Κατ΄επιλογή... Singles...

[pixie]

Υπάρχουν φορές που για χάρη της αγάπης που έχουμε στον σύντροφό μας έχουμε υποστεί πράγματα, όπως επιθέσεις με σκληρά και άδικα λόγια? Μήπως συνολικά η συμπεριφορά του δηλώνει ασχήμια και διάθεση να υποτιμήσει την προσωπικότητά μας και να μας ταπεινώσει ως άτομο?

Ο ''άνθρωπος μας'', ο σύντροφος της καθημερινότητας ή των μοναχικών ωρών μας, αυτός που ξεχωρίσαμε για να έχουμε προσωπική ερωτική σχέση μπορεί να ασκεί πάνω μας μία αντικειμενικά αδιαφιλονίκητη αρνητική επίδραση και εμείς να το ανεχόμαστε δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα, ψάχνοντας λογικοφανή επιχειρήματα.
Δεν έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε το πόσο πολύ μας πληγώνει και το πόσο καταστροφική επίδραση ασκούν όλα αυτά στη συναισθηματική μας ζωή, είτε γιατί φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε το κόστος, είτε κυρίως γιατί τρέμουμε στην ιδέα να μείνουμε μόνοι!

Είμαστε δεμένοι μαζί του με στενές σχέσεις εξάρτησης αισθανόμαστε ότι είναι αδύνατον να ξεκινήσουμε απ΄την αρχή επιβιώνοντας μακριά του. Η προοπτική του χωρισμού παίρνει μορφή απειλής, η αδικία ουρλιάζει μέσα μας, αλλά η μοναξιά είναι σαν να απειλεί την ίδια μας τη ζωή! Και τώρα? Πού να μεταφέρουμε τα συναισθήματά μας? Πού να την πάμε την ψυχή μας?

Αποφασίζουμε, λοιπόν, ότι ο σύντροφός μας είναι απαραίτητος κι αυτή η αυταπάτη μας κάνει πολύ ελαστικούς και μας ωθεί να ανεχόμαστε τις ακραίες αρνητικές του συμπεριφορές. Είναι σαν να είμαστε εξαρτημένοι από την "αγάπη", επιμένουμε ψυχαναγκαστικά να πάρουμε από τον σύντροφό μας τον κόσμο ολόκληρο, επιμένουμε να τον αλλάξουμε και να τον πείσουμε για την αξία μας. Αναζητάμε το νόημα της ζωής μας μέσα από τον συγκεκριμένο έρωτα και αδιαφορούμε για το κόστος που μπορεί να έχει αυτό στην ψυχική μας ισορροπία. Και δεν συνεκτιμούμε ότι ο έρωτας εξάρτησης μπορεί να μας κοστίσει ελευθερία, αυτοσεβασμό, αξιοπρέπεια και κυρίως μία ευτυχισμένη προσωπική σχέση.

Συμβάσεις όλοι κάνουμε ως ένα βαθμό, όλοι γνωρίζουμε ότι μία σχέση είναι διαδικασία αμοιβαία, συνεπώς μέσα σ' όλα είναι και το να ανεχόμαστε και να συγχωρούμε. Σε μερικές περιπτώσεις όμως η ανεκτικότητα και οι υποχωρήσεις που κάνουμε μας εξουθενώνουν, καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά μας, ανατρέπουν την ισορροπία μας και μας κάνουν να νιώθουμε ένα συναίσθημα ήττας, σπατάλης, ένα ξόδεμα χωρίς αντίκρυσμα. Κάπου εδώ, βιώνοντας μία τέτοια εμπειρία πίκρας ή και αφάνταστου πόνου πολλές φορές, ως αποτέλεσμα της ταπείνωσης που δεχόμαστε, βλέπουμε το σημάδι κινδύνου που μας ειδοποιεί ότι κάτι πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει!

Κι εδώ ακριβώς έρχεται και το εύλογο ερώτημα.. Μήπως είναι καλύτερο να μείνουμε άνευ ερωτικού συντρόφου για ένα ευσεβές χρονικό διάστημα και με μια ήρεμη ζωή που θα μας ανήκει ολόκληρη, κλείνοντας τα αυτιά μας σε αυτούς που πιθανόν και να μας λυπηθούν επειδή είμαστε μόνοι μας ενώ αυτοί δεν είναι?
Αναφέρομαι σε μία περίοδο επιλεγμένης και συνειδητής μόνωσης, ένα διάστημα προσωπικής αναζήτησης που θα μας φέρει κοντά στον εαυτό μας και έτσι θα είμαστε πιο συγκροτημένοι εσωτερικά κατακτώντας τον έλεγχο της ζωής μας.
Δεν είναι καλύτερο αυτό από το να έχουμε μία σχέση εξάρτησης, μόνο και μόνο για να λέμε πως έχουμε σύντροφο και να ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι μοιραζόμαστε ενώ επί της ουσίας έτσι είμαστε περισσότερο δυστυχείς?

