shiny happy family books...

[plus_]

καθως ο κοσμος αλλαζει και η κοινωνια αλλαζει
παρατηρουνται ολο και περισσοτερες μονογονεικες οικογενειες.
ενα απο τα μεγαλα προβληματα που εχει να αντιμετωπισει
ο γονεας ειναι τα βιβλια στο σχολειο και ο τροπος διδασκαλιας των.
ολα ειναι γραμμενα και διδασκονται με τον παραδοσιακο τροπο
ζωγραφιζοντας μια οικογενεια με δυο γονεις, κηπο , περιφραξη
και ενα χαριτωμενο σκυλο να τρεχει περα δωθε...

στην ουσια καταστρεφεται ολη η δουλεια που ως επι το πλειστον εχει κανει
η μαμα προς ισορροπια του παιδιου, για να τη χαλασει η δασκαλα στο σχολειο, βαζοντας το να ζωγραφισει και να περιγραψει τους γονεις
που συνηθως τον εναν απο τους δυο βλεπει μια φορα την εβδομαδα.

το παιδι πληγωνεται καθημερινα και στην ουσια ο γονιος πρεπει
να ειναι εκει να μαζεψει τα ασυμμαζευτα.

δεν εννοω να αλλαξουμε τα προτυπα και την προτυπη πυρηνικη
οικογενεια,
παρολαυτα θα πρεπει να γινει αμεσα μια αλλαγη στα  βιβλια
και στον τροπο διασκαλιας των,
καθως και σεμιναρια διακριτικοτητας και σεβασμου προσωπικοτητας των δασκαλων προς τα παιδια
και να μην στηνουν το παιδι στον τοιχο με ερωτησεις
που ειναι ο μπαμπας, γιατι ζωγραφισες τη γιαγια και
το μπαμπα εξω απο το φραχτη...

δυστυχως το προτυπο της shiny happy family εχει
καταρριφθει και η εκπαιδειση πρεπει
να προσαρμοστει σε αυτο , προς οφελος των παιδιων,
να σταματησουν να πληγωνονται καθημερινα.

[sevenseas]

ασφαλως μιλας για την Ελλαδα και την ελλεηνιη εκπαιδευση
εκτος αν εχεις γνωση του τι γινεται σε αλλες χωρες
οποτε θα ηθελα να μας πληροφορήσεις

αγαπητη +
το θεμα δεν ειναιι εκπαιδευτικο
αλλα πολιτικο

ειδες βεβαια τι εγινε με το βιβλιο της Ιστοριας ?

εκπαιδευτικοι, θελοντας, να παψουν τα πιδια μας να ζουν με τα παραμυθια και τους μυθους, που ολοι ειχαμε διδαχθει εγιοναν στοχος τνω πολιτικων δυναμεων , ιδαιτερα εκεινων , που εχουν κανει σημαια τους αληθινο ειναι οτι το εθνικο (αντιστεφοτνας την ρηση του Σολωμου)

σκεψου λοιπον, μια αλλαγη στην διδασκαλια , που θα στηριζοταν στις νεες συνθηκες, που εχουν ηδη επικρατήσει στην κοινωνια, αν θα γινοταν αποδεκτή από τιςς πολιτικες δυναμεις, που κυβερνουν την χώρα

αυτο ειναι αδυνατον.

εενδιαφερον το θεμα σου, αλλα ξερεις
εξαντλειται αμέσως

δεν πιατευω να νομιζεις, οτι η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μπρει να κανε κατι προς αυτήν την κατεύθυνση?

[sevenseas]

α και κατι αλλο
δεν πιατευω , ουτε οι αλληνες πολιτες ειναι ευκολοι σε τετοια αλλαγη

οι κυρ διευθυνταδες , οι κυ αρσυονομικοι, οι καυρ χιλιαδες αλλοι , που μετα την επαγγελματικη τους καταξιωση, ετσι οπως αυτοί την αντιλαμβανονται, πιανουν.............. γκομενα την καθε κοπελιτσα , που εχει την αναγκη τους
ή οι κυραδες , που κερατωνουν ασυστολα τον αντρα τους

θα πουν
ε οχι
τι?
θα διαλυσουμε τον θεσμο τηςοικογενειας !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

αλλα ο αναμαρτητος
πρωτος τον λιθο βαλετω

[heinrich]

