Εσεις που θα κανετε Πάσχα

[gon]

Έχετε προσέξει πόσο πιο εύκολη είναι η ζωή μας τις άγιες αυτές μέρες του Πάσχα, των Χριστουγέννων και άλλων αργιών που η πόλη αδειάζει και μόνο οι απόκληροι μένουμε εδώ να τη χαζεύουμε;

Εσεις που θα κανετε Πάσχα?

[skou70]

eimai anamesa sta nhsia fidji kai ti notio korea...dyskoli i epilogh omologoumenws

sta fidji tha exei perissoterous ellhnes mporei na vrw kai kanenan apo tous gnwstous mou enw sti notio korea exoun kapoia themata geitoneias me tous vorious geitones ara kai ekei tha aisthanomai san na min efyga

on a second thought lew na paw pros xwrio meria pou einai kai i nigrita dipla na tsakwsw ekeina ta ponhra apo to zaxaroplasteio pou mou xoun meinei apwthimeno edw kai kana eksamhno ... esy?

[Anonymous]

Που αλλου? στην Κέρκυρα.....γίνεται και το καλύτερο Πάσχα.

[Ludwig]

δίπλα στη σουβλα
να τη γυρνώ
τσικνισμένος

[riaghul]

Που αλλου? στην Κέρκυρα.....γίνεται και το καλύτερο Πάσχα.

Ναι στις  Φήμες....αλλά έχει κι αλλού ομορφιές και συνδυασμο με την παράδοση :lol:

[Nick Gvl]

Νωρίς το ανοίξαμε το θεματάκι...
Πάντως ο προορισμός είναι από τώρα γνωστός...
Στο εξοχικό μου στο Δήλεσι, οικογενειακά, με αρκετό κασμό και πολύ κέφι όπως πάντα..

[Anonymous]

Ναι στις  Φήμες....αλλά έχει κι αλλού ομορφιές και συνδυασμο με την παράδοση :lol:

Πουθένα καλύτερα από την Κέρκυρα !!:D  

[riaghul]

Στο Δήλεσι λέει ο αποπάνω..
έχει και εξοχικό   :wink: και κέφι :lol:  :lol:

[gon]

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥ

 
Μια φορά και έναν καιρό, μέσα στο μεγάλο δάσος, ζούσε ένα πελώριο δέντρο που το έλεγαν χαμομήλι. Φάνταζε ανάμεσα στα άλλα δέντρα, για το χοντρό του κορμό και τα μεγάλα του κλαδιά! Περήφανα κάθε πρωί, άνοιγε τα πράσινα φύλλα του, τα τέντωνε καμαρωτά, και από την πολλή του περηφάνια δεν έκανε παρέα με κανένα από τα υπόλοιπα δέντρα. Όμως επειδή ο καλός μας Θεός τιμωρεί τους υπερήφανους, ακούστε τι έπαθε.

Ένα πρωί ήρθαν στο δάσος κάτι ξυλοκόποι. Τα δέντρα παραξενεμένα σιγοψιθύριζαν μεταξύ τους, τι ήθελαν εδώ.

Προς μεγάλη τους έκπληξη τους ρώτησε και το χαμομήλι, και τότε του απάντησαν ότι έψαχναν να βρουν τον πιο χοντρό κορμό, για να φτιάξουν τον Σταυρό του Ναζωραίου.

- Αχ! Αναστέναξε η ελιά. Κάποτε κάθισε στον ίσκιο μου να ξεκουραστεί. Ο Ναζωραίος βοηθάει τους πονεμένους και τους άρρωστους. Εγώ δεν τον δίνω τον κορμό μου, είπε αποφασιστικά τελειώνοντας την κουβέντα της η ελιά.

Συγκινημένοι το Πεύκο και η Λεύκα είπαν πως ούτε κι εκείνοι θα έδιναν τον κορμό τους.

Στο μεταξύ οι ξυλοκόποι έβγαλαν τα τσεκούρια, σήκωσαν τα μανίκια τους, και άρχισαν να κόβουν την Ελιά. Μονομιάς εκείνη αγρίεψε, και πέταξε τόσο μεγάλους ρόζους που τα τσεκούρια των ξυλοκόπων κόντεψαν να σπάσουν.

- Πάμε στο Πεύκο, φώναξαν.

Όμως εκείνο πλημμύρισε ρετσίνι. Τα τσεκούρια κόλλησαν και θυμωμένοι οι ξυλοκόποι πήγαν στην Λεύκα. Κι εκείνη όμως δεν τους άφησε να κόψουν τον κορμό της.

Η μέρα περνούσε και κανένα δέντρο δεν έδινε το ξύλο του για τον Σταυρό. Η Ιτιά τρανταζότανε, η Τριανταφυλλιά γέμιζε αγκάθια και το Έλατο πέταγε φλούδες. Μόνο σαν ήρθε η σειρά του Χαμομηλιού, εκείνο κάθισε σιωπηλό και υπάκουο και έκοψαν το ξύλο του, από όπου φτιάχτηκε και ο Σταυρός του Ναζωραίου.

Οι ξυλοκόποι το φόρτωσαν κι έφυγαν βιαστικά. Τότε ένα παράξενο σκοτάδι απλώθηκε στο δάσος. Όλα τα δέντρα με απορία έβλεπαν το Χαμομήλι να κονταίνει, να κονταίνει, οι ρίζες του συρρικνώθηκαν, τα πελώρια κλαδιά του χάθηκαν, μαλάκωσε ο κορμός του, κι ‘έγινε τόσο μικρό που κανείς πλέον δεν το πρόσεχε. Λυπημένο άρχισε να κλαίει, ζητώντας από τον καλό Θεό συγχώρεση που υπήρξε περήφανο και ξιπασμένο. Εκείνος του έδωσε την ευκαιρία να επανορθώσει και του είπε:

- Έγινες η αιτία να πονέσει ο Μοναχογιός μου, αλλά επειδή μετάνιωσες αληθινά, σου δίνω την δύναμη να μπορείς με το ζουμί από τα λουλουδάκια σου να γιατρεύεις τους πόνους των ανθρώπων.

Από τότε φυτρώνει μόνο του στις ερημιές χωρίς ανθρώπινη φροντίδα. Αν καμιά φορά πηγαίνοντας στη εξοχή, συναντήσετε κάτι τόσο δα μικρά λουλουδάκια, με κίτρινη καρδιά και άσπρα φυλλαράκια, μην τα πατήσετε.

Σκύψτε να το μαζέψετε. Είναι το Χαμομήλι.

[sevenseas]

στο χωριο μου

ειναι ασχημο , λενε καποιοι ,
 εμενα , ομως μου αρεσει

ειναι χτισμενο σε μεγαλη εκταση  , με λοφους ξερους, με ποταμια χωρις νερο , με μια θαλασσα βρωμικη

με εκνευριστικους κατοικους
ενα χωριο πολυβουο και κραυγαλεο

που καποις δήθεν λογοτεχνης , που για να καλυψει την αγνοια του , την βλακεια του, και την ασχετοσυνη του , περιεγραψε σε ενα από τα ................. 2 βιβλια που εξεδωσε , με τιτλο Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ Η ΑΘΗΝΑ

εκει θα κανω Πασχα

[gohssa]

Στο χωριό μου, στα μαστιχοχώρια της Χίου........Κλασσικά, θα σουβλίσουμε κατσικάκι και όχι αρνί( μπλιαχ). Παρόλο που κάθε χρόνο λέω φέτο τέλος θα πάω κάπου αλλού, βαρέθηκα τα ίδια και τα ίδια τελευταία στιγμή με πιάνει μια νοσταλγία και εκεί καταλήγω........... ]

[fmas]

Και εγώ στο χωρίο μου θα πάω...... Όλο λέει η μάνα μου να πάμε εκδρομή και όλο στο χωρίο καταλήγουμε και εμείς γιατί πολύ απλά βαριόμαστε να κάνουμε ετοιμασίες για εκδρομές και τα ρέστα......

[gon]

Προετοιμασία και ψήσιμο του αρνιού.

Για την αγορά του αρνιού ή κατσικιού πρέπει να ξέρουμε ότι ένα βάρος μέχρι 15 κιλά είναι καλό και εκτός των άλλων θα μας διευκολύνει στο ψήσιμο. Επίσης αρνί ή κατσίκι εξαρτάται από τις προτιμήσεις του καθενός. Συνήθως το κατσίκι είναι σκληρότερο σαν φαγητό.
Εκτός από το αρνί και τη σούβλα (ανοξείδωτη ή ξύλινη), χρειάζονται ακόμη χοντρό αλάτι ,πιπέρι ,κλωστή ,κουβαρίστρα, βελόνα και ανοξείδωτο σύρμα για το δέσιμο.
Μετά το σούβλισμα γίνεται το δέσιμο με το σύρμα στη σούβλα σε τρία σημεία, αρχίζοντας από την άκρη των πίσω ποδιών, μετά στη μέση εσωτερικά και στο σημείο επαφής της ραχοκοκαλιάς με τη σούβλα και τέλος στην άκρη των μπροστινών ποδιών και στο σημείο της πλάτης. Εδώ χρειάζεται σφιχτό δέσιμο για να μην γυρίζει ελεύθερα το αρνί στη σούβλα κατά την ώρα του ψησίματος.
Ακολουθεί το αλάτισμα αφού προηγουμένως ανακατευθεί το αλάτι με το πιπέρι. Το αλάτισμα γίνεται κυρίως στο εσωτερικό του αρνιού με ελεύθερο διασκορπισμό και σε αρκετή ποσότητα. Οι ειδικοί λένε «ρίξε πολύ αλατοπίπερο αυτό θα κρατήσει όσο θέλει».
Στη συνέχεια και αφού τρυπηθούν ελαφρά με μαχαίρι τα μπούτια και οι πλάτες αλατίζονται αυτά τα σημεία σπρώχνοντας το αλάτι με το δάχτυλο.
Μετά το αλάτισμα χρειάζεται καλό ράψιμο στην κοιλιά με κλωστή.
Τέλος γίνεται πυκνό περιτύλιγμα της «ξυγκιάς» με την κουβαρίστρα .
Είμαστε έτοιμοι για το ψήσιμο, προσέχοντας στην αρχή να έχουμε το αρνί ψηλά στη φωτιά για να αποφύγουμε το «άρπαγμα» και γυρίζοντας τη σούβλα συνέχεια και σχετικά γρήγορα. Στη συνέχεια αφού πάρει κάπως χρώμα εξωτερικά, μπορούμε να το κατεβάσουμε χαμηλά ελαττώνοντας τον αρχικό ρυθμό γυρίσματος.
Η διάρκεια του ψησίματος πρέπει να είναι περίπου 4 ώρες και εξαρτάται από το βάρος του αρνιού.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το βάρος του ψημένου αρνιού είναι περίπου το μισό του αρχικού.

[black_velvet]

Ω ναι! στο χωριό!  ]

[Nemesis]

Σας ζηλεύω όλους  :twisted:

Εγώ στο Λουξεμβούργο και όπως όλοι ξέρετε πολύ καλά μεγάλη εβδομάδα και Πάσχα καταλαβαίνεις ΜΟΝΟ στην Ελλάδα

Φάτε και κάτι καλό και για μένα (εκτός από αρνί ή κατσικάτι και μαγειρίτσα χιχιχι) και να περάσετε πολύ όμορφα όλοι όπου κι αν πάτε