GENESIS (επεισοδιακή και σε επεισόδια)

[MARAKOS]

μέρος πρώτο

Μοναξιές είχε το πνεύμα μεσα στο απόλυτο σκοτάδι που για αιώνες του έκανε συντροφιά.Κάποια στιγμή δεν το άντεξε.¨¨Καιρός να γίνω αναρχικός,αφου έτσι κι αλλιώς με τη μαυρίλα συνυπάρχω¨¨είπε, βγάζοντας μια κραυγή απελπισίας και θυμού "κάτω ο Θεός"!Αλλα τότε κατάλαβε πως δεν υπήρχε Θεός παρα μόνο εκείνος."πάει τάχασα "μονολόγησε απελπισμένα,"εξύβρισα τον εαυτό μου"!"Δεν περνάει κι ο χρόνος γαμώτο και αρυτίδιαστος ζώ σε τούτα τα μαύρα ντουβάρια".Γύρω του απόλυτη σιγή."κάτι πρέπει να κάνω,δεν γίνεται,θα μου σαλέψει και μετά θα επανέλθει ξανά το χάος"
Λοιπόν με το ένα,με το δύο,με το τρία...μπουρλότο να γίνουνε ούλα!Τότε ένα μεγάλο μπάμ ακουστηκε,μιά έκρηξη που φώτισε τους κατασκότεινους τοίχους του κελιού του.Εκατομμύρια χρώματα έβαψαν τα πάντα γύρω του και μικρά κομμάτια απο τους τοίχους σαν σβώλοι εκσφενδονίστηκαν προς τα έξω λαμπυρίζωντας."τι όμορφα που είναι τούτα τα βεγγαλικά..και τουτες οι λαμπερές πέτρες "."Καιρός να προχωρήσω κι άλλο..ας φτιάξω λοιπόν ένα κεραμίδι να βάλω το κεφάλι μου απο κάτω κι ας το ονοματίσω ..ουρανό αλλα και μια Γή για να πατάω κάπου στέρεα".Ομως δεν έμεινε ευχαριστημένος με την Γή που έφτιαξε γιατί ήτανε κατάξερη και πανάσχημη."ε φιλάρα" ακούστηκε μια φωνή απο μέσα του."ποιός είσαι εσύ που φωνασκείς ξεδιάντροπα"?είπε ερευνώντας τον αχανή χώρο γύρω του.Τότε ξανακούστηκε η φωνή ακόμα πιό δυνατά"ειμαι το άλλο μισό σου Δημιουργέ,το αρνητικό σου δηλαδής,ο κακός σου εαυτός να πούμε βρε ανάρχα"."Με τρόμαξες δαιμόνιο,δεν κάνουνε μωρέ έτσι σ ένα πλάστη,άντε δεύρο έξω να ησυχάσω απ τις γκρίνιες σου".
Ετσι με λίγα λόγια η κακή πλευρά του πλάστη πήρε υλική υπόσταση και κάθησε αντικρυστα στο πανάγαθο πνευμα του."λέω να συνεχίσω τη δημιουργία,ελπίζω να μη μου κάνεις ζημιές πονηρό πνεύμα έχω το λόγο σου?".Το πονηρό πνεύμα χαμογέλασε ειρωνικά και ανταπάντησε "άν περιμένεις απο μένα "λόγο" πανάγαθε,καλλίτερα να το ρίξεις στην δουλειά και στην πορεία βλέπουμε"
Αφού διαχωρίστηκε ό πλάστης απο το κουτοπόνηρο μέρος του,δηλαδή το δαιμόνιο,άρχισε να προετοιμάζεται για την συνέχεια της δημιουργίας του.
-και τώρα ας βάλω λίγο νεράκι στο κρασί μου,συμφωνείς δαιμόνιο κουτοπόνηρο?
-αμέεεε,γίνεται να μη συμφωνήσω για την αρχή του τέλους?...υδρογόνο δύο και ένα οξυγόνο λοιπόν..δηλαδή νερό,άντε να δροσιστούμε !
-ας γεμίσει λοιπόν η γή νερό εδώ και τώρα και να πλημμυρίσει την ξεραίλα..στο ένα,στο δύο,στο τρία..πάμε!
-τα έκανες μούσκεμα φίλαράκι,δεν είπαμε και έτσι,κάτσε να φέρω τον αναροφητήρα να φανεί κομματάκι και ξηρά να πούμε
-έχεις δίκηο,μέχρι τα γονατά μου έφθασε το νερό,ας γίνει έτσι,άντε να πάμε και πιό κάτω
-δηλαδής να πατώσουμε δικέ μου? Βρε ρίξε και κανένα σποράκι να φυτρώσει κατι τίς να πούμε,τώρα που άφησες και ξηρά
-καλά,καλά ξεραμόλα,άντε να φτιάξω δεντράκια και μπόλικο γκαζόν να ομορφήνει το τοπίο..με το ένα με το δύο με το τρία..
-πολύ φίνο για κάμπιγκ,ρίξε και μπόλικα λελουδικά να οσφραίνεται η ψυχή μας μυρωδιές
-πρέπει όμως για να μεγαλώσουνε κάτι να τα φωτίζει,άντε να φτιάξω και το φωτιστικό τους,ένα ήλιο δηλαδή
-βάλε και μπόλικα βάτ μη το ξεχνάς Δημιουργέ
-πρέπει να κάνουμε και οικονομία κουτοπόνηρε,δεν έχω όρεξη να πληρώνω ακριβούς λογαριασμούς
-τότε κάντο να λειτουργεί τη μισή μέρα και την άλλη μισή να κατεβάζεις τον διακόπτη
-κάπου κάπου έχεις αναλαμπές κουτοπόνηρο πνεύμα,γεννηθήτω λοιπόν ήλιος και πλανήτες
-αυτούς τί τους ήθελες μωρέ,πιάνουνε χώρο και δεν κάνουνε τίποτις
-χρειάζεται κάτι διακοσμητικό μεσα στην μαυρίλα του σύμπαντος,έχεις αντίρρηση?
-έγώ γιατί να έχω,όσα πιό πολλά φτιάξεις ,τόσα πιό πολλά θα κάνω ρημαδιό να πούμε
-μωρέ λέω να φτιάξω και πετούμενα τί λές,δηλαδή πλάσματα που να πετάνε αντί να κάθονται χαμαί
-και κανένα ψαράκι στο νερό,μη το ξεχνάς πάνσοφε,να τρώμε και καμιά τηγανιά κάπου κάπου
-καλά,καλά θα γεμίσω τα νερά με όλα τα φαγώσιμα και μάλιστα φρέσκα και της ώρας
-έτσι σε θέλω μάγκα μου,μερακλή και καλοπερασάκια,άντε να να σε χαρώ,προχώρα
-και κάτι άλλο χρειαζόμαστε νομίζω,κάτι που να μας μοιάζει,νάχει κάτι απο μένα και σένα
-υπομονή,στο επόμενο επεισόδιο λέω να το ξεκινήσουμε,συμφωνάς δικέ μου?
-σούύύύύύρ

συνεχίζεται

[MARAKOS]

Η κατάξερη Γή που έφτιαξε και τη γέμισε παντός είδους χλωρίδα,οι ωκεανοί με πεντανόστιμα θαλασσινά απο ακονσερβάριστες σαρδέλλες μέχρι φάλαινες και μέδουσες αλλά και νηστίσιμα μύδια,στείδια μέχρι και αστακούς για την μπουρζουαζία, δεν ήτανε αρκετά για το πανάγαθο πνεύμα να σταματήσει,αλλά και ούτε απο το κουτοπόνηρο alter ego του να μη τον παροτρύνει συνεχώς να φτιάξει κάτι πιό ντελικάτο και φίνο που να έχει χαρακτηριστικά και δικά του.
-"γιομίσαμε χορταρικό πάνσοφε, κάτι πρέπει να κάνουμε πριν μας πνίξει" είπε σχεδόν επικλητικά το κουτοπόνηρο πνεύμα
-καλά μη κάνεις έτσι δά,θα φτιάξουμε και κάτι για να το κουρέψουμε...εύρηκα,εύρηκα θα φτιάξω ζωντόβολα που θα το βοσκάνε,συμφωνείς?
-συμφωνώ δικέ μου,αλλά αν αυτά αυξηθούνε και φάνε ούλο το χορτάρι,θά πέσει μεγάλη πείνα και τί θα τα ταΐζουμε μετά?
-. τότε θα φτιάξω και άλλα ζωντόβολα που θα τρώνε τα ζωντόβολα που ¨κουρεύουν¨¨ το χορτάρι,έτσι θα υπάρχει αυτό που θα λένε στο μέλλον..τροφική αλυσσίδα
-στ αλήθεια είσαι πάνσοφος γενικώς και δεν σε είχα πάρει στα σοβαρά να πούμε..
-εμένα βρέ δεν πήρες στα σοβαρά,λωλός είσαι,για πολιτικάντη με πέρασες?
-έ όχι και ¨πολιτικάντη¨,αυτό το είδος δεν θα τρώγεται με τίποτις στο μέλλον....
-άσε το μέλλον δολερέ .Σε συγχωρώ αφού είσαι κομμάτι του εαυτού μου,αλλά μη το παρακάνεις γιατί θα θυμώσω ακόμα και μ Εμένα
Ετσι ο πλάστης δημιούργησε τα φυτοφάγα για να κουρεύουν το γκαζόν και τα σαρκοφάγα για να τα περιδρομιάζουνε. Όμως το κουτοπόνηρο πνεύμα είχε και πάλι τις ενστάσεις του.
-πάνσοφε ξεκίνησες με την τρίτη να πούμε. Έφτιαξες λιοντάρια και τίγρεις,αρνιά και ζαρκάδια,ελέφαντες και γαιδούρια ενώ...
-τί "ενώ" βρε κακομούτσουνε,βλέπεις πουθενά να λάθεψα?
-μα δεν έφτιαξες τους δεινόσαυρους πρώτα απ όλα αυτά,φυτοφάγους και σαρκοφάγους
-δεν το σκέφθηκα, αλλά μήπως θα το καταλάβει κανένας στο μέλλον,σιγά μη σκάβουνε να βρούνε αυτά που δεν δήλωσα ότι έφτιαξα
-κι αν σκάψουνε και βρούνε κόκκαλα τέτοιων ζώων,πως θα δικαιολογήθείς αφού δεν τα έφτιαξες?
-και σε ποιόν να δικαιολογηθώ κουτοπόνηρε,στις μαιμούδες,στους ρινόκερους ή στις φάλαινες?
-μα είπαμε ότι θα φτιάξεις και κάτι τίς άλλο να πούμε που να είναι κατ εικόνα και ομοίωση και των δυό μας,το ξέχασες?
-ε και λοιπόν,λές αυτό που θα φτιάξω να ψάχνει να βρεί αυτό που δεν έφτιαξα?
Τέλος πάντων ας φτιάξω το κατ εικόνα και ομοίωση μας για να μη γκρινιάζεις..
Χούφτιασε λοιπόν ένα κομμάτι λάσπη και αφού το φύσηξε πολλές φορές,όπως κάνουνε στα γεννέθλια με τα κεράκια όσοι δεν έχουνε καλά πνεμόνια και νάσου ένα πλάσμα διαφορετικό απο τα άλλα.Εφερνε βέβαια κομματάκι απο μαιμού αλλά ήτανε μπήτ μα μπήτ απονήρευτο απ ότι θα διαπιστώσετε στη συνέχεια..
-"με ξεγέλασες" ούρλιαξε το κουτοπόνηρο πνεύμα,"κάναμε συμφωνία να πάρει κάτι τίς και απο μένα"
-έννοια σου και θα του δώσω την ελεύθερη βούληση να διαλέξει σε ποιόν απ τους δυό μας θα μοιάζει, δεν σε ξεγέλασα λοιπόν δολερό πνεύμα !
-"τώρα μου τα λές φίνα και ντερμπεντέρικα " ψέλλισε χαιρέκακα το κουτοπόνηρο πνεύμα
-μα πώς τολμάς μιαρέ ν αμφισβητείς τον λόγο μου?
-μπά,μια σκέψη μόνο έκανα ¨¨λές αυτό που υποσχέθηκε να το βάλει στο αρχείο?¨¨..
-Μόνο για τετοιες σκέψεις σε έχω ικανό,αλλά καιρός να δώσουμε στο δημιούργημα μου
κάποιο όνομα.Λέω λοιπόν να τον φωνάζουμε Αδάμ,δηλαδή "χωματένιο" συμφωνείς ?
-χιχιχιχιχι..συμφωνώ και επαυξάνω, αφού έτσι κι αλλιώς απ τη λάσπη έγινε και στην λάσπη θα τον ρίξω

συνεχίζεται

marakos

[MARAKOS]

Αφού έφτιαξε τον Αδάμ ο Δημιουργός,πανάγαθο και απονήρευτο όπως Εκείνος, σκέφθηκε πως κάπου έπρεπε να τον βάλει, κάπου εκτός Γής ώστε να τον εποπτεύει πιο εύκολα.
Εθεσε λοιπόν σε τροχιά γύρω απο τη Γή ένα μικρό αστεροειδή που τον γέμισε με ζώα άκακα και δέντρα οπωροφόρα και τον ονόμασε "παράδεισο".Παρέα του όπως πάντα ο άλλος του εαυτός,το κουτοπόνηρο πνεύμα που όλο του δημιουργούσε προβλήματα και τον έκανε συχνά να χάνει την ψυχραιμία του.
-πως σου φαίνεται το δημιούργημα μου κουτοπόνηρο πνεύμα?
-για πρώτο μοντελάκι δεν είναι κι άσχημο,αλλά πολύ ζόμπι βρε κολητέ μου,μάμ,κακά και νάνι.θα πλήξουμε εδώ πάνω
-ας τον ρωτήσουμε λοιπόν τον ίδιο να μας πεί την γνώμη του,ε..Αδάμ σ εσένα μιλάω και όχι στα ζωάκια ..για κέλ μπουρντά
-αμπε μπαμπλόν του κείθεμπλόμ..άμπεμπα μπλόμ του κείθεμπλόμ..
-αυτά του έμαθες, αυτά λέει Πανάγαθε,τί περίμενες ν ακούσεις απο ένα βρέφος στο μυαλο?
-ίσως να έχεις δίκηο,μπορεί να έχει σώμα άντρα αλλά το μυαλό του είναι μπεμπεδίστικο..
-όλοι οι άντρες είναι μωρά αν δεν..........κατάλαβες Πάνσοφε?..του λείπει το άλλο του μισό για να ωριμάσει..Έχει γλύκα εκείνη η ζεστή "φωλίτσα" και ξελαμπικάρει το μυαλό,ακουσέ με,βλέπω τόσες τσόντες με μαιμούδες που έχω γίνει ειδήμων επι του σχετικού ..
-σσσσσ..ντροπή σου..,ας του φτιάξω λοιπόν αυτό που του λείπει, αλλά πρώτα θα τον ναρκώσω,δεν θέλω να πονέσει ο μεγαλομπόμπιρας
-τί να ναρκώσεις απο τούτο δώ το ακατανόμαστο,αφού κοιμάται όρθιος!
-ουάάάάάάάά
-εσύ φταίς ,σου είπα ότι έπρεπε να τον ναρκώσω,τα βλέπεις τάκανε πάνω του,άλλαξέ τον τώρααααααααα..μποχάραμε για τα καλά !
-φτού να πάρει σε μένα όλες οι σκατοδουλειές να πούμε..
ο Πλάστης έκανε λιγάκι υπομονή μέχρι να καθαρισθεί ο Αδάμ και κατόπιν αφού τον νάρκωσε,πήρε ένα κομμάτι απο τη νεφραμιά του και έφτιαξε..το θηλυκό του..
-τί ειναι τούτο δά το πράγμα Πάνσοφε,μια μπάλα απο τρίχες βλέπω..θα πάρει δρόμο όταν ξυπνήσει ο έρμος ο Αδάμ
-η γυναίκα του είναι ,δεν πρόσεξες κάποιες διαφορές?..όσο για τίς τρίχες,στο μέλλον θ ανακαλυφτεί το ξυράφι,μη σ απασχολεί
-καλά γράψε μου, αν ο Αδάμ με τούτη κάνουνε φίκι-φίκι να πούμε,..α νάτος ξυπνάει ο φουκαράς
-μαμάάάάάάάάάαάάάάά
-κατατρόμαξε φρονώ,ίσως θα πρέπει να τον συνεφέρεις εσύ με την κουτοπονηριά σου για να την αποδεχθεί
-εμ έτσι που τάφτιαξες,τον Αδάμ γκέυ και την Ευα αρσενικόφερτη τι να σου κάνει ακόμα κι ένα κουτοπόνηρο πνεύμα να πούμε?
-καλά ,καλά ,με έπεισες,τ αφήνω επάνω σου,αλλά με τάκτ έτσι και μακρυά απο εκείνη τη μηλιά που την έχω περιφράξει. δεόντως...
- α λές για για τη γνώση του καλού και του κακού,τον πόθο,την επιθυμια ,το πάθος,την έρευνα,την αμφισβήτηση..
-ναι για όλα αυτά μιλάω,δεν θέλω κανένας να μου πάρει την καρέκλα της εξουσίας..
-μονοφαγά μου εσύ,κατά τα άλλα "ελεύθερη βούληση" να πούμε?...
-είπες τίποτα,ή δεν άκουσα καλώς πνεύμα κουτοπόνηρο και αγενές?
-μπά για τον καιρό έλεγα,για τις κάψες που πλακώνουνε Πάνσοφε..

συνεχίζεται

marakos

[MARAKOS]

Μετά απο συμφωνία με τον Δημιουργό,το πονηρό πνευμα ή δαιμόνιο,έβγαλε βόλτα στον παράδεισο τον Αδάμ και την Εύα για να θαυμάσουνε το μέγα έργο του πατέρα τους.
-όπως βλέπετε παιδιά εδώ μπορείτε να παίξετε όσο θέλετε,έχει φτιάξει και παιδική χαρά ο μπαμπάς με κούνιες,τσουλήθρες και ότι άλλο φαντασθείτε,τόν λέμε Εδέμ,κρατήστε καλή σημείωση στο μυαλουδάκι σας,αν φυσικά έχετε κομματάκι απο δαύτο
-πώπω δυο ποταμάκια ,να κάνουμε μπανάκι Θείο Δαιμόνιο?
-Αυτά τα δύο ποτάμια παιδιά είναι ο Φίσων και ο Γίων και περικυκλωνουνε τον παράδεισο σας,δεν είναι για μπάνιο,καλύτερα να πάμε να ταίσετε τίς πάπιες
-πάπιες,πάπιες,πάπιες σέλουμε να τις ταίσουμε..πάπιες,πάπιες
-Γιά πές μου κουτοπόνηρο πνεύμα,είπε ο Δημιουργός στο δαιμόνιο,πως τα περάσατε στη βόλτα σας,..ήμουνα διακριτικός και δεν σας παρακολουθούσα με κρυφή κάμερα
-νά μωρέ πλάστη μου,τους πήγα στις πάπιες αλλά έριξες τόσο μάνα εξ ουρανού που έγινε παπάρα η λιμνούλα και δεν κολυμπούσανε οι δόλιες
-για συνέχισε λοιπόν,για το ζευγαράκι πές μου,τους πήγες και στις μαιμούδες?
-ναί τους πήγα και πέσαμε μάλιστα σε σκηνή αυστηρώς ακατάληλη,..να το πώ αδιάκριτα αλλά καταληπτά ή διακριτικά και ακατάληπτα περικαλώ?
-πες το όπως νομίζεις,"ελευθέρα βούληση δεν είπαμε?Μίλησε λοιπόν χωρίς αιδώ"!
-να πώς να το πώ δικέ μου,..πέσαμε σε σκηνές ομαδικών οργίων,ένας μάλιστα "καπουτσίνος" πήδαγε μαζί δυό απο δαύτες..
-"καπουτσίνος"?..μα δεν σερβίρεται τέτοιος εδώ πάνω,μήπως παραφρόνησες πνεύμα μιαρό και δυσώδες?
-εσύ τους έφτιαξες και τους "καπουτσίνους",αν δεν έβαλες μπόλικη κανέλλα και το ρίξανε στο πήδημα,εγώ τί φταίω δα?
-για συνέχισε λοιπόν..
-όμως ήθελε και το ζευγάρι να κάνει ότι κάνανε οι μαιμούδες καί..
-τί "καί" βρε κουτοπόνηρο πνεύμα,μή μου πείς πως ο Αδάμ έκανε φίκι φίκι στήν Ευα?
-έβλεπε τους μαιμούδους να βατεύουνε εκ των όπισθεν τις μαιμούδες και κάνανε το ίδιο..
-δηλαδήήήή..έχασε η Ευα την παρθενία της?
-όχι ακριβώς Πάνσοφε,έγινε το ανάποδο.Άρπαξε η Ευα απο πίσω τον Αδάμ και κουνιότανε πίσω μπρός σα λυσσάρα...
-ούφ με έσκασες μέχρι να μου το πείς..είπαμε τους θέλω πανάγαθους και αιωνόβιους,"κάντε μάτι και όχι σέξ"
-είδανε και τα μικρά μαιμουδάκια με τις μαμάδες τους?
-ναί και με ρωτήσανε πως και απο πού βγήκανε αυτά τα σαματατζούδικα..
-ασφαλώς θα τους είπες για τον κρίνο ,όπως σε είχα ορμηνέψει,έτσι?
-ναί τούς είπα πως έτσι γκαστρώνονται οι μαιμούδες και κάνουνε τα μαιμουδάκια και αμέσως εκείνοι..
-τί έγινε δηλαδή,δεν το πιστέψανε?
-δεν άφησαν κρίνο για κρίνο αμύριστο Πανάγαθε,μέχρι που ρούφηξαν τόση γύρη που έπαθαν αλλεργική ρινίτιδα..
-αψούύύ,αψούύύ..
-βρέ τί διάολος μας βρήκε δω πάνω..

marakos

συνεχίζεται

[MARAKOS]

Η ζωή στον παράδεισο άρχισε να γίνεται ρουτίνα,αφού κάθε μερα και επι αιώνες το ζευγάρι των δύο πρωτόπλαστων αιωνόβιων και απονήρευτων ζητούσε καινούργια πράγματα .Το πνεύμα το κουτοπόνηρο προσπαθούσε απ τη μεριά του να τους βρεί κάτι καινούργιο για να τους φτιάξει το κέφι,ενώ ο Δημιουργός παρακολουθούσε σχεδόν αδιάφορα και αφ υψηλού την όλη κατάσταση.
-ώρα για γεύμα παιδιά,κοπιάστε να ντερλικώσετε,είπε το δαιμόνιο χτυπώντα δυνατά το καβούκι μιας νεροχελώνας
-πάλι "μάνα" θείο,μπουχτήσαμε τα ίδια και τα ίδια,ας φάμε και κάτι άλλο,ας πούμε .."πατέρα" είπανε μ ένα στόμα οι πρωτόπλαστοι
Τότε ακούστηκε η φωνή του Δημιουργού εξοργισμένη που ανατάραξε το όλο τοπίο και έκανε τα σαλιγκάρια να αποβάλουνε απ την τρομάρα τους τα καβούκια τους(έτσι γεννήθηκαν οι γυμνοσάλιαγκες).
-σα δεν ντρεπόσαστε κωλόπαιδα,σας έχω όλα τα καλούδια εδω πάνω για φαγώσιμα,απο βρούβες,ραδίκια,σπανάκι,αχλάδια,ντομάτες..θέλετε να φάτε και Εμενα μωρε?
-δεν κατάλαβες Κύριε τι εννοούνε οι πρωτόπλαστοι,ανταπάντησε το κουτοπόνηρο πνεύμα,θέλουνε "αλλαγή" εδώ και τώρα
-αυτό θα γίνει στο μέλλον αυθάδες δαιμόνιο κάπου πάνω στη γή ,απο κάποιο πονηρό πολιτικό που θα τάξει ¨¨απλή αναλογική¨¨,αλλά θα υιοθετήσει πλήρως την ενισχυμένη λογική.Αυτό θα πρέπει να κάνω και εγώ?
-καλά,καλά μη θυμώνεις,αλλά πως να στο πώ,με όλα τούτα τα χορταρικά και φρούτα τους πιάνει τσιρλιακό..δώστους και λίγο κρεατάκι.Γιατί τους έφτιαξες τους κυνόδοντες,μπορείς να μου πείς?
-Τους έχω πρώτης τάξεως τροφή,το "μάνα" δεν τους αρέσει δηλαδή θέλεις να μου πείς αναιδέστατε?
-Δεν είναι και άσχημο αλλά κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια..μοιάζει άλλωστε σαν το μαλλί της γριάς χωρίς ζάχαρη και δεν γεμίζει την κοιλιά αναθεμά το,απάντησε θαρετά το κουτοπόνηρο πνεύμα
-εσύ τί θα τα τάιζες για πές μου μιαρό δαιμόνιο,θα ήθελα να ήξερα,ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ !
-κοματάκι κρεατάκι να πούμε ή κάτι τίς άλλο με πρωτείνες για να καρδαμώσουνε κομματακι να πούμε
-βρε μπουφόπνευμα,αν καρδαμώσουνε, θα ζητάνε να κάνουνε και αμαρτωλά πράγματα ,ενώ εγώ τους θέλω να μου μοιάσουν και ν απαρνηθούν τα εγκόσμια για να ζούνε αιώνια εδω πάνω και όχι εκεί κάτω στη Γή που υπάρχει ο θάνατος,..δεν βλέπεις εμένα πόσο εγκρατής είμαι τόσους αιώνες?
-και τί κέρδισες μωρέ εσύ με την εγκρατειά σου?Αν έφτιαχνες μιά σύντροφο για σένα δεν θα ήσουνα τόσο μονόχνωτος,απάντησε με θράσσος το δαιμόνιο,κάποια να σ αγαπήσει και να την αγαπήσεις,σίγουρα θα έφτιαχνες ένα κόσμο καλύτερο !
-δηλαδή πνεύμα κουτοπόνηρο και μιαρό,μια γυναίκα για μένα τολμάς να πείς,δηλαδή να εποφθαλμιά τον θρόνο και την εξουσία μου?
-φαίνεται πως τις φοβάσαι τις γυναίκες για να μη σου πάρουνε την εξουσία,γιαυτό και τον Αδάμ τον έκανες σαν τα μούτρα σου,έτσι δεν είναι?
-Και όχι μόνο,έφτιαξα την Εύα υπάκουη και ανεκτική ώστε πάντα εκείνος να έχει το πάνω χέρι,αλλά και πανάσχημη και τριχωτή για να μη τον διεγείρει,ώστε να τους διατηρήσω άσπιλους και αγνούς στην αιωνιότητα για να με υμνούν !
-ε τότες γιατί τους έβαλες κάτω απ τα σκέλια εκείνα δά που έχουνε και οι μαϊμούδες,μπορείς να μου ξηγήσεις να καταλάβω και εγώ?
-για να αποβάλουν τις στερεές και υγρές τροφές κουτοπόνηρε,γιατί άλλο νομιζε το σιχαμένο μυαλό σου?
-και γώ νόμιζα πως για να κάνουνε ..έρωτα,να χαρούν τις ομορφιές της ζωής,να κάνουνε παιδιά.Κακό είναι να πούμε?
-μα παιδιά θα παραμείνουν στο μυαλό έτσι κι αλλιώς οι ίδιοι,δεν χρειαζόμαστε κι άλλα,θα μας τρελάνουν και δεν έχω όρεξη να βάζω ωτοασπίδες
-και όλα αυτά για να παραμείνουνε ζωντανοί για πάντα Πάνσοφε?
-Φυσικά,λίγο τό έχεις να μη πεθαίνεις και να την βγάζεις φίνα σ ενα τέτοιο περιβάλλον με όλα τα καλούδια χωρίς δάνεια ,πιστωτικές κάρτες και χωρίς να χτυπάς κάρτα πουθενά?
-κατάλαβα,κατάλαβα,δεν τους έφτιαξες παράδεισο αλλά ..μοναστήρι
-βρέ ουστ αναθεματισμένε,σύρε γρήγορα να τα συνάξεις για την μεσημεριανή προσευχή και κοίταξε μη μου ξαναφέρεις αντίρρηση στο μέλλον,είπε ο Δημιουργός και σκεπάστηκε μ ένα σεντόνι απο σύνεφα για τον μεσημεριανό του υπνάκο

marakos

συνεχίζεται

[MARAKOS]

