Αθήνα είναι μόνο η Ακρόπολη

[Enia]

Παραθέτω ένα άρθρο που διάβασα στην Lifo και μ'άρεσε ]Αθηναίοι γκάγκαροι [/b]που διαμαρτύρονται επειδή πλάκωσαν οι βλάχοι και τους χάλασαν το μεγαλείο. Βέβαια, κι αυτοί το χωριό νοσταλγούν, αφού κωλοχώρι ήταν η Αθήνα πριν γίνει πρωτεύουσα. Παιδιά, να φεύγουμε εμείς, να επιστρέψουν και οι Τουρκαλάδες που βίαζαν τις προ-προγιαγιάδες σας για να νιώσετε ξανά αριστοκράτες. Οι πιο ωραίοι είναι αυτοί που συγκρίνουν την Αθήνα με το Παρίσι, το Λονδίνο και τη Ρώμη, και βέβαια δεν τους αρέσει καθόλου. Αν τους ακούσεις να μιλάνε, έχεις την εντύπωση πως ζούμε στην Αλβανία του Χότζα και πως, αν πας να περάσεις τα σύνορα, θα σε εκτελέσουν επί τόπου. Αφού τους αρέσει τόσο πολύ το Λονδίνο, γιατί δεν πάνε εκεί να μεγαλουργήσουν; Υπάρχει και ο μύθος πως οι Έλληνες στο εξωτερικό διαπρέπουν. Μπούρδες. Όλοι αυτοί οι Έλληνες που μεταναστεύουν στο εξωτερικό είναι άφιλοι και φεύγουν από την Ελλάδα επειδή έχουν τον ανθρωποδιώκτη πάνω τους και κανείς δεν τους θέλει για παρέα - πάνε στο εξωτερικό, δουλεύουν όλη μέρα σαν τα ζώα, κάνουν το σκατό τους παξιμάδι και η μόνη τους έγνοια είναι πώς θα πάνε το καλοκαίρι δέκα μέρες στο χωριό τους για να κυκλοφορούν στα στενά σοκάκια με τη Μερσεντές και να γνωρίσουν την αποθέωση από τον τοπικό πληθυσμό, που βασικά τους έχει χεσμένους, αλλά αυτοί νομίζουν πως βρίσκονται στον κολοφώνα της δόξας τους και δεν το παίρνουν χαμπάρι.

Η αλήθεια είναι πως η Αθήνα δεν είναι τόσο όμορφη όσο θα μπορούσε να είναι. Αυτό όμως δεν είναι τυχαίο - έγινε βάσει σχεδίου: οι Αθηναίοι ξέρουν πως, αν δεν υπήρχε η Ακρόπολη, στην Αθήνα δεν θα είχαμε τουρίστα ούτε για δείγμα. Φρόντισαν λοιπόν να χτίσουν άσχημα κτίρια, ώστε να αναδεικνύονται ακόμα περισσότερο το κάλλος και η μεγαλοπρέπεια του Ιερού Βράχου. Αν η Αθήνα είχε πανέμορφα κτίρια, ο Παρθενώνας θα έχανε λίγη από τη λάμψη του, ενώ τώρα φαντάζει σαν όαση μέσα στην έρημο - άσε που θα έβλεπαν οι τουρίστες τα σύγχρονα εκπληκτικά κτίρια, θα ένιωθαν κόμπλεξ κατωτερότητας και θα έλεγαν «καλά, ρε πούστηδες, δεν σας έφταναν τα μεγαλεία της αρχαιότητας; Είναι ανάγκη να συνεχίζετε να μεγαλουργείτε στους αιώνες των αιώνων; Πού θα το φτάσετε πια;». Θα είχαν δίκιο οι άνθρωποι και μετά θα επέστρεφαν στις βάρβαρες πατρίδες τους εντελώς καταρρακωμένοι. Ενώ τώρα βλέπουν από την Ακρόπολη όλη αυτή την... μπετονιέρα και αισθάνονται κάπως καλύτερα.

Οπότε έχουν άδικο όσοι επιμένουν να μην γκρεμιστούν τα δυο όμορφα κτίρια στην οδό Διονυσίου Αρεοπαγίτου 17 & 19. Αν ήταν άσχημα, θα συνέβαλλαν στην ανάδειξη της Ακρόπολης αλλά, μιας και είναι όμορφα, πρέπει να γκρεμιστούν αμέσως ώστε να μη μειώνουν τη λάμψη του Παρθενώνα. Το σωστό είναι να γκρεμίσουμε όλα τα ωραία κτίρια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και στη θέση τους να φτιάξουμε παράγκες, μαντριά και κοτέτσια για να μοιάζει ακόμα πιο λαμπερή η Ακρόπολη. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον αρχιτέκτονα του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης που -αν και είναι ξένος- σκέφθηκε σαν γνήσιος Έλληνας πατριώτης και έφτιαξε ένα πραγματικά απαίσιο κτίριο. Τι ωραία που το Νέο Μουσείο είναι τόσο άσχημο - αν ήταν όμορφο, θα μείωνε την αίγλη της Ακρόπολης. Στο πλαίσιο της πατροπαράδοτης ελληνικής φιλοξενίας, θα πρέπει να κάνουμε τους ξένους που επισκέπτονται τη χώρα μας να νιώθουν άνετα και όχι μειονεκτικά. Για παράδειγμα, τι θα σκεφτόταν ο Αμερικανός τουρίστας αν δίπλα στο κτίριο της αμερικάνικης πρεσβείας έβλεπε ένα υπέροχο κτίριο και όχι το Μέγαρο Μουσικής; Θα αισθανόταν απαίσια - οπότε κι εμείς, για να μην καταβαραθρώσουμε το γόητρο των ΗΠΑ, επιδείξαμε ευαισθησία και φτιάξαμε αυτό το πράγμα που κάνει το κτίριο της πρεσβείας να μοιάζει με παραδοσιακό κυκλαδίτικο σπιτάκι. Το μετρό που βρίσκεται κάτω από το έδαφος και δεν υπάρχει κίνδυνος να προσβάλλει την Ακρόπολη το κάναμε κούκλα. Βέβαια, ευτυχώς που δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας για το υπέδαφος της Αθήνας, διαφορετικά, οι γραμμές του μετρό θα ήταν σαν την εθνική οδό: όλο στροφές και ζιγκ ζαγκ. Με μια γραμμή θα εξυπηρετούσες όλη την Αθήνα και ο επιβάτης θα έφτανε από την Ομόνοια στο Χαλάνδρι σε δώδεκα ώρες.

Οι Αθηναίοι έχουν συνειδητοποιήσει πως δεν πρέπει να προκαλούν τους τουρίστες - έτσι, τα σπίτια τους από μέσα είναι σωστά παλάτια, αλλά απέξω είναι τίγκα στα μπάζα, τις λάσπες και το σκουπιδαριό. Επίσης, φροντίζουν να μην προκαλούν φθόνο στους τουρίστες που ζουν σε χώρες που δεν βρέχονται από θάλασσα - αν ακούσεις δυο Αθηναίους να συζητάνε για το πόσο πολύ τους λείπει η θάλασσα, ξεχνάς πως η Αθήνα είναι χτισμένη δίπλα στη θάλασσα και έχεις την εντύπωση πως βρίσκεται στις Άλπεις ή στα Ιμαλάια.

Βέβαια, κάπου τους κομπλάρουμε τους τουρίστες με τη συμπεριφορά μας. Ανεβαίνει ο Αθηναίος στην Ακρόπολη και, ενώ οι τουρίστες θαυμάζουν τον Παρθενώνα, ο Μήτσος έχει γυρίσει κανονικά την πλάτη στο μνημείο, το ‘χει γράψει στα παλιά του τα παπούτσια και λέει με δυνατή φωνή: «Ρε Κατίνα, το σπίτι μας δεν είναι αυτό εκεί κάτω; Το ξεχωρίζω από την ξηλωμένη τέντα και από το μπουρί του σουβλατζίδικου του κυρ-Αρίστου!». Οι Αθηναίοι ανεβαίνουν στην Ακρόπολη από περιέργεια να δουν αν φαίνεται το σπίτι τους.

Κακώς κάποιοι υποστηρίζουν πως η Αθήνα είναι μια πόλη εχθρική για
τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Ίσα ίσα που στην Αθήνα με τα σπασμένα πεζοδρόμια και τα αυτοκίνητα παρκαρισμένα πάνω στα πεζοδρόμια δεν έχει καμία σημασία αν είσαι ανάπηρος ή αρτιμελής γιατί, όπως και να ‘σαι, στο τέλος θα πέσεις και θα φας τα μούτρα σου· η Αθήνα είναι απόλυτα δημοκρατική με όλους τους πολίτες της.

Το 1981, το βράδυ του μεγάλου σεισμού, αφού βεβαιώθηκα πως στο σπίτι όλοι ήμασταν σώοι και αβλαβείς, έτρεξα στη μέση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και σταμάτησα μπροστά στον Παρθενώνα. Μέσα στο σκοτάδι -υπήρχε διακοπή ρεύματος- προσπαθούσα να μετρήσω τις κολόνες του Παρθενώνα για να δω αν είναι όλες στη θέση τους. Οπωσδήποτε, ήταν μια ανόητη σκέψη -μέσα στους αιώνες η Ακρόπολη πρέπει να έχει σταθεί όρθια σε εκατοντάδες σεισμούς- αλλά μετά από χρόνια συνειδητοποίησα πως τη βραδιά εκείνη, μετά από την οικογένειά μου, το μόνο που με ενδιέφερε ήταν η Ακρόπολη.

Υ.Γ. Η φίλη μου η Μαρία πέταξε την περασμένη Κυριακή από το Λος Άντζελες στην Αθήνα για να βρίσκεται εδώ σήμερα που ο πατέρας της κλείνει τα 70 του χρόνια -να τα χιλιάσετε κύριε Γιώργο- και αμέσως μετά θα ξαναφύγει. Για τη Μαρία, η Αθήνα είναι οι γονείς της και οι άνθρωποι που αγαπάει. Καλή αντάμωση, Μαρία.

[κώστας]

Αμάν! Μας πίρανι χαμπάρ...  

[Athinoula]

to vrika poli gliko oso kai an einai ironiko to ar8ro omos kata poli dixnei thn pragmatikothta an kai se merika diafono ( siga min den diafonousa kai olas....)



 :roll:

[minoraki]

θα εγραφα τωρα κατι που ειδα να φιγουραρει στους δρομους του κολωνακιου.....αλλά δεν το επιτρεπω στον εαυτο μου.....ισως θεωρηθει προσβλητικο για τους συνανθρωπους μας.....οποτε το βουλωνω.....
παντως δεν ειχε και αδικο αυτος που εγραψε αυτο το συνθημα στους τοιχους των δρομων περιξ της γνωστης πλατειας.....

[Athinoula]

τι εγραψε ...για πες

[minoraki]

αθηναααααααααααα θα σου πω οταν σε δω.....ακου που σου λεω.....δεν γινεται να το γραψω.....

[Athinoula]

Polly ela to savvato tote na se doume..


 :wink:

[Enia]

Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται χάος... σε άλλους να είναι αδιάφορη... για μένα όμως αυτή η εικόνα με μια λέξη είναι... [size=24]ΜΑΓΕΙΑ...[/size]

[albumimg]10328[/albumimg]

[heinrich]

η αλήθεια είναι πως έχει πάρει τα πάνω της. Αν εξαιρέσεις την καθημερινότητα η οποία παραμενει δύσκολη (κυκλοφοριακό - νέφος - βρωμιά και άλλα που θα με κατηγορήσετε ωε ρατσιστή) γίνονται πολλά και ποικίλα πράγματα...

[minoraki]

Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται χάος... σε άλλους να είναι αδιάφορη... για μένα όμως αυτή η εικόνα με μια λέξη είναι... [size=24]ΜΑΓΕΙΑ...[/size]

[albumimg]10328[/albumimg]

σωστα.....γιατι ποια αλλη πολις πανω σε αυτη την γη εχει μια ακροπολη....την εχουμε δεδομενη.....γι αυτο και δεν της δινουμε την δεουσα σημασια.....<<αθηνα και παλι αθηνα....>>!!!!!!!!!

[cna]

Ας παρέμενε η πρωτεύουσα στο Ναύπλιο και ας μην εφευρίσκονταν η αντιπαροχή και θα τα λέγαμε αλλιώς τώρα τα πράγματα.  

[Enia]

μμμμμμ... (στο έκανα πριβέ το σχόλιο, ας μην το πω και δημόσια   ) Δεν πα να ήταν και η Κωσταντινούπολη πρωτεύουσα, εγώ γνώμη δεν αλλάζω... Τα είπε όλα ο ποιητής-pitsirikos:
Γεννήθηκα στην Αθήνα και τη λατρεύω. Αν είχα γεννηθεί στο Νέο Δελχί, θα αγαπούσα το Νέο Δελχί.
 

Και επέτρεψέ μου μωρό μου να εφαρμόσω γι'αυτή -και μόνο αυτή- την περίπτωση το ρητό που λέει: 'από εδώ η γυναίκα μου (Αθήνα) και από εδώ το αίσθημά μου (Καστοριά)'  :wink: :hug2: μουάτς!

[tristana]

Αν και Σαλονικιά, αλλά μεγαλωμένη στην Αθήνα την ΛΑΤΡΕΥΩ αυτήν την πολη με τις αντιθέσεις της. Ιδίως το βράδυ που ειναι πεντάμορφη
καθώς ανάβουν τα φώτα στην Σταδίου, Πανεπιστημίου και σε όλους τους δρόμους κοντά στην περιοχή μου και το καλοκαίρι που ανάβει ο πρίγκιπας ο Λυκαβηττός και τον έχω φάτσα να μου κλείνει το μάτι.
Η Πλάκα, το Μοναστηράκι, το Θησείο, αλλά και η Κυψέλη με τις ανηφοριές κατηφοριές, την άναρχη δόμηση... 'Ολα μ' αρέσουν.
Είναι μια πόλη ζωντανή και απείθαρχη σαν εμάς.

[Enia]

Έτσι...  

[heinrich]

εγώ από την άλλη μεριά προτιμώ το Βερολίνο...