'' Στέλλα, φύγε! Κρατάω μαχαίρι... ''

[pixie]

Θεωρώ ότι η ζήλεια είναι ένας από τους αυτόματους μηχανισμούς που αλλοτριώνουν τον άνθρωπο...

Eίναι ένα πολύ συχνό γνώρισμα στον χαρακτήρα πολλών ανθρώπων όσον αφορά στις σχέσεις ζευγαριών!
Πουθενά αλλού δεν είμαστε τόσο ευαίσθητοι και τρωτοί όσο στην αγάπη...
 
'Αν ένας από το ζευγάρι στραφεί με μεγάλη προθυμία σ΄ έναν άλλο άνθρωπο, μέσα μας μεγαλώνει το αίσθημα της αγωνίας ότι αυτός μπορεί να αγαπήσει τον άλλον πιο πολύ από εμάς. Ακόμα και η αληθινή αγάπη φοβάται την απώλεια της αγάπης...
Βέβαια, από το σημείο αυτό, μέχρι το στάδιο της αρρωστημένης ζηλοτυπίας, υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά!

Η ζωή του ζηλότυπου, μέσα από μικροπράγματα και δηλητηριώδεις υποψίες, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε κόλαση! Η αστάθειά του και ο εσωτερικός εξαναγκασμός τον οδηγούν σε ακυριάρχητους τρόπους συμπεριφοράς.
Υποταγμένος στην αμφισβήτηση της αγάπης του άλλου και σε εσφαλμένες εκτιμήσεις εύκολα γίνεται πρόξενος δυστυχίας.
Το πείσμα και η οξύτητα με τα οποία ο ζηλότυπος υπερασπίζεται την άποψή του, φτάνουν καμιά φορά μέχρι την παραφροσύνη.

Θεωρείται ότι η πηγή όλου αυτού του κακού βρίσκεται μάλλον στην παιδική ηλικία. Εκείνος που ζηλεύει  δεν γνώρισε, μέσα στους κόλπους της οικογένειας, την πραγματική αγάπη κι έτσι από παιδί άρχισε να την αμφισβητεί.
Η αμφιβολία αυτή μεγάλωσε μαζί του και δηλητηριάζει πλέον όλες του τις σχέσεις.
Με βάση τα βιώματά του, δεν μπορεί να φανταστεί ότι κάποιος μπορεί να τον αγαπήσει ειλικρινά...
Και μάλλον οι ζηλότυποι δεν αγαπούν ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό.
Κρατώντας τις εντυπώσεις που είχαν από παιδιά, έχουν μάθει να περιφρονούν, να υποτιμούν ή και να μισούν ακόμα τον εαυτό τους..
Άθελά τους, μεταβιβάζουν το μέτρο της αυτοεκτίμησής τους και στους άλλους.
Έχουν την έμμονη ιδέα ότι οι άλλοι δεν σκέφτονται παρά μόνο πως θα τους περιφρονήσουν, θα τους απατήσουν και θα τους καταστρέψουν ψυχικά!

Η ζηλοτυπία λοιπόν ξεκινά από ένα διαρκές αίσθημα κατωτερότητας...
Ο ζηλότυπος ζει έγκλειστος σε μία φυλακή που δημιουργεί με τα ίδια του τα χέρια! Πάσχει από τον ίδιο τον εαυτό του και τη ζωή του!



pixie

[larus audouinii]

είπα και εγώ αφου είδα φως....ας μπώ  :grin:  :grin:  :grin:  :grin:

[Gerogriniarhs]

Τουλάχιστον,έφερες σακκούλα να πάμε για χόρτα;

[pixie]

:mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

Γεγονός είναι ότι η φύση κατευνάζει τα πνεύματα!  ;-)

Και μια που βρήκαμε το μαχαίρι, ας κόψουμε και μερικές ''παπαρούνες'' [ειδική ποικιλία]... ;-)  :smile:


 

[kataigida]

NOMIZΩ ΠΩΣ ΟΤΙ ΜΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΘΕΤΙΚΟ Η ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΜΑΣ.ΑΠΟ ΚΕΙ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΛΑ.ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΜΑΣ ΣΤΑ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ,ΑΥΤΑ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΖΗΣΗ..ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΩΣ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ (ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ).ΕΜΕΙΣ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ....

[tziger]

Η ζήλια είναι αποτέλεσμα της κακής γνώμης που μπορεί να έχει κάποιος για τον εαυτό του αλλά και αποτέλεσμα της συνεχούς αρνητικής αυτοκριτικής. Η συνεχής αυτή αυτοκριτική προς την προσωπικότητα του και τα αποκτήματα του, τον οδηγεί προς την ζήλεια και την αυτοκαταστροφή!

[pixie]

[quote user="pixie" post="320033"]:mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

Γεγονός είναι ότι η φύση κατευνάζει τα πνεύματα!  ;-)

Και μια που βρήκαμε το μαχαίρι, ας κόψουμε και μερικές ''παπαρούνες'' [ειδική ποικιλία]... ;-)  :smile:


 [/quote]

 


Δεν μπορεί να δηλώνει αγάπη για τον άλλον, η ζήλεια, ας μην γελιόμαστε! Την ζήλεια πρέπει να την ελέγχουμε όλοι μέσα σε μια ερωτική σχέση, γιατί η κακή χρήση του μηχανισμού της ζήλειας, φέρνει χωρισμό.

Είναι κρίμα, αντί να ενεργοποιείς κάθε δημιουργικό και όμορφο συναίσθημά σου, να αναλώνεσαι σε ατέλειωτους καβγάδες και τελικά αντί να διορθώσεις κάτι στη σχέση σου, την αποδυναμώνεις! Και ενδεχόμενα, απομακρύνεις τον σύντροφό σου γκρεμίζοντας κάθε όμορφη στιγμή ακόμα και τα θεμέλια της σχέσης...

Δεν υπάρχει κάτι πιο κωμικό από τις παρανοϊκές σκηνές ενός ζηλότυπου! Το να παίρνει κάποιος ορισμένα ερεθίσματα από το περιβάλλον και να δημιουργεί κατά φαντασία σενάρια, είναι αρκετά αρρωστημένο.
Και σας πληροφορώ ότι είναι πολύ εύκολο να παρερμηνευτεί η πραγματικότητα και να δημιουργηθούν ζηλοτυπικά συναισθήματα, αφού καμιά φορά οι συμπτώσεις είναι φοβερές!

Δεν θεωρώ, λοιπόν, τη ζήλεια δημιουργικό συναίσθημα...
Εννοείται πως όχι βέβαια, με τίποτα δεν υποβιβάζουμε τα ατομικά μας δικαιώματα προσωπικής εξέλιξης επειδή μπαίνουμε στη διαδικασία της σχέσης!  

Διατηρούμε τα στοιχεία της αυτάρκειάς μας, ο σύντροφός μας το ίδιο, κι ανάμεσά μας δημιουργείται μια τρίτη πραγματικότητα - η σχέση - όπου βάζουμε τα κοινά μας στοιχεία, την αμοιβαιότητά μας, τις μικροσυμβάσεις μας, πολλή αυτοδιάθεση και αγάπη και κυρίως εμπιστοσύνη!

Ζήλεια δεν χρειάζεται να βάλουμε... Δεν μας ανήκει η ζωή του άλλου, δεν υπάρχουν ιδιοκτησίες... ;-)  



pixie

[larus audouinii]

δεν ξέρω κατά πόσο είναι φυσικό αυτό, γιατί λογικά ένα κοματάκι από ζήλια είναι μέρος από τα παιχνιδάκια μιας σχέσης,  
δεν ένοιωσα κάτι τέτοιο σε υγιείς συνθήκες ποτέ
Που σημαίνει πως  από όπου και αν προέρχονται οι ρίζες της, είναι κάτι το παθογενές σε μια σχέση.... πως υπάρχει πρόβλημα γενικότερα και ίσως να είναι μια εκδήλωση εκεί όπου  βαθύτερα να υπάρχουν και άλλα προβληματα
Ακατανόητο είναι και όταν ο ένας σύντροφος έχει την βεβαιότητα (εκτός και αν όντως είναι τόσο ηλίθιος) πως ο άλλος δεν είναι πιστός ...είτε λόγω απόστασης ή επιλογών , και συνήθως επιλέγει να ζει με αυτή την κατάσταση

[larus audouinii]

[quote user="kataigida" post="320041"] ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΩΣ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ (ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ).ΕΜΕΙΣ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΑΝ ΕΞΑΙΡΕΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΨΥΧΟΥΛΕΣ....[/quote]

γενικότερα ναι, και αυτό ειναι το σημαντικότερο

[Gerogriniarhs]

[quote user="pixie" post="320063"]...γιατί η κακή χρήση του μηχανισμού της ζήλειας, φέρνει χωρισμό. [/quote]

Tι σημαίνει καλή ή κακή χρήση;Καλό είναι να μην υπάρχει ζήλεια σε έναν δεσμό.

[Gerogriniarhs]

[quote user="larus audouinii" post="320078"]γενικότερα ναι, και αυτό ειναι το σημαντικότερο[/quote]

Αφού λέει "Στέλλα φύγε"...εσύ γιατί είσαι συνέχεια εδώ;  :razz:

[larus audouinii]

μα μπήκα να γράψω πως δε φεύγω !!!!
γιατί δηλαδή εσυ με προκαλαμβάνεις ε ;  :razz:

[pixie]

[quote user="Gerogriniarhs" post="320081"][quote user="pixie" post="320063"]...γιατί η κακή χρήση του μηχανισμού της ζήλειας, φέρνει χωρισμό. [/quote]

Tι σημαίνει καλή ή κακή χρήση;Καλό είναι να μην υπάρχει ζήλεια σε έναν δεσμό.[/quote]

Είμαι κάθετα αρνητική με το θέμα της νοσηρής αποκλειστικότητας και της έντονης ζήλειας που προκύπτει με τη μορφή διεκδίκησης του άλλου μέσα σε μια ερωτική σχέση. Κι είναι ύποπτο βέβαια και οτιδήποτε εκφράζεται υπό τη μορφή ιδιοκτησίας.

Να καπηλεύεται τον προσωπικό μου χώρο και τα όρια μου, εκβιάζοντας τα συναισθήματά μου και κουρελιάζοντας την ατομική μου ανάπτυξη προκειμένου να με κατέχει. Να κουνάει κάποιος τα νήματα κι εγώ ν' ακολουθώ...
Σε κανέναν δεν χαρίζομαι και κανείς δεν μου ανήκει!


Ας αναφερθούμε τώρα και σε άλλη μορφή ζήλειας, πλην της ερωτικής... Σχεδόν κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι όταν ζηλεύει δεν είναι ο εαυτός του, αλλά μία αυτόματη μηχανή που δίνει το δυναμικό της στο να μιμείται, άρα μειώνεται η σωστή λειτουργία της ορθολογικής σκέψης.

Ζηλεύω, λοιπόν, θα μπορούσε σημαίνει ότι θεωρώ τον εαυτό μου ή ίσο με κάποιον ή και καλύτερό του, αλλά αδικημένο από εξωτερικές συνθήκες! ‘Αρα οφείλω να κάνω κάτι θεαματικό για να ξεχωρίσω και να το αποδείξω! Να προκαλέσω τα φώτα! Να τραβήξω την προσοχή!
Όταν, δηλ., κάποιος θεωρεί ότι οι δικές του συνθήκες είναι ή ατυχείς ή δεν είναι κοινωνικά αποδεκτές, οπότε η πληρότητα και η αναγνώριση είναι κάτι το αδιανόητο στο βαθμό που το επιθυμεί. Όταν θεωρεί ότι αυτός αξίζει τη θέση που έχει κερδίσει με την αξία του κάποιος άλλος.
'Ετσι, εξομοιώνει τον εαυτό του με κάποιον άλλο και επιθυμεί να έχει την ίδια μοίρα με εκείνον.
Χωρίς να το καταλαβαίνει, γιατί αυτό συμβαίνει αυτόματα, χάνει κομμάτι της δικής του υπόστασης που, αν λειτουργούσε διαφορετικά, θα μπορούσε να ΄ταν μοναδική και ανεπανάληπτη!!!


Με λίγα λόγια, ζηλεύω θα μπορούσε να σημαίνει ότι, αρνούμαι τον εαυτό μου, μιμούμαι κάποιο ξένο πρότυπο, δεν έχω μια εντελώς δική μου ταυτότητα ή νιώθω ότι δεν μπορώ να έχω ή δεν μπορώ να φτάσω στο επίπεδο ύπαρξης εκείνου που ζηλεύω, οπότε κάνω έως και ακραία πράγματα για να προκαλέσω την προσοχή...


pixie

[kuria]

δε με λενε Στελλα ηλιθιε!

και τελειωνε επιτελους με εκεινες τις ρημαδοπατατες γιατι σκυλοπεινασα...

[pixie]

:shock:  :shock:  :shock:  :shock:  :roll:  :roll:  :razz:

''Με λίγα λόγια, ζηλεύω θα μπορούσε να σημαίνει ότι, αρνούμαι τον εαυτό μου, μιμούμαι κάποιο ξένο πρότυπο, δεν έχω μια εντελώς δική μου ταυτότητα ή νιώθω ότι δεν μπορώ να έχω ή δεν μπορώ να φτάσω στο επίπεδο ύπαρξης εκείνου που ζηλεύω, οπότε κάνω έως και ακραία πράγματα για να προκαλέσω την προσοχή.''

Και συνεχίζω επί του θέματος...


Υπάρχει και η προσωπική ζήλεια με έντονο το σημείο σύγκρισης ως βάση.

Είναι η ζήλεια που οδηγεί κάποιους να φθονούν άλλους ανθρώπους επειδή κατέχουν υλικά αγαθά [περιουσίες, σπίτια κλπ.] ή είναι προικισμένοι με ξεχωριστά πνευματικά χαρίσματα ή ταλέντα ή κατέχουν καίριες κοινωνικές θέσεις ή ακόμα επειδή απλά είναι ευτυχισμένοι και ισορροπημένοι!
 
Κι αυτό είναι αρκετό για να τους κάνει να υποφέρουν και να φθείρονται μέσα τους έως σημείου χαιρεκακίας.