα έλεγα μόνο αν επρόκειτο για ζήτημα ζωής και θανάτου.Ωστόσο, όταν ξέρεις πως μια αλήθεια θα πληγώσει πολύ τον αποδέκτη της, είναι προτιμότερο να τον αφήσεις στο ψέμα του.

Θα συγχωρούσατε στον άντρα σας μια απιστία;

Ουδέποτε. Ούτε κι εκείνος φυσικά. Ξέραμε και οι δυο μας πότε να λέμε στοπ στους πειρασμούς. Μα ρε π**στη, να έχεις τον Θεό και να κοιτάς τους αγίους;

Είστε λοιπόν κατά της εναλλαγής συντρόφων. Λόγοι ηθικής;

Μοιάζω πουριτανή; Απλώς εμένα δεν θα μου το επέτρεπε ποτέ η αγάπη που τρέφω προς τον σύντροφό μου. Η απιστία πικραίνει θύμα και θύτη, ρε γαμώ το! Ενθουσιαζόμαστε με κάποιον τρίτο και φανταζόμαστε πως θα μας πάει στον παράδεισο. Αλλά φτάνοντας εκεί αντικρίζουμε έναν κηπάκο δίχως ένα έστω ωραίο λουλουδάκι...

Υπήρξατε πολύ ανεξάρτητη γυναίκα. Πώς τα καταφέρατε;

Ορφάνεψα μικρή και έτσι δεν είχα να δώσω λογαριασμό πουθενά. Έπαιρνα τη ζωή όπως μου ερχόταν. Γλεντούσα όπως μου άρεσε. Το σεξ ήταν κάτι σαν φαγητό για μένα – και πείναγα πολύ συχνά... Ποτέ όμως δεν έκανα πορνεία, ούτε ξεπέτες – αν εξαιρέσω μία χάριν ενός γοητευτικού νεαρού θαυμαστή μου.

Πόσο διέφερε το φλερτ, οι σχέσεις εκείνα τα χρόνια;

Υπήρχε ακόμα ρομαντισμός. Υπήρχε η διαφορά αρσενικού-θηλυκού. Τα αγόρια ήταν κυνηγοί, τα κορίτσια είχαν μια φυσική αιδημοσύνη.

Γράφετε κάπου πως φταίει και η γυναικεία απελευθέρωση γι’ αυτό.

Μα δεν υπάρχει ισότης, νεαρέ μου! Στα δικαιώματα ναι, στις δουλειές και στον έρωτα όμως όχι. Πολλές γυναίκες το έχουν παρεξηγήσει το θέμα. Να μαγειρεύει και ο άντρας αλλά για χόμπι, όχι γιατί έτσι πρέπει. Να οδηγεί η γυναίκα, αλλά όχι νταλίκα!

Πιστεύετε λοιπόν στη διάκριση των ρόλων. Τους γκέι πού τους τοποθετείτε;

Είναι μια ιδιαιτερότητα. Αλλά ο έρωτας είναι πάντοτε ίδιος. Είχα και έχω πολλούς γκέι φίλους. Πολλοί σπουδαίοι έκλαψαν σε τούτους εδώ τους ώμους. Ορισμένοι με είχαν κιόλας καψουρευτεί...

Πώς ήταν τότε τα πράγματα για τους γκέι;

Καταρχήν δεν υπήρχαν «γκέι». Υπήρχαν αδελφές, κω****δες, πού****ς... Εγώ προτιμώ αυτό το τελευταίο γιατί μου γεμίζει το στόμα! Ή μια άλλη, πιο χαριτωμένη λέξη, «μελανζέ»...

Οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι δεν προσβάλλονταν από τέτοιους χαρακτηρισμούς;

Οι φανεροί; Έλα καλέ! Απεναντίας. Είχαν φοβερό χιούμορ, κράζονταν από μόνοι τους. Υπήρχε καταπίεση, αλλά υπήρχε και άφθονη ερωτική προσφορά για τους τολμηρούς. Υπήρχαν και λεσβίες, στον καλλιτεχνικό κυρίως χώρο, αλλά ήταν πιο κρυφές.

