Ρομαντική αγάπη... Μια παράλογη κληρονομιά!

[pixie]

Καλημέρα! :smile:

Ξέρεις τι πιστεύω εγώ γενικότερα Νίκο? Ότι μάλλον δεν γίνεται ξεκάθαρα αντιληπτό ότι με τον όρο ''Ρομαντισμός'' δεν εννοούμε τις τρυφερές στιγμές κάτω από μια πανσέληνο ή τα ηλιοβασιλέματα, αλλά την άγρια πολλές φορές διαστροφή του έρωτα σε εικόνες ανέφικτες ή και σκοτεινές, το μη πραγματικό, το παράλογο. Ένα ρεύμα φιλελευθερισμού που εξελίχθηκε ως αντίδραση ενάντια σε κανόνες απέναντι στον ορθολογισμό την περίοδο κυρίως του Διαφωτισμού γιατί τότε οι συνθήκες - πολιτικές και κοινωνικές - ευνοούσαν την ύπαρξή του.

Διχασμένοι ήρωες που αναζητούσαν, χωρίς ένα ρεαλιστικό έρεισμα - στο παράλογο ή στον χώρο της αχαλίνωτης φαντασίας- την ολοκλήρωσή τους. ;-)  



Γι' αυτό σχολίασα ότι σήμερα μόνο στην τέχνη τον αποδέχομαι, γιατί είναι οι στιγμές που ένας καλλιτέχνης βγάζει τα εσώψυχά του και αποζητά την υπέρβαση .

[fortune]

[quote user="Nikos Apomakros" post="355797"]Η άποψή μου για τον ρομαντισμό συγκλίνει με της Pixie. Και νομίζω τον αντιλαμβάνεται και εκφράζει
λιγότερο τραγικά από ότι θα έκανα εγώ, αν προσπαθούσα να τον περιγράψω.

Μια από τις ύστατες μορφές ρομαντισμού ας πούμε, θεωρώ τον Δον Κιχώτη. Αν κάποιος δέχεται
αυτή την εκδοχή, πως ακριβώς εξηγεί την ακρότητα της παράνοιας που τίθεται; Ως σύμπτωση;

Αν ο ρομαντισμός εμπεριέχει ή και προϋποθέτει φαντασία και όνειρο, αν αποτελεί ένα παραλήρημα
(έτσι θέλω να τον αντιλαμβάνομαι), τότε η παράνοια είναι το καλύτερο εργαλείο με το οποίο θα
μπορούσε κάποιος να υπερπηδήσει την "πραγματικότητα", έστω προσωρινά, έστω εκούσια.[/quote]

Νικολα..?

Αν βρισκοσουν με ενα φιλο σου και κουβεντα στην κουβεντα σου ελεγε οτι ειναι ρομαντικος,εσυ θα αντιλαμβανοσουν οτι ζει μεσα στην φαντασια και την παρανοια?
Δεν νομιζω....
Απλά επιχειρηματολογεις κατα του μεγαλου αυτου κινηματος ,αλλα και της στασης της ανθρωπινης ζωης του ρομαντικου ανθρωπου, χρησιμοποιωντας  σαν παραδειγνα τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες.
 
Αυτο ειναι ενα μυθιστορημα βεβαια...

Ομως ας παμε και  εκει...στον Δον Κιχωτη,αφου τον  χρησιμοποιεις να τον πιασουμε και αυτον......

Ο Θερβαντες ηταν ενας μυθιστοριογραφος ο οποιος πολεμησε και στην Ναυμαχια της Ναυπακτου.Συνεληφθη απο πειρατες,φυλακιστηκε στο Αλγερι και γενικα η ζωη του ηταν γεματη περιπετεια.Mεσα απ την φυλακη εγραψε και τον Δον Κιχωτη και αυτον τον περιπετειωδη τροπο ζωης θελει να τον περασει και στο βιβλιο του.Ομως με ενα τροπο λιγο γλαφυρο.Ο Ηρωας του ο Δον Κιχωτης σαν φιγουρα της παγκοσμιας λογοτεχνιας  εγινε γνωστος ,γιατι αλλα ηταν μπροστα του και αλλα εβλεπε.Ηταν ενας ονειροπαρμενος Ηρωας.Η αληθεια οπως την ηξεραν ολοι ,του ηταν αγνωστη,Για ολα εκεινος ειχε την δικη του αληθεια ,ετσι ,που φαινοταν τρελλος στα ματια του κοσμου...Ο πιστος του φιλος ομως Σαντσο Παντσα και υπηρετης του, ηταν ρεαλιστης και τον εσωζε πολλες φορες απο τις δυσκολες καταστασεις...

Το μυθιστορημα αυτο του Θερβαντες εχει κατ εμε την αληγορικη του σημασια.Θελει να δειξει οτι μεσα σε καθε ανθρωπο υπαρχει  μια παλη αναμεσα στην φαντασια και στην λογικη.Στο εργο η διπλη αυτη φυση εκδηλωνεται μεσα στον ηρωα και τον υπηρετη του.

Τωρα αν με ρωτουσες <Καλα βρε Χρηστο,ειναι καλο στην εποχη μας να υπαρχουν Δον Κιχωτες.??>...Ανταπαντωντας θα σου ελεγα οτι....<Δον Κιχωτες με την εννοια του ονειροπαρμενου ιπποτη ,που αλλα βλεπει και αλλα θωρει....Ασφαλως και δεν πρεπει να υπαρχουν>.Ομως ο συγχρονος Ρομαντικος ανθρωπος δεν ειναι ονειροπαρμενος.Ο Δον Κιχωτης της εποχης μας βλεπει τον κοσμο με τα δικα του ματια ,γιατι δεν αντεχει να τον αντικρυζει οπως εχει γινει.Ο συγχρονος Δον Κιχωτης ξερει οτι η πραγματικη ζωη βρισκεται αλλου ,σε απλα πραγματα ,που κανουν την διαφορα...Προσπαθει παντα να υποστηριζει το δικιο και βαζει ως επικεντρο της ιδεολογιας του σαν τροπο ζωης τον ανθρωπο και τον ανθρωπισμο γενικοτερα.Προσφερει καλοσυνη και δεν περιμενει ανταλλαγμα γιαυτο.Ο συγχρονος Δον Κιχωτης  ζει μεσα σε καθε ανθρωπο,που αναζητα την περιπετεια και  ,που ατενιζει τον κοσμο με την δυναμη της <δημιουργικης φαντασιας>. Ενω βλεπει καταματα την <κοινη λογικη>,αφου δεν του λειπει  η νοημοσυνη(καθε αλλο θα ελεγα),απλα δεν την συμμεριζεται , γιατι θεωρει οτι αυτη στραγγαλιζεται απο την πεζη καθημερινοτητα.

Ας μην χρησιμοποιουμε  λοιπον τα μυθιστορηματα για να καυτηριασουμε  και  να εξωστρακισουμε  τον μοναδικο τροπο ζωης ,που δινει ελπιδα  για μια αλλαγη.........

fortune.

[pixie]

[quote user="fortune" post="355800"]
Αν βρισκοσουν με ενα φιλο σου και κουβεντα στην κουβεντα σου ελεγε οτι ειναι ρομαντικος,εσυ θα αντιλαμβανοσουν οτι ζει μεσα στην φαντασια και την παρανοια?[/quote]

Αν και η ερώτηση δεν απευθύνεται σ' εμένα θα απαντήσω για να ξαναπώ τα ίδια πράγματα. Ας μην το συγχέουμε, δεν έχει καμία σχέση η λέξη ''ρομαντικός'' με την έννοια που το θέτεις και που κακώς συνηθίζεται να χρησιμοποιείται για να εκφράσει την ευαισθησία - συναισθηματική ή πνευματική - με το κίνημα του Ρομαντισμού.
Δεν είναι αυτές οι αρχές του Ρομαντισμού!!! :smile:

