Η Μοναχικότητα ως μορφή δημιουργίας...

[pixie]

'Οταν μιλάμε για μοναχικότητα είναι σαφώς επιλογή και μια έννοια που διαφέρει από τη μοναξιά. Η μοναξιά τις περισσότερες φορές μου βγάζει και κάποια αρνητική πλευρά, εμπεριέχει θλίψη, αποξένωση, μιζέρια, μια συρρικνωμένη εικόνα αναπαράστασης του πόνου.

Η μοναχικότητα αντίθετα αναφέρεται σε επιλεγμένες στιγμές μόνωσης και ενδεχόμενα πολύ δημιουργικές. Κάθε άνθρωπος που ασχολείται με την τέχνη το βιώνει και το έχει ανάγκη αυτό.
Το βλέπω ως ευκαιρία να τα πεις με τον εαυτό σου ενώπιος ενωπίω και τη θεωρώ επίσης απαραίτητο κομμάτι διαλογισμού και αυτογνωσίας.
Είμαι μόνη όταν ζωγραφίζω οδεύοντας προς τη μαγική στιγμή της έκστασης, είμαι μόνη μπροστά στο δέος κάθε άγραφης ακόμα σελίδας, είμαι μόνη σε κάθε προσπάθεια αυτοσυγκέντρωσης, αποζητώ να είμαι μόνη εν τω μέσω των αναζητήσεων, αμφισβητήσεων και φιλοσοφικών εκζητήσεών μου! Αλλά δεν αισθάνομαι μοναξιά..

Αντιγράφω ένα απόσπασμα " Από τη μοναξιά στη μοναχικότητα" του Osho

"Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη μοναξιά και τη μοναχικότητα. Όταν νιώθεις μοναξιά, σκέφτεσαι τον άλλον, σου λείπει ο άλλος, είσαι εξαρτημένος. Η μοναξιά είναι μια αρνητική κατάσταση. Η μοναξιά είναι η απουσία του άλλου. Η μοναχικότητα είναι η παρουσία του εαυτού. Η μοναχικότητα είναι πολύ θετική, είναι αληθινή ελευθερία. Είναι μια παρουσία που ξεχειλίζει. Είσαι τόσο γεμάτος από παρουσία, που μπορείς να γεμίσεις ολόκληρο το σύμπαν με την παρουσία σου και δεν υπάρχει η ανάγκη του άλλου!"

Λατρεύω τις στιγμές μόνωσης, όπως και νάχει, έχω καταφέρει να τις συνδυάζω με την έννοια της δημιουργίας.
Η κοινωνία μας τόσο σκληρή όσο και αδυσώπητη, οι ζωές μας ριγμένες σε θανάσιμα αδιέξοδα, ο άνθρωπος δεμένος με τις αλυσίδες της ανισότητας, όλο και εσωστρέφεται αναζητώντας μέσα του εικόνες.

Ανάμεσα στα προβλήματά μας που είναι πολλά και πραγματικά, υπάρχει μέσα στον καθένα μας μια ζεστή γωνιά δική του, καταδική του όπου συναντιέται με τον εαυτό του, τα ερωτηματικά του, τις αιώνιες αγωνίες του, τους φόβους αλλά και κάθε ιδανική του προσδοκία.
Μένοντας μόνος, παρατηρεί τον εαυτό του, σκέφτεται, αναθεωρεί, βρίσκει γαλήνη, οραματίζεται κοιτώντας όλους τους δρόμους που απλώνονται μπροστά του...
 

pixie

[pixie]

Ας το διευκρινίσουμε... 'Αλλο πράγμα το να απολαμβάνεις προσωπικές στιγμές μόνωσης - μοναχικότητα κατ' επιλογήν δλδ.- προκειμένου να δημιουργήσεις, όρα καλλιτέχνης πχ., κι άλλο πράγμα μια στάση φυγής από τα πεδία μαχών της ζωής! Το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να σημαίνει μοναξιά εμπεριέχουσα συμπλέγματα, αδυναμία ή κατάθλιψη...