Εσείς είχατε εμπειρίες με γυναίκες;

Αρκετές είχαν τσιμπηθεί μαζί μου. Σε κάποιες περιπτώσεις ενέδωσα. Φυλάγω μάλιστα κάποια ερωτικά γράμματα από γυναίκες, σκέτα ποιήματα! Μία τους είναι επώνυμη... Δεν ήταν όμως κάτι που με συνέπαιρνε. Είμαι, βλέπεις, φανατική θιασώτης του αντρικού οργάνου – μαμά μου! Υπάρχει ωραιότερο πράγμα;

Πώς περνάτε πλέον τις μέρες σας;

Τι τα θες, Θοδωρή, ου γαρ έρχεται μόνον! Έχω τα χέρια μου, τα πόδια μου, τη μέση μου... Ψυχικά όμως νιώθω περδίκι. Ολημερίς τραγουδάω. Τις νύχτες ακούω μουσική και διαβάζω ως αργά. Πηγαίνω θέατρο. Ράβω, βλέπω τηλεόραση, παίζω και κάνα χαρτάκι. Φροντίζω σκυλάκια – είμαι σκυλομάνα! Γράφω ακόμα ένα βιβλίο κι ύστερα λέω να ασχοληθώ με τη ζωγραφική... Είμαι χαρούμενος, αισιόδοξος, δραστήριος άνθρωπος

Πώς τα καταφέρατε;

Είμαι ισορροπημένο άτομο γιατί γύρισα, ταξίδεψα, δούλεψα, αγαπήθηκα, ερωτεύθηκα και γαμ***κα καλά τον καιρό που έπρεπε. Χόρτασα τις ηδονές κι έτσι δεν έχω απωθημένα. Είμαι «πλήρης ημερών» από σεξ. Είμαι επίσης γεμάτη από χειροκρότημα για τη δουλειά μου. Τι άλλο να ζητήσω;

ΜΠΟΞ
«… Η πρώτη μου λεσβιακή εμπειρία ήταν στα δεκάξι μου. Ήμασταν με ένα μπουλούκι κάπου στην Πελοπόννησο. Με έβαλαν να μείνω στο ίδιο δωμάτιο με την Γ..., μια ηθοποιό λίγο μεγαλύτερή μου. Το βράδυ μετά την παράσταση εγώ διάβαζα οσότου αποκοιμηθώ ενώ εκείνη έγραφε γράμματα. «Πού γράφεις;», τη ρώτησα. «Ε να, στη δικιά μου» απάντησε. Αργά τη νύχτα ξύπνησα από ένα χέρι που με πασπάτευε. Μου άνοιξαν κι εμένα κάποιες ορέξεις, γύρισα και... Την επόμενη νύχτα εκείνη έγραφε ξανά. «Πού γράφεις πάλι;» απόρησα. «Σε σένα», αποκρίθηκε».

«... Γνώρισα κάποτε στο «Καφέ Σπορ» στην Ομόνοια ένα όμορφο, πολύ θηλυπρεπές αγόρι που αργότερα έγινε τραβεστί. Αυτός είχε στοιχηματίσει με τους φίλους του ότι θα με έριχνε. Το μαθαίνω εγώ κι από περιέργεια τον καλώ στο ξενοδοχείο μου. Έρχεται με ένα κουτί πάστες. Καθίσαμε, τις φάγαμε με τα χέρια και ύστερα, αφού με αγκάλιασε τρυφερά, με έπιασε και μου έκανε έρωτα σαν πραγματικό αρσενικό. Κέρδισε εκείνος το στοίχημα κι εγώ την εμπειρία!»

....................
.................................
........................................