Μήπως, λοιπόν, ''πιο καλή η μοναξιά'', για ένα χρονικό διάστημα, αν αυτό πρόκειται να μας οδηγήσει σε μια σχέση πιο υγιή και ολοκληρωμένη και μια ζωή που θα στηρίζεται στις δικές μας δυνάμεις και θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε τη δική μας αυτοτέλεια?

Pixie

[rain]

συνοπτικά τώρα είσαι φρεέ φορ καμάκινκ  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:
(και καλώς όρισες)

[pixie]

Χμμμ... Με προβλημάτισες τώρα... :roll: Δίνεις μια βαθύτερη διάσταση στο θέμα!  :mrgreen:  :lol:
Το οποίο μάλιστα ελάχιστα με αφορά, η ατομικότητά μου είναι ήδη οριοθετημένη...
 

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα! ;-)

[rain]

[quote user="pixie" post="318145"]Χμμμ... Με προβλημάτισες τώρα... :roll:[/quote]
Εγώ λέω ότι με δουλεύεις τώρα αλλά δεν μπορώ να το αποδείξω γμτο  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:


Όσο για τις βαθύτερες διαστάσεις που μου προσάπτεις (ναι κατηγορία είναι) έχω να πω ότι βάθος ξεβάθος η διάσταση είναι η ουσία
Διάσταση από το άλλο άτομο
Διάσταση από τον εαυτό μας
Διάσταση από τα θέλω μας
Διάσταση από τα πιστεύω μας
Διάσταση από τις ορμές μας

[CINDY]

Pixie,


μόλις βγήκα απο μία σχέση σαν αυτήν που περιέγραψες....
Η καλύτερη λύση είναι η απομόνωση για λίγο καίρο!Μαζεύεις τακομμάτια σου από την "πανωλεθρία", βλέπεις την σχέση απο άλλη σκοπιά πλέον και συγκεντρωνεις τα λάθη ωστε να μην τα ξανακάνεις- όσο είναι εφικτο αυτό με άξονα τον ανθρώπινο παράγοντα- ανασυντασεις δυναμεις (γιατι μην ξεχνας βγαινεις και παλι στο κυνηγι) και όταν είσαι ετοιμη ψαχνεσαι για νεα σχεση!

Πολυ βασικο είναι να μεινεις μόνη για να μπορεσεις να τα βρεις με τον εαυτο σου!οποτε μην καθυστερεις ετοιμαζε βαλιτσες!Παμε γι αλλες πολιτειες!!

[pixie]

Γειά σου CINDY!

Εννοείται πως συμφωνώ απόλυτα. Το κείμενό μου αναφέρεται στην σκοπιμότητα της διατήρησης μιας σχέσης εξάρτησης από τον φόβο να αντιμετωπίσουμε τις πραγματικές συνθήκες και ανάγκες μας!
Αναφέρομαι σε σχέση της οποίας ο κύκλος θα έπρεπε λογικά να κλείσει, εφόσον η ζωτική της ενέργεια και κάθε εσωτερική αξία έχει χαθεί, αλλά δεν γίνεται αυτό από τον φόβο της ενδεχόμενης μοναξιάς κυρίως και από αδυναμία χαρακτήρα, αν και θα΄ταν αυτοεπιβεβλημένο.

Τι λόγος υπάρχει στο να διαιωνίσουμε, όμως, μια κατάσταση που από μόνη της δεν έχει φτερά να πετάξει? 'Εχει νόημα να κρατάμε τύποις στη ζωή μας έναν άνθρωπο που έχει αποδείξει ότι δεν έχει την ικανότητα να είναι σύντροφός μας?

'Εχει νόημα να βιώνουμε καθημερινά δυσάρεστα συναισθήματα από ένα παρελθόν που μας στοιχειώνει και ένα στείρο παρόν που μας συντρίβει?

Δέχομαι ασφαλώς και την περίπτωση του να μην είναι ακατάλληλος ο ''άλλος'', αλλά να μην είμαστε εμείς ικανοί να προσφέρουμε σε μία σχέση! Να μην ξέρουμε, να αδυνατούμε να αγαπήσουμε πραγματικά, να είμαστε δυστυχισμένοι από δικές μας επιλογές!
Και σ΄αυτήν την περίπτωση όμως, δεν θα πρέπει να μείνουμε μόνοι ένα χρονικό διάστημα, να αναρωτηθούμε, να ταλαντευτούμε, να αναγνωρίσουμε την αξία του προβλήματος, ώστε να δικαιωθούμε σε κάποια πιο ώριμη επόμενη επιλογή?

[κώστας]

Συμφωνώ με τον rain.
Αφήστε τις μοναξιές και ανοιχτείτε.
Στείλτε και καμμιά φωτογραφία.
Δεν πρόκειται να σας πούμε 'εύκολες'.
Εμάς θα χαρακτηρίσουμε ως 'ακαταμάχητους'.

[pixie]

Life is a bitch ! And also a single woman...  

Παθιασμένη κι αμετανόητη... Παντοδύναμη και μόνη...  ;-)  :razz:  :mryellow:

[CINDY]

Pixie,
ήδη έχεις απαντήσει μέσα απο τις ερωτήσεις σου!
Πολλές φορές λοιπόν διαιωνίζούμε μία κατάσταση γιατί φοβόμαστε να αντικρύσουμε την αλήθεια!φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι και να βρούμε την πραγματική πλευρά του εαυτου μας!Κρεμόμαστε απο εξωτερικά όμορφα λογια με αποτέλεσμα την  καταστροφική εσωστρέφεια!φοβόμαστε να αντικρύσουμε τον κόσμο!την σκληρή πραγματικότητα!
Το δήθεν και ειμαι καλα και ερωτευενος φοριεται πολυ τελευταια αλλα η πραγματικη ευτυχια ειναι αλλου...γιατι αν την ειχαμε ο κοσμος θα ηταν καλυτερος!

[Michael_Design]

[quote user="pixie" post="318170"] Παθιασμένη κι αμετανόητη... Παντοδύναμη και μόνη...  ψάχνει... ;-)  ]Τα κόκκινα γράμματα δικά μου... :cool:

[pixie]

Ψάχνει???  :roll:  ::

Τι? ;-)

Ερωτήσεις κρίσεως: Κουίζ...:razz:  ;-)
'Εχασε την αυτάρκειά της και ψάχνει να τη βρει?
Αναζητά στον κάμπο τον κρίκο που έσπασε για να βγει από τον φαύλο κύκλο της άσκοπης εξάρτησης?
Ψάχνει να τρίψει κεχριμπάρι για να έλξει κανά καινούργιο ''άχυρο''?
Βυθομετρά με δέος στην άβυσσο που άφησε ο ''Μπάμπης''?

Γίνε λίγο πιο σαφής...  :mrgreen:

[Michael_Design]

Ααα σέ παρακαλώ!!! Πάντα προσπαθούσα να αναπτύξω μιαν ασάφεια, μην μου την χαλάς τώρα που άρχισε να μου βγαίνει... :mrgreen:

[pixie]

[quote user="Michael_Design" post="318244"]Ααα σέ παρακαλώ!!! Πάντα προσπαθούσα να αναπτύξω μιαν ασάφεια, μην μου την χαλάς τώρα που άρχισε να μου βγαίνει... ][/quote]

Ααααα, καλά τότε... Μακάρι να βρήκες ''σαφώς'' τον κώδικα απλοποίησης του συνδρόμου της πολυπλοκότητας... ;-)  :mryellow:

Πάντως εγώ ακόμα ψάχνω εκείνον τον ''σκηνοθέτη'' εικόνων που λέγαμε! Τον άντρα σκιά... :grin:  :mrgreen:

[Michael_Design]

Κοίτα pixie, νομίζω σκηνοθέτη θα βρεις. Από εκεί και πέρα όμως σε περιμένει δουλεία μέχρι να τον μεταμορφώσεις σε shadow man. Και αυτή τελικά είναι η πρόκληση αλλά και η γοητεία... η Μεταμόρφωση... ;-)

[rain]

[quote user="κώστας" post="318168"]Συμφωνώ με τον rain.
[/quote]
Να αυτά πετάς όταν σε πιάνει το σεξουλιάρικο σου και με κάνεις και ψάχνομαι που είπα την μαμακία

Λοιπόν κορίτσια ναι, φωτογραφίες γίνονται δεκτές αν ντρέπεστε μη φανεί το πρόσωπο σας δεχόμαστε και κάτω από το πρόσωπο ή βάλτε μαξιλάρι  :mrgreen:  :mrgreen: