Εξ Αποστάσεως...

[katinaki]

[quote user="Goul" post="342817"]
Katinaki πραγματικά θα με ενδιέφερε να ''ακούσω'' την δική σου ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα μου...[/quote]

έχουμε πολλά κοινά. Μόνο αυτό σου λέω. Τα υπόλοιπα prive και κάποια άλλη στιγμή που θα έχω χρόνο.
Πάντως συμφωνώ και με την black_velvet σε πολλά, εκτός του ότι είναι πολύ αυστηρή.
Καλύτερα θα ήταν να είχες την υποστήριξη της μητέρας σου, αλλά αν αυτό είναι δύσκολο, είχα κι εγώ σκληρή μάνα, τότε εδώ είμαστε να σε συμβουλέψουμε όσο μας παίρνει.  :smile:

[larus audouinii]

μια γενικότερη παρατήρηση
Καλό είναι να είμαστε και επιφυλακτικοί στην δημοσίευση κειμένων μας στο ιντερνετ Δεν αναφέρομαι στην τοποθέτηση της goul συγκεκριμένα,εξάλλου ο χώρος εδώ είναι ασφαλής (γενικά), αλλά είναι πιθανό να εμπλακούν με πριβέ μνματα άλλα άτομα άσχετα και με άγνωστες προθέσεις
Εγώ θα συμφωνήσω μαζί σας, πως όποιος μας αγαπάει μας κάνει και κλαίμε κάπου κάπου

[pixie]

Καλησπέρα κι από εμένα... Goul καλώς ήρθες στο forum! :grin:

Δεν θα μείνω σε σημεία που ήδη έχουν συζητηθεί, άλλωστε η ερμηνεία είναι ένα παιχνίδι του νου, κρύβει συνήθως υποκειμενισμό και ειδικοί επί των αισθημάτων δεν υπάρχουν. Προσωπικά δεν θεωρώ πάντα τους γονείς ως τους καλύτερους συμβούλους, είναι μάλλον επισφαλή ή περιοριστικά τα κριτήριά τους.
Θάταν επίσης αλυσιτελές να είμαστε εμείς που θα κρίνουμε στην προκειμένη περίπτωση.
Απλή συμμετοχή σε συζήτηση έχουμε κι αν ακουστεί έστω και ένα τοσούτσικο ''κάτι'' που θα βοηθήσει θάναι χαρά μας.


Εγώ διακρίνω εδώ έναν άνθρωπο με ευαισθησίες άνω του μετρίου, με όλο τον αυθορμητισμό και την παρόρμηση της υπέροχης αυτής ηλικίας.
Η δική μου θέση είναι πως κατά βάση αγαπάμε τις αρχές μας - όσο ελκυστικά κι αν είναι τα πράγματα - και στη συνέχεια κάθε είδος ποιότητας, και δεν έχει σχέση η απόσταση ή οι θυσίες που είναι αυτοεπιβεβλημένες πολλές φορές.
Και δεν δέχομαι αυτό που αγαπώ να υπόκειται σε καμία πίεση, δεν δέχομαι να στραγγαλίζεται ή να εξαχρειώνεται από τον περίγυρο, και ανταποκρίνομαι πάντα στις εντολές που βρίσκονται γραμμένες στην καρδιά μου κι ας με αντιμάχεται όποιος θέλει!


Λες κάπου: Μου λείπει... Ε, και? Πώς αλλιώς δηλαδή? Και δεν είναι υπέροχη αυτή η μαγεία, η ένταση που διαπερνά σαν ρεύμα τα κύτταρά σου? Γιατί σου προκαλεί θλίψη η απόσταση? Για μένα θάταν η μεγαλύτερη ώθηση, θάμουν ευγνώμων αν ήμουν ερωτευμένη έστω κι έτσι!
Εκτός αν έχεις τις αμφιβολίες σου...

Ξεκινάς μια πορεία που είναι γεμάτη δύσβατα μονοπάτια αλλά και τρυφερές θωπείες, μια μυστική συμφωνία καμωμένη για δυο... ακόμα και μύθος να είναι, αξίζει να το ζήσεις...
Από τη στιγμή μάλιστα που δεν ανήκουμε στους πιθήκους της φύσης και αναζητούμε και μια μύχια ψυχική κάλυψη αλλά και ένα εξιτάρισμα του διανοητικού μας κόσμου, κι αν τα συναισθήματά μας είναι πραγματικά... τότε μπορούν να περιμένουν υπομονετικά τις εξελίξεις που σίγουρα θαρθούν και το αποτέλεσμα θα είναι εξόχως δημιουργικό ως εμπειρία ακόμα κι αν αποδειχτεί τελικά ένας μύθος πνιγμένος στα δάκρυα!

[KostasD33]

[quote user="Goul"]
....
Περνώντας τώρα στον KostasD33, έχω να πω τα εξής:
Τι εννοείς δλδ??? Ότι ο έρωτας μου είναι χαβαλές??
....
....[/quote]
Τσουκ, δεν εννοούσα αυτό.

Δεν σε ξέρω καν, οπότε ότι δηλώσεις είσαι.  Αλλά έτσι κι αλλιώς εγώ είμαι σκράπας και ο χειρότερος σύμβουλος σε μελό ιστορίες με πλοκή Φώσκολου...  ;-)

[larus audouinii]

Ο αρσενικός τρόπος σκέψης  :grin:
Goul αμέλησα..καλώς ήρθες και από μένα

Έχω μια απορία  
Ανθρώπινες σχέσεις και απόσταση, μπέρδεμα  
Πως γεφυρώνεται αυτό το χάσμα...
Να ζεις με οικεία πρόσωπα,και δεν είναι περίεργο το να συμβαίνει, όπως το στήριγμα της μητέρας και να μην γίνεται να το εμπιστευτείς, όπως τα φιλικά πρόπωπα
Από την άλλη και εγώ θα ήμουν παρορμητική, ευαίσθητη και αυθόρμητη, ειδικά στην ηλικία των 18 περίπου (και βάλε)
Όμως έχω επιφυλάξεις στις σχέσεις από "απόσταση" σήμερα
Τι εννοώ, εκτός από το συναίσθημα, είναι και τα κανάλια επικοινωνίας των δυο Η απόσταση εδώ δεν μετράει με χιλιόμετρα, ούτε με ανάσες, αλλά αν δεν αφουγκραστείς, αν δεν ανοίξεις πύλες, οι όποιες θυσίες δεν αρκούν
 :grin:
Τελικά μάλλον στην κόρη μου θα συμπεριφερόμουν διαφορετικά, αλλά η συμβουλή μου εδώ θα ήταν το "ζείσε το, οκ" όμως μην πιέζεις ή πιέζεσαι η ίδια από τα πράγματα, μην βιάζεσαι!, και όπως είπε η pixie να αγαπας τις αρχες σου! Μην φθείρεσαι και αγωνιάς τόσο, άσε τον χρόνο να δείξει

Τι ωραίες ηλικίες βρε Goul
Και για να λέμε και του στραβού το δίκιο, όταν γίνεται μια παρόμοια κουβέντα εκτός του φορουμ, δεν είναι περίεργο να ακούσεις ..."μα το πρώτο που ρωτάει κάποιος, μια μάνα, είναι "τι έχει", " Έλεος

[kapoia_za]

ειλικρινής δεν ξέρω..διαβασμένη όμως ναι
 ;-)

[Goul]

Τσουκ, δεν εννοούσα αυτό.

Δεν σε ξέρω καν, οπότε ότι δηλώσεις είσαι.  Αλλά έτσι κι αλλιώς εγώ είμαι σκράπας και ο χειρότερος σύμβουλος σε μελό ιστορίες με πλοκή Φώσκολου...  ;-)[/quote]

Κατ' αρχας, ευχαριστώ πολύ όλους σας για τα καλωσορίσματα!

KostasD33, αφού όπως λες και ο ίδιος δεν το 'χεις σε τέτοια θέματα.... γιατί απαντάς λέγοντας κάτι μη ουσιαστικό κ χωρις εξήγηση...? Το θέμα είναι να μιλάμε όταν έχουμε κάτι να πούμε κ όχι απλώς για να μιλήσουμε... Εγώ συμβουλές περιμένω... όχι προσβλητικούς σχολιασμούς......

Και αναφερώμενη σε όλους θα ήθελα να πω ότι ο λόγος που περιέγραψα στο forum αυτή την πράξη μου και γενικά μίλησα για την ιστορία μου, ήταν ότι ήθελα να με συμβουλεύσετε σχετικά με την νοσταλγία που νίωθω για το αγόρι μου... Και αντ' αυτού ''δέχτηκα τα πυρά'' όλων σας (εκτος της katinaki), που το μόνο που κάνατε είναι να κατακρίνετε την πράξη μου, χωρίς να με βοηθήσετε ουσιαστικά στο πρόβλημα που έθεσα... Ο ένας μου επιτίθεται, με προσβάλει (black_velvet), και ο άλλος λέει ότι κάνω την πλάκα μου (KostasD33)....
Σιγά ρε παιδία... θα με κρεμάσετε στο τέλος.... Ερωτευμένη κοπέλα είμαι.......... :oops: Εσεις μόλλον έχετε τα ταίρια σας κοντά, γι' αυτό μιλάτε εκ του ασφαλούς... μπείτε γιαλίγο στη θέση μου.....
Το θέμα δεν ήταν το ταξίδι που έκανα, αλλά το τι να κάνω για να μην μου λείπει τόσο πολύ το αγόρι μου.....
Επίσης, μπορεί για πρώτη (και επίζω τελευταία φορά) στη ζωή μου να καταπάτησα τις αρχές μου (λέγοντας ψέματα στη μαμα μου ότι ήμουν στο σπίτι της φίλης μου), αλλά πιστεύω ότι άξιζε, ακόμα και για 2 ώρες μαζί του.... και πιστέψτε με, ότι αν δεν ήταν πραγματική ανάγκη δεν θα το έκανα.... ήθελα απεγνωσμένα να τον δω και η αντίδραση της μαμας μου όταν της ζήτησα να πάμε εγώ κ εκείνη στο νοσοκομείο να τον δω (όπου μου αρνήθηκε), πιστεύω ότι δεν είχε λογική.... Δεν της ζήτησα να πάω μόνη μου! Της είπα να πάμε μαζί, αλλά και πάλι δεν ήθελε... Με βλέπει τόσο καιρό που υποφέρω και το μόνο που είχε να μου πει όταν της είπα να βρει κάποιο τρόπο για να με βοηθήσει ήταν: ''από την αρχή όταν έκανες αυτή τη σχέση το ήξερες ότι θα είστε μακρια... τώρα εγώ τι να σου κάνω???'' και της απάντησα: ''να με πας για 2 μέρες σε εκείνον'' και λέει: ''είσαι στα καλά σου?? δηλαδή κάθε φορά που θα έχεις έναν γκόμενο θα τρέχουμε όπου έιναι αυτός από πίσω του???''
Νιώθω ότι από την τεράστια υπερπροστατευτικότητά της με πνίγει και με περιορίζει, κρατώντας με μακρια από πληθώρα συνηθησμένων πραγμάτων που κάνουν παιδιά της ηλικίας μου...
Και αναφερώμενη τώρα στο συγκεκριμένο θέμα περίμενα από 'κείνη να με καταλάβει και να με βοηθήσει και όχι να με αφήσει να υποφέρω....

[KostasD33]

[quote user="Goul"]
.... και ο άλλος λέει ότι κάνω την πλάκα μου (KostasD33)....
....[/quote]
τσουκ....
ούτε αυτό εννοούσα.....  

[katinaki]

[quote user="Goul" post="342889"] Εγώ συμβουλές περιμένω... όχι προσβλητικούς σχολιασμούς......[/quote]

Σε καταλαβαίνω. Μόνο που ούτε εγώ ούτε κάποιος από όσους γνωρίζω σ' αυτό το forum είμαστε ειδικοί για να δίνουμε συμβουλές σε ερωτικά θέματα. Τη γνώμη μας λέμε μόνο.


[quote user="Goul" post="342889"] Με βλέπει τόσο καιρό που υποφέρω και το μόνο που είχε να μου πει όταν της είπα να βρει κάποιο τρόπο για να με βοηθήσει ήταν: ''από την αρχή όταν έκανες αυτή τη σχέση το ήξερες ότι θα είστε μακρια... τώρα εγώ τι να σου κάνω???'' και της απάντησα: ''να με πας για 2 μέρες σε εκείνον'' και λέει: ''είσαι στα καλά σου?? δηλαδή κάθε φορά που θα έχεις έναν γκόμενο θα τρέχουμε όπου έιναι αυτός από πίσω του???''[/quote]

Ε, δεν έχει κι άδικο εδώ που τα λέμε...  :mrgreen:
Τι να σου κάνει κι αυτή; εντάξει, άντε και πήγατε μία φορά τώρα για την εγχείρηση. Μετά; κάθε μέρα θα σου λείπει. Το ίδιο θα κάνετε κάθε μέρα; Λίγο δύσκολο, εν μέσω κρίσης...  ;-)
Σίγουρα θα την ένιωθες πιο κοντά σου αν έκανε κι εκείνη ένα βήμα για να σε βοηθήσει. Αλλά το πραγματικό πρόβλημα παραμένει...

[pixie]

[quote user="Goul" post="342889"]Εγώ συμβουλές περιμένω... όχι προσβλητικούς σχολιασμούς...... Και αντ' αυτού ''δέχτηκα τα πυρά'' όλων σας (εκτος της katinaki), που το μόνο που κάνατε είναι να κατακρίνετε την πράξη μου, χωρίς να με βοηθήσετε ουσιαστικά στο πρόβλημα που έθεσα...[/quote]

Επειδή το γενικεύεις, θέλω να πιστεύω πως δεν συμπεριλαμβάνομαι στο σχόλιό σου αυτό, γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει και θάταν άκυρο...
Σου ζήτησα απλά να ξεφύγεις από την επιφάνεια και τις μικρές επιθυμίες που είναι εύθραυστες και να εμβαθύνεις στην ουσία! Το αν θα ακολουθήσεις μια φιλική συμβουλή ή όχι, είναι στην απόλυτη κρίση σου.


[quote user="Goul" post="342889"]Εσεις μάλλον έχετε τα ταίρια σας κοντά, γι' αυτό μιλάτε εκ του ασφαλούς... μπείτε για λίγο στη θέση μου.....[/quote]

Τι σε κάνει να πιστεύεις πως είναι δύσκολη η θέση σου? :roll:
Και γιατί μας υποτιμάς?
Τι θα απαντούσες αν σου έλεγα ότι το δικό μου ταίρι, αυτό που πραγματικά ερωτεύτηκα κι αγάπησα και μοιραστήκαμε 10 χρόνια αποστάσεων - Ινδία, Ισραήλ, Ελλάδα - έχει φύγει απ' αυτόν τον κόσμο και τη ζωή, αλλά εγώ είμαι ακόμα εδώ κι αγωνίζομαι να κάνω πραγματικότητα και τα δικά του όνειρα εκ παραλλήλου με τα δικά μου?

Κι όμως, επειδή σέβομαι τις στιγμές μου, εφαρμόζω καθαρό ουρανό στα κενά μου και νιώθω να χρωστάω ευγνωμοσύνη γιατί έζησα μια συγκλονιστική σχέση από την οποία ακόμα παίρνω ζωή!
 
Για ποιά έλλειψη, λοιπόν, και τι ανάγκες μιλάς?

Αυτή είναι η δύναμή σου???

[black_velvet]

[quote user="katinaki" post="342821"][quote user="Goul" post="342817"]
Katinaki πραγματικά θα με ενδιέφερε να ''ακούσω'' την δική σου ολοκληρωμένη άποψη για το θέμα μου...[/quote]

έχουμε πολλά κοινά. Μόνο αυτό σου λέω. Τα υπόλοιπα prive και κάποια άλλη στιγμή που θα έχω χρόνο.
Πάντως συμφωνώ και με την black_velvet σε πολλά, εκτός του ότι είναι πολύ αυστηρή.
Καλύτερα θα ήταν να είχες την υποστήριξη της μητέρας σου, αλλά αν αυτό είναι δύσκολο, είχα κι εγώ σκληρή μάνα, τότε εδώ είμαστε να σε συμβουλέψουμε όσο μας παίρνει.  :smile:[/quote]

Να διευκριίσω κατ' αρχάς πως δεν έχω διαβάσει ακόμη τις υπόλοιπες απαντήσεις (πέραν από την εντύπωση της Goul πως της επιτίθεμαι - τι να κάνω; το ματάκι μου έπεσε στο όνομά μου, εγώ φταίω;  :razz: ).

Σοβαρά τώρα. Θα συμφωνήσω απόλυτα με το κατινάκι που λέει πως είμαι πολύ αυστηρή. Ναι, όντως, οι απαντήσεις μου υπήρξανε όσο το δυνατόν πιο αυστηρές.

Θα μπορούσα να είμαι και στο εντελώς άλλο άκρο και να λέω πόσο καλό κορίτσι είσαι και πόσο πονεμένο και να 'μαι όλο γούτσου-γούτσου κι αγκαλίτσες και φιλάκια. Θα προσέφερα κάτι ουσιαστικό; Θεωρώ πως όχι. Μια πρόσκαιρη ανακούφιση; Μπορεί. Αυτήν όμως ήτανε δεδομένο πως θα την βρεις.

Θεώρησα λοιπόν απόλυτα σκόπιμο να παίξω τον ρόλο του "κακού μπάτσου". Υποτίθεται πως ήρθες εδώ για απαντήσεις. Πρέπει λοιπόν να τις έχεις. Όλες. Ώστε να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα κατάματα. Να αναγκαστείς να το κάνεις. Διότι αυτή τη στιγμή αεροβατείς στο ροζ συννεφάκι σου (το οποίο είναι όμορφο και κανείς δεν θέλει να κατέβει από αυτό ακόμη κι όταν είναι "προβληματικό" - ούτε καν εγώ, μην εκπλήσσεσαι  ;-) ) αλλά έχεις διαλέξει ένα μονοπάτι που σε βάζει βίαια στην δρόμο της - της πραγματικότητας.

Μάθημα πρώτο λοιπόν: μη θεωρείς εχθρούς σου αυτούς που σου λένε αυτό που δεν θέλεις να ακούσεις. Πολλές φορές (αν όχι τις περισσότερες), είναι οι μόνοι πραγματικοί φίλοι. Και να προσέχεις τους κόλακες. Απαραίτητη διευκρίνιση: η παραίνεση είναι γενική. Στον α33 οι κόλακες σπανίζουνε έως είναι ανύπαρκτοι. Επομένως, δεν αναφέρομαι σε κανέναν από εμάς εδώ.
Μάθημα δεύτερο: εμπιστέψου τον μοναδικό πραγματικά δικό σου άνθρωπο που θα 'ναι δίπλα σου παντού και πάντα, no matter what: τη μάνα σου. Δεν υπάρχει πιο κατάλληλος άνθρωπος πέρα από εκείνη  για να σε συνδράμει και να σε συμβουλέψει. Εμείς μπορούμε να σου πούμε τις δικές μας εμπειρίες. Εκείνη όμως έχει ένα σημαντικότατο ατού: ξέρει εσένα.  ;-)
Μάθημα τρίτο και τελευταίο (για σήμερα  :razz: ): μάθε να παίρνεις ό,τι μπορείς περισσότερο ακόμη κι από αυτά που δεν σου αρέσουν - όπως, π.χ. οι δικές μου απαντήσεις. Δεν πειράζει αν τις θεωρείς επιθέσεις. Αρκεί να βγει κάτι καλό από αυτές. Α! Και μην ξεχνάς πως όλοι γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι. Κανείς δεν ξέρει τίποτα.  ;-)

Και το σημαντικότερο; να έχεις συνέχεια στο μυαλό σου πως όλοι κρυβόμαστε πίσω από ένα πληκτρολόγιο. Το ίδιο και εσύ. Άρα, δεν ξέρουμε καν αν είναι αληθινή η όλη ιστορία και αν μιλάμε με έναν ενήλικα που κάνει πλάκα ή ένα ανήλικο που δεν ξέρει τι του γίνεται. Μην περιμένεις λοιπόν τίποτε περισσότερο πέρα από την αμφισβήτηση.

Αυτά από μένα.
Και σου εύχομαι όλες οι επιθέσεις που θα αντιμετωπίσεις στη ζωή σου να είναι σαν αυτές τις δικές μου εδώ μέσα!
(Και τι δε θα 'δινα να 'χα την τύχη σου. Χωρίς πλάκα!!!)

[black_velvet]

[quote user="katinaki" post="342896"][quote user="Goul" post="342889"] Εγώ συμβουλές περιμένω... όχι προσβλητικούς σχολιασμούς......[/quote]

Σε καταλαβαίνω. Μόνο που ούτε εγώ ούτε κάποιος από όσους γνωρίζω σ' αυτό το forum είμαστε ειδικοί για να δίνουμε συμβουλές σε ερωτικά θέματα. Τη γνώμη μας λέμε μόνο.


[quote user="Goul" post="342889"] Με βλέπει τόσο καιρό που υποφέρω και το μόνο που είχε να μου πει όταν της είπα να βρει κάποιο τρόπο για να με βοηθήσει ήταν: ''από την αρχή όταν έκανες αυτή τη σχέση το ήξερες ότι θα είστε μακρια... τώρα εγώ τι να σου κάνω???'' και της απάντησα: ''να με πας για 2 μέρες σε εκείνον'' και λέει: ''είσαι στα καλά σου?? δηλαδή κάθε φορά που θα έχεις έναν γκόμενο θα τρέχουμε όπου έιναι αυτός από πίσω του???''[/quote]

Ε, δεν έχει κι άδικο εδώ που τα λέμε...  :mrgreen:
Τι να σου κάνει κι αυτή; εντάξει, άντε και πήγατε μία φορά τώρα για την εγχείρηση. Μετά; κάθε μέρα θα σου λείπει. Το ίδιο θα κάνετε κάθε μέρα; Λίγο δύσκολο, εν μέσω κρίσης...  ;-)
Σίγουρα θα την ένιωθες πιο κοντά σου αν έκανε κι εκείνη ένα βήμα για να σε βοηθήσει. Αλλά το πραγματικό πρόβλημα παραμένει...[/quote]

Μ' άλλα λόγια, πρέπει να δεις όλη την πραγματικότητα κατάματα και να μην ξεχνάς παραμέτρους όπως αυτή της εποχής που ζούμε. Δεν ξέρω τα οικονομικά σας, τα ξέρεις όμως εσύ κι αυτό αρκεί. Κάτσε και σκέψου τι σημαίνει για σένα και τη μάνα σου να λείψετε για 2-3 μέρες και πόσο εύκολα θα μπορέσετε να τις αναπληρώσετε και συζήτησε σε άλλη βάση.

Γιατί; Διότι έτσι όπως το έθεσες τώρα στη μητέρα σου ήτανε εντελώς επιπόλαιο. Πώς λοιπόν περίμενες να έχεις μια διαφορετική αντιμετώπιση; Πρέπει πρώτα να πείσεις για τη δική σου σοβαρότητα και μετά για τη σοβαρότητα της σχέσης σου. Ύστερα, θα μπορείς ενδεχομένως να αρχίσεις και τις απαιτήσεις.  ;-)


(Ω ναι! Άρχισα να βλέπω ανάποδα τις προηγούμενες απαντήσεις και, αν έχω κάτι να προσθέσω, θα το κάνω σε μία-μία.  :mryellow: ).

[black_velvet]

[quote user="Goul" post="342889"]...
Νιώθω ότι από την τεράστια υπερπροστατευτικότητά της με πνίγει και με περιορίζει, κρατώντας με μακρια από πληθώρα συνηθησμένων πραγμάτων που κάνουν παιδιά της ηλικίας μου...
Και αναφερώμενη τώρα στο συγκεκριμένο θέμα περίμενα από 'κείνη να με καταλάβει και να με βοηθήσει και όχι να με αφήσει να υποφέρω....[/quote]

Ναι βρε! Όλα τα παιδιά της ηλικίας σου λένε ψέματα πως πάνε στη φίλη τους κι αντ' αυτού μπαίνουνε στο 1ο υπεραστικό λεωφορείο που θα βρούνε μπροστά τους!!!
(Άντε βρε! σύντομα και σ' αεροπλάνα και σε βαπόρια σου εύχομαι! Έλεος δλδ!)


ΚΑΛΕ!! ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;;;;;;; Ποια 18; ούτε 13 δεν είσαι εσύ. Απαπα!

Κρίμα που δεν είναι εδώ η μάνα σου. Έχω αρχίσει να την λυπάμαι τη γυναίκα.
Και καλά θα κάνεις να το σκέφτεσαι διπλά και τρίδιπλα προτού την ξαναπροσβάλλεις (και μάλιστα δημόσια) με φράσεις σαν κι αυτή:

[quote user="Goul" post="342889"]...
...
 όχι να με αφήσει να υποφέρω....[/quote]

Αν θες να λέγεσαι κόρη κάποιας!
Άντε γιατί πολύ αέρα έχεις πάρει!

[black_velvet]

[quote user="pixie" post="342832"]Καλησπέρα κι από εμένα... Goul καλώς ήρθες στο forum! :grin:

Δεν θα μείνω σε σημεία που ήδη έχουν συζητηθεί, άλλωστε η ερμηνεία είναι ένα παιχνίδι του νου, κρύβει συνήθως υποκειμενισμό και ειδικοί επί των αισθημάτων δεν υπάρχουν. Προσωπικά δεν θεωρώ πάντα τους γονείς ως τους καλύτερους συμβούλους, είναι μάλλον επισφαλή ή περιοριστικά τα κριτήριά τους.
Θάταν επίσης αλυσιτελές να είμαστε εμείς που θα κρίνουμε στην προκειμένη περίπτωση.
Απλή συμμετοχή σε συζήτηση έχουμε κι αν ακουστεί έστω και ένα τοσούτσικο ''κάτι'' που θα βοηθήσει θάναι χαρά μας.


Εγώ διακρίνω εδώ έναν άνθρωπο με ευαισθησίες άνω του μετρίου, με όλο τον αυθορμητισμό και την παρόρμηση της υπέροχης αυτής ηλικίας.
Η δική μου θέση είναι πως κατά βάση αγαπάμε τις αρχές μας - όσο ελκυστικά κι αν είναι τα πράγματα - και στη συνέχεια κάθε είδος ποιότητας, και δεν έχει σχέση η απόσταση ή οι θυσίες που είναι αυτοεπιβεβλημένες πολλές φορές.
Και δεν δέχομαι αυτό που αγαπώ να υπόκειται σε καμία πίεση, δεν δέχομαι να στραγγαλίζεται ή να εξαχρειώνεται από τον περίγυρο, και ανταποκρίνομαι πάντα στις εντολές που βρίσκονται γραμμένες στην καρδιά μου κι ας με αντιμάχεται όποιος θέλει!


Λες κάπου: Μου λείπει... Ε, και? Πώς αλλιώς δηλαδή? Και δεν είναι υπέροχη αυτή η μαγεία, η ένταση που διαπερνά σαν ρεύμα τα κύτταρά σου? Γιατί σου προκαλεί θλίψη η απόσταση? Για μένα θάταν η μεγαλύτερη ώθηση, θάμουν ευγνώμων αν ήμουν ερωτευμένη έστω κι έτσι!
Εκτός αν έχεις τις αμφιβολίες σου...

Ξεκινάς μια πορεία που είναι γεμάτη δύσβατα μονοπάτια αλλά και τρυφερές θωπείες, μια μυστική συμφωνία καμωμένη για δυο... ακόμα και μύθος να είναι, αξίζει να το ζήσεις...
Από τη στιγμή μάλιστα που δεν ανήκουμε στους πιθήκους της φύσης και αναζητούμε και μια μύχια ψυχική κάλυψη αλλά και ένα εξιτάρισμα του διανοητικού μας κόσμου, κι αν τα συναισθήματά μας είναι πραγματικά... τότε μπορούν να περιμένουν υπομονετικά τις εξελίξεις που σίγουρα θαρθούν και το αποτέλεσμα θα είναι εξόχως δημιουργικό ως εμπειρία ακόμα κι αν αποδειχτεί τελικά ένας μύθος πνιγμένος στα δάκρυα![/quote]

Κι απ' την στιγμή που θεωρείς ακόμη κι αυτή την απάντηση επίθεση, I rest my case!!!
Τώρα καταλαβαίνω γιατί η pixie δεν μπορεί να πιστέψει πως δεν την... εξαίρεσες.




Κάποιος μας κάνει πλάκα τελικά. Δεν εξηγείται αλλιώς!  :razz:





Αααααα! και κοίτα μην έρθεις τώρα να μας πεις πως δεν κατάλαβες καλά και πως κι η pixie είναι τώρα φίλη σου γιατί θα σου τραβήξω το μαλλί τρίχα-τρίχα. Κατάλαβες;  :razz:  :razz:  :razz:  :razz:  :razz:  :razz:  :razz:




(Ρε τι έχουμε πάθει!  :razz: )

[pixie]

[quote user="black_velvet" post="342903"]Κάποιος μας κάνει πλάκα τελικά. Δεν εξηγείται αλλιώς!  :razz:[/quote]

 :mrblue:  :mrblue:  :mrblue:

Ας είναι...
Μακάρι ο κόσμος να παίρνει λόγια και να τα κάνει γιρλάντες στο πρελούδιο της χαράς του!
Λόγια βγαλμένα απ' την καρδιά μας και την ανθρώπινη δοτική μας διάθεση...
Κάτι ελάχιστο να μείνει μοναχά... μια λέξη φτάνει...


ΥΓ. Αφιέρωσες σ' αυτό το θέμα, Κωνσταντίνα μου! Σε θαύμασα, ειλικρινά... ;-)