κλπ κλπ
αυτή είναι η
Σπεράντζα Βρανά

PULL OUT

1. «Αρκετές γυναίκες είχαν τσιμπηθεί μαζί μου. Σε κάποιες περιπτώσεις ενέδωσα. Δεν ήταν όμως κάτι που με συνέπαιρνε. Είμαι, βλέπεις, φανατική θιασώτης του αντρικού οργάνου – μαμά μου! Υπάρχει ωραιότερο πράγμα;»

2. «Δεν έδινα ποτέ λογαριασμό πουθενά. Έπαιρνα τη ζωή όπως μου ερχόταν. Γλεντούσα όπως μου άρεσε. Το σεξ ήταν κάτι σαν φαγητό για μένα – και πείναγα πολύ συχνά...»

3. «Γύρισα, ταξίδεψα, δούλεψα, αγαπήθηκα, ερωτεύθηκα και γαμ***κα καλά τον καιρό που έπρεπε. Χόρτασα τις ηδονές κι έτσι δεν έχω απωθημένα. Είμαι «πλήρης ημερών» από σεξ. Είμαι επίσης γεμάτη από χειροκρότημα για τη δουλειά μου. Τι άλλο να ζητήσω;»

ΠΗΓΗ Πολύχρομος πλανήτης

[gavrina]

[size=10]Είχα την τύχη πριν από 4 χρόνια αν θυμάμαι καλά μπορεί και 6 να την γνωρίσω από κοντά.

Είχε έρθει στο μαγαζί που δούλευα για να πάρει τρόφιμα βιολογικά.
Θυμάμαι με δυσκολία μπήκε στο μαγαζί και δεν μπορούσε να σταθεί όρθια ούτε δευτερόλεπτο.
Ανέβηκα στο γραφείο να κατεβάσω μία καρέκλα πολυθρόνα που είχαμε για να καθήσει.
Όσοι πελάτες έμπαιναν μέσα και την έβλεπαν, της μιλούσαν και έλεγαν για τις ταινίες της.

Όταν δεν είχαμε κόσμο μας έλεγε για τα χρόνια εκείνα που ήταν νέα πάντα με τον χαρακτηριστικό και μοναδικό τρόπο που έχει η ίδια όταν μιλάει.

Το χαμογελό της και το βλέμα της σε έκανε να την βλέπεις όπως την έχουμε μάθει.

"Εγώ κορίτσι μου" -μου λέει-  " περπατούσα και έπεφταν οι άντρες σαν τις χαρτοπετσέτες, έτριζε η σκηνή ΄" και γελούσε.

Φοβερή γυναίκα![/size]

 :53: :53: :53: :53: :53: :53: :53: :53:

[Athinoula]

i lexei "poutana" den htan apagorevmeni tora teleutaia egine...ego 8imamai kaurios apo xeno kinimatografo pou to "putain" andistixi lexi sta gallika legotan sixna den einai apagorvmeni diloni mia sigkekrimeni simberifora gunaikas opos px o ''alitis'' gia enan andra den einai apagorevmeni..einai asxhmh lexi alla ..sthn teliki tora ola ta exoun kanei kakes lexeis kai to mono pou akougete einai kati aidies..gi auto den koitao tv ego...

[Βαθμολογητής]

η άριστη εισαγωγή βοήθησε την καλή ανάπτυξη
10/10

[minoraki]

εσενα περιμεναμε "βαθμολογητη" μας για να μας βαλεις αριστα!!!!!!!! ]

[tristana]

ΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕ Και ΚΑΡΑΛΟΛ, Μινοράκι!
Γουστάρω όταν τα παίρνεις και τα δίνεις! Εύγε! χεχεχεχε  :lol:

Αλήθεια ποιος είναι τούτος ο μυστήριος/α με τα "δασκαλίστικα" απωθημένα;

[Athinoula]

αστα....που να ξερουμε απο ποθ ξεφυτρωσε... :twisted: