ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΥ

[sevenseas]

Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή το ευχόμουν . Ήμουν σίγουρος ότι θα ταξίδευε μαζί μου. Ίσως να παρακαλούσα γι΄ αυτό.
Το μεγάφωνο του σταθμού ανακοίνωσε την άφιξη και την αναχώρηση σε λίγα λεπτά του συρμού μου, στην γραμμή 3. Προχώρησα προς τα εκεί με βήμα αργό για να μου δοθεί χρόνος να παρακολουθήσω που πηγαίνει η .
Η ?
 μμμμμμμμμ μου μοιάζει για Ελένη . Μου κόλλησε, ότι θα την λένε Ελένη .
 Πράγματι το βήμα της  της ήταν προς την γραμμή 3 . Ήμουν σίγουρος .
Ανέβηκα σβέλτα και με το μάτι μου αναζήτησα την θέση μου. Για λίγο μου έφυγε η … Ελένη από την σκέψη. Η ταξιδιωτική μου ανασφάλεια πήρε τον πρώτο ρόλο. 88, 90 ,92…………… 112  και  ……..Διέκρινα ένα ξανθό κεφάλι πίσω από την 113 θέση δίπλα στην δική μου. Σκίρτησα .Βέβαιος για τις μαντικές μου ικανότητες , αλλά και με ευχαριστίες προς τα θεία, τα οποία είχα επικαλεσθεί, ομολογώ έκανα ένα βήμα και είδα, τι ειδα ? Μια μεσόκοπη , κυρία με ξανθό κεφάλι  !!!!!!!!!!!!!!!! Να το πω απογοήτευση ? Ναι απογοητεύτηκα . Αλλά πόσες γυναίκες που μας γοητεύουν έχουμε την ευκαιρία να συναντήσουμε έστω για κάποια λεπτά έστω και στην διάρκεια κάποιου σύντομου ταξιδιού? Ε λοιπόν και τι έγινε? Άνοιξα το ΒΗΜΑ και άρχισα να διαβάζω κάποιο άρθρο για τις νέες πόλεις. Το θέμα με ενδιέφερε αρκετά . Είχα διαβάσει πολλά άρθρα για το θέμα αυτό κι είχα μορφοποιήσει μια άποψη. Όσο τα άρθρα ήταν σύμφωνα με τις απόψεις μου , τόσο περισσότερο με ενδιέφεραν . Ναι, πάσχω από έναν πνευματικό ναρκισσισμό. Είναι αλήθεια. Είχα απορροφηθεί πλήρως στην ανάγνωση του άρθρου, που είχε γράψει ένας Νέοϋορκέζος κοινωνιολόγος , και που ανέπτυσσε τις δυσκολίες συγκερασμού των διαφόρων πολιτισμών , σε μια κοινή συμβίωση στις μητροπόλεις . Μα Νεοϋορκέζος να παρατηρεί τέτοια προβλήματα. Οι ευρωπαίοι τι να πουν? Ξάφνου ένοιωσα μιαν  αύρα. Μια ανεπαίσθητη κίνηση, ένα θρόισμα . Μια κίνηση ,που έγινε αντιληπτή από την ελαφρά μετακίνηση της ελεύθερης από το τον αντιχείρα μου σελίδας της εφημερίδας.
Αυτόματα γύρισα το κεφάλι μου λίγο αριστερά , μιας και καθόμουν στην θέση δίπλα στον διάδρομο. Και είδα την  «Ελενη» να περνά με ανάλαφρο βάδισμα , από δίπλα μου . Κοκάλωσα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Τίποτε μάλλον . Την είδα να απομακρύνεται μπροστά . Που να πήγαινε άραγε ? Παρατήρησα, ότι δεν είχε μαζί της το σακ βουαγιαζ της. Άρα θα επέστεφε στην θέση της . Έψαχνα να βρω μια δικαιολογία να την μιλήσω, αλλά ότι σκεφτόμουν, το έβρισκα γελοίο. Έτσι επέστρεψε , με προσπέρασε χωρίς να πω κάτι και χωρίς να την κοιτάξω κάν . Ξάφνου με έπιασε πανικός . Συνειδητοποίησα, ότι είχε περάσει ικανός χρόνος και κάπου εκεί χρονικά θα ήταν σταθμός προορισμού μου. Ρώτησα την ξανθιά κυρία δίπλα μου .Αλλά φευ η κυρία ήταν αλλοδαπή και δεν γνώριζε. Απευθύνθηκα σε έναν μεσόκοπο κύριο στην απέναντι θέση , ο οποίος όμως πρώτη φορά ταξίδευε με προαστιακό και θα κατέβαινε στο τέρμα .Στην τρίτη προσπάθεια μου, στην θέση μπροστά μου εισέπραξα ένα ίσως. Άρχισε να με λούζει κρύος ιδρώτας.
Έτσι  έστρεψα το απεγνωσμένο τω οντι βλέμμα μου προς τις πίσω θέσεις. Το κεφάλι της Ελένης ανασηκώθηκε , λες και περίμενε την κίνηση μου αυτή.
Καθόταν 3 σειρές πίσω από μένα !!!!!!!!!!!!!!!
Κατάλαβε την αγωνία μου κι έδειξε να απορεί.
Την πλησίασα κάπως γρήγορα και της ζήτησα να μου πει για τον σταθμό μου. Θα κατέβαινε κι αυτή εκεί .Να μην ανησυχώ. Θα με ειδοποιήσει.

[sevenseas]

ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Δεν πέρασαν πάνω από λίγο δευτερόλεπτα και η «Ελενη» μου έκανε νόημα με το κεφάλι της ότι φτάνουμε . Προχώρησα μαζί της προς την πόρτα του συρμού και περίμενα .
Ήταν δίπλα μου και ένοιωθα, πως καταλάβαινε πως την παρατηρούσα. Έτσι έστρεψα το βλέμμα μου ευθεία . Μα έλα που έτσι έβλεπε τα μάτια μου να καθρεφτίζονται στο τζάμι και να την κοιτάζουν? Η μήπως όχι? Και όλα αυτά ήταν στην φαντασία μου?
Το τραίνο σταμάτησε. Την άφησα να κατεβεί πρώτη κι ακολούθησα .
Μπροστά μου σχεδόν δίπλα στην στενή αποβάθρα  είδα δυο αυτοκίνητα σταματημένα . ένα 4Χ4 κόκκινο με οδηγό έναν 60αρη με νεανική εμφάνιση κι ακριβώς πίσω
Το μπορντό Ντε Σεβω της Μαργκώ .
Με το που με είδε άρχισε να κορνάρει ρυθμικά .
Της γέλασα πλατεία και κατευθύνθηκα προς το αυτοκίνητο της .
Καθυστέρησα, όμως το βήμα μου, τόσο ώστε να παρατηρήσω που πήγαινε η Ελένη.
Με γοργό βήμα μπήκε στο 4Χ4 κι έσκασε ένα πεταχτό φιλι στον οδηγό, που μόλις μετά βίας γύρισε το κεφάλι του για να δεχθεί το φιλί της .
Η εικόνα μου κάθισε στο μυαλό μου, αλλά ανέβαλα την βαθύτερη σκέψη.
Η Μαργκό δεν μου άφησε κανένα περιθώριο
Μόνο που δεν με έπνιξε στην αγκαλιά της .
Της είχα υποσχεθεί αρκετές φορές να τη επισκεφτώ στο ερημητήριο της κι όλο το ανέβαλα.
Έστω και μια δώρα εκτός του κέντρου της Αθήνας με σκοτώνει πλέον.
Η Μαργκό .
Θα μπορούσα να την αποκαλέσω η καλλίτερη μου φίλη. Πάντα μου φέρεται με αγάπη, είναι έτοιμη να με ακούσει για ότι μου κατέβει στο κεφάλι, να με ρωτήσει πως είμαι, όταν με νοιώθει στενοχωρημένο, να με πειράξει για κάποιες περιπέτειες μου, να εμφανισθεί ξαφνικά μπροστά μου , έτσι απλά για να μου σκάσει ένα φιλί και να φύγει.
Αλλά , δεν ξέρω , όσο και να αισθάνομαι απέραντων αγάπη για την Μαργκό, πάντα νοιώθω κάποιο κράτημα .
Αυτή η κοπέλλα , η πρόσχαρη , η κοινωνική, η απλόχερα σε συναισθήματα , μου φαίνεται , ότι κάτι κρύβει και το κρύβει καλά .
Να , ποτέ μου δεν την ρώτησα, ίσως γιατί η στάση της ήταν τέτοια, για τα ερωτικά της. Πολλές φορές είχαμε συναντηθεί και κατά τύχη μάλιστα, αφού συχνάζαμε στα ίδια μέρη ,και την είχα δει με κάποιους άντρες . Η στάση και των δυο έδειχνε κάτι πολύ παραπάνω από φιλική. Όμως η ιδία η Μαργκό , χωρίς να μου απαγορεύσει , με είχε αποθαρρύνει να την ρωτήσω.
Η Μαργκό
Από παλιά οικογένεια της Μεσσηνίας
Ο παππούς της γερουσιαστής τότε, είχε δώσει πολλές μαχες μεσα κι έξω από την γερουσία, υπέρ των παραγωγών κι εμπόρων της σταφίδας . Έτσι η οικογένεια της, αν και έλειπε πολλά χρόνια από τη Κυπαρίσσια απολάμβανε τον σεβασμό σε όλον τον Νομό.
Ο πατέρας της ο Σάββας , συμβολαιογράφος, με το σαράκι της πολιτικής, την μόνη φορά που δέχθηκε να είναι υποψήφιος βουλευτής, ήταν την φορά , που δεν έγιναν εκλογές  λόγω της χούντας  . Και θα έβγαινε βουλευτής στην Αθήνα. Ήταν βέβαιο . Όχι πως τον ενδιέφερε . αλλά το όνομα του είχε ακουστεί τόσο πολύ, στον ανένδοτο . Έτσι είχε την θέση βέβαιη στα έδρανα της Ένωσης Κέντρου .
Την Μαργκώ την έκανε σε μεγάλη ηλικία . Γλεντζές , bon viveur , αφοσιωμένοε στην δουλειά του ταυτόχρονα και στην πολιτική , δεν είχε χρόνο για παντρειές ,μόνο εφήμερες περιπέτειες  με ενδιαφέρουσες γυναίκες πάντα .
Ο γοητευτικός Σάββας , τελικά  υπέκυψε . Ο Γέρος ήταν ο μεσάζων , με τέχνη και καπατσοσύνη τού την έφερε με τέτοιο τρόπο ,ώστε να νομίσει ότι επρόκειτο ,περί έρωτος ,
 Η αλήθεια είναι , ότι ένας επί χρόνια  πολιτευτής της Κορινθίας έβλεπε με καλό μάτι για γαμπρό τον Σάββα , αν και ήταν πολύ μεγαλύτερος απ΄ την  μοναχοκόρη του την Ροδούλα. Έτσι σε μια σύσκεψη ξεμονάχιασε τον γέρο και του είπε.
-Βρε Γιώργη, πολύ μου αρέσει αυτός ο Σάββας. Τον έχω δει σε κάποιες ομιλίες του σε νομικούς κύκλους.
Τα μάτια του γέρου λαμπύρισαν . Είχε καταλάβει .
-Αστο σε μένα Μενέλαε , του είπε .
Ένα μεσημέρι , στην αυλή στο Καστρί ο γέρος είχε καλέσει μερικούς φίλους του , ηλικιωμένους , δυο νομάρχες κι ένα δήμαρχο και σφήνωσε στο κάλεσμα  την Ροδούλα και τον Σάββα. Μοιραία και κατά την διάταξη των καθισμάτων οι δυο τους άρχισαν να μιλάνε, να μιλάνε ,μέχρι του ένοιωθαν , ότι ήταν οι δυο τους μόνο στο τραπέζι . Μόνο όταν ο γέρος πέταξε ένα πονηρό βλέμμα στην Ροδούλα, αυτή ντράπηκε , κοκκίνισε και σταμάτησε να μιλά με τον Σάββα. Αλλά το μοιραίο φυγείν αδύνατον. Ο γέρος ήταν άσσος στο ερωτικό παιχνίδι και τις συνωμοσίες του .
Σε 5 μήνες ο γέρος τους πάντρευε σε μια εκκλησία της Κηφισιάς. Κι ο Μενέλαος περιχαρής, έσφιγγε το χέρι του κουμπάρου  γεμάτος ενθουσιασμό. Όχι μόνο γιατί καλοπάντρεψε την κόρη του, αλλά να , θα αποκτούσε η οικογένεια κι έναν βουλευτή. Τόσα χρόνια, ο ίδιος δεν το είχε καταφέρει.
Σε ένα χρόνο και κάτι   γεννήθηκε η Μαργκό
Η Μαργαρίτα δηλαδή . Και Μαργαρίτα γιατί έτσι λέγανε την γυναίκα του νονού της , την Αμερικάνα .
Η Μαργκό , άλλαξε το όνομα της στις ουρσουλίνες , που φοιτούσε .
Κατά τα ειωθότα της εποχής, γαλλικά , πιάνο, αγγλικά και τένις . Τίποτε δεν της έλειψε . Κι όταν ο πατέρας της βρέθηκε εξορία, η μητέρα της κι o παππούς της o Μενέλος , φρόντισαν να περνάει όσο γίνεται καλλίτερα , για να της απαλύνουν την στενοχώρια από τη έλλειψη του πατέρα της , που του είχε ολοφάνερη αδυναμία.
Μπήκε στην Νομική τέταρτη . Πολιτικοποιημένη στο έπακρο έγινε η μούσα της παράταξης της , η passionaria . Μορφωμένη κι ενδιαφέρουσα έκανε παρέα από 18 χρονών με λογοτέχνες κι ιστορικούς, που είχαν περάσει και από το σαλόνι του Σάββα και της Ροδούλας .
Έτσι έφτασε να κάνει άσκηση για δικηγόρος , μετα από μεταπτυχιακά στο Παρίσι, στο διοικητικό δίκαιο.
Σε ποιον?
Στον μακαρίτη τον πατέρα μου , φίλο του Σάββα από τα χρόνια του ανένδοτου.
-Τάσο σε παρακαλώ ,να της φέρεσαι αυστηρά . είναι καλομαθημένη, πρέπει να μάθει ότι η ζωή είναι σκληρή του είχε πει.
Στο γράφειο ήμουν κ ι εγώ . Νέος δικηγόρος , χωρίς να το καταλάβω. -Αλλά τα ενδιαφέροντα μου. Ιστορία και λογοτεχνία . Η οικογενειακή παράδοση όμως!!!!!!!!!!!!!!!! Όλο το σόι δικηγόροι , δικαστές , νομικοί σύμβουλοι του Κράτους και μέλη του Συμβουλίου Επικρατείας . Αλλά κι η Μαργκό , μάλλον από οικογενειακή παράδοση βρέθηκε στην Νομική. Έτσι άρχισε μια μεγάλη φιλιά Όχι , ποτέ δεν την είχα δει ερωτικά. Παρότι το άξιζε και με το παραπάνω. Ίσως γιατί εκείνον τον καιρό ήμουν τρελά ερωτευμένος με μια συμφοιτήτρια μου, με την οποία σχεδόν συζούζα.  

Μετά από μια σύντομη πορεία δίπλα στις γραμμές τού τραίνου στρίψαμε προς το βουνό. Χαθήκαμε για λίγο μέσα στα πεύκα, μέχρι που χωμάτινος πλέον δρόμος  μας οδήγησε σε μια περιοχή σχεδόν επίπεδη .  μετά βίας διακρίνονταν  οι κεραμιδένιες στέγες 3 αγροικιών  πνιγμένες σε ελιές μεγάλες γεμάτες καρπούς. Ο ήλιος έκανε τα φύλλα τους να λαμπυρίζουν και να δίνουν μια γαλήνια αίσθηση .Φτάσαμε σε ένα από τα τρία αγροτόσπιτα το ακριανό προς την μεριά της  θάλασσας .
Ένα διώροφο σπίτι . Η μια του πλευρά είχε μια βεράντα , που κοίταζε προς την θάλασσα. Ολόλευκο με σκούρα πράσινα παντζούρια .
Και γύρω γύρω οι ελιές , που τα κλαδιά τους έτρεμαν απαλά, σχεδόν ερωτικά,  στο χάδι του πρωινού αέρα.
Το χτήμα του παππού Μενέλαου , μού είχε πει η Μαργκό , όταν το ανέλαβε και το ανακαίνισε, μετά τον θάνατο του Σάββα .
Βρήκα από το αυτοκίνητο. Η Μαργκό ήλθε δίπλα μου με πήρε αγκαζέ και κάναμε μια σύντομη βόλτα στο χτήμα. Μου εξηγούσε τι είδους ελιές είχε και κάποιες λεπτομέρειες για την φροντίδα τους.
Μετά ανεβήκαμε στο σπίτι . Μόνο το γούστο της Μαργκό θα μπορούσε να είχε μεταμορφώσει την παλιά αγροικία σε ένα λιτό, απέριττο , αλλά με δυνατό χαρακτήρα σπίτι.
Πήραμε πρόγευμα  με φρούτα στην βεράντα  του σπιτιού . Η Μαργκό έμοιαζε σαν έφηβη μέσα στο φαρδύ ξεβαμμένο τζιν της και το χοντρο κοκκινο πολοβερ της  .

[sevenseas]

ειναι το μυαλο μου που κοιταζει καπως τον κοσμο
εχω τις εμπειριες και την γεματη συγκινησεις ζωή , που εχουν πλουτισει και τα συναισθηματα μου και την φαντασια μου
μακαρι να ζησεις και συ οσα πραγματα εχω περασει
στο ευχομαι
τοτε θα φτασεις στην ηλικια μου
και
τοτε θα θελεις να μοιραστεις οσα εχεις ζησει , με αλλους
με αγαπη
Γιωργος

[sevenseas]

μια απο τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΟΥ , η ΚΑΘΕ ΕΛΕΝΗ  δημοσειεύεται στο λογοτεχνικό περιοδικό  ΡΕΥΜΑΤΑ τευχος Ιανουαρίου 2009

[sevenseas]

οπερ κι εγενετο

[sevenseas]

το
φακελλος νο 1086 δημοσιευθηκε στο περιοδικό το ρεμα των ιδεων που εκδιδει η Αθηναικη Εταιρεία Πολιτισμού στο τευχος 15,ετος 9ο

[LORNA]

……………………….. και μόνο …………………….Κοινοποίηση
 Χθες στις 1:26 μ.μ. | Επεξεργασία Σημείωσης | Διαγραφή
Είχα τελειώσει την τρέχουσα δουλεία. Από νωρίς . Αλλά κάτι με κρατούσε στο γραφείο που δεν καταλάβαινα τι . Κούραση, βαριεστιμάρα. Κάποιο τηλεφώνημα, που ήξερα, ότι δεν θα γινόταν . Δεν ξέρω, ούτε το έψαξα περισσότερο .
Ίσως τα τραγούδια , που άκουγα στο youtube., μου είχαν φέρει μια μελαγχολική διάθεση Είχα χαθεί σε τραγούδια παλιά, πολύ παλιά, που με παρέπεμπαν σε παιδικές μνήμες . Μερικά από αυτά ζορίστηκα να τα θυμηθώ, μιας και ήμουν βέβαιος , ότι τα είχα ακούσει, αλλά πάλι δεν μου έλεγαν τίποτε. Ασκήσεις μνήμης

...........είχες τα μάτια σου κλαμένα το πρόσωπο σου σκυθρωπό, κι όπως ερχόσουν κατά μένα έτρεξα κάτι να σου πω
Μα δεν πρόλαβα να σου μιλήσω χάθηκες σαν ήλιος στον ουρανό............

Είχε σκοτεινιάσει για τα καλά .
Αποφάσισα με κόπο να σηκωθώ .
Μια γλυκειά χειμωνιάτικη νύχτα.
Με βαρειά βήματα ανέβηκα την Σίνα κι έστριψα την Σόλωνος, Νομική , Μα αυτό το κτίριο , που είχε φάει τέσσερα χρόνια από την ζωή μου δεν μου έλεγε τίποτε.Eνα κουτί τετράγωνο και ρυπαρό . Κι εγώ είχα βάλει το χεράκι μου, σκέφτηκα , να διατηρήσω την ρυπαρότητα του κάποτε , κολλώντας αφίσες και γράφοντας συνθήματα στον τοίχο του.
Πριν στρίψω την Ασκληπιού κοντοσατάθηκα σ΄ένα χαρακτηριστικό βιβλιοπωλείο και χάζεψα την βιτρίνα του. Θα είχε κλείσει , αλλά μέσα έκαναν κάποιες αλλαγές κι είχαν κατεβάσει τα βιβλία σε ντάνες στο πάτωμα για να τα επανατοποθετήσουν με άλλη σειρά .
Μπήκα με ένα ευγενέστατο καλησπέρα για να μην εισπράξω κανένα
-κλείσαμε κύριε
Χάζευα από μακριά κάπως για να μην εμποδίσω την ανακατάταξη .
Καθώς το βλέμμα μου πηγαινοερχόταν με άγχος τις ντάνες το μάτι μου έπεσε σ΄ένα λεπτό, βιβλίο με μαύρο μαλακό δέσιμο και ράχη με κόκκινα γράμματα. Πλησίασα για να μπορώ να διακρίνω τι έγραφε.
………………………….. και μόνο …………………………..
Καθώς ήταν πάνω πάνω το πήρα στα χέρια μου
Στην όψη του έγραφε το ίδιο
……………………….. και μόνο …………………….
Το άνοιξα με έντονη περιέργεια
Στο εσώφυλλο σε χαρτί σαμουά 100 γραμμαρίων με πολύ μικρά γράμματα , σε γραμματοσειρά Λειψίας , που είναι η αγαπημένη μου , στο κάτω μέρος ήταν γραμμένο
Μην αρχίσεις να δεν είσαι απόλυτα βέβαιος , ότι θα τελειώσεις
Δεν άντεξα περισσότερο , μιας κι υπάλληλοι του βιβλιοπωλείου ήταν έτοιμοι να κλείσουν και να αφήσουν την υπόλοιπη δουλειά για την επομένη μέρα .
Το έδωσα στην κοπέλα, που ήταν πιο κοντά στο ταμειο
Γύρισε το κεφάλι της σε κάποιον , τον μεγαλύτερο εκεί και τον ρώτησε
-αυτό πόσο κάνει ?
Δεν ανέφερε ούτε τίτλο , ούτε συγγραφέα ,
-δεν ξέρω, δώστε μου 3 ευρώ απάντησε πλέον σε εμένα ο μεγαλύτερος, μάλλον για να με ξεφορτωθεί .
Πλήρωσα και βγήκα
Ανέβηκα την ανηφόρα της Ασκληπιού .
Δεν ήταν τυχαία τα βήματα μου. Ίσως να τα είχα χαραξει ασυναίσθητα, από τότε που βγήκα από το γραφείο .
Ελπίδα, μήπως δω την Ήλεκτρα. Να την ζητήσω συγγνώμη, που την προηγούμενη μέρα όταν διασταυρωθήκαμε στο πλήθος , την κοίταξα στιγμιαία κι έστρεψα το κεφάλι μου, Μην με ρωτήσετε γιατί . Ούτε εγώ ξέρω. Μόλις που διέκρινα μια απορία, από αυτές ,που βγάζουν ένα παράπονο . Μόνο αυτό είδα στα μάτια της. Τα μάτια της που μπορούσαν να εκφράσουν όλα τα συναισθήματα του κόσμου με όλες τις διακυμάνσεις τους , με όλες της λεπτομέρειες.
Είχα προχωρήσει αρκετά, Πλέον ήμουν βέβαιος, ότι δεν θα τη συναντούσα.
Μετά από μισή ώρα έφτασα στο σπίτι μου. Αυτήν την διαδρομή την έκανα τακτικά, αλλά σήμερα ,που φάνηκε αιώνια;
Πέταξα το βιβλίο στο κρεβάτι και μετά από δυο τσιγάρα αποφάσισα να ξαπλώσω.
Μετά από ένα γρήγορο μπάνιο έπεσα στο κρεβάτι βαρύς και νυσταγμένος, Όμως αισθάνθηκα στον ώμο μου το παράξενο βιβλίο, που το είχα πετάξει απρόσεκτα στο κρεβάτι . .
Το πήρα με αρκετή δυσκολία στα χέρια
Και πάλι κοίταξα το εσώφυλλο
Μην αρχίσεις αν δεν είσαι απόλυτα βέβαιος , ότι θα τελειώσεις
Τι ήταν αυτό ? Προειδοποίηση? Απειλή? Παραίνεση?
Γύρισα σελίδα .

Αφιέρωση του συγγραφέα
Στις γυναίκες που σημάδεψαν την ύπαρξη μου
Αντίο

Γύρισα την επόμενη σελίδα , με φοβερή περιέργεια τι θα μπορούσε να εξιστορεί αυτός ο παράξενος συγγραφέας
Το φύλλο των 100 γραμμαρίων μου έκοψε λίγο τον δείχτη του αριστερού χεριού μου, Μια σταγόνα αίμα κύλησε.
Άρχισα να διαβάζω,

………..Είχα τελειώσει την τρέχουσα δουλεία. Από νωρίς . Αλλά κάτι με κρατούσε στο γραφείο που δεν καταλάβαινα τι . Κούραση, βαριεστιμάρα. Κάποιο τηλεφώνημα, που ήξερα, ότι δεν θα γινόταν . Δεν ξέρω, ούτε το έψαξα περισσότερο .
Ίσως τα τραγούδια , που άκουγα στο youtube., μου είχαν φέρει μια μελαγχολική διάθεση Είχα χαθεί σε τραγούδια παλιά, πολύ παλιά, …………………..

Μέχρι που με πήρε ο ύπνος.
Δεν είμαι βέβαιος, ότι ξύπνησα το επόμενο πρωί ………………….



υπο sevenseas

για την αντιγραφη

Lorna

[rain]

και εγώ τα βράδια λέω να κάνω πιάτσα σαν Τζούλια αλλά δεν θα το κάνω βούκινο ρε Λόρνα  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

[LORNA]

..........Έβαλα τα σιελ σεντόνια μου στο πλυντήριο. Μα την ώρα που τα έβαζα στάθηκα λίγο . Σαν μια τελετή .Να προλάβω να μυρίσω το άρωμα της ,που τα ειχε πνίξει , πριν το μαλακτικό το σβήσει οριστικά
Μετά πέταξα στο πλυντήριο τις πετσέτες. Κι αυτές μου έλεγαν , ότι είχαν τυλίξει το κορμάκι της μετά τις ώρες του πάθους .
Το ίδιο και με τις μαξιλαροθήκες .
Έτσι έχασα την πρωινή της παρουσία στο κρεβάτι μου
Είχαν γιάνει και τα γλυκά γδαρσίματα της στην πλάτη μου ............
Δεν μου έμενε τίποτε λοιπόν.
Κρίμα
Λυπημένος από την έλλειψη της κατευθύνθηκα στον καθρέφτη της τραπεζαρίας.
Και ξαφνιάστηκα
Οι γεμάτες σβελτάδα κινήσεις της να διορθώσει το κατεστραμμένο από τα γεμάτα πάθος φιλιά μεικ απ της , είχαν αφήσει ένα ίχνος . Μια μυρωδιά της . Σαν να ήταν μπροστά μου. Σαν να την άγγιζα απαλά , όπως απαλό ήταν το άρωμα της.................................................

[LORNA]

του sevenseas
και για την τηρηση της πιστοτητας του
εγω..............

[LORNA]

E-9

Κι αν δεν φεύγω , κι αν δεν έχω πάρει μαζί μου τα πράγματα μου ,αυτά που μαρτυρούν αναχώρηση , κι αν δεν χαιρέτησα τους φίλους μου, κι αν ……..
Εγώ βρίσκομαι εκεί . Στην Ε-9 . Χωρίς προορισμό τις λατρεμένες μου Κυκλάδες. Χωρίς να έχω ειδοποιήσει τον Γιώργο να με περιμένει στο λιμάνι της Ερμούπολης
Χωρίς να με περιμένει ο Βαγγέλης στο μαγαζί του στην καθολική εκκλησία στ η Μύκονο
Ούτε ο Χρηστός με περιμένει στον Αθηνιό .
Άλλος είναι ο προορισμός μου .
Τα δυο της χέρια να μου χαϊδεύουν τα πέτα , στα γρήγορα, μην μας δει κανείς .Κλεφτά και συνωμοτικά . Τα δυο της μάτια να με κοιτάζουν, παρακαλετά, και να ξεκλέβουν ματιές γύρω, μην μας προδώσουν οι ματιές μας ,
Να φεύγουμε σαν ξένοι ,
Να περνάμε απέναντι ,στην μεριά του σταθμού , ημιτελείς κι αταξίδευτοι . …………..

του sevenseas

για την πιστοτητα
της αντιγραφής
lorna

[KostasD33]

Στο έχω πει ότι είσαι σέξι έτσι μπρε?





(σφύρα όταν θες να γίνει ενεργό το ορίτζιναλ)

[sevenseas]

θελω να ευχαριστησω την καλη μου  Λορνα , που δημοσιευε τις ιστοριες που εγραφα σε πακετα τσιγαρων στο καταστρωμα του παγοθραυστικου, που με φιλοξενησε ολες αυτες τις μερες της απουσιας μου
και πιο πολυ την ευχαριστω , που διεκρινε την αφηγηση ων κλυβογραμματων μου

ευχαριστω τον καπετανιο , τον Σουηδο Ερικ που με φιλοξενησε στο πλοιο του .. για τον χωρο, που μου παραχωρησε και τις ευκολιες , που μου παρειχε.
Τον ευχαριστω επισης για τις ιστoριες του , που μου εμπιστευθηκε για θαλασσια τερατα κι αλλα θαυματα, που θα τα δειτε κι εδω γραμμενα απο μενα .
καλως σας βρηκα συντροφοι
land ho

[larus audouinii]

χρειάζεται και αποκωδικοποιηση για να σας καταλάβω
Γιώργοοοο, ωρε seven καλημερα   :grin:

[sevenseas]

?