Αβεβαιότητα: Κατάρα ή Ευλογία;

[Nikos28]

''Η απάντησή μου είναι ίσως...κι αυτό είναι οριστικό!''

Τάδε έφη ένας τοίχος, κάπου, κάποτε!

Μια ατάκα που, αν και προκαλεί χαμόγελα, μας αφήνει τελικά με ένα γλυκόπικρο ερώτημα: Τι είναι η αβεβαιότητα και τι συνεπάγεται στην πράξη;

Στασιμότητα ή εξέλιξη;

Μαρασμό ή άνθηση;

Οδύνη ή ηδονή;


Τι πιστεύετε;

[black_velvet]

Ποτέ δεν μου άρεσε η αβεβαιότητα. Θέλω να είναι τα πράγματα όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα. Γι' αυτό και πάντα μου άρεσαν οι αποφασιστικοί άνθρωποι.

Θέλει όμως πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη κι ακόμη περισσότερη αυτοπεποίθηση κι αυτογνωσία για να μπορέσεις να δεις τον εαυτό σου κατάματα. Να παραδεχτείς τα "θέλω" σου. Και να τα κυνηγήσεις. Με όποιο κόστος. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πως θα τα χάσεις. Οριστικά. Τουλάχιστον θα ξέρεις πού βρίσκεσαι και πού πατάς. Δεν θα παλεύεις με φαντάσματα. Δεν θα κυνηγάς χίμαιρες. Δεν θα ζεις εγκλωβισμένος μέσα σ' ένα ψέμα. Μια ουτοπία. Και, αργά ή γρήγορα, θα βρεις τη δύναμη και το κουράγιο να προχωρήσεις μπροστά. Να κρατήσεις ό,τι όμορφο υπήρξε και να αναζητήσεις επιτέλους τον δικό σου δρόμο. Να ζήσεις πραγματικά το σήμερα! Να γευτείς κάθε τι καινούργιο που θα συναντήσεις. Κοιτώντας πια αυτό και μόνον αυτό κατάματα. Να ονειρευτείς επιτέλους το αύριο. Ελεύθερος από τους δαίμονες που σε τυραννάνε και μαυρίζουν τη ζωή και την ψυχή σου...

Όχι, δεν μου αρέσει η αβεβαιότητα. Σε κλείνει σ' ένα κλουβί όπου το μόνο που κάνεις είναι να ουρλιάζεις σα θεριό ανήμερο. Σε κανέναν δεν αξίζει αυτό. Γιατί να καταστρέφουμε μόνοι μας τις ίδιες τις ζωές μας; Ποτέ μου δεν θα το καταλάβω αυτό...

Δεν ζω μέσα στην αβεβαιότητα. Η Κ. κι εγώ είμαστε πάντα ξεκάθαρες μεταξύ μας. Γι' αυτό και είμαι ξεκάθαρη και με τον άλλον. Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να πω αυτό που πιστεύω ή και αυτό που αισθάνομαι. Ηλίθιοι "εγωισμοί" δεν χωράνε σ' αυτά τα θέματα. Κι ούτε θα πάθει τίποτε η αυτοπεποίθησή μου με το να παραδεχτώ τα συναισθήματά μου. Είμαι τόσο απόλυτα σίγουρη για τον εαυτό μου που θεωρώ θείο δώρο το γεγονός πως μπορώ και ξέρω να αισθάνομαι. Και να το λέω. Φωναχτά!

Τι εξέλιξη μπορεί να έχεις αν δεν είσαι σίγουρος; Να πας πού;
Τι να ανθίσει όταν περπατάς μέσα σε χαλάσματα που δεν έχεις καν το κουράγιο είτε να τα ξαναχτίσεις ή να τα πετάξεις οριστικά από μπροστά σου;
Και πώς να αφεθείς να νιώσεις οποιαδήποτε ηδονή όταν ζεις μέσα στην απόλυτη αβεβαιότητα;

[Nikos28]

Όχι, δεν μου αρέσει η αβεβαιότητα. Σε κλείνει σ' ένα κλουβί όπου το μόνο που κάνεις είναι να ουρλιάζεις σα θεριό ανήμερο. Σε κανέναν δεν αξίζει αυτό. Γιατί να καταστρέφουμε μόνοι μας τις ίδιες τις ζωές μας; Ποτέ μου δεν θα το καταλάβω αυτό...

Το θέμα, όμως, είναι οτι πολλές φορές η αβεβαιότητα είναι κάτι που μας επιβάλλεται απο την εξωτερική πραγματικότητα - άλλες φορές για λίγο, άλλες φορές για πολύ...

Αυτό δεν έχει να κάνει με κάποιου είδους αυτοκαταστροφική προτίμηση ή αρέσκεια. Απλώς, είναι κάτι που υπάρχει - όπως οι σεισμοί ή οι τυφώνες ή τα δηλητηριώδη φίδια.


Οπότε...;

[joking]

κι όμως!


υπάρχουν άνθρωποι που προτιμούν να παραμένουν σε κατάσταση
αβεβαιότητας παρά να κάνουν κάτι για να γλυτώσουν από αυτή

προτιμούν "να μην είναι σίγουροι" παρά να ρισκάρουν να πληγώσουν
το εγώ τους και να αποδεχθούν τις συνέπειες ενός πιθανού "λάθους"
(ή απόρριψης)...


είναι θέμα δύναμης χαρακτήρα, πραγματικού γνώθι σαυτόν και αποφασιστικότητας

[minoraki]

Μια ατάκα που, αν και προκαλεί χαμόγελα, μας αφήνει τελικά με ένα γλυκόπικρο ερώτημα: Τι είναι η αβεβαιότητα και τι συνεπάγεται στην πράξη;
αβεβαιοτητα ως προς τι? συναισθηματική? οικονομικη? οικογενειακη? οποιαδηποτε και εαν ειναι, μαλλον ειναι επιζημια....γιατι μια αβεβαιοτητα συνεπαγεται και ανασφαλεια....εγω καπως ετσι το προσλαμβανω.....

Στασιμότητα ή εξέλιξη; εξελιξη βεβαια.....στασιμοτητα=βαλτος.....στασιμα νερα....δυσοσμια....ο ανθρωπος νομιζω οτι οσο μεγαλωνει τοσο εξελισιμος γινεται.....βεβαια υπαρχουν και ορισμενοι συνανθρωποι μας που ποτε δεν εξελιχθηκαν.....εεεεεεε σε καθε κανονα υπαρχουν και οι εξαιρεσεις.....

Μαρασμό ή άνθηση; ΑΝΘΗΣΗ.....σε οποιονδηποτε τομεα στη ζωη μας....ο μαρασμος μου θυμιζει κατι σαν ενα τελος.....αποφευγω να πω τι εχω αυτη την στιγμη στο μυαλο μου.....

Οδύνη ή ηδονή; ΗΔΟΝΗ βεβαια....οπουδηποτε.....οδυνη υπαρχει μονον μια και καλη....η οδυνη της στιγμης που γεννιεται ενας ανθρωπος....αυτη δεν την ξεχνα ποτε μια γυναικα που γινεται μητερα.....και ειναι η καλυτερη οδυνη της ζωης της και οταν την θυμαται χαμογελα.....


Τι πιστεύετε;

]

[Nikos28]

Προβιβάζεστε κυρία Πολύμνια!

Με τις απόψεις σας, το αρχαιοπρεπές σας όνομα και την προτίμησή σας στη Ντίσκο μουσική...είναι δυνατό να σας αφήσω στην ίδια τάξη;;;  

Επ' ευκαιρία, σας καλωσορίζω και πάλι στο διαδικτυακό μας interactive σχολείο, απ' το οποίο κάνατε σκασιαρχείο τον τελευταίο καιρό!
 :lol:  

[black_velvet]

Εγώ πάλι.... γιατί ξέρω πως οι ωδίνες (οι πόνοι δηλαδή) του τοκετού δεν έχουν καμία σχέση με την οδύνη μιας ψυχής;;  ]

[minoraki]

Προβιβάζεστε κυρία Πολύμνια!

Με τις απόψεις σας, το αρχαιοπρεπές σας όνομα και την προτίμησή σας στη Ντίσκο μουσική...είναι δυνατό να σας αφήσω στην ίδια τάξη;;;  

Επ' ευκαιρία, σας καλωσορίζω και πάλι στο διαδικτυακό μας interactive σχολείο, απ' το οποίο κάνατε σκασιαρχείο τον τελευταίο καιρό!
 :lol:  

]

[minoraki]

Εγώ πάλι.... γιατί ξέρω πως οι ωδίνες (οι πόνοι δηλαδή) του τοκετού δεν έχουν καμία σχέση με την οδύνη μιας ψυχής;;  ]

 ]

 ]

[κώστας]

Ο φόβος για ενδεχόμενο λάθος είναι χειρότερος από το ίδιο το λάθος.

[Nikos28]

]

Και πάλι καλωσήρθες ...

Εύχομαι απο' δω και πέρα όλα να σου έρθουν κατ' ευχήν και να μη χρειαστεί να ξανακάνεις σκασιαρχείο!  


Υ.Γ Η επίσκεψη στο Βινύλλιο που λέγαμε να κάνουμε προ διετίας, παραμένει στην ατζέντα!  :wink:

[minoraki]

Υ.Γ Η επίσκεψη στο Βινύλλιο που λέγαμε να κάνουμε προ διετίας, παραμένει στην ατζέντα!  :wink:

]

[Nikos28]

Εγώ ρίχνω την ιδέα!

Να συγκεντρώσουμε όλη τη Ντισκοφίλ ομήγυρη και να πάμε...   :wink:


Η Ντισκοφιλία είναι σαν το παλιό, καλό κρασί...

Δεν αλλάζει όσες διετίες κι αν περάσουν!

[minoraki]

Εγώ ρίχνω την ιδέα!

Να συγκεντρώσουμε όλη τη Ντισκοφίλ ομήγυρη και να πάμε...   :wink:


Η Ντισκοφιλία είναι σαν το παλιό, καλό κρασί...

Δεν αλλάζει όσες διετίες κι αν περάσουν!

 ]

[Nikos28]

Δεν υπάρχει ούτε μπαχάλεμα ούτε πρόβλημα...   :wink:


Για την αβεβαιότητα, θέλω να συμπληρώσω τα εξής - προσεγγίζοντας το θέμα ετυμολογικά:

Η λέξη ''βέ-βαι-ος'' σχετίζεται με το ρήμα ''βαίνω'', που σημαίνει προχωρώ (πβ. προβαίνω, μεταβαίνω κ.ο.κ)
Ομόριζη λέξη είναι και η ''βάση''...

Παρατηρούμε, τώρα, οτι η εξέλιξη αντανακλάται γλωσσικά ως πορεία. Όχι μόνο γιατί και η ίδια η ''πορεία'' έχει αυτή τη μεταφορική σημασία αλλά και γιατί υπάρχουν και αρκετές άλλες λέξεις που επιβεβαιώνουν αυτό το συσχετισμό.

Πρό-οδος (οδεύω), μέθ-οδος (αρχική σημασία κυνηγώ), άν-οδος, οπισθο-δρόμ-ηση, εμ-πόδ-ιο (αυτό που είναι μέσα στα πόδια και εμποδίζει την κίνηση) κ.ο.κ
Ακόμα και η λέξη ελευθερία είναι πολύ πιθανό να σχετίζεται με το ρ. ελεύσομαι (μέλλοντας του έρχομαι - π.χ έλευση κ.ο.κ). Με άλλα λόγια, ελευθερία=η δυνατότητα να μπορεί κανείς να έρθει/πάει εκεί που επιθυμεί.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Σημαίνουν, πολύ απλά, οτι είναι αδύνατον να υπάρξει εξέλιξη και πρόοδος χωρίς την αίσθηση ή την επιδίωξη της βεβαιότητας...

Αν ορισμένα πράγματα δε θεωρηθούν εκ των προτέρων βέβαια, τότε όλα τα πράγματα θα παραμείνουν στάσιμα.
Συμβαίνει ο,τι ακριβώς και με τα αξιώματα στις επιστήμες.

Τα στάδια αβεβαιότητας πρέπει να στοχεύουν σε άλλα στάδια, στάδια βεβαιότητας.


Όσο είμαστε βέ-βαι-οι, θα βαί-νουμε. Και θα βαί-νουμε, για να γίνουμε ακόμα πιο βέ-βαι-οι...

Όσο βαί-νουμε, είμαστε ζωντανοί.