Τύψεις ...

[pixie]

'Οταν πατάω τα όρια κάποιου παρορμητικά και πάνω στο θυμό μου, στη συνέχεια, όταν καταλαγιάσει η ένταση, αισθάνομαι τύψεις.

'Οταν αγαπάω πραγματικά έναν άνθρωπο, αλλά τον παιδεύω στο όνομα ενός ηλίθιου γδικιωμένου εγωισμού κρατώντας μια άκαμπτη στάση, μοιραία η συνείδησή μου με τύπτει και η ψυχή μου καταρρακώνεται.

'Οταν στενοχωρώ του γονείς μου για ασήμαντη αφορμή, είτε επιμένοντας με σκληρότητα στις απόψεις μου χωρίς να συνεκτιμώ και τις δικές τους, είτε κάνοντας του κεφαλιού μου γενικότερα χωρίς να σέβομαι την ύπαρξή τους στη ζωή μου, μοιραία θαρθεί η στιγμή της αναθεώρησης, των υποτροπών και των τύψεων!

'Οταν κάποτε ανοίξαμε τη χούφτα κι η ζωή κύλησε ανάμεσα απ' τα δάχτυλά μας, όταν οι φίλοι χαθήκανε σε στιγμές υπεραισιοδοξίας ότι θα τα καταφέρουμε εκ των ενόντων, όταν τα όνειρα στεγνώσανε, τα λόγια βουβάθηκαν και εμείς μείναμε μόνοι...

Τότε, που άρχισε η περίεργη πορεία προς τα πίσω σε έναν αντιστρέψιμο χρόνο...

Και τώρα, που μας παρασέρνουν οι μέρες στον στρόβιλο της ειρωνείας τους κι ο ορίζοντας είναι γεμάτος μεταμέλειες και τύψεις...


pixie

[tziger]

.. τύψεις  ίσως ένα είδος απόδειξης ότι σκέφτηκες, πόνεσες και ίσως, λέω ίσως, να κατάλαβες μερικά λάθη, και μερικές καταστάσεις καλύτερα. Είναι απόδειξη ότι έζησες αληθινά, με πάθος! Κράτησέ τες μόνο για όσο σου κάνουν καλό και σε βοηθάνε να σκέφτεσαι. Είναι και αυτές μέρος σου. Μετά, αν τα 'χεις καταφέρει καλά, θα γαληνέψεις. Και τότε θα πας παρακάτω, ακόμα και προς την αντίθετη κατεύθυνση..

[kataigida]

Για να αποφύγουμε τις τύψεις θα ναι καλό να μην κάνουμε πράγματα που ξεπερνούν τον εαυτό μας.
Ένα από αυτά είναι η εκδίκηση.Με την εκδίκηση το μόνο που καταφέρνουμε είναι
να αισθανόμαστε αρνητικά συναισθήματα για κάποιον,ως αποτέλεσμα αυτό να γυρνάει σε μας.
Αν μας πλήγωσε κάποιο άτομο για τους Α ή Β λόγους,είναι καλό να το αφήσουμε στο χέρι του Θεού να το τιμωρήσει.
Εμείς είμαστε πολύ μικροί να κρίνουμε τον άλλον.Αν έφταιξε θα τιμωρηθεί στην ώρα του.Εμείς προχωράμε σεμνά και ταπεινά,και δεν αφήνουμε τις αρνητικές σκεψεις να μας εξουσιάζουν...Οπότε για την αποφυγή τύψεων καλό θα ναι να έχουμε πάντα θετική σκέψη... ;-)  :roll:

[κώστας]

Και επειδή η ελληνίδα
-αλλά όχι μόνο- μάνα
είναι το κατεξοχήν
εργαστήριο παραγωγής τύψεων
προσπαθήστε οι νεώτερες
να ανατρέψετε αυτή την κατάσταση.

[larus audouinii]

διαφωνώ
Η καλλιέργεια των τύψεων είναι άδικο να αποδίδεται μονόπλευρα στις γυναίκες
Αν είναι κάποιος να το έχει στο κεφαλάκι του να σπέρνει ευθύνες και τύψεις, μπορεί κάλλιστα να είναι αδιάφορο το φύλο του..οκ ; Γα μεγάλα παιδιά μιλάμε εξάλλου

[kuria]

με φαγατε βρε σκασμενα... με φαγατε... που να σας φανε οι τυψεις και να σκασουνε...   ]

[pixie]

[quote user="κώστας" post="320503"]Και επειδή η ελληνίδα
-αλλά όχι μόνο- μάνα
είναι το κατεξοχήν
εργαστήριο παραγωγής τύψεων
προσπαθήστε οι νεώτερες
να ανατρέψετε αυτή την κατάσταση.[/quote]

Πολύ σωστή η συμβουλή! Θεωρώ κι εγώ ότι - ασυνείδητα θέλω να πιστεύω - η ελληνίδα μάνα έχει μάθει να χειρίζεται αυτό το κουμπάκι!

'Ισως για λόγους επιβολής, από φόβο, ανασφάλεια μήπως χάσει το συναισθηματικό ''παιχνίδι'' με το παιδί της... πάντως κάπου μπλοκάρει...


'Ενας ηθικός μαζοχισμός μέσω του μηχανισμού της συνείδησης υπάρχει... ;-)

[katinaki]

Τις ευθύνες τις αναλαμβάνει κάποιος από μόνος του, αν θέλει.
Τώρα για τις τύψεις... ας ελπίσω ότι δε θα μπω σ' αυτό το τριπακι  :oops:

[pixie]

Για να νιώσει κάποιος τύψεις, θα πρέπει να υπάρχουν συναισθήματα, αλλιώς υπάρχει ένα παγερό κενό...

Άλλωστε και οι τύψεις είναι ένα πολύ βαθύ συναίσθημα!

Υπάρχουν στιγμές που λέγονται λόγια που καρφώνονται ακριβώς εκεί που πονάμε, από ανθρώπους που αγαπάμε κι εμπιστευόμαστε.
'Οποιος αγαπάει όμως, μπορεί να λειτουργήσει ανθρώπινα, να νιώσει και να δηλώσει τη μεταμέλειά του, να αναθεωρήσει τον τρόπο επικοινωνίας με τον άλλον άμεσα και έντιμα...

[pixie]

Από όποια πλευρά και αν το δούμε - είτε από ψυχολογική άποψη, είτε στηριζόμενοι σε θρησκευτικά ερείσματα - οι τύψεις πάντα πιστοποιούν ότι υπάρχει μια ανήσυχη, ζωντανή συνείδηση...


Τουλάχιστον, υπάρχει κάποιος που αντιλαμβάνεται, αισθάνεται, ζυγίζει, επιθυμεί να είναι δίκαιος.
Και το σημαντικό είναι ότι υπάρχει μια ουσιαστική προσπάθεια σε επίπεδο ανθρώπινης επαφής...

[Gerogriniarhs]

Περί τύψεων,δεν 'κατέω πράααμα',αλλά αν θέλετε να μιλήσουμε για στύψεις...εδώ είμαι.

[pixie]

[quote user="Gerogriniarhs" post="331530"]Περί τύψεων,δεν 'κατέω πράααμα',αλλά αν θέλετε να μιλήσουμε για στύψεις...εδώ είμαι.[/quote]

Συμφωνώ... αλλά, καταλαβαίνεις... προβληματίζομαι... είναι τώρα η Ψυχολογία που εξετάζει το ''βούτηγμα'' στη στυπτική διάλυση? :roll: :mrblue:

Μήπως να μιλούσαμε για στύσεις?  :oops:  
Μπα, ε... :razz:

[Gerogriniarhs]

Για στύσεις;Αναίσχυντη...αναφέρουν σε γέρους τέτοιες λέξεις;Δεν σε τύπτουν αί τύψεις;

[pixie]

Αν με τύπτουνε, λέει...  :oops:

Και που μπαχαλεύουμε το θέμα πάλι τύψεις αισθάνομαι... εις έρεβος μέγα βέβαια... ;-)  

Αλλά θυμήθηκα το ανέκδοτο με το μαντηλάκι στον ψυχίατρο...

ΕΡΩΤ.'' -Πείτε μου, τώρα που σας κουνάω το μαντηλάκι, τι σας έρχεται κατά νου? Κάποιος συμβολισμός? Κάποια εικόνα?''

ΑΠΑΝΤ.'' -Το κουνάς, δεν το κουνάς, άνθρωπέ μου... Εγώ αυτό το ένα και μοναδικό πράγμα σκέφτομαι!''

 :mrgreen:  :mrblue:

[Gerogriniarhs]

Ουδέν σέβας στην 3η ηλικία (και δη ΑΜΕΑ)...παίρνω το ταλαιπωρημένο σαρκίο μου και πάω για τήλιο...