Κατασκευές

[gon]

Κατασκευές:

Φτιάξτε έναν καναπέ με τούβλα

Τα τούβλα είναι η ιδανική επιλογή, αν θέλετε να φτιάξετε μια ζεστή, φιλική ατμόσφαιρα στο χώρο σας, απολαμβάνοντας, ταυτόχρονα, υψηλό αισθητικό αποτέλεσμα. Μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε συνθέτοντας τα, απλώς, ή να δημιουργήσετε πιο συμπαγείς κατασκευές, με τη βοήθεια του τσιμέντου.
[albumimg]10887[/albumimg]
Σας προτείνουμε μια κατασκευή εμπνευσμένη από τα ανατολίτικα σπίτια. Είναι ένας άνετος και χαλαρωτικός καναπές, ο οποίος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν αποθηκευτικός χώρος ή ακόμα και ως κρεβάτι για όνειρα γλυκά! Το χαμηλό ύψος και η απλότητα είναι τα "δυνατά" του στοιχεία.
Η κατασκευή πρέπει να γίνει ανάμεσα σε δυο τοίχους. Φτιάξτε ένα πλαίσιο με ξύλο στις σωστές διαστάσεις (μετρήστε το διάστημα ανάμεσα στους δυο τοίχους και υπολογίστε το μήκος που θέλετε να έχει ο καναπές). Τα τούβλα θα τοποθετηθούν, εκτός από τη μπροστινή (εξωτερική) πλευρά, και κατά μήκος των τοίχων προκειμένου να χρησιμοποιηθούν, ως πλαίσιο πάνω στο οποίο θα στηριχθεί το ξύλινο που έχετε, ήδη, φτιάξει.

Στερεώστε τα τούβλα με την ειδική τσιμεντόκολλα. Χρειάζεστε, επίσης, κομμάτια ξύλου στις διαστάσεις του πλαισίου, που έχετε υπολογίσει.
[albumimg]10886[/albumimg]
Χρησιμοποιήστε μεντεσέδες, τους οποίους θα βιδώσετε πάνω στο ξύλινο πλαίσιο, με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορούν να ανοίγουν για να αποθηκεύετε στο σημείο αυτό τα πράγματα που εσείς θέλετε.

Αν το μήκος του καναπέ, δηλαδή η απόσταση ανάμεσα στους δυο τοίχους, είναι μεγάλο, τοποθετήστε στη μέση τούβλα, ώστε να είναι πιο σταθερή η κατασκευή σας.
[albumimg]10887[/albumimg]
Τα τούβλα της εξωτερικής πλευράς μπορείτε να τα βάψετε στο χρώμα που θέλετε.

Η τελευταία πινελιά είναι οι μαξιλάρες. Διαλέξτε το αγαπημένο σας ύφασμα, στο χρώμα που σας αρέσει για τις μεγάλες μαξιλάρες και "παίξτε" με τα χρώματα των μικρότερων μαξιλαριών.

[Ludwig]

να δεις
α) πόση σκόνη θα μπάζει εκεί κάτω
β) αυτοί που κάθονται θα χτυπάνε τα παπούτσια τους στα τούβλα και δεν θα μπορούν να σηκωθούν σωστά

[black_velvet]

Πώς φαίνονται]

[Enia]

gon, ωραίο, δώσε κι άλλες τέτοιες κατασκευές για το σπίτι!

[sevenseas]

τουβλα εχω
και μπολικα μαλιστα
χαχαχαχαχαχαα


κανω υλλογή τελευταια
ειναι αποδοτικοτατη


αλλα φαντασια δεν εχω
να φτιαξω εναν μοδατο, αβανγκαρταδορικο , τουβλινο καναπε

μου στερεψε η φαντασια


και να τον φτιαξω , ομως
σεξ επανω σε τουβλα?

μμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμμ

δεν το εχω ξανακανει

[gon]

Φτιάξτε μόνοι σας έναν ηλιακό φούρνο
Αυτό το καλοκαίρι μη χρησιμοποιείτε τον ήλιο μόνο για ηλιοθεραπεία. Εκμεταλλευτείτε τον και για να ψήσετε τα φαγητά σας.

 [albumimg]10888[/albumimg]
Η χρήση του ηλιακού φούρνου, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, είναι αποτελεσματική. Μπορούμε να ζεστάνουμε ή να μαγειρέψουμε φαγητό, να αποστειρώσουμε το νερό ή διάφορα άλλα αντικείμενα. Είναι μια πολύ καλή λύση ιδιαίτερα για όσους επιλέγουν να κάνουν τις διακοπές τους σε κάμπινγκ.
Η ισχύς του φούρνου και ως εκ τούτου και οι απαιτούμενοι χρόνοι για το μαγείρεμα, εξαρτώνται από τις ανακλώμενες επιφάνειες και τη μόνωση -προς το περιβάλλον- που έχουν. Ετσι υπάρχουν φούρνοι που αναπτύσσουν θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 200° C, ενώ οι απλές ιδιοκατασκευές αποδίδουν θερμοκρασίες γύρω στους 100° C.
Η λειτουργία και η κατασκευή τους είναι απλή. Αποτελούνται από ένα κουτί, το οποίο έχει κάποια μόνωση εξωτερικά και κλείνει από πάνω με ένα καπάκι γυάλινο για να μη φεύγει η θερμότητα. Η εσωτερική επιφάνεια του κουτιού μέσα στο οποίο τοποθετείται η κατσαρόλα μας είναι επενδυμένη με κάποιο ανακλαστικό υλικό (π.χ. αλουμινόχαρτο). Ανακλαστικές επιφάνειες μπορούν να τοποθετηθούν και στην επάνω επιφάνεια του κουτιού, έτσι ώστε να διοχετεύουν διαμέσου του τζαμιού την ακτινοβολία στο εσωτερικό του.
Μια απλή κατασκευή μπορεί να γίνει παίρνοντας ένα τετράγωνο κουτί από χοντρό χαρτόνι ή ξύλο με καπάκι, διαστάσεων 70 x 70 cm. Κόβουμε το καπάκι από τις τρεις πλευρές του, αφήνοντας περιθώριο 10 cm περιμετρικά από τα άκρα του. Ετσι δημιουργούμε ένα νέο καπάκι, το οποίο εσωτερικά το επενδύουμε με αλουμινόχαρτο. Μέσα στο κουτί, στο χώρο που έχει δημιουργηθεί από την τρύπα που έχουμε ανοίξει τοποθετούμε ένα μικρότερο κουτί διαστάσεων 50 x 50 cm, και τον κενό χώρο ανάμεσα στα δύο κουτιά τον γεμίζουμε με κάποιο μονωτικό υλικό (π.χ. παλιές εφημερίδες, αυγοθήκες, κ.λπ.). Η εσωτερική επιφάνεια του μικρότερου κουτιού -στην οποία θα τοποθετήσουμε το μαγειρικό σκεύος- επενδύεται και αυτή με αλουμινόχαρτο. Η κατασκευή μας τελειώνει με τη δημιουργία μιας κορνίζας από γυαλί διαστάσεων 50 x 50 cm, με την οποία θα κλείνουμε το φούρνο από πάνω, για να μη χάνεται η θερμότητα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πλαστικό, αλλά πρέπει να είναι κατάλληλο για τρόφιμα και για υψηλές θερμοκρασίες.
Για να λειτουργήσει, ρυθμίζουμε το καπάκι του οποίου έχουμε καλύψει την επιφάνεια με αλουμινόχαρτο έτσι ώστε να αντανακλά την ακτινοβολία εντός του κουτιού. Οι θερμοκρασίες που μπορούν να αναπτυχθούν είναι 85° - 100° C. Είναι καλύτερα να χρησιμοποιούμε μαγειρικά σκεύη σκούρου χρώματος -π.χ. μαύρου- ώστε να απορροφούν καλύτερα και γρηγορότερα την ηλιακή ακτινοβολία. Το κόστος του δεν υπερβαίνει τα 30 ευρώ. Αν όλα αυτά σας φαίνονται αρκετά μπελαλίδικα μπορείτε να αγοράσετε κάποιον έτοιμο ηλιακό φούρνο μεγαλύτερης ισχύος από το εμπόριο.

[gon]

Φτιάξτε ένα μικρό δωμάτιο να δείχνει μεγαλύτερο

Μήπως έχετε ένα δωμάτιο μικρό που σας προκαλεί ένα αίσθημα κλειστοφοβίας όταν το χρησιμοποιείτε; Διαβάστε αυτό το άρθρο και μάθετε πώς να κάνετε κάθε δωμάτιο να μοιάζει ευάερο, ευρύχωρο και ευχάριστο.
[albumimg]10891[/albumimg]
Ένας από τους πιο εύκολους τρόπους να κάνετε ένα μικρό δωμάτιο να δείχνει πιο ευρύχωρο είναι να το βάψετε μονόχρωμο ώστε να δείχνει ενιαίο.

Η καλύτερη επιλογή που μπορείτε να κάνετε όσον αφορά το χρώμα είναι να διαλέξετε κάποιο ψυχρό όπως το μπλε ή το πράσινο. Φαίνεται πως αυτά τα χρώματα δίνουν την αίσθηση του βάθους. Ένα άλλο πολύ δημοφιλές χρώμα για τους μικρούς χώρους είναι το άσπρο. Είναι μια εξαιρετική επιλογή για τα δωμάτια που δεν είναι ιδιαίτερα φωτεινά μιας και το χρώμα αυτό αντανακλά οποιονδήποτε φωτισμό μέσα στο δωμάτιο. Αν τελικά διαλέξετε κάποιο άλλο χρώμα εκτός του άσπρου μην παραλείψετε να βάψετε άσπρο το ταβάνι αλλιώς θα μετριαστεί η αποτελεσματικότητα του εφέ που προκαλούν τα ψυχρά χρώματα. Για παράδειγμα ένα μπλε ταβάνι κάνει αισθητή την παρουσία του ενώ αντίθετα ένα λευκό δίνει την αίσθηση της ανοιχτοσιάς.
[albumimg]10890[/albumimg]

Επίσης εκτός από το μονόχρωμο χρωματισμό, πρέπει να προσέξετε τη διακόσμηση. Θέλει ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε τι που τοποθετείτε σε ένα μικρό δωμάτιο. Ο πρωταρχικός κανόνας είναι να αποφεύγετε τα πολλά μικρά και μεγάλα διακοσμητικά που φορτώνουν το χώρο. Το να τοποθετείτε πολλά αντικείμενα μειώνει τον ελεύθερο χώρο του πατώματος αλλά και του τοίχου. Έτσι δεν περισσεύει χώρος για άλλες δραστηριότητες. Αν θέλετε να κάνετε το χώρο να δείχνει ακόμα μεγαλύτερος χρησιμοποιείστε βιβλία στη διακόσμηση και αποφύγετε όσο είναι δυνατόν μπιχλιμπίδια και κάδρα ή κορνίζες με οικογενειακές φωτογραφίες.

Ένα άλλο θέμα που πρέπει να εξετάσετε σχετικά με τη διακόσμηση είναι η τοποθέτηση των επίπλων. Κάθε καναπές, κρεβάτι ή τραπέζι πρέπει πρώτα να μελετηθεί καλά πριν μπει οπουδήποτε. Ρωτήστε τον εαυτό σας αν είναι πραγματικά απαραίτητο να βρίσκεται σ' αυτό το χώρο. Το σωστό ντιζάιν θα βοηθήσει πραγματικά. Όταν διαλέγετε έπιπλα για μικρούς χώρους λάβετε υπ' όψιν τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένα. Το μπαμπού για παράδειγμα δίνει μια κομψή και αέρινη αίσθηση και δεν δίνει την αίσθηση της υπερβολής στο οπτικό μας πεδίο. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία μπαμπού σε σχέδια και χρώματα και έτσι σας δίνεται η δυνατότητα να βρείτε το κατάλληλο για το χώρο και το γούστο σας. Επιλέξτε να χρησιμοποιήσετε ένα τραπέζι με γυάλινη επιφάνεια αντί για ένα απλό ξύλινο τραπέζι. Η διαφάνεια του τζαμιού θα κάνει το τραπέζι να δείχνει σχεδόν αόρατο. Όπως επίσης και ένας καναπές που είναι ανοιχτός από κάτω αντί να έχει ύφασμα που κρέμεται και ακουμπά στο πάτωμα είναι μια ακόμα καλή επιλογή.

Όλα τα έπιπλα που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να έχουν το ιδανικό μέγεθος, ανάλογο του χώρου. Καναπέδες γεμάτοι μαξιλάρια και ογκώδης κονσόλες δεν έχουν θέση. Καλύτερα να διαλέξετε μια αναπαυτική καρέκλα και ένα τραπεζάκι πρωινού. Ακόμη υπάρχουν και έπιπλα ειδικά κατασκευασμένα για μικρούς χώρους και θα ήταν ωφέλιμο να ερευνήσετε λίγο παραπάνω τις επιλογές αυτές.


Όταν διακοσμείτε ένα μικρό δωμάτιο είναι καλό να διαλέγετε αντικείμενα που τραβούν το βλέμμα ψηλά. Αποφύγετε τις οριζόντιες γραμμές. Τοποθετήστε στους τοίχους πίνακες με κατακόρυφο σχήμα αντί για τετράγωνο. Μακριά λεπτά κεριά είναι κι αυτά μια καλή επιλογή. Βάλτε μερικά πάνω από το τζάκι, αν έχετε.

[albumimg]10889[/albumimg]
Ένας άλλος τρόπος να δώσετε την αίσθηση του ύψους είναι να διακοσμήσετε τους τοίχους ψηλά με μια μπορντούρα. Τοποθετήστε το στένσιλ παράλληλα με το ταβάνι και εφαρμόστε το σχέδιο σε όλη την περίμετρο. Το να χρησιμοποιήσετε στένσιλ είναι πολύ εύκολο. Μπορείτε βρείτε στην αγορά ή να φτιάξετε ένα μόνοι σας. Αν έχετε χρωματίσει το δωμάτιο με σκούρο χρώμα, μια ανοιχτόχρωμη μπορντούρα θα δείχνει σίγουρα πολύ εντυπωσιακή.


Ακολουθήστε αυτούς τους απλούς κανόνες και θα είστε σε θέση να κάνετε και το πιο μικρό δωμάτιο να δείχνει ευρύχωρο και φωτεινό.

[Enia]

και να τον φτιαξω , ομως
σεξ επανω σε τουβλα?

βάζεις μαξιλάρες πάνω στον καναπέ ωρέ, δεν τον αφήνεις σκέτο τούβλο!

gon:  :thumleft:

[gon]

Πώς να φτιάξετε ένα μαλλιαρό πατάκι (κουρελού)

Αν έχετε δοκιμάσει να φτιάξετε κουρελούδες πλεκτές με βελονάκι είναι καιρός να περάσετε σε κάτι πιο εντυπωσιακό αλλά το ίδιο εύκολο. Τι θα λέγατε να φτιάξετε μόνες σας ένα μαλλιαρό πατάκι (κουρελού) με παχύ πέλος; Αυτή εδώ η μέθοδος δίνει πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα και οι κουρελούδες είναι πιο ευχάριστες στην αφή.
[albumimg]10893[/albumimg]
Η διαδικασία για να φτιάξετε μια κουρελού με πέλος είναι αρκετά κουραστική, αλλά το αποτέλεσμα είναι πανέμορφο! Η διαδικασία είναι αναλογικά εύκολη. Κόψτε το ύφασμα σε λωρίδες μάκρους 10-15εκ. και φάρδους 2-4εκ. και μετά απλώς περάστε τις ανάμεσα από την πλέξη ενός χοντρού υφάσματος (ύφασμα τσουβαλιού, λινάτσα) που έχετε διαλέξει και κόψει στο σχήμα που θέλετε.
[albumimg]10894[/albumimg]

Μπορείτε να φτιάξετε μια μαλλιαρή κουρελού χρησιμοποιώντας μία μυτερή βέργα (που θα χρησιμεύσει σαν χοντρή βελόνα),  αλλά αν θέλετε, να καταπιαστείτε στα σοβαρά με αυτή τη χειροτεχνία, επενδύστε σε ένα ειδικό εργαλείο για κουρελούδες που θα κάνει τη δουλειά σας πολύ πιο γρήγορα και εύκολα. Όπως και να 'χει, είναι πολλές οι πιθανότητες να καταλήξετε με κοκκινισμένα και πονεμένα δάχτυλα και ένα μεγάλο μίσος για τις κουρελούδες (είχα χρέος να σας προειδοποιήσω) όμως, το τελικό αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει.
[albumimg]10895[/albumimg]

Περνώντας στην πράξη:

Παρ' όλο που μια κουρελού μπορεί να είναι ένας σωρός από παλιά πανιά ενωμένα μεταξύ τους με οποιοδήποτε τρόπο, υπάρχει ένας συγκεκριμένος τρόπος για να έχετε το μαλλιαρό αποτέλεσμα μιας παραδοσιακής κουρελούς: κοντές λωρίδες από κουρέλια περασμένες στην ύφανση μιας λινάτσας με τρόπο τέτοιο ώστε οι άκρες να βγαίνουν από την ίδια πλευρά. Παραδοσιακά, χρησιμοποιούσαν τσουβάλια για τη βάση. Ο λόγος που χρησιμοποιούσαν λινάτσες δεν ήταν μόνο ότι ήταν φθηνές, αλλά το ότι είχαν χαλαρή πλέξη και σκληρό νήμα (γιούτα). Η χαλαρή πλέξη τους, επιτρέπει πιο εύκολα να περαστούν οι λωρίδες υφάσματος ανάμεσά τους. Το μυστικό στο να φτιάχνεις κουρελούδες είναι να γεμίζεις το πανί που έχεις για βάση, δένοντας πάνω του τις λωρίδες υφάσματος, μέχρι να μην υπάρχει πια χαλαρότητα στην ύφανση και όλες οι λωρίδες να βρίσκονται σφιχτά δεμένες πάνω στη βάση. Στόχος είναι να περάσετε τη λωρίδα του πανιού μέσα από το ύφασμα-βάση και μετά ξανά πίσω με τρόπο ώστε και οι δύο άκρες της λωρίδας να βρεθούν στη μία πλευρά του υφάσματος-βάση.

[albumimg]10896[/albumimg]
 Μπορείτε να διαλέξετε ότι μέγεθος θέλετε για τις λωρίδες σας αλλά προτεινόμενο είναι να χρησιμοποιήσετε 2,5εκ. πλάτος και 7,5εκ. μήκος. Το μέγεθος αυτό είναι αρκετά φαρδύ για να στερεωθεί πάνω στη βάση και αρκετά μακρύ για να εξασφαλίσει ένα παχύ πέλος. Επίσης σας αφήνει τη δυνατότητα να τοποθετήσετε τις λωρίδες χωρίς ιδιαίτερη προσοχή μιας και αν οι άκρες δεν φτάνουν ακριβώς στο ίδιο μήκος αυτό δεν ασχημαίνει το πατάκι σας. Το αντίθετο μάλιστα. Μπορείτε να δένετε τις δύο άκρες μεταξύ τους, αφού τις περνάτε στη βάση ή να τις αφήνετε έτσι αν βλέπετε πως είναι καλά σταθεροποιημένες. Βέβαια αποφασίστε όταν βρίσκεστε στην αρχή ακόμα για το ποιόν τρόπο θα χρησιμοποιήσετε. Γιατί κατά πάσα πιθανότητα αν ακολουθήσετε και τους δύο τρόπους μαζί, το αποτέλεσμα δεν θα είναι ευχάριστο.

Για να περάσετε τις λωρίδες υφάσματος στη βάση, μπορείτε να τις σπρώχνετε με ένα σχετικά χοντρό και σχετικά μυτερό αντικείμενο όπως ένα στυλό ή ένα μολύβι. Ένας άλλος τρόπος είναι με χοντρό τσιγκελάκι, το οποίο περνάτε στην άλλη μεριά του υφάσματος, αγκιστρώνετε μια λωρίδα και την τραβάτε προς την άλλη μεριά.

[albumimg]10897[/albumimg]
 Το πόση απόσταση θα αφήσετε μεταξύ των λωρίδων είναι προσωπικό θέμα. Αυτό που μετρά είναι το πατάκι να δείχνει γεμάτο. Άλλωστε όταν το ύφασμα είναι άδειο, είναι χαλαρό, διάτρητο και διπλώνεται εύκολα ενώ όταν είναι αρκετά γεμάτο γίνεται πιο σφιχτό και σταθερό. Η αλήθεια είναι πως όσο περισσότερες λωρίδες μπορείτε να βάλετε και όσο πιο κοντά γίνεται η μία στην άλλη τότε τόσο το καλύτερο. Να έχετε όμως υπ' όψιν ότι όσο περισσότερες λωρίδες τόσες ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας. Όμως να θυμάστε ότι ο λόγος που το κάνετε είναι για προσωπική σας ευχαρίστηση και δεν χρειάζεται να παιδευτείτε πολύ και να καταλήξετε με ματωμένα δάχτυλα. Είτε ξεκινήσετε το γέμισμα από το κέντρο προς τις άκρες, είτε το αντίθετο, είτε σε σειρές, δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σημασία έχει να απολαμβάνετε την διαδικασία. Για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε αφήσει κενά γυρίστε το πατάκι από την ανάποδη. Έτσι αν κάπου υπάρχει κενό θα το εντοπίσετε εύκολα. Κάτι άλλο που θα πρέπει να προσέξετε είναι να μην ξεφτίζουν οι άκρες της λινάτσας. Γιατί τότε ο κόπος σας θα πάει χαμένος. Αν βλέπετε ότι ξεφτίζει (πράγμα που είναι πολύ πιθανό λόγω της χαλαρότητας της ύφανσης) τότε το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να το ράψετε όπως ένα στρίφωμα (2,5εκ. είναι αρκετά).

Έξτρα TIP: Μπορείτε να περάσετε την ανάποδη πλευρά από το πατάκι με μία-δύο στρώσεις κόλλας. Αυτό θα το κάνει αδιάβροχο.
[albumimg]10892[/albumimg]

Σχέδια:

Το πιο εύκολο αλλά και αρκετά εντυπωσιακό παράλληλα είναι το εντελώς τυχαίο. Διαλέγετε χρώματα που να ταιριάζουν αρμονικά και αφού κόψετε τις λωρίδες, τα ανακατώνετε και παίρνετε κάθε φορά ένα στην τύχη, χωρίς να κοιτάτε. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα πιο σκούρο χρώμα στις άκρες ώστε να μοιάζει με περίγραμμα ή να εναλλάσσετε δύο διαφορετικά χρώματα δημιουργώντας ποικίλα εφέ. Όπως κάθετες/οριζόντιες/διαγώνιες ρίγες, κύκλους ή τετράγωνα (ανάλογα το πατάκι) το ένα μέσα στο άλλο, στυλ σκακιέρας, ή και ένας ρόμβος στο κέντρο σαν διαμάντι, που είναι από τα πιο συνηθισμένα σχέδια. Ακόμα και να γράψετε μια λέξη ή ένα αρχικό γράμμα. Και εκτός από τα αφηρημένα σχέδια μπορείτε να κάνετε κάτι συγκεκριμένο αλλά απλό όπως ένα δέντρο ή έναν ήλιο κ.α. Για πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα όταν κάνετε σχέδια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διαφορετικά είδη υφάσματος για κάθε χρώμα ή έστω διαφορετικά μεγέθη. Έτσι θα κάνετε πιο έντονη τη διαφοροποίηση. Μπορείτε επίσης απλά να παίξετε με τα χρώματα (μια έξυπνη ιδέα είναι και η αναπαράσταση του εδάφους ενός δάσους, σε πρασινοκαφέ ή κοκκινοκαφέ αποχρώσεις)

Υλικά:

Ουσιαστικά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε είδος υφάσματος το οποίο μπορεί να περαστεί στη βάση που είναι συνήθως λινάτσα ή καμιά φορά κ καμβάς. Επίσης υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε πλαστικές σακούλες σουπερ-μάρκετ για το πατάκι σας, πράγμα που θα το κάνει βέβαια απόλυτα αδιάβροχο αλλά θα είναι πιο επώδυνο για τα χέρια σας. Ίσως το μοναδικό ύφασμα με το οποίο θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα να είναι το μετάξι μιας και είναι το λεπτεπίλεπτο αλλά και γλιστερό. Μια έξυπνη πρόταση είναι ύφασμα από παλιά μπλουτζήν. Μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή είναι το δέρμα. Αν έχετε τη δυνατότητα να βρείτε δερμάτινα κουρέλια από λεπτό δέρμα ή δερματίνη, δοκιμάστε αυτήν την επιλογή και δεν θα χάσετε. Μία ερώτηση που δεν έχει απάντηση είναι το πόσο ύφασμα θα χρειαστεί. Επειδή ο καθένας το φτιάχνει ανάλογα με τη δική του κρίση, ο μόνος τρόπος να υπολογίσετε κάπως το πόσο ύφασμα θα χρειαστείτε είναι να φτιάξετε ένα μικρό κομμάτι και να υπολογίσετε με βάση αυτό.

Φροντίδα:

Τα πατάκια αυτά δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις καθώς έχουν φτιαχτεί για κακομεταχείριση. Μπορούν εύκολα να πλυθούν στο πλυντήριο. Ίσως μόνο να κινδυνέψουν λιγάκι αν τα στρώνετε μπροστά από τζάκι ή αν βρέχονται συχνά να φροντίζετε να τα απλώσετε να στεγνώσουν για να αποφύγετε την πιθανότητα να μουχλιάσουν.

Καλή υπομονή και καλή επιτυχία!

[κώστας]

Το τι άχρηστη πληροφορία υπάρχει στο νετ, ποτέ δεν θα το συνειδητοποιούσα, χωρίς τη συνδρομή σου gon.
Τα συγχαρητήριά μου.

[κώστας]

Υ.Γ.
Σε μερικά σημεία δε, είναι κι επικίνδυνη, όπως π.χ. το αλουμινόχαρτο στον (ο Θεός να τον κάνει) φούρνο.

[gon]

ΟΙΚΟ-ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ
Το πεντανόστιμο ψητό του ηλιακού φούρνου

 Κάθε εβδομάδα μια πρόταση εναλλακτικής οικολογίας

Πάνω από 40 χρόνια είχε να τύχει η αναποδιά της περασμένης εβδομάδας στην τελετή αφής της Ολυμπιακής Φλόγας. Θορυβημένοι από τον κακό οιωνό αλλά και την πρόσφατη κατσάδα της ΔΟΕ για τα έργα του 2004 που κάπως φρενάρισαν προτού ακόμη ξεκινήσουν, ξεχνώντας ­ ξανά ­ ότι φρόνιμο είναι να μην προτρέχει η γλώσσα της διανοίας (ποιας;), ορισμένοι οφικιάλιοι τούτης της χώρας βάλθηκαν να μας κουφάνουν όλους. Φλέγομαι να μάθω τι ακριβώς εννοούσαν όταν εξακόντισαν την ιδέα να εγκαταλείψουμε τον παραδοσιακό τρόπο αφής και να προτιμήσουμε την ασφάλεια και ευκολία που προσφέρουν οι σύγχρονες τεχνολογίες. Αφήστε με παρακαλώ να μαντέψω, σκέφτονται μήπως να εγκαταστήσουν έναν μίνι πυρηνικό αντιδραστήρα που βρέξει-χιονίσει θα δουλεύει τέλεια στο αρχαίο στάδιο; Ακόμη καλύτερα, πιστεύω, θα ήταν μια ολόχρυση κυκλώπεια μπαταρία που θα μετέδιδε τον ιερό σπινθήρα στον κινητήρα του αυτοκινήτου της πρωθιέρειας, ώστε να γυρνάει μετά όλα τα χωριά και τις πόλεις της διαδρομής πατώντας απλώς το κλάξον της, γλιτώνοντας έτσι και τους ταλαίπωρους λαμπαδηδρόμους από το βαρύ τους βάσανο.

Αρκούν αυτά νομίζω σαν σύνδεση με την αδήριτη επικαιρότητα και ως εισαγωγή σε μια συνηγορία υπέρ των ηλιακών κατόπτρων, που τελευταία γνωρίζουν μεγάλη διάδοση. Ο ελβετός φυσικός Οράτιος ντε Σοσύρ το 1767 ήταν ο πρώτος που επινόησε μια συσκευή η οποία αξιοποιεί τις ηλιακές ακτίνες στο μαγείρεμα, η εφεύρεσή του όμως ξεχάστηκε για δύο περίπου αιώνες. Στις περισσότερες χώρες του Τρίτου Κόσμου το μαγείρεμα γίνεται ακόμη πάνω από φωτιά, αλλά χρόνο με τον χρόνο το καύσιμο ξύλο είναι και πιο δυσεύρετο. Στο Νεπάλ, π.χ., όπου η εικόνα των γυναικών που μεταφέρουν αδιάκοπα δεμάτια από κλαδιά είναι πολύ συνηθισμένη, χάνεται πάνω-κάτω 1% της έκτασης του δάσους κάθε χρόνο. Με ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εθελοντές από όλο τον κόσμο προσπαθούν εδώ και μία πενταετία να εγκαταστήσουν μεγάλους παραβολικούς φούρνους σε πολλά χωριά και να πείσουν τον τοπικό πληθυσμό για τα πολλά τους πλεονεκτήματα. Στην Ινδία και στην Κίνα εκτιμάται ότι περισσότερες από 250.000 οικογένειες μαγειρεύουν δωρεάν χρησιμοποιώντας τα πολύ μικρότερα ηλιακά κουτιά, ενώ στη χειμαζομένη από πολέμους Αφρική ηλιακοί φούρνοι φτιαγμένοι από χαρτόνι και αλουμινόχαρτο (κόστους 500 δρχ. περίπου) προσφέρουν τη χαρά του μαγειρεμένου φαγητού σε πολλά στρατόπεδα προσφύγων.

Ο τρόπος λειτουργίας όλων των τύπων ηλιακών φούρνων είναι απλός: οι ακτίνες του φωτοδότη βασιλιά Ηλιου συγκεντρώνονται με τη βοήθεια ανακλαστήρων και θερμαίνουν το σκεύος που περιέχει το φαγητό, ενώ ένα γυάλινο (ή πλαστικό) καπάκι που σφραγίζεται καλά φροντίζει να μη χάνονται η ζέστη και οι υδρατμοί.

Σε μια ηλιόλουστη ημέρα η θερμοκρασία του φούρνου ξεπερνά συνήθως τους 150 β. Κελσίου, αν και οι 90 β. είναι ήδη αρκετοί για το μαγείρεμα. Ολες οι συνταγές που απαιτούν υψηλή θερμοκρασία στον ηλεκτρικό φούρνο εκτελούνται χωρίς πρόβλημα και στον ηλιακό, χρειάζονται όμως περίπου τον διπλάσιο χρόνο. Σε μια χώρα σαν την Ελλάδα μπορούμε να μαγειρεύουμε ηλιακά ακόμη και τον χειμώνα, καθώς 20' ηλιοφάνειας ανά ώρα είναι αρκετά για να διατηρηθεί η απαραίτητη θερμοκρασία, ενώ ακόμη και αν ξεχάσουμε να βγάλουμε το φαγητό, αυτό σιγοβράζει στους ατμούς του και δεν καίγεται ποτέ. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα όταν έμαθα ότι εδώ και κάποια χρόνια κυκλοφορεί στην αγορά ένας ηλιακός φούρνος που αποτελεί ελληνική ευρεσιτεχνία. Είναι ελαφρός, πολύ χρηστικός, φτιάχνεται από ανθεκτικά υλικά και είναι ιδανικός για εκδρομές και διακοπές, αλλά σίγουρα θα γοητεύσει και όσους επιζητούν την ενεργειακή αυτοδυναμία ή θέλουν απλώς να κάνουν οικονομία στο ρεύμα.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΔΑΒΙΑΣ


Το ΒΗΜΑ, 21/05/2000 , Σελ.: C27
Κωδικός άρθρου: B12938C272
ID: 224588

[gon]

Το ηλιακό φουρνάκι που μαγειρεύει τα πάντα!
Εδώ θα δούμε πως κατασκευάζεται ένας ηλιακός φούρνος, δηλαδή μια απλή και πολύ φθηνή κατασκευή η οποία θα μπορεί να μαγειρεύει οποιοδήποτε φαγητό ή να βράζει νερό, μόνο με την ηλιακή ενέργεια και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Το ηλιακό φουρνάκι υπάρχει και σε εμπορική έκδοση στο εξωτερικό, όπου πωλείται προς περίπου 200 Ευρώ. Εμάς θα μας στοιχίσει λιγότερο από 30 Ευρώ!
Ο ηλεκτρικός φούρνος μπορεί να ρυθμιστεί σε θερμοκρασία 200 βαθμών κελσίου για το μαγείρεμα. Το φαγητό όμως θα μπορούσε να ψηθεί και με πολύ μικρότερη θερμοκρασία, απλά στο διπλάσιο χρόνο.
Έχει αποδειχθεί ότι όλα τα τρόφιμα μαγειρεύονται σε θερμοκρασίες πάνω από 100 βαθμούς. Ο ηλιακος φουρνος αναπτύσσει θερμοκρασίες από 110-140 βαθμούς, ανάλογα με την ηλιοφάνεια.
Πως αναπτύσσει τέτοιες θερμοκρασίες ο ηλιακός φούρνος;
Παραλείποντας τις λεπτομέρειες που θα δούμε παρακάτω, μπορούμε να πούμε ότι το ηλιακό φουρνάκι είναι ουσιαστικά ένα μονωμένο κουτί με γυάλινο καπάκι. Η ηλιακή ακτινοβολία διαπερνά το τζάμι και μετατρέπεται σε θερμότητα η οποία παγιδεύεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της στο εσωτερικό του κουτιού, αυξάνοντας συνεχώς τη θερμοκρασία (φαινόμενο του θερμοκηπίου).
Σε περίπου 45 λεπτά έχει φθάσει τους 100 βαθμούς, που είναι και το σημείο βρασμού του νερού. Ο ηλιακος φουρνος ΔΕΝ χρειάζεται συνεχή ηλιοφάνεια: Αρκεί ο ήλιος να φαίνεται για 30 λεπτά κάθε ώρα, ας υπάρχει συννεφιά την υπόλοιπη ώρα.
Επίσης, το ηλιακό φουρνάκι δεν χρειάζεται υψηλές θερμοκρασίες περιβάλλοντος. Μπορεί να μαγειρέψει ακόμη και αν έχει στρώσει χιόνι και η θερμοκρασία είναι 2 βαθμοί. Αρκεί να υπάρχει ηλιοφάνεια. Είναι φυσικά λογικό να περιμένουμε ότι τους μήνες Νοέμβριο έως Φεβρουάριο θα είναι λιγότερες οι κατάλληλες ημέρες για τον ηλιακό φούρνο, από ότι τον υπόλοιπο χρόνο.
Πως κατασκευάζεται το ηλιακο φουρνακι
Η κατασκευή είναι πολύ εύκολη, ενώ το κόστος των υλικών δεν ξεπερνά τα 30 Ευρώ. Κάτω από προϋποθέσεις μάλιστα, μπορεί να είναι και μικρότερο των 5 Ευρώ!
 
1.   Πρώτα παραγγέλνουμε από ένα ξυλουργείο δύο έτοιμα ξύλινα κουτιά όπως στην φωτογραφία πάνω αριστερά. Το ένα κουτί πρέπει να είναι λίγο μικρότερο από το άλλο ώστε το μικρό κουτί να χωρά μέσα στο μεγάλο, αφήνοντας περίπου 3 cm κενό από τα πλαϊνά και το κάτω μέρος. Αυτό το κενό θα το γεμίσουμε με τσαλακωμένα κομμάτια εφημερίδας για μόνωση.
2.   Από μια βιοτεχνία τζαμιών παραγγέλνουμε ένα κομμάτι τζάμι πάχους 5 mm, με διαστάσεις τέτοιες ώστε να καλύπτουν όλο το πάνω μέρος του μεγάλου εξωτερικού κουτιού (σαν καπάκι).
3.   Καλύπτουμε τα εσωτερικά τοιχώματα του μικρού κουτιού με αλουμινόχαρτο, ώστε να αντανακλούν το φως που δεν φθάνει απ' ευθείας στο σκεύος μαγειρέματος, πάνω σε αυτό δια της αντανάκλασης (φωτογραφία πάνω δεξιά). Προσοχή ώστε η κόλλα που θα χρησιμοποιήσουμε να είναι μη τοξική σε υψηλές θερμοκρασίες. Στη βάση του εσωτερικού μικρού κουτιού τοποθετούμε ένα κομμάτι από σκουρόχρωμο μέταλλο ή λαμαρίνα.
4.   Τοποθετούμε μια μονωτική ταινία από αφρώδες υλικό (σαν αυτή που χρησιμοποιείται για μόνωση σε παράθυρα), περιμετρικά στην πάνω πλευρά των δύο κουτιών που θα ακουμπά το τζάμι. Προσοχή να μην υπάρχει δυνατότητα διαρροής αέρα έξω από το μικρό κουτί όταν τοποθετείται το τζάμι.
5.   Τέλος, φτιάχνουμε (σαν καπάκι) κι έναν ανακλαστήρα από ξύλο και αλουμινόχαρτο, ο οποίος θα αντανακλά ακόμη περισσότερο φως μέσα στον ηλιακό φούρνο, για ακόμη μεγαλύτερη απόδοση.
Μια μικρή κλίση προς τον ήλιο αυξάνει την απόδοση. Το σκεύος πρέπει να έχει καπάκι και να είναι μεταλλικό και σκουρόχρωμο, κατά προτίμηση μαύρο.
Αν θέλουμε έναν οικονομικότερο και πρόχειρο ηλιακό φούρνο, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε κουτιά από χαρτόνι και αντί για καπάκι από τζάμι, ένα διάφανο πλαστικό φύλλο φούρνου (πωλείται στα Σούπερ Μάρκετ). Η απόδοση και η αντοχή του φούρνου όμως θα είναι πολύ μικρότερη.

[gon]

Το τζάκι( χριστουγεννιάτικο ντεκόρ)

[albumimg]10925[/albumimg]

Υλικά: Φελιζόλ, ξυλάκια μπαμπού-οδοντογλυφίδες, ατλακόλ, χαρτοκόπτης(για χαράξεις), χάρακας, τρίγωνο, μπογιές για βάψιμο, ξύλα καμένα, καλώδιο, κόκκινη λάμπα για φωτιά, φωτάκια.

Τρόπος κατασκευής : Κατασκευάζεται από φελιζόλ το τζάκι στις διαστάσεις που θέλουμε (μικρό ή μεγάλο). Στηρίζεται σταθερά στον τοίχο για να σηκώνει βάρος (γλάστρες όπως φαίνεται στην εικόνα) στη συνέχεις βάφεται στα χρώματα που θέλουμε. Μέσα τοποθετούνται τα μισοκαμένα ξύλα, η λάμπα με το κόκκινο φως για να δείξει ότι είναι αναμμένο. Εξωτερικά στολίζεται με διάφορα αντικείμενα της επιλογής μας ανάλογα με το τι θέλουμε να δείξουμε. (εδώ κουρελού, τραπεζάκι, φανάρι θυέλλης ταψιά, αλεύρι πλάστης).

[gon]

Living outdoors
[albumimg]10927[/albumimg]
Τα έπιπλα από φυσικά υλικά εναρμονίζονται καλύτερα στο περιβάλλον και σας προσκαλούν να καθίσετε με το αγαπημένο σας βιβλίο, ένα φλιτζάνι καφέ ή ένα δροσιστικό ποτό και να διώξετε μακριά την κούραση και τις έγνοιες της μέρας. Yπάρχουν μυριάδες εναλλακτικές που θα μετατρέψουν την παραμονή σας στον κήπο σε μια πραγματική απόλαυση. Eμείς σας προτείνουμε την κατασκευή ενός χαμηλού τραπεζιού από στιβαρή, χοντρή ξυλεία -που σίγουρα θα κρατήσει για πολλά χρόνια- με ύψος ιδανικό για ένα γρήγορο μεσημεριανό σνακ ή ένα χαλαρό δείπνο. Aπαραίτητος συνδυασμός ένας πάγκος από το ίδιο ξύλο με πολλά μαλακά μαξιλάρια. Στο παράδειγμα χρησιμοποιούμε χοντρά, απλάνιστα κομμάτια μασίφ ξύλου για να δώσουμε στο καθιστικό μια primitive όψη. Aν θέλετε, όμως, να χαρίσετε μια πιο εκλεπτυσμένη εμφάνιση στα έπιπλά σας, χρησιμοποιήστε την ίδια ξυλεία πλανισμένη.
   
ΘA XPEIAΣTEITE:
● 2 ξύλινα δοκάρια μήκους 1,80 μ. το καθένα και πάχους 12x20 εκ.
● 1 συνδετικό, ξύλινο πίρο 1,2 μ. με διάμετρο 20 χιλ.
● Ξυλόκολλα εξωτερικής χρήσης
● Tρυπάνι 20 χιλ.

[albumimg]10928[/albumimg]

Πρώτα κόψτε την ξυλεία. Mετρήστε και κόψτε τρία κομμάτια μήκους 90 εκ. και δύο μήκους 45 εκ. Aν δε διαθέτετε τα κατάλληλα εργαλεία, μπορείτε να παραγγείλετε τα κομμάτια κομμένα στις διαστάσεις που σας δίνουμε από ένα κατάστημα Do it yourself. Σημειώστε δύο σημεία στο καθένα από τα τρία δοκάρια των 90 εκ. στη μέση του πλάτους και σε 25 εκ. απόσταση από την κάθε τους άκρη. Xρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι 20 χιλ. κάντε τις τρύπες στο κάθε σημείο.

[albumimg]10929[/albumimg]

Bάλτε τρία σημάδια σε καθένα από τα ξύλα των 45 εκ. στο κέντρο του μήκους τους και 2,5 εκ. από κάθε άκρη. Σε αυτά τα σημεία ανοίξτε με το τρυπάνι τρύπες ίδιου μεγέθους.

[albumimg]10930[/albumimg]

Aλείψτε με την κόλλα κάθε συνδετικό πίρο και πιέστε τον απαλά και σταθερά μέσα στην κάθε τρύπα των δοκαριών των 45 εκ. Aφήστε λίγη ώρα την κόλλα να στεγνώσει. Tώρα αλείψτε με κόλλα τα προεξέχοντα σημεία των πίρων και εφαρμόστε πάνω τους τα δοκάρια της επιφάνειας. Aφήστε πάλι να στεγνώσει η κόλλα, αφού πρώτα σιγουρευτείτε ότι η επιφάνεια του τραπεζιού είναι απολύτως επίπεδη.