Γυναίκα - Μητέρα! Πόση καταπίεση δέχεται?

[pixie]

Ο ρόλος της μητέρας είναι φυσικά ορόσημο στη ζωή του παιδιού. Η συμμετοχή και η παρουσία της απαραίτητη σε όλα τα καθημερινά προβλήματα και ανάγκες, άρα μιλάμε για ένα υπερφορτωμένο πρόγραμμα αξιώσεων με μεγάλο κόστος.

Τα αποθέματα ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικών, οικογενειακών και άλλων υποχρεώσεων κάποτε βέβαια τελειώνουν κι η εργαζόμενη μητέρα νιώθει πιεσμένη και εγκλωβισμένη σ' έναν ρόλο δύσκολο, χωρίς ανάσα πολλές φορές. 'Οσο τα παιδιά είναι μικρά σε ηλικία, μένει ελάχιστος χρόνος και ο προσωπικός χώρος είναι περιορισμένος.
Οι γυναίκες σήμερα είναι και στην αναπαραγωγή και στην παραγωγή!
'Οσο κι αν προοδεύουμε ως κοινωνία τα παραδοσιακά στερεότυπα θέλουν τη μητέρα το κεντρικό πρόσωπο μιας οικογένειας!

Οι οικιακές ευθύνες, από τη στιγμή που η μητέρα εργάζεται, θα έπρεπε να καταμερίζονται, σαν μια αυτονόητη υποχρέωση!
Θα πρέπει κάποτε οι άντρες από μόνοι τους, αφού κάτι τέτοιο δεν θεσμοθετείται, να μην απαιτούν από τις γυναίκες αλλά να συνεργάζονται αμοιβαία σε όλα, γιατί όλες αυτές τις ιδιότητες είναι εξαιρετικά δύσκολο να τις επωμιστεί κάποιος μόνος.

Και, απευθυνόμενη στους άντρες, μην ακούσω ξανά περί ανεπάρκειας των συζύγων γυναικών και μητέρων - αυτών των κουρασμένων, υστερικών, καταπιεσμένων, ανασφαλών, αγχωμένων πλασμάτων - θα πρέπει να αντιληφθείτε ότι για να αποδώσει η γυναίκα στον κύριο ρόλο της δλδ. της συζύγου, χρειάζεται την κατανόηση και την πρακτική βοήθειά σας!
 

pixie

[κώστας]

...κουρασμένων, υστερικών, καταπιεσμένων, ανασφαλών, αγχωμένων πλασμάτων...
Μιλάς εκ πείρας ή
κρίνεις εκ του ασφαλούς;
Με αλτρουιστική διάθεση. Εγώ.

[rain]

Εσύ από αλτρουισμό θα πας στο τέλος  :mrgreen:  :mrgreen:

[katinaki]

[quote user="pixie" post="319355"]Ο ρόλος της μητέρας είναι φυσικά ορόσημο στη ζωή του παιδιού. Η συμμετοχή και η παρουσία της απαραίτητη σε όλα τα καθημερινά προβλήματα και ανάγκες, άρα μιλάμε για ένα υπερφορτωμένο πρόγραμμα αξιώσεων με μεγάλο κόστος.

Τα αποθέματα ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικών,  :oops:

Οι οικιακές ευθύνες, από τη στιγμή που η μητέρα εργάζεται, θα έπρεπε να καταμερίζονται, σαν μια αυτονόητη υποχρέωση!
κάτι μας είπες τώρα...

Θα πρέπει κάποτε οι άντρες από μόνοι τους, αφού κάτι τέτοιο δεν θεσμοθετείται, να μην απαιτούν από τις γυναίκες αλλά να συνεργάζονται αμοιβαία σε όλα, γιατί όλες αυτές τις ιδιότητες είναι εξαιρετικά δύσκολο να τις επωμιστεί κάποιος μόνος.
Μην το λες... είναι πιο χαλαρά μετά...  ;-)

Και, απευθυνόμενη στους άντρες, μην ακούσω ξανά περί ανεπάρκειας των συζύγων γυναικών και μητέρων - [size=14]αυτών των κουρασμένων, υστερικών, καταπιεσμένων, ανασφαλών, αγχωμένων πλασμάτων[/size] - θα πρέπει να αντιληφθείτε ότι για να αποδώσει η γυναίκα στον κύριο ρόλο της δλδ. της συζύγου, χρειάζεται την κατανόηση και την πρακτική βοήθειά σας!
Την ίδια κατανόηση χρειάζεται και στην οδήγηση... ;-)  

pixie[/quote]

[pixie]

[quote user="κώστας" post="319400"]...κουρασμένων, υστερικών, καταπιεσμένων, ανασφαλών, αγχωμένων πλασμάτων...
Μιλάς εκ πείρας ή
κρίνεις εκ του ασφαλούς;
Με αλτρουιστική διάθεση. Εγώ.[/quote]

Η δική μου διάθεση ωστόσο, επί του θέματος εννοείται, δεν είναι καθόλου αλτρουϊστική!

Γνωρίζω βέβαια ότι η παρακαταθήκη των σωστών αντρών είναι μικρή... ;-)  :razz:

[amfiprostylos]

η μεγαλυτερη "εφευρεση" της φυσης ειναι η γυναικα και οι διαφορες ιδιοτητες της  οπως :  συντροφος, κορη , μανα .
αυτες κρατουν τα παντα. δεν υπαρχει πιο γλυκο πλασμα στο κοσμο απο την γυναικα.

[pixie]

Α, τι όμορφα λόγια! :grin:


Τα όρια μεταξύ δοτικότητας και εκμετάλλευσης είναι πολύ κοντά. Και καμιά φορά πέφτουμε στην παγίδα...

[κώστας]

Τι σχέση έχει η δοτικότητα με την εκμετάλλευση;
Το ένα αφορά έναν και το άλλο, άλλον.
Διότι, αν δεν ήταν έτσι, τότε
αυτός που δίνει, καταπιέζεται.
Και η καταπίεση γεννά φασισμό.

[kuria]

οση καταπιεση δεχεται και ο Ανδρας - Πατερας!

[larus audouinii]

σωστά

[larus audouinii]

[quote user="κώστας" post="327111"]Τι σχέση έχει η δοτικότητα με την εκμετάλλευση;
Το ένα αφορά έναν και το άλλο, άλλον.
Διότι, αν δεν ήταν έτσι, τότε
αυτός που δίνει, καταπιέζεται.
Και η καταπίεση γεννά φασισμό.[/quote]

ναι, έτσι είναι
το να δίνει κάποιος, είναι και θέμα χαρακτήρα από ένα σημείο και μετά για τις παραμέτρους, δεν μετριέται
Όμως, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εκμεταλευση αυτό Γιατί αν ο άλλος δίνει, ανέχεται εύκολα καταστάσεις, ζώσιμο από πιο πολλές υποχρεώσεις Δεν παίζει ρόλο και κατά πόσο βολεύεται κάποιος ή τον βολεύει αυτή η κατάσταση και μέσα από συνθήκες και περίγυρο, στο πρόσωπο της προσωπικής ζωής ; Το αναγνωρίζει; Συμμετέχει ; Kαταλαβαίνει ; Βολευεται ; Ο φασιμός δεν έχει φύλο, αυτό θέλω να πω

Αυτα επί τροχάδην...όμορφη μέρα να χουμε  :grin:

[pixie]

[quote user="larus audouinii" post="327121"]
Όμως, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εκμεταλευση αυτό Γιατί αν ο άλλος δίνει, ανέχεται εύκολα καταστάσεις, ζώσιμο από πιο πολλές υποχρεώσεις[/quote]

Αυτό ακριβώς εννοούσα... Ότι είναι πολύ εύκολο, αυτός που έχει τη διάθεση να προσφέρει ή επιθυμεί να είναι άριστος απέναντι στις υποχρεώσεις του, να ξεπεράσει τα όρια αντοχής εις βάρος του... ενώ συνεχώς να αυξάνεται η ζήτηση από την άλλη μεριά η οποία απολαμβάνει τις φροντίδες...

Θα πρέπει τα όρια να τηρούνται...

[Gerogriniarhs]

Αμάν πιά με αυτή την μίρλα σας...από την μια "το βιολογικό σας ρολόι" και "πρέπει να ολοκληρωθείτε σαν γυναίκες" και "ααααχ,εγώ πότε θα γίνω μάνα" κι από την άλλη δεν αναλαμβάνουμε τις υποχρεώσεις μας και είμαστε κακοί πατεράδες κι όλα σε σας τα φορτώνουμε και...και...και...
Δεν φτάνει που σας τεκνοποιούμε,παραπονιέστε κι από πάνω;Ήμαρτον πια..."καταπιεσμένες"...

[pixie]

Γερογκρινιάρικο, ναι, σας οφείλουμε όντως ευγνωμοσύνη που μας τεκνοποιείτε... :razz:


Και συνεχίζω... Πριν από μερικά χρόνια, έπεσε στα χέρια μου μία έρευνα της Γαλλίδας Marcelle Auclair, η οποία περιγράφει στο βιβλίο της ''Θανατηφόρα Σιωπή'' τις θλιβερές συνέπειες της ανεπαρκούς διαφώτισης σχετικά με την μητρότητα! Και τη δυσαρέσκεια κάποιων γυναικών που καταπιέζονται στον ρόλο τους ως μητέρες στη συνέχεια.

Η μητρότητα έχει θεωρηθεί από χιλιετηρίδες σαν το νόημα και το σύμβολο της γυναικείας ζωής. Όταν η γυναίκα αποκτούσε παιδί, σήμαινε πως είχε εκπληρώσει τον σκοπό της ζωής της.
Οι γλώσσες ολων των λαών εξυμνούν τη μητρότητα σαν κάτι ωραίο που ενέχει μεγαλείο.

Οι ίδιες οι γυναίκες οδηγούνται συχνά από το αίσθημα ότι μόνο με την ύπαρξη παιδιών δικαιολογούν απόλυτα την ύπαρξή τους.

[pixie]

'Εχει χαραχτεί λανθασμένα η εντύπωση ότι γυναίκα και μητέρα είναι κάτι ταυτόσημο!!!

Ναι, αλλά με μία τέτοια αντίληψη θα αδικούσαμε πολυάριθμες, αξιόλογες, πολύτιμες Γυναίκες...