Οι γλουτοι δεν ψευδονται.

[kodikas]

Δεν ειμαι παραληρηματικος τυπος οταν βρισκομαι στα σωστα μου,
αλλα επειδη σχεδον ποτε δεν ειμαι στα σωστα μου,
στη σημερινη μου κριση σοβαροτητας, θα ελεγα ότι η ζωη είναι το αθροισμα των εμπειριων που συλλεγουμε,
με εξτρα bonus τις σπανιες εκεινες φορες που καταφερνουμε να αγγιξουμε το ονειρο μας.
Οι πραγματικες απολαυσεις της ανεκαθεν κρυβοταν στα μικρα και στα περιττα.
Τη δε γευση της, την γευεσαι σε ότι ο κοινωνικος ψευπουριτανισμος εχει βαφτισει απαγορευμενο και αμαρτια.
(στη σοκολατα δηλαδη κι σε ότι αυτη υποκαθιστα για τον καθενα ή και στην τελικη σε τεραστιες μεριδες χοληστερινη).
Σε όλα οσα εξαπτουν την φαντασια μας ή τσινανε τις φαντασιωσεις μας.

Η πορεια είναι προκαθορισμενη.

Μεγαλωνεις, πλουτιζεις αν εισαι κωλοφαρδος, πετυχαινεις στον τομεα σου αν εισαι ικανος, δημιουργεις μια πορεια,
καπως σε κανει να αισθανεσαι ότι καπου πρωταγωνιστεις (καμμια σχεση μιλαμε), ωριμαζεις.
Μετα την ωριμανση ερχεται και η φυσικη της συνεπεια.
Αρχιζεις να σαπιζεις..
Χανεις ενεργεια, χανεις σεξαπηλ, χανεις μαλλια, χανεις περιεργεια, χανεις ζαμανφουτισμο,
κερδιζεις κιλα, σου σηκωνεται ολο και πιο αραια, προτιμας τα χαμομηλια αντι τα ουισκια..

Και τι μενει;
Η αισθηση ότι εζησες μια καλη ζωη.
 
Eνω κανονικα πρεπει να λεμε «οχι» σε φασεις που μας κανουν να τρωμε τα μανικια μας, πολλες φορες πιανομαστε μποσικοι και λεμε «ναι»,
 πραγμα που  συμβαινει πολλες φορες στη ζωη μας, με αποτελεσμα να  βρισκομαστε σε καταστασεις απελπισιας απο το χαζο μας το κεφαλι.
( Nαι, θες να κοψεις  φλεβες, αλλα μερικοι λενε οτι εχει κι ενα ρομαντζο ολο αυτο. Μεστωνεις. )

Συμφωνα όμως με το αεναο κλισε, η ζωη είναι μικρη.
Και ποτε δεν ξερεις αν σου μενουν ακομα 10 λεπτα ή 10 αιωνες..

Ας είναι λοιπον ότι απομενει, το καλυτερο.

Διοτι για ότι εχασες στο χτες, δεν θα μπορεσεις ποτε να ζητησεις συγνωμη στον εαυτο σου στο αυριο.

[amfiprostylos]

συγνωμη που διακοπτω, αλλα η φραση  "όποιος πετάει σκούπιδια απ' το παράθυρο, είναι μεγάλος γάιδαρος.." ειναι μεσα στο κειμενο ή αποξω;

[kodikas]

Ετσι οπως θετεις το ζητημα, ωρα ειναι να μου δημιουργησεις τιποτα ψυχολογικα απριλιο μηνα
και να βγαλω ολο το καλοκαιρι στο ντιβανι.

Παντως μ αρεσει που το συζηταμε.

Αλλη μια τρανη αποδειξη οτι  τη γλωσσα την εχουμε και για αλλες δουλειες
εκτος απο το να τη χωνουμε στο στομα του πλησιον μας.

[monotonik]

Αχ μωρέ Κώδικα.
Χέσε ψηλά κι αγνάντευε..
και συ και όλοι μαζί...
Τι μας νοιάζει τι είναι η ζωή. Μήπως τη ζούμε;
Ένα fast moovie δειλίας και ανεκπλήρωτου.
Πόσες ώρες σπαταλάμε σε ηλίθιες εργασίες; Εξιδίκευση σου λέει. Καλός γιατρός. Ξέρει τι κάνει ο αμφιβληστροειδής του δεξιού ματιού ακριβώς.
Και τον παρακολουθεί αυτόν τον αμφιβληστροειδή, που ξέρει τι κάνει έτσι κι αλλιώς επί καμιά 40αριά χρόνια x 8-10 ώρες καθημερινά.
Πόσα άλλα ταλέντα και εφέσεις (όχι απ΄αυτές που κάνει ο Seven) έχει ο καθένας μας; Δυό-τρία ακόμα σίγουρα.
Ποιά αξιοποιεί; Κανένα έως μισό το πολύ.
Στον κάλαθο των αχρήστων η προσωπική μας έκφραση. Στο βωμό της κατανάλωσης η προσωπική μας εξέλιξη.

Πόσα γαμημένα εγώ αντιμετωπίζουμε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου συν του ξεσκισμένου δικού μας;
Ποιός από μας ξέρει να αγαπάει;
Σαν τα ζούδια σερνόμαστε δώθε κείθε ανικανοποίητοι, πεινασμένοι να πάρουμε, λες και μας χρωστάει κανείς... να δώσουμε; άλλου παππά ευαγγέλιο αυτό, με την κριτική διαίρεση στο χέρι, (γιατί αυτό είναι η κριτική-διαίρεση. Άμα θες να κρίνεις πρέπει και να σταθείς και να στηρίξεις κιόλας μέχρι το τελευταίο λεπτό την προσπάθεια του άλλου. Διαφορετικά διαιρείς. Γι΄αυτό και μας κυβερνάνε με το διαίρει και βασίλευε. Ομοιώματά μας είναι τα σκυλιά της εξουσίας).
Ποιός από μας ξέρει πως βγαίνει μια πεταλούδα;
Ποιός έχει δει μια πεταλούδα να γεννιέται; Γιατί δεν είμαστε περίεργοι να δούμε τι κάνει η φύση; Της φύσης πλάσματα δεν είμαστε και μεις;
Ένας τεράστιος εγκέφαλος με σκατά περιεχόμενο, αυτό είμαστε.
Αναξιοπρεπείς επηρμένοι.

Και ποιός χέστηκε κι αν σαπίσουμε κι αν πεθάνουμε; Σε 100 χρόνια από σήμερα ούτε κι αυτοί που γεννιούνται σήμερα δεν θα υπάρχουν.
Το θέμα είναι τι δώσαμε σ΄αυτήν την πορεία και μόνο αυτό.
Κι όποιος έχει κλάψει άνθρωπο που έδωσε το ξέρει καλά. Κλαίμε αληθινά, για τον άλλον-όχι για την πάρτη μας-αυτόν που μέσα μας ξέρουμε ότι έδωσε ένα κομματάκι αγάπης από αγάπη και μόνο.

Και Aμφιπρόστυλε, μέσα είναι και η φράση όποιος πετάει σκουπίδια απ το παράθυρο είναι μεγάλος γάιδαρος και η δικιά μου με το plasma μέσα είναι κι αυτή.

(Τώρα το παραλήρημά μου φταίει ή τα σωστά μου; δεν ξέρω)

[black_velvet]

Α πα πα!!!

Τι απαισιοδοξία είναι αυτή;   ]

[κώστας]

...Να θυμηθώ να κόψω εντελώς το α' πληθυντικό γιατί ακούγεται (διαβάζεται) πολύ ισοπεδωτικό...

[seagull]

Ποιός από μας ξέρει να αγαπάει;
Το θέμα είναι τι δώσαμε σ΄αυτήν την πορεία και μόνο αυτό.

Κι όποιος έχει κλάψει άνθρωπο που έδωσε το ξέρει καλά.
Κλαίμε αληθινά, για τον άλλον-όχι για την πάρτη μας-αυτόν που μέσα μας ξέρουμε ότι έδωσε ένα κομματάκι αγάπης από αγάπη και μόνο.
 
Για ότι πιο αληθινό και πιο δυνατό
...εκεί που δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο και διαφορά, κανένα όριο,  στα μικρά και ασημαντα,  μοναδικά και αόρατα καμια φορά...κάτι που το νοιώθεις βαθύτερα όσο τολμάς να ζεις..όσο συνεχίζεις και  περπατάς στα ίδια σοκάκια, άλλοτε σκοτεινά και άλλοτε πολύ φωτεινά και να τα μοιράζεσαι  
και ένας λόγος παραπάνω, άγιες μέρες,  προσυπογράφω, για κάποια που με δυσκολία θα μιλούσα
Όλοι ξέρουμε καλά να πετάμε, μερικές φορές όμως είτε μας φοβίζει κάθε φορά το πρωτο πέταγμα ή ξεχνιόμαστε να αφεθούμε εντελώς στο ελεύθερο πλανιάρισμα
Γιατί η απαισιοδόξία και ο πληθυντικος όμως ? ]

[Nemesis]

Εμείς οι άνθρωποι δημιουργήσαμε το χρόνο και αυτός τώρα μας έχει αλλάξει τα φώτα στο τρέξιμο. Τρέχουμε όλοι να προλάβουμε κι εγώ δεν ξέρω τι, και αφήνουμε τη ζωή κυνηγώντας το χρόνο... τι να πω, δεν νομίζω ότι μπορώ να μας καταλάβω...  :?

Πάντως για μένα το συμπέρασμα από τις σκέψεις του κώδικα (που δεν διαφωνώ σε τίποτα μαζί του ) είναι ότι πρέπει να ζω το 10λεπτο και όχι να περιμένω να ζήσω το μετά από 10 χρόνια χιχιχι

Άντε κι εμένα σε ντιβάνι με βλέπω από τώρα  :roll:

[monotonik]

Seagull, o πληθυντικός γιατί θεωρώ ότι για την πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι έχουμε ευθύνη.

Λες να γίνω μεγαλομανιακιά και να πιστέψω ότι το έκανα μόνη μου;

Και μη κοιτάς που μου ήρθε η 'έμπνευση' και τα είπα 'έξω απ΄τα δόντια', που λέει κι αυτό το υπέροχο τραγούδι το προερχόμενο από την εκπομπή της κ. Αννίτας Πάνια....
Και ο Κώδικας πίσω από φράσεις του τα ίδια λέει..

Η πορεια είναι προκαθορισμενη....  
καπως σε κανει να αισθανεσαι ότι καπου πρωταγωνιστεις (καμμια σχεση μιλαμε)

Διοτι για ότι εχασες στο χτες, δεν θα μπορεσεις ποτε να ζητησεις συγνωμη στον εαυτο σου στο αυριο.

(παρεπιμπτόντως, τι σημαίνει seagull;)

[gang]

Τιποτα δεν παει χαμενο σε τουτον τον ντουνια.
Ολοι μας,ολωνων μας οι ζωες και οι πραξεις ειμαστε συνιστωσες,αλλες ακραιες,αλλες μεσαιες,οι περισοτερες ενδιαμεσες,που καθοριζουν την συνισταμενη της κοινωνιας και της πολιτικοκοινωνικης εξελιξης,που θα εξακολουθει να υφισταται και να πορευεται για χρονια μετα τον θανατο μας.
Αλλες συνιστωσες ειναι περισοτερο καθοριστικες-αυτες των ανθρωπων της πολιτικης,των γραμματων και τεχνων,αλλες παλι λιγοτερο.
Ομως στον καθεναν μας,αρκει που αναπνεει,που σκεπτεται και γραφει,για να αφησει το δικο του μικρο αποτυπωμα,την δικια του ανεπαισθητη μικρη συνιστωσα στο διαβα της ιστοριας της ανθρωποτητας.
Ακομα και ενα ατομο αν επηρεασαμε,στο πως να ζει και να σκεπτεται,αυτο ειναι γραψιμο ιστοριας.

[monotonik]

Ευχαριστώ, γιατί με τόσο θυμό που είχα καλό μου έκανε να το ακούσω αυτό.

Τιποτα δεν παει χαμενο σε τουτον τον ντουνια.