-περπατώ είς τό δάσος όταν ο πλάστης δεν είναι δώ,πλάστη,πλάστη είσαι δώ?
-συνεχίστε παιδιά , να δούμε αν ο πατερούλης κοιμάται ή μας μαγνητοσκοπεί στον περίπατο μας
-περπατώ είς τό δάσος όταν ο πλάστης δεν είναι δώ,πλάστη,πλάστη είσαι εδώώώώώώώ?
-Βγάλτε τον σκασμό παληόπαιδα,θα σας πάρει ο διάβολος τον.. πατέρα.Είναι Κυριακή και ξεκουράζομαι βρέ ,άντε μή σας ξαποστείλω στή Γή και δείτε τί έστί κόλαση..
-καλά ντέ ,θα μιλάμε άλλη φορά ψυθιριστά Δημιουργέ,απλά ένα τραγουδάκι τους έμαθα,Πολύ γκρίνια βγάζεις πρωινιάτικα να πούμε ! έ ρε τι κάνει η αγαμία..
-σιωπή μιαρό κουτοπόνηρο πνεύμα.Θα μου τα κάνεις σαν τα μούτρα σου και μετά θα στα τρίψω στην κασίδα σου,κατάλαβες?
-ότι πείς Εσύ πάνσοφε,δεν θα τον ξαναενοχλήσουμε τον μπαμπά έτσι παιδιά?
-ναί,ναί θείο,μπαμπάς νάνι εμείς βόλτα και παιχνίδι ..χιχιχιχι
Αφού ηρέμησαν λοιπόν τα πράγματα με τον άνωθεν,το κουτοπόνηρο πνεύμα μαζί με τους πρωτόπλαστους συνέχισαν χοροπηδηχτά τον περίπατο τους στον καταπράσινο κήπο της Εδέμ.Καποια στιγμή νάσου και αντικρύζουνε ένα συρματοπλεγμένο δέντρο, μια μηλιά. Στη βάση του όμως μια τπινακίδα προειδοποιούσε με αυστηρό ύφος στην Αραμαική ¨¨ντου νότ ντιστούρμπ -όνλυ φορ άντουλτς δε άπλς-όνλυ φορ μαισέλφ ντιλαντί "
-θείο τί δέντρο είναι τούτο?,ρώτησε η Εύα με απορία το δαιμόνιο,κάτι φρουτάκια κρέμονται απ τα κλαριά του..
-τα φρουτάκια είναι απαγορευμένα νεαρή καθυστερημένη.Μ αυτά θα έχει νταραβέρια και κάποιος Μάκης σε κάποια ζούγκλα μελλοντική.Καταλάβατε όρνια?
Όμως η Εύα επέμενε να τα δοκιμάσουνε ,επηρεάζοντας και τον Αδάμ.Έτσι αρχίσανε να κλαίνε στερεοφονικά ,κάνοντας το δαιμόνιο να απηυδήσει απ την κακοφωνία τους
-καλά ,καλά,σταματήστε τις στριγγλιές και θα δώ τι θα κάνω.Όπως βλέπετε ,το έχει συρματοπλέξει ο μπαγάσας ο πατερούλης από κάτω μέχρι πάνω και δεν χωράει τίποτις να περάσει απο μέσα για να σκαρφαλώσει μετά και να σας κατεβάσει μήλα για να τα χλουμπουνιάσετε.Γκέ γκε ανφάν?
-δεν περνάει τίποτις από μέσα δηλάδής θείο?, αναφώνησαν απογοητευμένοι οι πρωτόπλαστοι .Κατόπιν λές και τους κουρδίσανε ξανάρχισαν το ίδιο κακόηχο βιολί,που ξεσήκωσε ακόμα και τα βατράχια .Ουάάάάάάάάά
-"σταματήστε γαμώ το φελέκι μου,κάτι θα σκεφθεί το κουτοπόνηρο τσερβέλο μου,αλλά στο μεταξύ εσείς να κάνετε τίς πάπιες μη μας πάρει χαμπάρι ο πατερούλης,έτσι?"
-ναί ,ναί,…πά ,πά,πά,πά
-Το κουτοπόνηρο πνεύμα αφού έστιψε το μυαλό του , μετά το άπλωσε στο συρματόπλεγμα να στεγνώσει ώστε να κατεβάσει ιδέες. Και τότε ξαφνικά έβγαλε φωνή μεγάλη "εύρηκα,εύρηκα"!
-πές μας και μας θείο,είπε χαρούμενη η Εύα,τί εύρηκες δηλαδής?
-Ακούστεμε με προσοχή ζωντόβολα!Όπως θα ξέρετε σαν δαιμόνιο που είμαι,μπορώ να παίρνω ότι σχήμα γουστάρω !Αυτό θα κάνω και τώρα καταλάβατε βοιδομάτικα?
-όχι θείο δεν καταλάβαμε αναφώνησαν οι πρωτόπλαστοι,ξεσπώντας σε ήλίθια γέλια
-"καλλίτερα, γιατί μέχρι να σας ξηγήσω…θα με κάνετε ν αγιάσω Άς μεταμορφωθώ λοιπόν σε κάτι μικρό που να περνάει μέσα απο το συρματόπλεγμα αλλά και να σκαρφαλώνει άνετα στο δέντρο.Αυτά είπε το δαιμόνιο και με το ένα ,δύο,τρία μεταμορφώθηκε σε..φίδι
-Τα παιδιά δεν είχανε ξαναδεί φίδι στον παράδεισο και άρχισαν να το περιεργάζονται κλωτσώντας το για να παίξουνε.Κατόπιν η Ευα άρχισε να κάνει ¨σχοινάκι¨ μ αυτό και να χοροπηδάει σαν παλαβή ,βγάζοντας άναρθρες κραυγές.
-φσσσσσ....αφήστε με ,με ζαλίσατε πανάθεμα σας !Άντε μη σας τραβήξω καμιά τσιμπιά και πρηστούνε οι πισινοί σας..φσσσσ
Τελικά με τα πολλά το φίδι πέρασε άνετα μέσα απ το συρματόπλεγμα και σιγά σιγά τυλίγοντας τον κορμό με το λεπιδοφόρο σώμα του,άρχισε να σκαρφαλώνει πρός τα κλαριά με τα μήλα
-Μπράβο θείο !φώναξαν και τα δυό τους χαρούμενα χτυπώντας παλαμάκια,όταν το είδαν να βγαίνει μέσα απ το συρματόπλεγμα κρατώντας με το στόμα του ένα κατακόκκινο μήλο
-Του Αδάμ δεν του πολυάρεσε η εμφάνιση αυτού του φρούτου και το πάσαρε κατ ευθείαν στην Εύα να το δοκιμάσει πρώτη
-Τότε η Εύα χαμογελώντας ηλίθια,αφου πρώτα μύρισε και έγλειψε το μήλο ,τράβηξε την πρώτη δαγκωματιά..
Και τότε όλα άρχισαν να γυρίζουνε γύρω της.Το σώμα της άρχισε ν αλλάζει..

marakos


Υπομονή στιχόπλαστοι…..συνεχίζεται

[MARAKOS]

Είδε ξαφνικά το στήθος της να χωρίζεται στα δύο και να φουσκώνει .Τα μαλλιά της να γίνονται πιο στιλπνά και οι τρίχες της να περιορίζονται στις μασχάλες και στο κάτω μέρος της κοιλιάς της.
Ο Αδάμ είχε αποτραβηχτεί πίσω από ένα βράχο και κοίταζε με γουρλωμένα τα μάτια, ενώ το φίδι κουλουριασμένο σφύριζε αδιάφορα μπροστά σ αυτές τις σωματομορφικές αλλαγές της Εύας.
-έλα ρέ να δοκιμάσεις και σύ,τί κρύβεσαι κορόιδο,χάνεις σου λέω,είπε εκείνη με σαγηνευτική φωνή απευθυνόμενη προς τον σαστισμένο μπόμπιρα
-πρίτς,δεν θέλω να βγάλω και γώ βυζιά,της απάντησε εκείνος σχεδόν θυμωμένα αποστρέφοντας το πρόσωπο του
Όμως η Εύα επέμενε και με μια δρασκελιά βρέθηκε κοντά του μπουκωνοντάς τον με το υπόλοιπο μήλο.Φάε βρε μπουκομπαμπά να βρείς το φώς σου !
-θα με πνίξεις μωρή σεξοξελογιάστρα,,ούρλιαξε εκείνος αηδιασμένος,προσπαθώντας να το φτύσει απ το στόμα του.
Όμως δεν τα κατάφερε τελικά και αρκετό από αυτό κατέβηκε έστω και αμάσητο στο στομάχι του.Το πνεύμα το μιαρό παρακολουθούσε τα δρώμενα βγάζωντας κοροιδευτικά την διχαλωτή του γλώσσα και σφυρίζωντας κλέφτικα ..φσσσς…φσούύύύτ.
Και τότε…ο Αδάμ πρόσεξε κάτι να σαλεύει ανάμεσα στα σκέλια του.Κάτι που παράμενε σε αδράνεια μακριά από πόθους και πάθη που σαλεύουν το νού.Κάτι που ορθωνόταν προς τα ουράνια
λές και ήθελε ν αγγίξει τα σύγνεφα.Γύρισε το κεφάλι προς την Εύα ,που παρακολουθούσε με αδημονία και την δική του μεταμόρφωση.
-Τα μάτια του πετάχθηκαν απ τις κόγχες τους,βλέποντας πλέον διαφορετικά το θεσπέσιο κορμί της γυναίκας να τον καλεί σ ένα παιχνίδι πρωτόγνωρο.Στο παιχνίδι της σωματικής ηδονής.Εκείνης που κάνει τα κορμιά να γεύονται το νέκταρ της ζωής και νοιώθουν αιώνια και αθάνατα.
-Έλα ,του είπε εκείνη με μισόκλειστα τα μάτια..πάρε με εδώ και τώρα !
-Ο νταβλαντισμένος αρσενικός δεν άφησε ούτε στιγμή να περάσει και αρπάζοντας την με βία απ το μαλλί την τράβηξε σέρνοντας την σχεδόν προς μια κοντινή σπηλιά
-βαράτε βιολιτζήδες !φώναξε το πνεύμα το κουτοπόνηρο κλείνοντας τους το μάτι με σημασία. Χιχιχιχιχι έχει να γίνει της εκδιδομένης γυνής το κάγκελο, συμπλήρωσε χαιρέκακα τυλίγοντας το κορμί του γύρω από την απαγορευτική ταμπέλα.
-τι σου κάνω μάνα μου?πές μου τι σου κάνω ?Ακούστηκε η φωνή του αρσενικού που βαριανάσαινε πάνω απ το κορμί του θηλυκού..
-κάνε μου ,κάνε μου φλύαρε εραστή να μη τα ακούσεις στ Αραμαικά,ακούστηκε να τσιρίζει η Εύα.
-κάνε της, βρε ζωντόβολο ,κάνε της γαμώτο,ακούστηκε σφυριχτά και από το κουτοπόνηρο πνεύμα που έκανε μάτι εκ του μακρόθεν..
-άχ βάχ…
-ποιος φωνασκεί και μου διαταράσσει τον ύπνο μου,ακούστηκε τότε μια φωνή μέσα απ τα σύνεφα
-Δεν είναι τίποτις σοβαρό Μεγαλοδύναμε..νά κάτι βατραχάκια το ρίξανε στο φίκι..φίκι,κατάλαβες?
-και κάνουνε ¨¨αχ-βάχ¨΄ τα βατραχάκια αντί για ¨΄αχ-κουά μιαρέ?Πές μου τι μου κρύβεις και πάνω απ όλα γιατί ντύθηκες όφις?
-να πώς να το πώ,την βρίσκω να σουρνομαι καπου κάπου,κάνει καλό στα ρευματοαρθριτικά μου,να πούμε..
-βρε άσε τις λαμόγιες πολιτικάντη,πού είναι τα παιδάκια?
-τα παιδάκια βρίσκοντα στα βλάχικα πάνσοφε και όχι εδώ στον παράδεισο
-Ας όψεται το μονοτονικό,δεν φταίς εσύ και γιαυτό.,..για τα παιδάκια και όχι για τα παιδάκια στη σχάρα εννοώ μιαρέ !
-ά πές το ντέ και τρέχουνε τα σάλια μου..αααα.. λές για τα τέως παιδάκια να πούμε..
-ποιά ¨¨τέως¨¨ βρε σύ,ζουρλάθηκες?
-όλα γίνονται ¨¨τέως¨¨με τον καιρό,ακόμα και οι βασιλιάδες ,πώς να το κάνουμε..
-για κάντο λιανά κουτοπόνηρε,γιατί δεν το πιάνω το υπονοούμενο..
-δεν εννοούσα το δικό σου θρόνο Δημιουργέ..
-είπα κι εγώ,μπας και αναμένεται κάποιος καινούργιος στο σινάφι για να λάβω τα μέτρα μου..
-μπά δεν χρειάζεται να πάρεις μέτρα, αλλά ούτε και να σου πάρουνε ,αφού έτσι κι αλλιώς είσαι αθάνατος !
-και θα είμαι στον αιώνα αμήν !..Για λέγε τώρα που παίζουνε κρυφτούλι τα καθυστερημένα μου?
-να εκεί στη σπηλιά Πανμέγιστε..
-Και τι παιχνίδι παίζουνε,μπορώ να μάθω παρακαλώ?
-γαιδουροκαβάλες ,τι άλλο δά?
-χάχαάάάά..μπαγάσα,είπα και γώ..

marakos

συνεχίζεται

[MARAKOS]

Άκουσε να δείς μιαρό πνεύμα, είπε ο ΔημιουργόςΣκέφθηκα να σ ανταμείψω καλά για το  παιδαγωγικό σου έργο..
-Έλα τώρα μη μου πείς ότ騨με πάς¨ κιόλας δικέ μου....
-ναι βρε σύ,ΣΕ ΠΑΩ ,ακόμα και με σκουλαρίκια,ακόμα και φρικιό,ακόμα και ερπετό ,είπε ο Δημιουργός και τούδωσε να φορέσει στην πλάτη κάτι το περίεργο..
-μπά ένα ζευγάρι φτερούγες σε συσκευασία!Τί να τις κάνω Πλάστη μου,φτερωτός όφις θα γίνω?
-χαχαχα..έχεις και χιούμορ ακατανόμαστε.Άκουσε λοιπόν,λόγω καλής διαγωγής, θα σε βάλω πρώτο στη λίστα των Αγγελιαφόρων μου,σ αρέσει?
-Δηλαδής κάτι σαν Πρόεδρο στα  ΕΛΤΑ να πούμε?
-Κάτι το καλίτερο,θα είσαι ο αρχηγός τους σμήνους που θα φτιάξω και θα σε υπακούν όλοι οι άλλοι .
-Ισος μεταξύ ίσων,αλλά έχων το γενικό πρόσταγμα δηλαδή?
-Ακριβώς !Θα σε κάνω Πτέραρχο και με δύο κλάρες στο κούτελο!
-θα με βγάλεις στο κλαρί δηλαδής?
-ε όχι δα,οι δυό κλάρες είναι ένδειξη ανωτάτης στρατιωτικής εξουσίας κουτοπόνηρε,δεν έκανες ποτέ τη θητεία σου πουθενά?
-μπά μια ζωή απαλλαγμένο θητείας με έβγαζες, για να την σκαπουλάρεις εσύ απ τις σκοπιές ,το ξέχασες?
-Τελος πάντων,ας μην αναμασάμε τα παλιά όταν ήμασταν οι δύο σε συσκευασία του ενός..
-Για πές μου τώρα,Θα παίρνω και ¨¨πτητικά¨¨ σε κάθε πέταγμα?
-Φυσικά,.αλλά πρώτα απ όλα θα σ αλλάξω αυτό το φολιδωτό κορμάκι που φοράς.Μου θυμίζει μακαρόνι με βούλες..
-Ότι πείς μεγάλε,αλλά δεν βλέπω το σμήνος που θα διοικήσω..με δουλεύεις?
-εμένα τολμάς να πείς πως σε δουλεύω?Με το ένα,με το δύο,με το τρία..γεννηθήτω σμήνος αγγελιαφόρων,βροντοφώναξε ο πλάστης και αμέσως εμφανίστηκαν από το πουθενά εκείνοι που θα αναλάμβαναν το δύσκολο έργο
 της επίδοσης των συστημένων στους πρωτόπλαστους. Την ίδια στιγμή το κουτοπόνηρο πνεύμα αποκτούσε σώμα με προσαρμοσμένες στην πλάτη του τις δυό μεγάλες φτερούγες που του είχε δώσει ο πλάστης,ως ανταμοιβή για τις παιδαγωγικές υπηρεσίες του..
-χιχιχιχι..βρρρρρρρρ…πετάω μεγάλε,πετάω,φώναξε  εκείνο καταχαρούμενο κάνοντας  φιγούρες γύρω και πάνω από το σμήνος του…
-Λοιπόν και τώρα η πρώτη σας αποστολή,Ιπτάμενοι αγγελιαφόροι ,ανάπαυσηηηηηηη !..
-μα τι λές Δημιουργέ,έτσι και σταματήσουμε να χτυπάμε τις φτερούγες θα πέσουμε  σε περιδίνηση ,..καλός στα αεροπορίστικα είσαι και του λόγου σου..
-ε τότε..Προσχήήήήή..
-Όχιιιιιιιιιιι…γκάάάάάάπ !΄
-Πως καταντήσατε μωρέ ατζαμήδες,..σαν σιδερωμένες ντακότες στο ίσωμα..
-θα σούλεγα τίποτις Μεγάλε,αλλά έχε χάρη που είμαι σάρξ εκ της σαρκός σου.Ζαχόπουλους μας κατάντησες τους έρμους,πέφτοντας από τόσο ψηλά.!
-Αφήστε τα λόγια ,δεν πάθατε δα και τίποτα,¨¨αθάνατους¨¨ σας έφτιαξα και μάλιστα χωρίς συντηρητικά
-και χωρίς ζάχαρη ,έπρεπε να συμπληρώσεις δικέ μου ,σούρνονται και ζαχαρώδεις διαβήτες δά..
-Λοιπόν άσε τις εξυπνάδες  και  ηγήσου του σμήνους σου.Θέλω να μου φέρετε τα καθυστερημένα να τα ταίσω.Τόσες ώρες παιχνίδι θα τα έχει πιάσει λόρδα..
-Αχ,βάχ…
-τα ακούω κιόλας.Πεινάνε τα έρμα και μου φαίνεται πως έχουνε χαθεί εκεί μέσα
-Εκείνο που ξέρω πάνσοφε είναι ότι μόνο ο Αδάμ χάθηκε μέσα στη ¨¨σπηλιά¨¨,όσο για την Εύα…
-δεν σε καταλαβαίνω,τι θές να πείς  ιπτάμενε?
-¨Πτέραρχος¨ Δημιουργέ , να μη ξεχνάμε και τις κλάρες μας να πούμε.. Πτέραρχος!

Marakos


συνεχίζεται

[MARAKOS]

Ξαμολήθηκε λοιπόν το σμήνος των αγγελιαφόρων μέσα στην δαιδαλώδη σπηλιά με επι κεφαλής τον κ¨.Πτέραρχο¨,δηλαδή το κουτοπόνηρο και μιαρό πνεύμα,προς ανεύρεση των πρωτόπλαστων.
Με τα πολλά και αφού προσπάθησε μάταια να παραπλανήσει το σμήνος του,οι πρωτόπλαστοι εντοπίσθηκαν και οδηγήθηκαν προς την έξοδο, ακολουθώντας ένα αγγελιαφόρο που είχε αναρτήσει στην πλάτη την πινακίδα ¨΄FOLLOW ME¨Μόλις φθάσανε λοιπόν κοντά στο να σκάσουνε μύτη απ την σπηλιά,νάσου και τους πιάνει το ντροπαλό τους. Πώς θα εμφανιζόντουσαν έτσι τσίτσιδοι στον Πατερούλη?
-.Ελάτε μικρά μου,αφήστε τις ντροπές και βγείτε από κει μέσα,ακούστηκε μια γνώριμη φωνή μέσα από τα σύνεφα.Σας περιμένει το ¨μάνᨨεξ ουρανού μη το ξεχνάτε .Τότε αναθαρρώντας , βγήκαν απ την σπηλιά ,ενώ το κουτοπόνηρο πνεύμα έψαχνε τρύπα για να κρυφτεί.Ομως δεν χωρούσε πουθενά ένεκα φτερών και αναγκάσθηκε να παραμείνει δίπλα τους ,σαν μαδημένος μαιντανός.Ποιοί είναι αυτοί οι δυό κ.Πτέραρχε,μπορείς να μου πείς?είπε γεμάτος απορία ο Μεγαλοδύναμος,δείχνοντας το ζευγάρι που έκρυβε από ντροπή τα απόκρυφα σημεία του σώματος του. .Πού να ξέρω πάνσοφε,..να εκεί μεσα τους ξετρύπωσα..δεν έχω ιδέα να πούμε.Εσύ ένας Αρχιαγγελιοφόρος και δή κοτζάμ πτέραρχος δεν έχεις ιδέα?Ειπε με φωνή γεμάτη ειρωνεία ο πλάστης των πάντων.Και γιατί να έχω ιδέα Δημιουργέ?Ξέρεις κανένα με εξουσία να έχει ιδέα το τί του γίνεται?Απάντησε με ερώτημα το κουτοπόνηρο πνεύμα.Δηλαδή,εσύ ο αρχικολητός μου,δεν ήξερες ποιοι είναι τούτοι που μου κουβάλησες?είπε ο Πλάστης κοιτάζοντας τον υπο γωνία.Μα σού είπα δεν έχω ιδέα.Περαστικός ήμουνα και τους συνάντησα εκεί μέσα. Δηλαδή δεν έχετε ξαναϊδωθεί θέλεις να μου πείς?Οχι φυσικά,αν θέλεις σου ορκίζομαι και στον.. Ιαχβέ !Πρόχειρους βλέπω πως έχεις τους όρκους και μάλιστα στ ονομά μου.Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα με δικέ μου.ψέλλισε το κουτοπόνηρο πνεύμα και έσπευσε να κρυφτεί πίσω απ τους πρωτόπλαστους.Κατόπιν ο Δημιουργός στράφηκε προς τους τσίτσιδους νέους και με αυστηρό ύφος τους ρώτησε.
-ποιοι είσαστε εσείς ξεβράκωτα πλάσματα και κρύβετε με τα χέρια σας τα αποκρυφα σας,μπορώ να μάθω?
-Είμαστε η Εύα και ο Αδάμ ντάντυ ,απάντησε η θηλυκιά κουνώντας προκλητικά τους γοφούς της.
-Είσαστε εσείς,μωρέ τα παιδάκια τα αθώα και αγαθοχαρούμενα πού με τόσο κόπο έπλασα ?
-ναι,εμείς είμαστε απάντησε ο Αδάμ,σκεπάζοντας επιμελώς το ματζαφλέρι του απ τα μάτια του Δημιουργού του
-και πως μου καταντήσατε έτσι βρε παληόπαιδα?...μή μου πείτε πως φάγατε κανενα μήλο στη ζούλα?
-…το λιμπισθήκαμε και είπαμε να ρίξουμε μια δαγκωματιά να πούμε,απάντησε χωρίς δισταγμό η Εύα
Τότε ο Αδάμ δεν κρατήθηκε και άρχισε να μυξοκλαίει ¨η Ευα με εξαπάτησε μπαμπά,εκείνη φταιει για όλᨨ
-καλά δεν διαβάσατε την ταμπέλα βρε κολασμένα πλάσματα?
-μα δεν μας έμαθες Αραμαικά Πατερούλη είπε ξανά ο Αδάμ..
-Δεν τους έμαθες γράμματα Πάνσοφε,ήθελες να μείνουνε ζόμπι,μόνο μάμ , κακά και νάνι τα δύστυχα.Εκείνα φταίνε δά?
-Σιωπή εσύ Πτέραρχε της λοβιτούρας,κάτι βρώμικο μου μυρίζει..
-είναι που χεστήκανε απ τον φόβο τους δικέ μου.Καί μένα μ έπιασε η μπόχα.Είπε το κουτοπόνηρο πνεύμα κρατώντας τη μύτη του ώστε να Τον παραπλανήσει.
-Πές μου εσύ ξέβυζη φοράδα ,τι ακριβώς έγινε,,ρώτησε ο Δημιουργός απευθυνόμενος στην Εύα..
-σσσσσς..μη πείς τίποτα κακομοίρα μου γιατί θα του δώσω το αμαρτωλό DVD που σας έβγαλα και μάλιστα χωρίς περικοπές .Είπε το πνεύμα το μιαρό και της έκλεισε το μάτι με σημασία..
-Όμως ο πλάστης ¨έπιασε¨ την κίνηση και στράφηκε ξανά προς την Εύα.Κάτι μου κρύβεις γύναιο,μίλησε πριν σε ξανακάνω λασπουριό του κερατά.Είπε και της τράβηξε ένα φύσημα,που την έριξε ανάσκελα.
- βλέποντας ο Αδάμ την Εύα σ αυτή την στάση δεν κρατήθηκε και της όρμησε νταβλαντισμένος,Την άρπαξε και σούρνωντας την απ το μαλί τράβηξε κατά την σπηλιά..
-Τι γίνεται με δαύτους πνεύμα μιαρό,βροντοφώναξε φουρκισμένος ο Πανάγαθος στρέφοντας το μένος του προς το ζαρωμένο από το φόβο πνεύμα του πονηρού.
-Τίποτις πανάγαθε,κάνουν ότι και οι μαμούδες να πούμε..
-Θέλεις να πείς ότι …θα δούμε και σκηνές ακατάλληλες για παιδιά τρισκατάρατε?
-..ακατάλληλες και για Πανάγαθους εργένηδες δικέ μου.Εγώ σε συμβούλεψα πάντως να φτιάξεις μια ανηψούλα στα μέτρα σου,για να καταλάβεις την γλύκα,αλλά εσύ τόριξες στην Αγιαστούρα..
-Και πως θα την έφτιαχνα για μένα ,αφού είμαι πνεύμα χωρίς σάρκα και κόκκαλα βρε ξύλο απελέκητο..
-σούύύύρ…όμως έχεις μια γενειάδα ατέλειωτη.Ετσι τουλάχιστον θα σε απεικονίζουν στο μέλλον οι οπαδοί σου.Σκέτο ραμολί να πούμε...ένα γερομπεσμπέκη που θ ακουμπά το δάχτυλο του στο δάχτυλο του Αδάμ.
-σσσσσς…κάτι ακούγεται από κει μέσα..
-άχ-βάχ..τι μου κάνεις άντρακλα μου?
-Τί της κάνει ο Αδάμ εκείνης της ξεβράκωτης και τσιρίζει έτσι,μπορείς να μου πείς?
-ε τι ήθελες να της κάνει Πλάστη μου,γαιδουροκαβάλα να πούμε..
-ά είπα και γώ,……τι είπες βρέέέέέέέ?

Marakos
συνεχίζεται

[MARAKOS]

Έξω βρέεεεεεεε !Ακούστηκε σαν σεισμική δόνηση δέκα ρίχτερ η φωνή του Δημιουργού.Οι πρωτόπλαστοι πανικοβήθηκαν,καθώς η σπηλιά σείσθηκε για τα καλά και έτρεξαν αλαφιασμένοι προς την έξοδο.
Έτρεμαν κι οι δυό τους και ίσα που στεκόντουσαν στα πόδια τους.Γιά πέστε μου λοιπόν,πως περάσατε το συρματόπλεγμα και κατεβάσατε μήλα.Είπε ταρακουνόντας θυμωμένα το έδαφος κάτω απ τα πόδια τους.Μή τους ταρακουνάς έτσι Πάνσοφε,γιατί θα πέσει πάλι ανάσκελα η Εύα και θα τους ξαναψάχνουμε στη σπηλιά..Είπε το πνεύμα το κουτοπόνηρο,κλείνοντας του με σημασία το μάτι.
Έχεις δίκιο ακατανόμαστε,γιαυτό σπεύσε να τους βρεις κάτι να κρύψουνε τα αίσχη τους.Δεν μπορώ να τους βλέπω σ αυτό το χάλι,κολάζομαι !Το κουτοπόνηρο πνεύμα δεν περίμενε να το επαναλάβει και έντρομο ξαμολήθηκε προς μια συκιά που ήτανε εκεί κοντά.Οχι βρε φύλλα από συκιά,βγάζει γάλα και θα πρησθούνε τα από κάτω τους και άντε μετά να βρείς κατάληλο φύλλο να τα αποκρύψεις.Είπε εκνευρισμένα ο Πλάστης, βλέποντας το κουτοπόνηρο πνεύμα να κόβει τα πρώτα φύλλα.
-Έχω φυτέψει μια πλατανιά πιο κάτω,πέταξε προς τα κεί και μη βαριέσαι κ.Πτέραρχε.
-εγώ να βαρεθώ,άκου εκεί.Ισα ίσα σε δοξάζω και σε υμνολογώ ολημερίς να πούμε
-χαίρομαι που με κολακεύεις κόλακα Πτέραρχε,πόσο μ αρέσειιιιιιιιιιιι !Είπε με ικανοποίηση ο Δημιουργός και ανακάθισε σ ένα σύγνεφο σαν κορδωμένος διάνος.
-Για ελάτε λοιπόν πιο κοντά τέκνα αμαρτωλά και εξηγήστε μου ,πως καταφέρατε να μπείτε μέσα απ το συρματόπλεγμα..
-μά σου είπα μπαμπά,ότι η Έυα με εξαπάτησε,απάντησε ο Αδάμ δέιχνοντας την συντροφό του
Εκείνη τσαντισμένη γύρισε προς το μέρος του και του είπε με ύφος υποτιμητικό ¨¨άντρας να σου πετύχει!¨¨..
Ο Αδάμ τότε τσαντίσθηκε για την αμφισβήτηση του ανδρισμού του και της έδωσε ένα μπάτσο
-Ώστε βαράς και γυναίκες βρέ πίκολε..
Τότε ο πλάστης μπήκε στη μέση και τους διαχώρησε πρίν γίνει ο παράδεισος Αμέρικαν μπάρ.Λοιπόν πές μου τα όλα Εύα και θα είμαι επιεικής.Είπε ο Δημιουργός και διάταξε τους αγγελιαφόρους να κλείσουνε τα αυτιά τους.
-Ε λοιπόν θα τα πώ,είπε εκείνη κοιτάζοντας προς το κουτοπόνηρο πνεύμα που είχε ζαρώσει σε μια άκρη.¨¨ο όφις με εξαπάτησε ντάντυ.νά εκείνος με τις κλάρες¨είπε και έδειξε τον κ Πτέραρχο
-βρέ,βρέ,βρέ..ώστε εσύ χώθηκες μεσα από το συρματόπλεγμα μιαρέ και μποχαδόρε?
-Δεν είναι έτσι ακριβώς Πλάστη μου,τούτοι δώ μου το ζήτησαν ,πιστεψε με.Νά και το ντιβιντί χωρίς περικοπές.Θέλεις να το βάλω?
-Ο Δημιουργός τότε έδωσε εντολή στο σμήνος των αγγελιαφόρων να πάει να μαζέψει βρούβες και φόρεσε τα ακουστικά βαρηκοΐας του.Είμαι όλος αυτιά,βάλτο μπρός τσανακογλύφτη Πτέραρχε,πρίν σε βάλω να φάς τις κλάρες σου
-Το κουτοπόνηρο πνεύμα τότε άρχισε να προβάλει πάνω σ ένα ντιβιντοσύνεφο το επίμαχο DVD
-τι σου κάνω μάνα μου?πές μου τι σου κάνω?
-Από τότε βρε που χλουμπουνιασες το μήλο,έχεις γίνει ταύρος,μ έχεις ξεκάνει την έρμη..
-Λές μωρή να μας κάνει μάτι εκείνος ο γερομπισμπίκης ο Πατερούλης?
-χαχαχα..το παίζει πανάγαθος ο μούρτζουφλος ,αλλά είναι μια λέραααααα.Ρε είμαι σίγουρη πως μας έφτιαξε για να φτιάχνεται και να ξεπερνάει την μαγκουφιά του
-δηλαδή για να μας κάνει μάτι θές να πείς μωρή?
-STOOOP !φώναξε ο πλάστης και μ ένα δυνατό φύσημα διάλυσε στο άψε σβήσε το ντιβιντοσύνεφο
-Ώστε λοιπόν και ΜΑΤΑΚΙΑΣ είμαι του λόγου μου πουλάκια μου?Ακούστε λοιπόν τι σας περιμένει..
Οι πρωτόπλαστοι κόντευαν να μείνουνε στον τόπο απ την τρομάρα τους με την άγρια όψη που πήρε εκείνος που τους έπλασε..
-Εσύ αμαρτωλή γυνή,θα γεννάς ,θα πονάς και θα έχεις ΙΚΑ και σύ αρσενικό γομάρι θα δουλεύεις εφ όρου ζωής για τα ελλειμματικά ασφαλιστικά σας ταμεία.Οσο για σένα κ ¨Πτέραρχε¨ ,σε ξεπουπουλιάζω από το αξίωμα σου και στο κούτελο σου δεν θάχεις κλάρες,παρα μόνο τρείς εξάρες.Φυσικά θα ξαναγίνεις φίδι φαρμακερό για να σε πατάνε τα ζωντόβολα και να την πατάνε.Έξω βρε απ την παράγκα !
Αυτά ήταν και τα τελευταία λόγια του Πανάγαθου προς τους τρείς παρανόμους.
Ετσι κι έγινε.Ο Αδάμ αγκαζέ με την Εύα του και παρέα τους ο όφις,δηλαδή το μιαρό και κουτοπόνηρο πνεύμα ,προσγειώθηκαν ανώμαλα στη κρύα Γή
-Και τί κάνουμε τώρα,είπε η Εύα μυξοκλαίγοντας.
-Ότι κάναμε κι εκει πάνω στη σπηλιά μωρή σοροπιαστή…
-μωρέ κρυώνουμε εδώ κάτω,θα παγώσουμε,τι το θέλαμε το αναθεματισμένο το μήλο..ψέλλισε η Εύα τουρτουρίζοντας
-Τότε πήρε το λόγο ο όφις και σφυρίζοντας ανατριχιαστικά ,τους έδειξε ένα εξόγκωμα στη μέση της φολιδωτής κοιλιάς του
-τι είναι δαύτο καταραμένε?..,είπε ο Αδάμ γουρλώνοντας τα μάτια
-η ζεστασιά σας βρε κορόιδα,απάντησε εκείνος ξερνώντας μπροστά τους ότι είχε κρυμμένο στο στομάχι του ..
-..ένα κουτί σπίρτα,ένα κουτί σπίρτα !φώναξαν οι πρωτόπλαστοι γιομάτοι ενθουσιασμό..
-ίδού λοιπόν η φωτιά που θα σας ζεσταίνει.Μου στοίχισε ακριβά κομματάκι ,αλλά μη σας νοιάζει,θα με ξεχρεώνετε με δόσεις ως την αιωνιότητα..
-και πως θα γίνει αυτό κουτοπόνηρε ευεργέτη μας?
-καλά νάναι οι Τράπεζες,εκείνες ξέρουνε..

FINITO !

Marakos