εγώ προτείνω στα νέα ζευγάρια να κλεισουν την τιβί η οποία όχι μόνο έχει αποδαιμονοποιήσει τον χωρισμό αλλά τον επιβάλει ως κάτι φυσιολογικό έως και  must και αφοσιωθούν  πραγματικά στην οικογένειά τους.
Το αν το παιδί τους αποκτήσει «τραυματα» - όποια και αν είναι αυτά, διότι προσωπικά  έχω πολλούς καλούς φίλους γόνους χωρισμένων γονιών με λιγότερα συμπλέγματα από τα δικά μου - μετά τον χωρσιμό δεν θα φταίει το σχολικό βιβλίο ούτε ο δάσκαλος. Δεν ξέρω αν η «οικογένεια» και η διατήρησή της έως το τέλος είναι στο dna του ανθρώπου, σίγουρα όμως δεν είναι προπέρσινη μόδα. Προυπάρχει  χιλιέτείες πίσω τόσες που με κάνουν να υποπτεύομαι πως ο άνθρωπος μπορεί να υπήρξε μονογαμικός

[Enia]

Σέβεν, θα διαφωνήσω μαζί σου. Δεν είναι πολιτικό, είναι ατομικό.
Αυτοί που φτιάχνουν αυτό που λέμε 'εκπαιδευτικό σύστημα', οι δάσκαλοι δηλαδή, είναι πρώτα και πάνω απ'όλα άνθρωποι.
Αν καθένας από αυτούς δεν μπορεί να αναγνωρίσει τις ιδιαιτερότητες ενός παιδιού και να στηρίξει τις εξατομικευμένες ανάγκες του, τότε... λάθος επάγγελμα διάλεξε!
Και αυτό που λέω δεν έχει να κάνει μόνο με το αν το παιδί προέρχεται από μονογονεϊκή οικογένεια, αλλά και αν έχει χάσει κάποιον από το οικογενειακό περιβάλλον, αν ασκείται ενδοοικογενειακή βία, αν υπάρχουν άλλα ενδοοικογενειακά ή κοινωνικά προβλήματα.
Δεν νομίζω πως φταίνε τα εκπαιδευτικά βιβλία - ή τουλάχιστον για μένα δεν πέφτει εκεί το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης.
Δεν μπορεί ο δάσκαλος να υποθέτει ότι όλα τα παιδάκια ζούνε σε ένα ιδανικό περιβάλλον, είναι καλά και ευτυχισμένα.
ΠΡΕΠΕΙ να τα κοιτάξει και να τα μάθει ένα προς ένα, βαθύτερα ακόμα κι από τις επιφανειακές πληροφορίες που μπορούν να δώσουν οι γονείς/κηδεμόνες.
Μην ξεχνάμε πως τα παιδιά περνάνε τη μισή τους μέρα στο σχολείο, και οι δάσκαλοι είναι δυνητικά σε θέση να ενημερώσουν τους γονείς για τυχόν προβλήματα, αλλαγές συμπεριφοράς κλπ, όμως για κάτι τέτοιο πρέπει να έχουν τα μάτια τους ορθάνοιχτα, κι όχι καρφωμένα στα βιβλία.

[black_velvet]

Σαφέστατα οι δάσκαλοι είναι άνθρωποι. Όπως όλοι σε κάθε επάγγελμα. Έχουν όμως (υποτίθεται) εκπαιδευτεί γι' αυτό το επάγγελμα. Ένα επάγγελμα που είναι από τα λίγα που εξακολουθούν και πρέπει να είναι λειτούργηματα.

Όχι, Λίλα, ο δάσκαλος δεν υποθέτει πως όλα τα παιδάκια ζούνε σε ένα ιδανικό περιβάλλον. Ίσα ίσα, ο σωστός δάσκαλος αναγνωρίζει το "πρόβλημα" (όπου υπάρχει) με την πρώτη ματιά.
Επίσης, ο σωστός δάσκαλος θα καταλάβει αμέσως γιατί ο μαθητής του ζωγράφισε τον ένα γονιό έξω από τον φράχτη. Κι ο ακόμη πιο σωστός, θα ζητήσει ο ίδιος να ενημερώσει και να ενημερωθεί από τον ή τους γονείς. Γιατί, όντως, τα συμπλέγματα δεν δημιουργούνται μόνο στα παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών. Συμπλέγματα έχουν και τα παιδιά που, για τον ένα ή τον άλλο λόγο μεγάλωσαν με τον παππού και τη γιαγιά (στην καλύτερη περίπτωση) ή, ακόμη χειρότερα, με μια ξένη γυναίκα. Πάντα θυμάμαι, π.χ., τις αντιδράσεις των ξαδερφών μου απέναντι στην εργαζόμενη μάνα τους επειδή έλειπε απ' το σπίτι όταν γυρνούσαν απ' το σχολείο. Κι επειδή γυρνούσε τόσο κουρασμένη που δεν ασχολιόταν μαζί τους όσο εκείνα θέλανε.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, λοιπόν, είναι όταν ο ίδιος ο γονιός δεν συμμετέχει σε όλη αυτή τη διαδικασία. Και το άκρον άωτο είναι όταν κάποιος γονιός θεωρεί πως είναι περιττό να μιλήσει με τον δάσκαλο και να ενημερώσει ή και να ενημερωθεί από αυτόν. Εκεί τι μπορεί να κάνει ο κάθε εκπαιδευτικός;
 

