εύλογα άηχος

[κώστας]

Στους (συν)εορτάζοντες ή μη
εύχομαι να έχουν αυτό που
και εγώ παλεύω να έχω]

[κώστας]

Εκμεταλλευόμενος
την σπανίζουσα
λυρική διάθεση
που με βρίσκει
περίπου 1φορά το χρόνο
(μη γελιέστε]heaven[/i] - rolling stones

γι' αυτές τις ώρες
νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ
που δεν είναι απαραίτητα διαφορετικές.

[kuria]

S S D D

[κώστας]

Ως "έθνος ανάδελφον"
κατά τη Σαρτζετάκεια ρήση
δεν μπορεί παρά να ξενίζει
η μαζική, μαχητική διαμαρτυρία
των αδερφών μουσουλμάνων
για την βέβηλη πράξη ενός μπάτσου
στο ιερό τους βιβλίο.

Βέβαια, παρόμοια γεγονότα
συνέβησαν και από ημέτερους
τον Δεκέμβριο
με αφορμή την εκτέλεση του πιτσιρικά.

Δεν θέλω να πιστεύω ότι
η ενσωμάτωση που επιθυμούν και επιθυμούμε
οι ξένοι μετανάστες κι εμείς
τελειώνει σ' αυτή την ομοιότητα.

Όμως, παρόμοια περιστατικά
δοκιμάζουν οριακά τη σχέση συνύπαρξης.
Και το οριακό, ξεφεύγει από τη λογική
του μέσου πολίτη.

Με αποτέλεσμα την άρνηση (των 'ξένων') ή το αυτομαστίγωμα (του εαυτού μας).

Όταν πριν χρόνια, έλληνες τουρίστες
εκτελέστηκαν εν ψυχρώ μέσα σε λεωφορείο
στην αίγυπτο,
δεν θυμάμαι την ελληνική παροικία της αλεξάνδρειας
να έσπασε την πόλη.

Καλό θα είναι λοιπόν
οι φίλοι και αδερφοί μουσουλμάνοι
που επιθυμούν την ενσωμάτωσή τους
στην ελληνική κοινωνία
περισσότερο -ίσως- από ότι η ελληνική κοινωνία η ίδια
να την εμπιστευθούν περισσότερο.

[κώστας]

Βγάζω το καπέλλο
στον Παράφρονα Θεσσαλό.
Διότι -επιτέλους- το νόημα
της 'παράκαμψης' έλαμψε
και μάλιστα, επί του πρακτέου (το άλφα και το ωμέγα).

Όταν λέμε παράκαμψη
εννοούμε παραμερίζω
αυτό που παρακάμπτω.
Το βάζω στην άκρη.
Δεν το συνδέω -εννοείται!-
με την παράκαμψη.

Έτσι, οι ορδές των εποχούμενων
νευρικά κλονισμένων
παραμερίζουν...και παραμερίζονται.
Ένα ακορνάριστο, ξεκαβλωτίμονο, ασφηνάριστο, γαλήνιο καλοκαίρι
ξεδιπλώνεται.

[larus audouinii]

[quote user="κώστας" post="317797"]
Ένα ακορνάριστο, ξεκαβλωτίμονο, ασφηνάριστο, γαλήνιο καλοκαίρι
ξεδιπλώνεται. [/quote]

χρωστάω ευχές!
τις καταθέτω απο καρδιάς, αν τις δέχεστε λιγάκι ετεροχρονισμένες ...

[κώστας]

Η απομυθοποίηση δεν είναι σωστή πάντα.

Π.χ. να απομυθοποιήσω μία ευχή;
Ή -άλλο- να απομυθοποιήσω τον άη βασίλη;
Όχι φυσικά. Τα δέχομαι.

Δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να επιχειρείται.
Συχνά. Στους 'μύθους'.
Π.χ. σε κάποιον λαοφιλή μύθο. Τηλεοπτικά λαοφιλή. Τον τηλεοπτικότερο.
Που αρέσκεται να αναζητά το "γιατί".
Και το βρίσκει και το λέει.
Μου ανοίγει τα μάτια, πες.
Γιατί λέει όμως και τι πρέπει να κάνω...με βάση το γιατί που βρήκε αυτός;

Δεν υποψιάζεται ότι δεν μπορεί όλοι να κάνουν τα ίδια;

[larus audouinii]

ένα συφερτό από μαιντανούς για τις ευχούλες να υποθέσω ; μπορεί να κάνω και λάθος  
όχι αλλά πρώτη φορά συμβαίνει αυτό ...και εννοείται όχι, δεν τις παίρνουμε πίσω  :razz:
 :smile:  :smile:

[κώστας]

εγώ
εσύ
αυτός
εμείς
εσείς
αυτοί
Πόσα από τα παραπάνω σε αφορούν;

[larus audouinii]

τώρα αν πω πως το "πιασα" και γω, ψέματα θα πω  ;-)

και σίγουρα δεν κολάει το επόμενο, αλλά τουλάχιστον συνήθως είναι εντός  :smile:

Ο κόκορας κυνηγάει μια κότα.
H κότα σκέφτεται τρέχοντας :
Αν σταματήσω θα με πουν εύκολη.
Αν συνεχίσω να τρέχω θα χάσω την ευκαιρία.
Το βρήκα: θα σκοντάψω

Συμπέρασμα: μετέτρεψε τον κώλο σου να δεις το ριζικό σου

[κώστας]

Ορισμένα παραδείγματα/παραβολές/μεταφορές
με ζώα
έχουν ένα βασικό μειονέκτημα]

[rain]

Τώρα εγώ γιατί θυμήθηκα τον κόκορα του ΑΡΚΑ  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

[larus audouinii]

:grin:  :grin:  :grin:  :grin:
...με το γουρούνι και τον γλάρο ;  

ωραίος ο Αρκάς !
χιουμορ κάνουμε ....
αλλά θα συμφωνήσω δυστυχώς με τον κωστας (απορώ ωρες ωρες με την εγκράτεια μου)  Εξάλλου είναι διαφορετικό το σκηνικό στο σενάριο του αρκά
'Αλλο κοκορας, άλλο άνδρας
κλπ

[rain]

:arrow: 'Αλλο κοκορας, άλλο άνδρας
το μακάκας είναι το κοινό τους  :mrgreen:

[κώστας]

...Για παράδειγμα

η διαίσθηση (που και τα ζώα έχουν)
στον άνθρωπο,
είναι μόνο το προοίμιο
για επεξεργασμένη σκέψη.