Για μένα ένας άνθρωπος που μένει κατ΄επιλογή μόνος, σημαίνει ότι είναι εσωτερικά δυνατός έως παντοδύναμος, έχει κάνει μια συνειδητή πορεία και μια εξίσου συνειδητή επιλογή υπερβαίνοντας την καθημερινή φαρσοκωμωδία ως τρόπο ζωής, υπερβαίνοντας την ανθρώπινη βλακεία και το υποχρεωτικό ξόδεμα σε κοινωνικές συμπεριφορές με τις οποίες δεν συμφωνεί!

Δεν σημαίνει λοιπόν απαραίτητα ότι, επειδή κάποιος γεύεται τη συνειδητότητά του και τη γοητεία της επιλογής του, είναι δειλός με τη ζωή.
 
Για μένα αυτός που μένει στους φραμπαλάδες και στις φευγαλέες εξωτερικότητες, και δεν μπαίνει στην διαδικασία να βγει απ' τη βολή του, να απογυμνωθεί, να σταθεί μόνος και να αντιμετωπίσει τον εαυτό του - κατάματα και κατάσαρκα - αλλά και τους άλλους επί της ουσίας της ζωής, είναι λίγος.

Θεωρώντας ότι μένοντας μόνο στα βατά, καθημερινά, κλασικά εικονογραφημένα, μένεις μόνο στην επιφάνεια του κόσμου των φαινομένων...



pixie

[kataigida]

Συμφωνά μ αυτά που λες.Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην μοναχικότητα και την μοναξιά.
Πολλες φορές θέλω να μένω μόνη μου να βάζω σε τάξη τις σκέψεις μου.Επιζητώ τον χώρο μου και την ηρεμία μου.
Μπορεί να μιλάμε με πολλά άτομα όλη μέρα,αλλά νομίζω πως μ αυτόν που έχουμε να κάνουμε είναι ο εαυτός μας.
Σ αυτόν πρέπει να δώσουμε αναφορά του 24ώρου.Εκεί χρειάζεται μαγκιά γιατί είναι ο μοναδικός που δεν μπορούμε να του κρύψουμε τίποτα... ;-)  :roll:

[pixie]

Κάποιος που έχει την αυτάρκειά του, δεν είναι ποτέ μόνος! Αλλά εδώ θα ήθελα να σταθώ στην εσωτερική πορεία ενός ανθρώπου τονίζοντας ότι είναι πάντα μοναχική κατά την ανέλιξή της και οι στάσεις ή οι αναβαθμοί επίγνωσης κάπως έτσι πραγματώνονται και το αποτέλεσμα της ατομικής ανάπτυξης ή αλλιώς αυτοτέλειας, είναι μοναδικό για τον καθένα.

Η μοναχικότητα, λοιπόν, είναι άλλο πράγμα. Μπορεί να είναι θέμα συνειδητής απόφασης και ενδεχόμενα είναι πολύ δημιουργική αφού οδηγεί στην αυτογνωσία, ενώ η μοναξιά μπορεί να δηλώνει απόσυρση ή είναι ''κάτι'' που αφορά και σε ανθρώπους που δεν ξέρουν ούτε καν γιατί τους πήρε αυτή η γη στην αγκαλιά της!

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αν η αναφορά τίθεται έτσι, όσοι περνούν στην πίσω γραμμή της ζωής χάριν μιας μοναξιάς φοβισμένης, ακατανόητης ή κατά συνθήκη, είναι πολίτες μιας χώρας που ''ηττημένοι'' κατοικούνε...
Αντίθετα με τους μοναχικούς που θεωρούν τις στιγμές μόνωσης  σκαλοπάτι επίγνωσης και τις αξιοποιούν δημιουργικά...


pixie

[pixie]

'Οταν ένας άνθρωπος ορίζει το επίπεδο ύπαρξής του στα ''ύψη'', αυτό σημαίνει ότι η πορεία του κάθε άλλο παρά τυχαία είναι, το αντίθετο μάλιστα δείχνει ότι έχει στερηθεί πολλά!
Βασική προϋπόθεση είναι η μοναχικότητα. Στην κορυφή όλες οι θέσεις καλύπτονται από μοναχικά όντα που εκπέμπουν τη ζεστή πληρότητα της μαγνητικής δύναμης και της σιγουριάς.

Είναι οι άνθρωποι που έχουν το θάρρος να ανατρέψουν, να υπερβούν, να υπερνικήσουν χιλιάδες εμπόδια προκειμένου να φτάσουν στο μεσουράνημα...
Και φυσικά οι άνθρωποι που δεν φοβούνται να ατιμετωπίσουν τον εαυτό τους γυμνό - ενώπιος ενωπίω...

'Ενας επιχειρηματίας ή ένας τεχνοκράτης καριέρας ζει πολλά γεγονότα, είναι γεμάτος επιφανειακή δράση, αλλά επειδή αποφεύγει τις στιγμές μόνωσης δλδ. την επαφή με κάθε αλήθεια και τον εαυτό του, δεν είναι σε θέση να γράψει ούτε μια βαθύτερη σελίδα ποίησης γιατί του λείπει η εσωτερική γνώση!
'Ενας ποιητής όμως δεν φοβάται, γιατί απλούστατα είναι σε θέση να φυλλομετρά τον κόσμο και έχει τη δύναμη όχι μόνο να την γράψει, αλλά να τη ζήσει αυτή τη σελίδα!


pixie

[κώστας]

Τώρα βέβαια
...πώς γίνεται να μεσουρανεί
κάποιος που έχει στερηθεί πολλά...
αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

[pixie]

[quote user="κώστας" post="320616"]Τώρα βέβαια
...πώς γίνεται να μεσουρανεί
κάποιος που έχει στερηθεί πολλά...
αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.[/quote]
Κάποιος που ορίζει το επίπεδο ύπαρξής του όχι ανάλογα με τις υλικές κοινωνικές θέσεις που αποκτά, αλλά βάσει της εσωτερικής του πορείας.

Νομίζω ότι η προηγούμενη απάντηση είναι σαφής.

[pixie]

Στην αιχμή της επικαιρότητας τούτο το θέμα...  :razz:  :grin:

Ας το τιμήσω με την ενεργή παρουσία μου...


Οι στιγμές συνειδητής μόνωσης δεν είναι φύρα, αντίθετα είναι μια ενεργειακή δυναμική!
Σημαίνουν αυτάρκεια, ότι έχω επίγνωση πως είμαι υπεύθυνη για ό,τι βιώνω.
Είμαι εσωτερικά δυνατή κι η ψυχή μου χορεύει αθώα στον ρυθμό της έκφρασης.

Ξέρω γιατί κάνω αυτή την επιλογή, η μοναχικότητα με βοηθά να βλέπω καθαρά, να καθορίζω τις προθέσεις μου, να ανελίσσομαι πνευματικά...

[Delmar]

Συμφωνω με ολα οσα ειπες.

[pixie]

[quote user="Delmar" post="340457"]Συμφωνω με ολα οσα ειπες.[/quote]
Κι εγώ συμφωνώ συνήθως μαζί σου!  :grin:

Τα μονοπάτια της εσωτερικής ανάπτυξης, είναι πάντα μοναχικά. Αλλά αξίζει μια τέτοια πορεία, γιατί είναι η μόνη που μας οδηγεί στον εαυτό μας και σε μια πραγματικότητα ουσιαστική και αυθεντική.

[kapoia_za]

[quote user="pixie" post="319782"]2009/07/05
...απόσπασμα " Από τη μοναξιά στη μοναχικότητα" του Osho

"Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη μοναξιά και τη μοναχικότητα. Όταν νιώθεις μοναξιά, σκέφτεσαι τον άλλον, σου λείπει ο άλλος, είσαι εξαρτημένος. Η μοναξιά είναι μια αρνητική κατάσταση. Η μοναξιά είναι η απουσία του άλλου. Η μοναχικότητα είναι η παρουσία του εαυτού. Η μοναχικότητα είναι πολύ θετική, είναι αληθινή ελευθερία. Είναι μια παρουσία που ξεχειλίζει. Είσαι τόσο γεμάτος από παρουσία, που μπορείς να γεμίσεις ολόκληρο το σύμπαν με την παρουσία σου και δεν υπάρχει η ανάγκη του άλλου!"
[/quote]

[quote user="pixie" post="320262"]2009/07/10
..Για μένα ένας άνθρωπος που μένει κατ΄επιλογή μόνος, σημαίνει ότι είναι εσωτερικά δυνατός έως παντοδύναμος, έχει κάνει μια συνειδητή πορεία και μια εξίσου συνειδητή επιλογή υπερβαίνοντας την καθημερινή φαρσοκωμωδία ως τρόπο ζωής, υπερβαίνοντας την ανθρώπινη βλακεία και το υποχρεωτικό ξόδεμα σε κοινωνικές συμπεριφορές με τις οποίες δεν συμφωνεί!

Δεν σημαίνει λοιπόν απαραίτητα ότι, επειδή κάποιος γεύεται τη συνειδητότητά του και τη γοητεία της επιλογής του, είναι δειλός με τη ζωή..
[/quote]

Μοναχικότητα ως νηστεία από την ανθρώπινη συντροφιά…
Υπάρχουν νομίζω περιπτώσεις όπου είναι παγίδα εγωισμού κι αυτοσυντήρησης,
οι συνθήκες να  θεωρηθούν επιλογή.
Σαφώς διαφορετικό το ¨δεν έχω να φάω¨ από το ¨νηστεύω¨.
Το να οδηγήσει το ένα στο άλλο πιθανότατα ελευθερώνει  βάρος,
δεν είναι όμως επιλογή.
Και η μοναχικότητα ως επιλογή ,πρέπει πιστεύω να κλείνει με συνέπεια τους κύκλους  της .
Ώστε το άτομο που την επιλέγει, να χαίρεται και να μοιράζεται τους καρπούς της .
Έστω κι ετεροχρονισμένα , αν αυτό είναι ένα τίμημά της.

[pixie]

[quote user="kapoia_za" post="340963"]Μοναχικότητα ως νηστεία από την ανθρώπινη συντροφιά…
Υπάρχουν νομίζω περιπτώσεις όπου είναι παγίδα εγωισμού κι αυτοσυντήρησης,
οι συνθήκες να  θεωρηθούν επιλογή.
Σαφώς διαφορετικό το ¨δεν έχω να φάω¨ από το ¨νηστεύω¨.
Το να οδηγήσει το ένα στο άλλο πιθανότατα ελευθερώνει  βάρος,
δεν είναι όμως επιλογή.
Και η μοναχικότητα ως επιλογή ,πρέπει πιστεύω να κλείνει με συνέπεια τους κύκλους  της .
Ώστε το άτομο που την επιλέγει, να χαίρεται και να μοιράζεται τους καρπούς της .
Έστω κι ετεροχρονισμένα , αν αυτό είναι ένα τίμημά της.[/quote]
Χμμμ... μα η νηστεία, είναι όντως επιλογή! Δεν στο επιβάλλει κανένας... αντίθετα με το ''δεν έχω να φάω'' - όπως το αναφέρεις - που υποχρεώνει σε συγκεκριμένο τρόπο επιβίωσης και καθορίζει την στέρηση και όλα τα ψυχολογικά συνεπακόλουθα.

Προσωπικά, ανήκω στους αναζητητές, δεν είναι λίγες οι φορές που επιλέγω στιγμές μόνωσης, κυρίως όταν γράφω ή ζωγραφίζω αλλά και στην εσωτερική μου πορεία ή κάθε φορά που σπάω τα δεσμά μου τολμώντας βουτιές στο Άγνωστο... και πραγματικά, αισθάνομαι πληθωρικά και νιώθω τον εαυτό μου ολόκληρο μέσα σ΄αυτές τις στιγμές... και την ενέργειά μου κυματάκια αδέσμευτα.


Από την άλλη - αναφέρομαι στην τελευταία σου φράση - όποιος είναι αυθεντικά χαρισματικός και γεμάτος αλλά δεν το μοιράζεται ή κανείς δεν παίρνει από εκείνον... αυτό ισοδυναμεί με θάνατο!

[Crazy]

δε ξέρω για ποια νηστεία μιλάτε ...
εγώ, μέσα στη μοναχικότητα που έχω επιλέξει τις τελευταίες εβδομάδες,
φρόντισα για ένα και μόνο πράγμα: τη δυνατότητα της δημιουργίας !!!
γέμισα τα ντουλάπια.. το ψυγείο .. την κατάψυξη ... τα βαζάκια .. τα ράφια !!!
και σιγά σιγά αρχίζω και γεμίζω τις κατσαρόλες και τα τάπερ ...
εγώ, όταν απομονώνομαι, χαίρομαι να μαγειρεύω !!!
αυτό το φρένιασμα πάνω από τις αχνίζουσες κατσαρόλες ...
με βοηθάει να τακτοποιώ τις σκέψεις μου ...
μου δίνει και χαρά ανείπωτη !!!

(και κάποια κιλά, αλλά ας μη το κάνουμε θέμα...)

[kapoia_za]

maya νομίζω συμφωνώ με ό,τι γράφεις πιο πάνω,
καταλαβαίνοντας ίσως  με δικό μου τρόπο ¨ τη βουτιά στο άγνωστο¨

crazy. . νηστεύεις επιλεκτικά . .
αμαρτάνεις επίλεκτα !  :razz:  :razz:  :twisted:

[aiollus]

Εγω παντος εχω μια διαφορετικη αποψη.
Μοναχικοτητα και μοναξια για μενα ειναι το ιδιο.
Η συντροφικοτητα για μενα πιστευω οτι ειναι η εκπληρωσει του ενος και του αλλου μεσα απο την διαφορικοτητα τους.
Με την συντροφικοτητα πιστευω οτι ο ανθρωπος ολοκληρωνεται και νιωθει πιο γεματος σαν ανθρωπος , γινεται πιο δημιουργηκος αναπτυσει ιδεες
και αποψεις για το καλο του συνολου γινεται πιο κοινωνικος ,ενδιαφερεται πιο πολυ για τα κοινα ανηδιωτελος και γινεται πιο αγωνιστηκος.
Και στο τελος εχει την ικανοποιηση οταν θα κανει μια ανασκοπιση στην ζωη του να εχει αφησει ενα εργο σαν ανθρωπος ανεξαρτητα αν θα ειναι
σπουδεο η ενα τιποτα για τους αλλους που θα ειναι περηφανος και θα καμαρωνει γιαυτο.
Φυσικα μιλαω για μια υγιη σχεση δυο ανθρωπων που σεβεται ο ενας τις αναγκες του αλλου με αληλοσεβασμο κατανοηση και αγαπη.
Και πιστευω ακρανταντα οτι ενας ανθρωπος για να ζησει θελει μονο ενα πραγμα:ΑΓΑΠΗ
Αν την εχει τοτε πιστευω οτι μπορει να κανει μεγαλιωδη πραγματα.!!!!!!


ΥΣ.Σορρυ αν σας εβγαλα τα ματακια σας με την ορθογραφια..........ισως καποτε μαθω και εγω να γραφω σωστα!!!!!