[cna]

:arrow: Λοιπόν, καταρχάς νομίζω ότι η οικογένεια κατά το πρότυπο που μας έχει δοθεί εξασφαλίζει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την επιβίωση των παιδιών. Σαφώς και είναι πιθανό μερικές φορές να είναι περισσότερο προβληματική από μια μονογονεϊκή οικογένεια αλλά από την άλλη έχουν την ευκαιρία τα παιδιά να παρακολουθήσουν τον τρόπο συμπεριφοράς και του αρσενικού και του θηλυκού ανθρώπου. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι καποια ηλικία η μαθησιακή δυνατότητα των παιδιών λειτουργεί μιμητικά και βάσει προτύπων. Αμέσως λοιπόν δημιουργείται το ερώτημα του κατά πόσον θα μπορέσει να μεταδώσει ο ένας μόνο γονέας το πρότυπο του γονέα που απουσιάζει από την οικογένεια και αυτό αμέσως προκαλεί και το πρώτο πλήγμα στην ιδιοσυγκρασία και την ψυχοσύνθεση των παιδιών. Το επόμενο ερώτημα είναι κατά πόσον είναι ικανός ο ένας μόνο γονέας να αναθρέψει τα παιδιά του, χωρίς να αισθάνονται διαρκώς την απουσία του. Ας μην ξεχνάμε ότι σήμερα ακόμα και οικογένειες με 2 γονείς εργάζονται σκληρότατα για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής.
 :arrow: Συμπερασματικά θα έλεγα ότι είναι προς το καλύτερο να παρουσιάζεται ως πρότυπο η οικογένεια με 2 γονείς, αρκεί βέβαια η παρουσίαση να γίνεται με τέτοιο τρόπο που να μην πληγώνει τα παιδιά που προέρχονται από μονογονεϊκές οικογένειες. Η γνώση που θα θέλαμε να μεταδοθεί είναι ότι η πλήρης οικογένεια έχει όλα εκείνα τα γνωρίσματα που μπορούν να εξασφαλίσουν την πλήρη ανατροφή των παιδιών, υπό τις καλύτερες συνθήκες σε σχέση με άλλου τύπου οικογένειες, αρκεί βέβαια να γίνεται από γονείς με γνώσεις και κατάλληλη παιδεία. Έτσι θα δοθεί η ώθηση και στα παιδιά που προέρχονται από μονογονεϊκές οικογένειες να δημιουργήσουν μεγαλώνοντας πλήρεις οικογένειες και να μην επαναλάβουν το πρότυπο που τους έχει δοθεί από την δική τους οικογένεια, δημιουργώντας έτσι ένα νέο φαύλο κύκλο.
 :arrow: Σταματώ εδώ γιατί διαφορετικά θα πρέπει να γράψω ολόκληρο άρθρο και δεν έχω τον απαιτούμενο χώρο εδώ...

[black_velvet]

Νομίζω πως έχουμε ξεφύγει απ' το θέμα...

Η πλας-πλας μιλά πολύ συγκεκριμένα για τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών, πώς αυτά αντιμετωπίζονται από τον "περίγυρό" τους - τους εκπαιδευτικούς εν προκειμένω - και τι δυσκολίες καλείται να αντιμετωπίσει ένας γονέας που μεγαλώνει μόνος το παιδί του. Και δεν πρόκειται μόνο για χωρισμένα ζευγάρια αλλά και για μανάδες που αποφάσισαν να γεννήσουν το παιδί τους ακόμη και χωρίς την αναγνώριση από τον πατέρα. Κι αυτό είναι μια κατάσταση απόλυτα υπαρκτή.

Εμείς πάλι... λέμε για το πώς θα έπρεπε να είναι μια "σωστή" οικογένεια ή ποια είναι η "σωστή πολιτική" που θα έπρεπε να ακολουθήσει η εκάστοτε κυβέρνηση... Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά, ως προς το θέμα και τον προβληματισμό που ετέθη, είμαστε αλλού γι' αλλού!  ]

[sevenseas]

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που μπερδεύουν τα λόγια τους, που μιλούν με νοήματα
στα παιχνίδια τους

Μες σε κήπους και χώματα με λουλούδια η λάσπη
έναν κόσμο ζουν τα μικρά τον πιο όμορφο

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας

Ένα φύλλο ή μια μέλισσα, ένα τόπι ή μια βέργα
γίνουνται αυτοκίνητα χαρά κόσμου ζωή

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας

Δυό κουτιά σπίρτα γίνηκαν ο σταθμός και τα τρένα
που μπορούνε να φτάσουνε ως την άκρη της γης

Τα μικρά παιδιά τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας