...κι εγω ψυχανεμιζομαι

[kuria]

(απο τα σκωπτικα μου...)


τι φταιω εγω εαν εσυ γυναικα δε σταυρωνεις
ειναι που εισαι μιζερος κι ολες τις ξενερωνεις
δε φτανει μονο το κορμι και μια ωραια μουρη
για να σου κατσει θηλυκο μη γινεσαι γαϊδουρι
κοψε λοιπον τη γκρινια σου σταματα τη μουρμουρα
αλλιως βλεπω για ταιρι σου μονο καμμια γαϊδουρα

[riaghul]

πάλιν εξεχάστηκα
και στο θέμα μόλις μπήκα
εγέλασα και μούντζωσα
τα μούτρα μου με μια πίκρα  :lol:

επειτα τα σκωπτικά
απο βιασύνη μου μεγάλη
σωθικά τα διάβασα
κι απόρησα με ζάλη

μουρμούρησα ψιθυριστά
τι ναναι τουτο πάλι
και μια γαΙδούρα ένιωσα
να τραβά το χαλινάρι

και Τότε εκατάλαβα
πως η kuria βγαίνει
κατάρα είναι τα σκωπτικά
κι αμέσως ξεδειλιαίνει :lol:

[kuria]

τα δυστυχα τα διστιχα τα καναμε σφεντονα
κι αιντε να βρεις πως βρεθηκες στο ματι του κυκλωνα

[kuria]

με επιασε ενα σφιξιμο καταμεσα στο στηθος
σαν ειδα πως πιστευανε πως ημουν μονο μυθος
τους εσπρωχνα ξεφωνιζα καποιος να με προσεξει
μα αυτοι συναγωνιζονταν εγκωμιο ποιος θα πλεξει
κι ηθελα τοσο να τους πω πως ημουνα μαζι τους
κομματι αναποσπαστο της τωρινης ζωης τους


 (αποσπασμα απο τη σκια μου)

[kuria]

εκει οπου γυροφερνα αναμεσα στους ανθρωπους
και να μ΄ακουσουν πασχιζα με ολους μου τους τροπους
ειδα σκιες στα σκελια τους να ναι παραταγμενες
μακροστενες κοντοφαρδες μα ολες σχηματισμενες
το βλεμμα σα χαμηλωσα και κοιταξα μπροστα μου
με τρομο διαπιστωσα πως ελειπε η δικια μου


(αποσπασμα απο τη σκια μου)

[aggeliki76]

Χρόνια περνάνε, τα πάντα αλλάζουν,
ως κι οι αγάπες που μας κουράζουν...
Θα σε γνωρίσω, θα με γνωρίσεις,
μέσα στο βλέμμα μου φτάνει να ζήσεις.

Ζω με τη σκέψη σου, έξω χαράζει
το "σ' αγαπώ" μου μη σε τρομάζει
Ζω μ' ένα όνειρο, να σ' ανταμώσω
έν' άγγιγμά σου στο κορμί μου να νιώσω

Αν με ζητήσεις ξέρεις που θα 'μαι
στη σκέψη μου μέσα μαζί σου κοιμάμαι
Τα "θέλω" μου ψάχνω πως να τα ζήσω
την ευτυχία εγώ ν' απαιτήσω

Ζω με τη σκέψη σου, έξω χαράζει
το "σ' αγαπώ" μου μη σε τρομάζει
Ζω μ' ένα όνειρο, να σ' ανταμώσω
έν' άγγιγμά σου στο κορμί μου να νιώσω

[kuria]

(απο τα σκωπτικα μου...)

στο επομενο το εργο μου θα βγαλω τα σωψυχα μου
τον πονο μου και τον καημο κι ολα τα κερατα μου
θα πω για εξαθλιωση και για κοινωνικη αδικια
κι αν ματια δε δακρυσουνε να μη με λεν μαρια
τη φημη μου στα περατα να φτασει θα αναλαβουν
εκεινοι που θαυμαζουνε οτι δε μπορουν να καταλαβουν
και οσοι με διαβασουνε πνιγμενοι στη μαστουρα
ολη μου η σχιζοφρενεια θα τους φανει κουλτουρα

[kuria]

οταν σκαλωσει το μυαλο
μην κανεις βιαιες κινησεις
γιατι σαν σκισεις τον ιστο
τοτε μπορει να το διαλυσεις

[larus audouinii]

(αυτός ο τέταρτος μας σκαλώνει)

Για να ξελαμπρικάρει το μυαλό
αφέσου ελευθερα και φύγε
μόνο αν δώσει το Ο.Κ η καρδιά
το συναίσθημα κινεί την ιστορία

και χωρίς εισιτήριο...
:roll:  :roll:  :roll: