Ευθανασία

[heinrich]

Πρεπει να νομιμοποιηθεί το αίτημα ενός ανθρώπου, που πάσχει απο μια ανίατη ασθενεια και βρίσκεται στο τέλος της ζωής του, να ορίσει από μόνος του τον χρόνο, τον τρόπο και τον τόπο του θανάτου του προκειμένου να γλυτώσει την ταλαιπωρία, τον πόνο και το μαρτύριο και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και τον εξευτελισμό της αξιοπρέπειάς του?
Πρεπει να δοθεί το δικαίωμα στο γιατρό να απαλλαξει έναν συνάνθρωπό του από έναν μαρτυρικό θάνατο?

[black_velvet]

Είναι εν πλήρη συνειδήσει και έχει "σώας τας φρένας" ένας άνθρωπος "που πάσχει απο μια ανίατη ασθενεια και βρίσκεται στο τέλος της ζωής του" ώστε να πάρει μια απόφαση που, πολύ απλά, είναι αμετάκλητη;

[heinrich]

ναι. υπάχουν και εκείνοι που δεν επιθυμούν  να λιώσουν στους πόνους ή σε οποιαδήποτε άλλη ταλαιπωρία μόνο για να γίνουν ένα πειραματόζωο στα χέρια των γιατρών και των φαρμακοβιομηχανιών φερ ειπείν...

[black_velvet]

Κι απ' την άλλη, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν θέλουν να παραδοθούν αμαχητί στην αρρώστεια τους. Κι αρνούνται πεισματικά να υποταχθούν σ' αυτή μέχρι να τους βγει η ψυχή!

[Enia]

Δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να απαντήσω αυτή την ερώτηση...

Θα ελεγα 'όχι', αν δεν ήξερα ότι η μητέρα μου είναι φανατικά υπέρ της ευθανασίας.

Αν προσεύχομαι για ένα πράγμα είναι να μην χρειαστεί ποτέ να βρεθώ σε αυτή τη θέση...

Για κείνη είναι θέμα αξιοπρέπειας. Όχι τόσο για τον πόνο ή την ταλαιπωρία, όσο γιατί δεν θα ήθελε ποτέ να είναι εξαρτημένη από τρίτους...

[xhmeia]

Πιστευω πως ο Θεος οριζει γεννηση και θανατο
Αλλα εδωσε και βουληση και ελευθερια στον ανθρωπο
Ισως λοιπον, θα επρεπε να εχουμε δικαιωμα στο θανατο μας
Αν εχουμε, σιγουρα  ειναι επιλογη του ασθενους και ΜΟΝΟ
Εστω, σε καποιες ανιατες ασθενειες, που ο νους παραμενει  καθαρος

[Rakendytos]

Ενα βραδυ.. καθομουν με μια τυπισσα στο δωματιο συζητωντας διαφορα  και φτασαμε να μιλαμε για την ευθανασια..

Στο θεμα της επιλογης μεταξυ ζωης και θανατου, της ειπα:

 Μην μ αφησεις ποτε να ζησω σ αυτη την απαισια κατασταση..
να εξαρτωμαι απο μια μηχανη και να ταιζομαι απο το υγρο μιας μπουκαλας..

Εαν με δεις σε τετοια κατασταση.. αποσυνδεσε τα μηχανηματα που με κρατανε στη ζωη..

Σηκωθηκε η τυπισσα.. αποσυνδεσε την τηλεοραση..
εσβησε τον υπολογιστη..
και πεταξε τη μπυρα μου.
Η μαλακισμενη!!    :twisted:

[heinrich]

Κι απ' την άλλη, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν θέλουν να παραδοθούν αμαχητί στην αρρώστεια τους. Κι αρνούνται πεισματικά να υποταχθούν σ' αυτή μέχρι να τους βγει η ψυχή!

Aυτή φαινεται να είναι η βασική  διαφορά μετάξύ των αντίθετων και των υποστηρικτών. Το ηθικό μέρος και όχι τόσο το «νομικό».  Οι αντίθετοι - εκείνοι δηλ που το παλευουν - πιστευουν πως αν  επτραπεί η ευθανασία τότε η υπόλοιπη κοινωνία θα τους δει σαν ένα λάθος που της ξέφυγε. Σαν κάτι που έζησε αλλά κανονικά θα έπρεπε να πεθάνει. Θα απαξιώση την ζωή.
Οι υποστηρικτές λειτουργούν περισσότερο με την λογική. Ζητούν αξιοπρέπεια και έναν ευκολο δρόμο για να φύγουν. Υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες ο άρρωστος δεν μπορεί κάν να αυτοκτονήσει (όποιος έχει δει την «θαλασσα μέσα μου» θα καταλάβει) όπως και περιπτώσεις κατα τις οποίες αν κάποιος συγγενης βοηθήσει τον άρρωστο στην «υποβοηθούμενη αυτοκτονία» όπως ονομάζεται τότε μπορεί να κατηγορηθεί για συμμετοχή σε πρόκληση θανάτου. Τέτοια περίπτωση είναι ακόμα και η απλή συνοδεια του ασθενούς στο νοσοκομείο που πρόκειται να γίνει η ευθανασία..

[Nemesis]

Πριν μερικούς μήνες στη γαλλική τηλεόραση για μέρες είχε μια παρόμοια υπόθεση όπου μια γυναίκα, υπέφερε από φριχτούς πόνους τα τελευταία 5 ή 7 χρόνια της ζωής της, δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά επειδή δεν επιτρέπεται η ευθανασία ο γιατρός της ενώ ήθελε δεν μπορούσε να τη βοηθήσει παρά μόνο με όσο περισσότερα παυσίπονα μπορούσε (που δεν της έκαναν τίποτα πια) και το τραγικό για μένα τέλος είναι ότι αυτή η γυναίκα πέθανε μόνη της, στο σπίτι της, χωρίς κανέναν δίπλα της, μέσα σε φριχτούς πόνους, γιατί η κοινωνία δεν της επέτρεψε την αξιοπρέπεια να πεθάνει με τους δικούς της γύρω της και με όχι τόσο οδυνηρό τρόπο. Την ευθανασία τη ζήτησε η ίδια με δικηγόρο, οι συγγενείς της, ο γιατρός της, οι φίλοι της και η απάντηση της κοινωνίας του κράτους ήταν ένα τεράστιο όχι.
Σε κάποιες περιπτώσεις (όπως αυτή που προαναφέρα και όχι μόνο) πιστεύω ότι η ευθανασία είναι κάτι που πρέπει να επιτρέπεται από την κοινωνία!

[black_velvet]

Κι απ' την άλλη, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν θέλουν να παραδοθούν αμαχητί στην αρρώστεια τους. Κι αρνούνται πεισματικά να υποταχθούν σ' αυτή μέχρι να τους βγει η ψυχή!

Aυτή φαινεται να είναι η βασική  διαφορά μετάξύ των αντίθετων και των υποστηρικτών. Το ηθικό μέρος και όχι τόσο το «νομικό».  ...
..

Δεν έχει να κάνει με ηθική το να θέλεις να παλέψεις. Έχει να κάνει με θέληση. Αποφασιστικότητα. Δύναμη. Δεν είναι θέμα ηθικής όταν κάποιος πολύ απλά δεν παραιτείται αλλά μάχεται.

[heinrich]

προσωπικά θεωρώ πως πρέπει να επιτραπεί η ευθανασία με  δήλωση του ασθενούς εάν και εφόσον αποδειχθεί πως έχει σώας τα φρένας, η ασθένειά του είναι μη αναστρέψιμη και δεν υπάρχει πλέον κανένα είδος ιατρικής περίθαλψης που να μπορεί να τον απαλάξει από τους πόνους που του κάνουν την ζωή μαρτυρική.
Ανθρωποι που έχουν κουραστεί να βασανίζονται, να ταλαιπωρούνται από μια ασθένεια και επιθυμούν την έξοδο, να έχουν το δικαίωμα ενός ανώδυνου θανάτου.

[jcdenton]

Πριν αρκετούς μήνες (πιθανώς και χρόνια) μια γυναίκα στην Ιταλία, καταδικάστηκε σε θάνατο για την ευθανασία του γιου της. Ο γιος της ήταν ανάπηρος από το λαιμό και κάτω, τυφλός, κουφός και μουγγός (όλα από τροχαίο αν θυμάμαι καλά). Η μητέρα του προχώρησε σε ευθανασία καταρχήν επειδή δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να πληρώνει την μηχανική υποστήριξη και κατά δεύτερον επειδή υπέφερε να βλέπει τον γιο της σ' αυτήν την κατάσταση.

[black_velvet]

Δυστυχώς δεν μπορεί πάντα να κάνει αυτή τη δήλωση ο ασθενής. Και καλείται κάποιος άλλος να "αποφασίσει" γι' αυτόν.

Και ποια είναι τα κριτήρια; αυτά που αναφέρει από πάνω ο jcdenton; τα οικονομικά; και τα εντελώς εγωιστικά; (Υπέφερε η μάνα, σύμφωνοι. Τον γιο όμως; τον ρώτησε;; )

Δε νομίζω πως υπάρχει συνταγή γι' αυτό το θέμα. Κάποιοι λέμε την άποψή μας βασισμένοι σε προσωπικά βιώματά μας. Κάποιοι άλλοι εντελώς υποθετικά... Η ουσία είναι πως προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε και πιστεύουμε πως είναι το καλύτερο για τον άνθρωπό μας. Προσωπικά; δεν ήρθα - και προσεύχομαι να μην έρθω ποτέ - αντιμέτωπη μ' αυτό το δίλημμα.....

[lucretia]

Ναι, είμαι υπερ της ευθανασίας.
Το σώμα είναι φθαρτό και αργά η γρήγορα θα πεθάνει.
Και κάποιες ασθένειες δεν θεραπεύονται. Και όχι μόνο προκαλεί απελπισία μια ανίατη ασθένεια, αλλά και φρικτούς πόνους.

Αρκεί να μπορεί να το επιλέξει ο ασθενής.
Στην Αμερική (βλέπω πολύ ER ) o ασθενής έχει δικαίωμα να δηλώσει από πριν ότι δεν επιθυμεί καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση ή μηχανική υποστήριξη της αναπνοής  σε περίπτωση που βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση.

Κάπου είδα ότι "ο θεός ορίζει ζωή και θάνατο". Δυσκολέυομαι να πιστέψω ότι ο θεός ορίζει για έναν ασθενη που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα πέθαινε άμεσα, να ζει με μηχανική υποστήριξη.

Αλήθεια, πιστευετε ότι δεν γίνεται παθητική ευθανασία σε ασθενεις στην Ελλάδα;
Το ίδιο το κράτος τις κάνει, με τον ελάχιστο αριθμό κλινών σε εντατικές μονάδες. Τι νομιζετε ότι θα κάνουν οι γιατροι σε μια γιαγιά πχ, που ζει με μηχανική υποστήριξη στην εντατική, όταν δεν έχουν άλλο κρεβάτι και έρθει  κανένας νεαρός με τροχαίο; Δεν θα κλείσουν τον διακόπτη;

[Enia]

Πριν αρκετούς μήνες (πιθανώς και χρόνια) μια γυναίκα στην Ιταλία, καταδικάστηκε σε θάνατο για την ευθανασία του γιου της. Ο γιος της ήταν ανάπηρος από το λαιμό και κάτω, τυφλός, κουφός και μουγγός (όλα από τροχαίο αν θυμάμαι καλά). Η μητέρα του προχώρησε σε ευθανασία καταρχήν επειδή δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να πληρώνει την μηχανική υποστήριξη και κατά δεύτερον επειδή υπέφερε να βλέπει τον γιο της σ' αυτήν την κατάσταση.

Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν είναι ευθανασία. Είναι φόνος.
Κανένας δεν μπορεί να αποφασίσει την ευθανασία εκ μέρους κάποιου άλλου.

Σας το θέτω όμως και αλλιώς το ερώτημα. 'Εστω ότι η ευθανασία έχει επιτραπεί από το νόμο και το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο σας είχε δηλώσει ευθαρσώς έχων σώας τας φρένας κλπ κλπ, ότι είναι υπέρ, και γμτ, δυστυχώς καταλήγουν έτσι τα πράγματα και έρχεστε στη δύσκολη θέση...
Πόσοι από εσάς θα μπορούσαν στον δικό τους άνθρωπο να βγάλουν την πρίζα? Όσο κι αν δεν θες να τον βλέπεις να ταλαιπωρείται και ξέρεις ότι προτιμά να φύγει, δεν είναι καθόλου εύκολο να πάρεις εσύ αυτήν την απόφαση.

Θα συμφωνήσω όμως και με τη λουκ ότι δεν είναι θέλημα Θεού αλλά ανθρώπινο εύρημα η μηχανική υποστήριξη...  :roll:

(σε εκείνη τη φάση δεν είναι που δηλώνουν και αν θέλουν να δωρίσουν τα όργανά τους? εμείς το έχουμε άραγε αυτό?)