Παιγνίδια

[Brasidas]

Το Μπιζζζ!
Μαζεύονται τα παιδιά και αποφασίζουν ποιος θα τα "φυλάει". Αυτός λοιπόν κάθεται σ' ένα σκαμνί ή στέκει σκυφτός και βάζει το δεξί του χέρι κάτω από την αριστερή του μασχάλη, κρατώντας την παλάμη ανοιχτή προς τα επάνω, ενώ με το αριστερό του χέρι κρατάει κλειστά τα μάτια του. .

MPIZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZZ !!!!!!!!!





GIATI EXW THN ENTIPOSH OTI AUTO HTAN TO AGAPIMENO SOU OTAN ISOUN MIKROS?

[Rakendytos]

λαστιχο δεν επαιζε κανεις??
Απιστευτο παιχνιδι.. ομαδικο με λαστιχο τεντομενο αρχικα στους αστραγαλους..
και προχωροντας φτανει μεχρι και τους γλουτους.. αυτος ειναι ενας λογος που το αγαπησα..  
με διαφορους συνδιασμους..

[saliara]

Δε θυμάμαι πως λεγόταν αλλά παίζαμε ένα με κεραμύδια...Βάζαμε 7 κεραμύδια το ένα πάνω στο άλλο...Τα ρίχναμε με μια μπάλα και μετά τρέχαμε γιατί μας κυνηγούσαν..Ανά δύο άτομα παιζόταν..Στόχος ήταν να προσπαθήσεις να τα ξαναβάλεις το ένα πάνω στο άλλο χωρίς να σε πιάσουν..Πολύ ωραίο...Βέβαια αυτό στο χωριό γιατί εδώ πέρα.. :roll:  :roll:

[_MAIRA_]

λαστιχο δεν επαιζε κανεις??
Απιστευτο παιχνιδι.. ομαδικο με λαστιχο τεντομενο αρχικα στους αστραγαλους..
και προχωροντας φτανει μεχρι και τους γλουτους.. αυτος ειναι ενας λογος που το αγαπησα..  
με διαφορους συνδιασμους..

εγω επαιζα λαστιχο μανιωδως

και οταν δεν ειχα παρεα επαιζα μονη μου με καρεκλες

[Enia]

το λάστιχο ήταν αυστηρώς κοριτσίστικο παιχνίδι! :? ορίστε ρακ που οφείλεται η άνεσή σου με το γυναικείο φύλο!  :lol: (να μαθαίνουν ορισμένοι ότι δεν χρειάζεται να απαγορεύουν τις κούκλες στα αγοράκια!  :evil: )

[saliara]

ααα...θυμήθηκα...Εφτάπετρο λεγόταν...Επίσης παίζαμε και ένα άλλο...Καλά μερικοί θα κοροϊδέψουν αλλά  :roll: ..Δεν είχαμε ονομασία..αλλά όποιος έπιανε τις πιο πολλές κότες μέσα σε πέντε λεπτά..έτρωγε περισσότερο παγωτό από τους υπόλοιπους(η γιαγιά μου είχε κότες,δεν παίρναμε του γείτονα)


Όσο για το λάστιχο κι εμείς παίζαμε..επίσης το λάστιχο που το παίζεις με τα χέρια και πιάνεις τις δύο άκρες με τα χ και πρέπει να ξανασχηματίχεις Χ
και ρολόι όπου εκεί έσπασα και τα μούτρα μου..που γυρίζει κάποιος ένα σχοινί με μία μπάλα στην άκρη η γενικότερα ένα βαρύδιο και πηδάνε όλοι οι άλλοι..

[Rakendytos]

το λάστιχο ήταν αυστηρώς κοριτσίστικο παιχνίδι! :? ορίστε ρακ που οφείλεται η άνεσή σου με το γυναικείο φύλο!  :lol: (να μαθαίνουν ορισμένοι ότι δεν χρειάζεται να απαγορεύουν τις κούκλες στα αγοράκια!  :evil: )

Πριν 3..4 χρονια ετυχε να ξαναπαιξω..  
με καποιες μικρουλες  ξαδελφες μου αυτη τη φορα.. αλλα ομολογω πως ειμαι σε τρελη φορμα!  
Τι λετε για ενα μιτινγκ σε πλατεια για λαστιχο κορες???  

[Enia]

εγώ θα κάνω το πουλάκι    :lol:

[gon]

ξεχασμένα παλιά παιχνίδια
Παρακολουθώντας κανείς τα σημερινά παιδιά, να βυθίζονται όλο και περισσότερο στους υπολογιστές, σε παιχνίδια που τα παρασύρουν μέσα σε πλασματικούς κόσμους και προσπαθούν να σκοτώσουν, να κυριεύσουν ή να κλέψουν με την βοήθεια του φανταστικού και βρώμικου τις περισσότερες φορές ήρωά τους, σκέπτομαι την εποχή που ήμουν στην ηλικία τους και αλωνίζαμε τα σοκάκια του Θραψανού, παίζοντας με τα δικά μας παιχνίδια.
Βέβαια, εάν αναλογιστούμε την μεγάλη χρονολογική διαφορά, η σύγκριση είναι αδύνατη και συνάμα αδόκιμη, όμως οι συνειρμοί έρχονται αυτόματα, ενώ οι απορίες των παιδιών για αυτά τα παιχνίδια τους δημιουργούν χαμόγελα και... συμπάθεια.
Προσδοκώντας λοιπόν να παρουσιάσω στα σημερινά παιδιά, τα ξεχασμένα και χαμένα στον χρόνο παιχνίδια, αλλά και με την φιλοδοξία να τα φέρω στη θύμηση αυτών που τα έπαιζαν, σχεδίασα κάποια απο αυτά ενω κάποια άλλα απλά τα καταγράφω παρακάτω.
Απο τα χαρακτηριστικά στοιχεία της εποχής εκείνης (αναφέρομαι στα τέλη της δεκαετίας του 60 έως περίπου τα τέλη του 70) ήταν ότι τα πιό αγαπημένα παιχνίδια ήταν αυτά που τα φτιάχναμε μόνοι μας αφού η κατασκευή τους, η συνεχής τροποποίηση και τελειοποίησή τους αποτελούσε απο μόνη της το μεγαλύτερο ίσως παιχνίδι. Βέβαια ορισμένα απο αυτά ήταν επικίνδυνα -χωρίς να ξεχνάμε ότι και εμείς δεν ήμασταν άγιοι-, ενώ σε κάποια άλλα ο αγώνας πολλές φορές δεν ήταν απλά για την νίκη αλλά και για την διατήρηση της σωματικής μας ακεραιότητας. Εχουμε και λέμε λοιπόν:

[gon]

Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας

Ντιχάλι (δίχαλο - σφεντόνα) ξύλινο,
με πετσάκια και λάστιχο κλώνο ή σαμπρέλα. Επικίνδυνο και απαγορευμένο παιχνίδι που έφτιαχναν οι μεγαλύτεροι, αφού εύκολα κάποιος μπορούσε να τραυματιστεί πολύ σοβαρά εάν χτυπούσε στο πρόσωπο ή στο κεφάλι με τις πέτρες που εκτοξεύανε. Το χρησιμοποιούσαν για να κυνηγήσουν πουλιά, αλλα και για να συναγωνιστούν στην σκοποβολή. Ενίοτε σπάγανε κανένα τζάμι ή γλόμπο των στύλων της ΔΕΗ.

[gon]

Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας

Ντιχάλι σιντερένιο με τέλι (σύρμα).
Το κατασκευάζαμε με χοντρό τέλι απο τις κρεβατίνες και λάστιχο απο το "σταφύλι".
Τα σχετικά χοντρά λάστιχα τα παίρναμε απο τους μεγαλύτερους ή τις γυναίκες που δούλευαν στις αποθήκες συσκευασίας σταφυλιών και τα χρησιμοποιούσαν για να κρατάνε καλυμένα τα σταφύλια με ειδικά χαρτιά μέσα στα "κασάκια" εξαγωγής.
Τα ντιχαλάκια που εκτοξεύαμε ήταν "σελωμένο", κυρτωμένο δηλαδή, τέλι που έπαιρνε την μορφή "U".
Το τέλι αυτό το παίρναμε απο το μπαλιαστικό μηχάνημα που φέρνανε κάθε καλοκαίρι στο γήπεδο και έδενε τα άχερα σε μπάλες μετά το αλώνισμα απο την αλωνιστική μηχανή των σιτηρών (στάρια και κριθάρια).
Τα ντιχάλια αυτά τα έφτιαχναν και τα έπαιζαν οι μικρότεροι χωρίς όμως αυτό να μειώνει την επικινδυνότητά τους καθώς μπορούσες πολύ εύκολα να φάς καμιά στο μάτι και να σου προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά.

[gon]

Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας

Όπλο με λαστιχάκι.
Έξυπνη και εύκολη σχετικά κατασκευή με κυρίαρχο χαραχτηριστικό
ένα... μανταλάκι.

[gon]

Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας

Ξυλίκι - ντελής.
Πολύ αγαπημένο παιχνίδι που παιζότανε απο δύο ομάδες με δύο ή τρείς παίχτες η κάθε μία.
Βρίσκαμε δύο καλά ξύλα: ένα μικρό τον ντελή ή λιμά και το μεγάλο την ντελόβεργα ή ξυλίκι και αφού στήναμε δύο πέτρες (τη μάνα) βάζαμε πάνω τον ντελή.
Μετά βάζαμε την ντελόβεργα ανάμεσα στις δύο πέτρες της μάνας και σε πρώτο χρόνο χτυπούσαμε κατακόρυφα και με φορά απο κάτω προς τα πάνω ελαφρά να σηκωθεί ο ντελής στον αέρα, ενώ σε δεύτερο χρόνο τον χτυπούσαμε οριζόντια με όλη μας την δύναμη να φύγει όσο πιό μακρυά μπορούσαμε.
Οι παίχτες της άλλης ομάδας προσπαθούσαν να πιάσουν στον αέρα τον ντελή που με την δύναμη που είχε καμιά φορά τους χτυπούσε δημιουργώντας -ειδικά στο κεφάλι- τις χαραχτηριστικές "μπαμπούνες" (φούσκωμα δηλαδή απο το χτύπημα).
Για να θυμηθειτε λίγο το παιχνίδι αναφέρω τις λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιούσαμε για να δούμε ποιός θα παίξει πρώτος μετρώντας με την ντελόβεργα, απο τον ντελή μέχρι τη μάνα:τόπι -τζι.

[gon]

Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας

Πατίνι με ρουλεμάν.
Η δυσκολία ήταν να βρεθούν τα ρουλεμάν. Απο κεί και πέρα υπήρχαν οι... ειδικοί που βοηθούσαν στην δύσκολη αυτή κατασκευή. Οι τελευταίες καλιτεχνικές πινελιές ήταν συνήθως μπεντόλιρες που μπροκώναμε στη φάτσα. Αγαπημένες πίστες ήταν οι αμαξωτές με ελαφρά κατηφόρα. Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς την "τραβάγια" που έκαναν τα πατίνια στο κατήφορο.

[gon]

Παιχνίδια που τα φτιάχναμε μόνοι μας

Τσούρλι με μπαγκιονέτα.
Το φτιάχναμε απο πολύ χοντρό τέλι κρεβατίνας και για τροχό βρίσκαμε απο κανένα πεταμένο παιδικό καροτσάκι.
Πολύ αγαπημένο παιχνίδι, καθώς διανύαμε με αυτό ατέλειωτα χιλιόμετρα ενώ για να δοκιμάζουμε την δεξιοτεχνία μας φτιάχναμε ειδικές "πίστες" αγώνων.