Το σύστημα των λαμπρών μαθητών!

[pixie]

Εκπαίδευση.. Ανώτατες Σχολές.. Διαγωνισμοί.. Άγχος.. Παραγωγή σταδιοδρομιών του υψηλότερου επιπέδου στο 80% των περιπτώσεων και με ταχύρρυθμη κάθοδο του πολλά υποσχόμενου λαμπρού μαθητή σε μέτριες καταστάσεις!
Στο τέλος λοιπόν αυτών των σταδιοδρομιών τι έχουν δημιουργήσει? ΤΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ!
Κι ο στόχος? ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ!

Γιατί τα παιδιά μας αποδεικνύονται ανίκανα να δημιουργήσουν παράλληλα κι άλλους στόχους?
Γιατί αφήνονται στη ρουτίνα αυτού του στόχου?
Γιατί οι γνώσεις ελάχιστα χρησιμοποιούνται στην πορεία και κυρίως γιατί κάθε πνευματική εξέλιξη σταματά?
Γιατί καταλήγουμε στην απομίμηση του απρόσωπου?
 

Μήπως αυτό που κάποτε είχα διαβάσει ότι ''δεν υπάρχει πρόοδος που να μην μετατρέπεται στην πιο ολοκληρωτική υποδούλωση'' είναι πέρα για πέρα αληθινό?

''Οι λαμπροί μαθητές είναι θύματα του κράτους, της ασφάλειας, της ματαιοδοξίας των οικογενειών, των δικών τους ικανοτήτων, συνθηκών που συναγωνίζονται στο να δημιουργούν πρώιμα και τεχνητά προϊόντα με μία άσχημα επινοημένη επιλογή που αγνοεί και τον χαρακτήρα και την ανήκουστη ανάπτυξη των γνώσεων και την πιθανή εξέλιξη των ατόμων και την εξασθένισή τους λόγω της βεβαιότητας της ανόδου, καθώς ο χρόνος περνά.
Αυτά τα προϊόντα φθάνουν λοιπόν στις σπουδαιότερες θέσεις σε κατάσταση σχεδόν παθητική, και δεν είναι πια παρά οι σκιές των νέων ανθρώπων που η αυταπάτη των διαγωνισμών είχε υποσχεθεί στο κράτος!''

[κώστας]

[pixie]

:mryellow:

Γεγονός είναι, κώστα μου, ότι ως παιδαγωγός απέτυχα [δεν είχα την ανάλογη υπομονή και μεταδοτικότητα]...  :cry:  :razz:


Τέλος πάντων, εδώ - ως κεντρική ιδέα - αναφέρομαι στα Πανεπιστήμια τα οποία προσφέρουν μια ολοκληρωμένη αλλά μονομερή γνώση επί ενός αντικειμένου και τίποτα άλλο!

Η γνώση αυτή βέβαια έχει καθιερωθεί ως θεσμός πλέον, έτσι για να υλοποιείται η εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική. Επίσης, σημαντικό, ανοίγει ορίζοντες προσφέροντας επαφή με άλλα άτομα στο ίδιο περίπου μορφωτικό επίπεδο και με κοινές αναζητήσεις και ενδιαφέροντα.

Η πραγματική μόρφωση όμως ανοίγει άλλη σελίδα που είναι κομμάτι της συνολικής προσπάθειας κάθε νέου ανθρώπου για προσωπική ανάπτυξη και αναφέρομαι στην αυτόφωτη ατομική δυνατότητα του καθενός να αφομοιώσει γνώση και στη συνέχεια να αποκτήσει την ανάλογη επικοινωνιακή δυναμική ώστε να μοιραστεί.
 

Κατά την γνώμη μου, είναι λάθος να υπάρχει εξ ορισμού και ως υποχρεωτική πορεία μετά το σχολείο, ένα κυρίαρχο Πανεπιστήμιο σαν μοναδική λύση χειραφέτησης και σχεδιασμού του μέλλοντος!

[κώστας]

[pixie]

Kι εγώ με τη σειρά μου δεν αντιλαμβάνομαι κάτι...  :roll:  ;-)

Σε ποιό σημείο είναι η ένστασή σου όταν λες:  
 
''δεν ισχύει σχεδόν τίποτε
από όλα όσα γράφεις''.

 :?:

[κώστας]

[size=12]Η μόρφωση δυσκολεύει
την προσπάθεια να ξεγελάμε
τον εαυτό μας.
Διότι...μορφώνει, δίνει σχήμα
άρα είναι δυναμική κατάσταση αλλαγής.
Οπότε, γιατί να ξεγελάσω;
Δηλαδή, γιατί να εμφανίσω αλλαγή,
κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι;
Αφού αυτό, μου το προσφέρει η μόρφωση.
Συνεχώς.

Τη μόνη δικαιολογία που δίνω
σε όποιον λέει ότι δεν αντιλαμβάνεται αυτά που γράφω
είναι πως δεν έχει μάθει ακόμη να διαβάζει.
Και ξέρεις γιατί;
Διότι εγώ από τη μεριά μου
παραχωρώ άπειρο χρόνο
τον οποίο εξαντλεί γρήγορα
όποιος δεν με καταλαβαίνει
και το λέει.[/size]

[pixie]

Δεν δήλωσε κανείς ότι δεν αντιλαμβάνεται αυτά που εσύ, ο συγκεκριμένος, γράφεις...  ;-)

Εκείνο που δεν κατάλαβα ήταν: προς τι η αρχική ένσταση στα γραφόμενά μου, τη στιγμή που ήμασταν σε κοινή αντίληψη και λογική του θέματος...

Μπήκα στη διαδικασία να τα επαναλάβω διευκρινιστικά - με άλλα λόγια - και με τη σειρά σου ήσουν εκείνος που δήλωσε ''δεν αντιλαμβάνομαι προς τι η επανάληψη''...  

Χρησιμοποίησα απλά τις δικές σου λέξεις... 'Ηταν πρόκληση αυτό το: δεν αντιλαμβάνομαι...;-)  

Καλημέρα!  :grin: