Γ. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ

[blue-roses]

ΜΕΤ’ ΕΜΠΟΔΙΩΝ

Όταν περπατήσεις το δρόμο ,
που για σένα έχει φτιαχτεί
και βρεις μπρος σου εμπόδια ,
που εσύ πρέπει να περάσεις

 
Στάσου και πάλεψε
σαν ηλίθιος μη τα προσπεράσεις
Στάσου και πάλεψε
ειρωνικά να χαμογελάσεις


Κανείς δεν ακούει ,
τη φωνή που εσύ αφήνεις
Τον πόνο
που μέσα απ’αυτόν υπάρχεις


Στάσου και πάλεψε
αφήνοντας μοναχά το μήνυμα
Στάσου και πάλεψε
μην υπολογίσεις ποτέ , το τίμημα

 

[blue-roses]

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ , ΕΓΩ

Χάνεται ο κόσμος μου
μένουν τα δάκρυα
Τίποτε πια δεν είναι ομορφότερο
ο πόνος και μόνον ο πόνος


Κάτι μέσα μου ξυπνάει
είναι τα άγρια ένστικτά μου
Το νέκρωμα της τρυφερότητας
η απόλαυση της απόλαυσης


Η σκληρότητά τους , με κάνει σκληρό
η αγάπη τους , αγαπητό
Γίνομαι ένα μ’αυτούς
αλλιώς κινδυνεύω , να μην είμαι εγώ

[blue-roses]

ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

Η αγάπη είναι μεγάλη
όμορφο μήνυμα
Μα πιο μεγάλο ακόμα
είναι το τίμημα.


Η σιγουριά της μοναξιάς
αδύναμη φαντάζει
Οι αναμνήσεις έρχονται
το μυαλό αδειάζει


Σκοτάδι το όνειρο
Δακρυσμένο αστέρι
Προφήτης έρχεται
τη θλίψη φέρει

 
Η αγάπη είναι μεγάλη
άπιαστο όνειρο
Όσο κι αν προσπαθώ
Δε φτάνω το όριο

[blue-roses]

ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ

Η ιστορία επαναλαμβάνεται

Σε χρόνο διαφορετικό

οι στιγμές παραμένουν ίδιες

 

Πνιγόμαστε σιγά-σιγά

Αναμένεται έκσταση υπερβολής

 

Η σιγουριά της συντροφιάς

παύει να είναι σιγουριά

Οι μάσκες πέφτουν ,

γυμνά κορμιά

 

Η αλήθεια είναι πικρή

το ψέμα γλυκό


Αναμένεται απόλαυση


Η πίστη μου σε σένα

παύει να είναι πίστη


Βλέμματα πάνω μου

μάτια που ψάχνουν

Εύκολη φυγή , για δύσκολη ζωή

 

[blue-roses]

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΕΝΟΣ

Ακολουθώντας τη σκέψη
φτιάχνω τον έρωτα μου
Ονειρευόμενος
δημιουργώ το τέλειο
Κατά φαντασίαν ερωτευμένος

[blue-roses]

ΕΡΩΣ

Η ομορφιά σου αγγελούδι μου
όταν πετάς στα όνειρά μου
Στιγμή υπέροχη , μοναδική
Κορμιά που σμίγουν
ανάσες που χαϊδεύονται
Χαμένοι στο χρόνο , παντοτινοί

 
Νιώθω τη σάρκα σου
γίνεται ένα με τη δική μου
Ένωση αρμονική , άπληστη
Κοιτώ τα μάτια σου
βλέφαρα που πέφτουν
Αγάπη δίχως έρως , άχρηστη

 

 

[blue-roses]

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟ

 

Ένα ταξίδι στο παρελθόν εκεί που τα πάντα αφήνονται

εκεί που όλα υπάρχουν

Αναζητώ , το χαμένο μου εαυτό

Στιγμές που έρχονται
που φεύγουν
Ξελογιάστρες στιγμές
που αγναντεύουν

 
Όσο το κυνηγώ , κυνηγιέμαι
γίνομαι θύμα του
Και χωρίς να θέλω , ακολουθώ
καθ’ένα βήμα του


Ένα ταξίδι στο παρελθόν
εκεί που η αλήθεια φανερώνεται
Εκεί που το ψέμα τελειώνει
Αναζητώ , το χαμένο μου εαυτό

 

[blue-roses]

ΔΕΣΜΙΟΣ

Χωμένος ,
μέσα σε τέσσερις τοίχους
Βαμμένους , με τα χρώματα της θλίψης

 
Κρυμμένος ,
μέσα σε χίλιους ίσκιους
Αόρατος , απ’τα μάτια της τύχης

 
Δότης ,
εκείνων που συνεχώς διψούν
Για το υγρό , που ρέει στις φλέβες μου


Δεσμώτης ,
εκείνων που αδιάκοπα φθονούν
Με σκέψεις , που πνίγουν τις σκέψεις μου

[blue-roses]

ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ

 
Κατηγορώ τον εαυτό μου
για τα λάθη του , τα ηθελημένα
Παρασέρνοντάς σε στον κόσμο μου
τον αθεράπευτα , αρρωστημένο

 
Πίστεψα σε κείνον
και στα λόγια του , τα εσφαλμένα
Παρασέρνοντάς σε στον κόσμο μου
τον αθεράπευτα , ονειρεμένο


Όχι πως δε μπορούσα
να κάνω αλλιώς , θα’ταν ψέμα
Μα παρασύρθηκα από κείνον
τον αθεράπευτα , ερωτευμένο


Καταδικασμένος λοιπόν ,
σε αιώνια απομόνωση
Απ’όλα εκείνα που αγάπησα ,
που ερωτεύτηκα , κι άφησα

 

[blue-roses]

ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΡΟΦΗ

Ανάμεσα σας βρίσκομαι
κι όμως , απαρατήρητος περνώ
Όν κοινωνικό με βάπτισαν
κι εγώ απλά χαμογελώ

 
Τι κι αν αγαπώ , εσάς
που πάντα μ’απαρνιέστε
Τι κι αν τη ζωή μου
σπαταλώ , με σας
που εύκολα ξεχνιέστε

 
Αν την αγάπη μου , για όπλο
κι ασπίδα εμφανίζω
Είναι γιατί απλά
για μένανε δε ζω , και
μοναχά για σας ελπίζω

 
Άναμεσά σας βρίσκομαι
κι όμως , απαρατήρητος περνώ
Τα μάτια εκπαιδεύοντας
την ομορφιά σας να ειδώ


Το δρόμο που εδιάλεξα
δε θα επαρατήσω
Κι ας είναι τα λόγια μου
αυτά , όρκος που έδωκα
και δε θα αθετήσω

 
Κι αν πιστέψετε ποτέ , σε
ψέμα αντίς αλήθεια
Ας γίνει η αγάπη μου ,
της πείνας τροφή
απ’τα δικά μου στήθια

 
Ανάμεσά σας βρίσκομαι
κι όμως ,
Απαρατήρητος περνώ

[blue-roses]

ΤΗΣ ΛΗΣΜΟΝΙΑΣ Τ’ΑΛΩΝΙΑ

Μην αψηφήσεις ποτέ , τη
δίνη της καρδιάς σου
Κράτησέ τη ζωντανή , άστη
να οδηγήσει τα όνειρά σου

 
Πάει καιρός που άφησες
τ’άσπρα ζεστά σεντόνια
Μήπως τα χρόνια δεν περνούν
στης λησμονιάς τ’αλώνια ;

 
Ποτέ μη ξεχαστείς , μες τη
μαύρη μοναξιά σου
Είναι ένας θάνατος αργός , που
τρώει τα λάγνα σωθικά σου

 
Αν κι ακόμη περπατάς
δίχως να βρεις το δρομό
Μήπως δεν είναι η ζωή
αγάπη μες τον τρόμο ;


Γέμισε το χρόνο σου , με
πινελιές αστείες
Είναι ένας τρόπος εύκολος , να
σβήσεις τις άμορφες αιτίες

 

[blue-roses]

Ο ΜΟΝΑΧΟΛΥΚΟΣ

Μονάχος στέκεται
κάτω απ’το μαύρο ουρανό
Το φεγγάρι εκεί
λούζοντάς του το μυαλό

 
Λάμψη ταπεινή
Σαν τη ζωή του
Λιτή

 
Λύκος που αφήνει
το χρόνο του , απλά να περνά
Κείνο το άρωμα
να γευτεί για μια φορά

 
Με βλέμμα νεκρό
Το δάκρυ να πέφτει
Καυτό

 
Άσε το μυαλό σου
να κυλά
Στης φλέβας το κόκκινο υγρό

 
Άσε τη καρδιά σου
να γυρνά
Λεύτερη , στο δικό της ρυθμό

 
  Ο μοναχόλυκος
κι αν τις νύχτες ξαγρυπνά
Τη γλυκιά μορφή της
έχει πάντα συντροφιά
Εκείνη τρέχει , κι αυτός την κυνηγά

 

 

[blue-roses]

ΕΙΣΑΙ ΑΓΑΠΗ

Δεν είσαι έρωτας
που σα τον αγέρα πέρασε
Είσαι αγάπη ,
σα την αιώνια βουνοκορφή
Σαν τον Ήλιο
που παντοτινά εκεί ψηλά
Μας προσφέρει ,
τη θερμή του αγκαλιά

 

[blue-roses]

ΑΝΤΙΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ

Σ’αφήνω για πάντα
εκεί όπου η αυγή
φαντάζει ατελείωτη
Εκεί όπου τα όνειρα
δε γίνονται αλήθειες


Μόνον οι άπειρες
στιγμές του εφιάλτη
αναζητούν ,
τις άχαρες συνήθειες


Ω ! Ναι ! Ακούω τη φωνή σου
Σα φίδι έρπεται
στις άκρες των αυτιών μου


Κι εγώ κυλάω , κυλάω
μακρυά απ’τον εαυτό μου
Αντίο μωρό μου

 

[blue-roses]

Σ’ΑΚΟΥΣΑ ΝΑ ΛΕΣ

Σ’άκουσα να λες ,για το σκίρτημα της καρδιάς ,
καθώς αυτή βαδίζει προς τον Έρωτα
Κι από μακρυά , έβλεπα τη μορφή σου να πλησιάζει


Σ’άκουσα να λες , για κείνο το χέρι
που τρυφερά το σώμα σου χαϊδεύει
Κι ένιωσα τη θέρμη σου , στα άκρα των δακτύλων μου

 
Σ’ άκουσα να λές πως η αγάπη είναι
ένα παιχνίδι στα χέρια της Μοίρας
Και τότε η Μοίρα , εμφανίστηκε
μπροστά μου


Σ’ άκουσα να λές για πολλά ,που
ποτέ δε ξέχασα
Μα ένα είναι κείνο , που συνεχώς
Θυμάμαι


Όταν σ’ άκουσα να λές , πως υπήρξες
μόνον για την ύπαρξη μου
Κι αν δεν υπήρχα δε θα υπήρχες


Τότε ήταν , που αισθάνθηκα ένα
σκίρτημα στη καρδιά , καθώς βάδιζε
προς τον έρωτά σου