[fortune]

[quote user="pixie" post="355802"][quote user="fortune" post="355800"]
Αν βρισκοσουν με ενα φιλο σου και κουβεντα στην κουβεντα σου ελεγε οτι ειναι ρομαντικος,εσυ θα αντιλαμβανοσουν οτι ζει μεσα στην φαντασια και την παρανοια?[/quote]

Αν και η ερώτηση δεν απευθύνεται σ' εμένα θα απαντήσω για να ξαναπώ τα ίδια πράγματα. Ας μην το συγχέουμε, δεν έχει καμία σχέση η λέξη ''ρομαντικός'' με την έννοια που το θέτεις και που κακώς συνηθίζεται να χρησιμοποιείται για να εκφράσει την ευαισθησία - συναισθηματική ή πνευματική - με το κίνημα του Ρομαντισμού.
Δεν είναι αυτές οι αρχές του Ρομαντισμού!!! :smile:[/quote]

Ωραια λοιπον Μαγια.. :smile: Αφου το θετεις ετσι...σε παραπεμπω στο ποστ της Bella παλι και εγω... :smile:

Στην πραγματικότητα ρομαντικός είναι κάθε άνθρωπος με ισχυρή φαντασία, ηρωισμό, περιπετειώδη διάθεση, άρνηση συμβιβασμού με την καθημερινότητα, πάθος για το μυστηριώδες ή το απροσπέλαστο και αγάπη για την περιπλάνηση και τις ανακαλύψεις.
Κρυφή και μόνιμη ελπίδα του είναι ότι κάποτε θα καταφέρει να επιλέξει ο ίδιος τον τρόπο ζωής που του ταιριάζει και να ελευθερωθεί από τα δεσμά που του θέτει καθημερινά η ανοησία, η δειλία και η μοχθηρία των άλλων.
Απ' όλους τους ρομαντικούς χαρακτήρες, οι θαρραλέοι εκείνοι που έχουν επιλέξει το δυσκολότερο έργο. Πρέπει να είναι μαχητικοί (για να μην αποθαρρύνονται από τις δυσκολίες), συνετοί (για να αποφεύγουν τις άσκοπες και ασήμαντες μάχες), επιδέξιοι (για να επικρατούν στους περισσότερους αγώνες), ενθουσιώδεις (για να μη φοβούνται να δοκιμάσουν κάτι καινούριο), ευαίσθητοι (για να ανακαλύπτουν την ομορφιά του κόσμου γύρω τους όσο βαθιά κι αν είναι κρυμμένη) και καλόψυχοι (για να αγαπούν πολύ, να τιμωρούν σπάνια και να μη μισούν καθόλου).
Αφού λοιπόν οι δυσκολίες μιας τέτοιας ζωής είναι τόσες πολλές, η ανταμοιβή για όσους την επιλέγουν δεν μπορεί παρά να είναι ανάλογη. Ο θαρραλέος είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να ερωτευτεί αληθινά μια και αγαπάει αυτό που υπάρχει πραγματικά και όχι εκείνο που έπλασε με τη φαντασία του (και το οποίο κάποτε θα αποδειχθεί κατώτερό της). Είναι επίσης ο μόνος που μπορεί να απολαύσει τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο μια και διαθέτει τη σπάνια ικανότητα να ανακαλύπτει τις όμορφες πλευρές πραγμάτων που οι άλλοι (δέσμιοι της καθημερινότητας ή χαμένοι μέσα στα όνειρά τους) προσπερνούν χωρίς να τους δίνουν σημασία.
Το σημαντικότερο όμως πλεονέκτημα ενός ρομαντικού θαρραλέου ανθρώπου είναι ότι σχεδόν πάντα κερδίζει την αγάπη και την εκτίμηση των άλλων επειδή γνωρίζει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πάντα πρόθυμοι να ανταποδώσουν το σεβασμό και την αγάπη που τους προσφέρουν. Έτσι, φροντίζει να μην είναι ποτέ φειδωλός στα αισθήματά του και προσπαθεί, όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του, να δίνει πάντοτε περισσότερα απ' όσα ζητά από τους γύρω του.
Είμαι ρομαντική , λειτουργώ με ρομαντισμό και προσπαθώ να ξεπερνώ τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζω σαν σύγχρονος άνθρωπος μιας σαθρής κοινωνίας , σκεπτόμενη μεν αλλά δίχως να αφήνω τα συναισθήματα μου να χαλαρώνουν και να ισοπεδώνουν την ζωή μου

[pixie]

Ε, ωραία κι από μένα!  :smile:

Τι θέλεις να σχολιάσω επ' αυτού? Την άποψή μου την είπα... Ο ρομαντικός πάντως, όπως αναφέρεται εδώ, έχει το στοιχείο του ασυμβίβαστου και είναι ανοιχτός σε όλα τα στοιχεία της αυταπάτης, φαντασίας κλπ. υπερρεαλιστής, οραματίζεται [στο μυαλό κυρίως και άνευ πράξης] πορείες κόντρα στους ανέμους, είναι αναζητητής του ανέφικτου και της ιδεατής πραγματικότητας, ολίγον καιροσκόπος σαφώς, ολίγον τυχοδιώκτης... α, και καθόλου ντετερμινιστής όπως θα έλεγε και ο Νίκος.  :lol:
 
Κατά βάθος εσωστρέφεται και ζει στην καρακοσμάρα του που λένε... :oops:

Με τα υπόλοιπα τώρα, τι να πω, είναι τελείως υποκειμενικά τα συμπεράσματα. Δυσκολεύομαι να το φέρω στο επίπεδο της ομοιομορφίας και να δεχτώ πως μόνο ένας τυπάς κάπως έτσι [επαναστάτης χωρίς αιτία] απολαμβάνει τη ζωή! Και ο οποίος συγκεντρώνει παρεμπιπτόντως και πολλές ιδιότητες όπως έξυπνος, θαρραλέος, χαρισματικός προς τους συνανθρώπους του κλπ.
Μα ποιός είναι τελικά αυτός ο ρομαντικός? Το πανίσχυρο VIM? :roll:

[fortune]

:roll:  :roll: ....To πανισχυρο VIM...κανει τα παντα αορατα!! :smile:  :smile:

Αυτος ομως ο ανθρωπος,ειναι εδω και μαχεται για ενα καλυτερο κοσμο!!

f.

[Nikos Apomakros]

[quote user="fortune" post="355800"]
Αν βρισκοσουν με ενα φιλο σου και κουβεντα στην κουβεντα σου ελεγε οτι ειναι ρομαντικος,εσυ θα αντιλαμβανοσουν οτι ζει μεσα στην φαντασια και την παρανοια?
Δεν νομιζω....
Απλά επιχειρηματολογεις κατα του μεγαλου αυτου κινηματος ,αλλα και της στασης της ανθρωπινης ζωης του ρομαντικου ανθρωπου, χρησιμοποιωντας  σαν παραδειγνα τον Δον Κιχωτη του Θερβαντες.[/quote]


Αν ένας φίλος μου υποστήριζε ότι είναι ρομαντικός, θα πίστευα ότι πιθανότατα απλά επιθυμεί να είναι ή ότι θέλει να δείχνει ρομαντικός, χωρίς απαραίτητα να είναι. Είναι της μόδας αυτό το περιτύλιγμα, δεκαετίες τώρα. Εντάξει. Κι εμένα μου αρέσει ο ρομαντισμός. Αλλά (θα χαμογελάσει εδώ η pixie) μπορώ να ξεφύγω από την αιτιοκρατία και τον ντετερμινιστή Νίκο κυρίως τις λίγες στιγμές που ξεπροβάλλει ο "Απόμακρος". Μέσω της προσπάθειας για έκφραση κι ας μην μπορεί να χαρακτηριστεί τέχνη.

Πέραν αυτού, όπως σε κάθε έννοια, έτσι και στο "ρομαντικός" υπάρχουν διάφορα μεγέθη. Λίγο ρομαντικός, αρκετά ρομαντικός, πολύ ρομαντικός, απόλυτα ρομαντικός. Αν μου έλεγε λοιπόν ο φίλος μου (και το διαπίστωνα και ο ίδιος) ότι είναι απόλυτα ρομαντικός, ναι, πιστεύω πως θα ζούσε μέσα στη φαντασία και ίσως και την παράνοια (αφού όπως προανέφερα αυτή θεωρώ ως το κυριότερο εργαλείο, όχι όμως κι απαραίτητη προϋπόθεση, αν και θέλει σκέψη).

Δεν επιχειρηματολογώ ενάντια σε κίνημα. Δεν το βλέπω έτσι. Διαφωνώ στην έννοια, το νόημα, τον ορισμό που δίνεις σε αυτό. Κι όχι απόλυτα. Για σένα ρομαντισμός σημαίνει κάτι και εκφράζεται έτσι. Για μένα σημαίνει κάτι συν κάτι άλλο και εκφράζεται και έτσι αλλά και αλλιώς. Αν για σένα η παράνοια απαγορεύεται να συμβαδίζει με τον ρομαντισμό, ή αν συμβαδίζει είναι σύμπτωση, εκεί διαφωνούμε. Και η παράνοια, η ονειροπόληση και η φαντασία για μένα δεν είναι κάτι που θίγει τον ρομαντισμό. Είναι κάτι που όχι απλά τον γεννά αλλά και τον ενισχύει, τον εξυψώνει. Τον κάνει μαγικό. Αυτό που ακριβώς είναι.

Για μένα τουλάχιστον. Πάντα προσωπική οπτική γωνία εκφράζω.

[larus audouinii]

Fortune, λέω να μην σχολιάσω ...λέω να μην σχολιάσω   :grin:  :grin:

Ο ρομαντικός πάντως, όπως αναφέρεται εδώ, έχει το στοιχείο του ασυμβίβαστου και είναι ανοιχτός σε όλα τα στοιχεία της αυταπάτης, φαντασίας κλπ. υπερρεαλιστής, οραματίζεται [στο μυαλό κυρίως και άνευ πράξης] πορείες κόντρα στους ανέμους, είναι αναζητητής του ανέφικτου και της ιδεατής πραγματικότητας, ολίγον καιροσκόπος σαφώς, ολίγον τυχοδιώκτης... α, και καθόλου ντετερμινιστής όπως θα έλεγε και ο Νίκος.  
 
Κατά βάθος εσωστρέφεται και ζει στην καρακοσμάρα του που λένε...


και μετά το χάος....(που λένε )

Από ότι κατάλαβα ο ρομαντισμός εμπεριέχει και το στοιχείο "εγώ". (αυτό δεν με αρέσει  :grin: )

Νομίζω πως η μέση οδός των διαφορετικών απόψεων είναι η καλύτερη λύση, ...προς το παρόν.
Εξάλλου, βάζω και στοίχημα, ολίγον ρομαντικοί είμαστε όλοι μας. Η ντοπανίνη ρέει μέσα μας (σε άλλους περισσότερο, αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο...)
Αν δεν είσαι ρομαντικός,πως θα γευτείς έντονα τις αισθήσεις..Ο Νίκος το γράφει π.χ , η pixie το ζωγραφίζει.  ;-)
Δεν σκέφτομαι τα άκρα...

Ρομαντική αγάπη τώρα...Είναι κάτι σαν να αγαπάς χωρίς όρια, αυτό που είναι ο άλλος με όλα τα στοιχεία του. Αγάπη είναι να υπάρχουν φράχτες...π.χ δεν αγαπώ κάποιον, δεν μπορώ να ερωτευθώ κάποιον που είναι εγκληματίας, λέμε τώρα...που είναι διαφορετικός για τον δικό μου χάρτη της συνείδησης  :roll:

[larus audouinii]

Συγνώμη ...είμαι στη δουλειά και το ποστ έφυγε αρκετα ετεροχρονισμένο ...
Ο λόγος γίνεται για την ρομαντική αγάπη....αλλά που στις εποχές που ζούμε ... :grin:
Σκέψου να φιλοξενείς...κάποιο γνωστό σπίτι σου...και όταν φύγει να ανακαλύψεις πως λείπουν τα πραγματάκια αξίας.
Θα μου πεις δύσκολες εποχές ...οκ Αλλά για να βρεις το δίκιο, θα πρέπει και να πληρώσεις πλέον και 200 της μήνυσης και 50+50 της πολιτικής αγωγής.  Ένα παράδειγμα της ελληνοφρένειας, της εποχής μας  :lol:

[Pappas10]

Νόμιζα ότι ήμουν ρομαντικός μέχρι που διάβασα κάποιες απαντήσεις εδώ και άλλαξα γνώμη.

[fortune]

Nikos Apomakros wrote:

 Αν για σένα η παράνοια απαγορεύεται να συμβαδίζει με τον ρομαντισμό, ή αν συμβαδίζει είναι σύμπτωση, εκεί διαφωνούμε. Και η παράνοια, η ονειροπόληση και η φαντασία για μένα δεν είναι κάτι που θίγει τον ρομαντισμό. Είναι κάτι που όχι απλά τον γεννά αλλά και τον ενισχύει, τον εξυψώνει. Τον κάνει μαγικό. Αυτό που ακριβώς είναι.

Για μένα τουλάχιστον. Πάντα προσωπική οπτική γωνία εκφράζω.


 :roll:  :roll:

H παρανοια δεν απαγορευεται να συμβαδιζει με οτιδηποτε.Αλοιμονο....
Αλλωστε η παρανοια δεν ειναι κατι ,που επιδιωκει καποιος να το εχει...Απλα του συμβαινει...και δεν ειναι και για καλο του.!!!
Μαγικο η οχι ,λιγο πολυ τον εχουμε ολοι μεσα μας.Γιατι να το αρνιομαστε.Ειναι χαρακτηριστικο του ψυχισμου του ανθρωπου.

f.

[fortune]

[quote user="larus audouinii" post="355817"]Fortune, λέω να μην σχολιάσω ...λέω να μην σχολιάσω   :grin:  :grin:

Ο ρομαντικός πάντως, όπως αναφέρεται εδώ, έχει το στοιχείο του ασυμβίβαστου και είναι ανοιχτός σε όλα τα στοιχεία της αυταπάτης, φαντασίας κλπ. υπερρεαλιστής, οραματίζεται [στο μυαλό κυρίως και άνευ πράξης] πορείες κόντρα στους ανέμους, είναι αναζητητής του ανέφικτου και της ιδεατής πραγματικότητας, ολίγον καιροσκόπος σαφώς, ολίγον τυχοδιώκτης... α, και καθόλου ντετερμινιστής όπως θα έλεγε και ο Νίκος.  
 
Κατά βάθος εσωστρέφεται και ζει στην καρακοσμάρα του που λένε...


και μετά το χάος....(που λένε )

Από ότι κατάλαβα ο ρομαντισμός εμπεριέχει και το στοιχείο "εγώ". (αυτό δεν με αρέσει  :grin: )

 :roll:  :roll:  :roll:

Καλη μου Larus...οι παραπανω σκεψεις ,που αναφερεσαι ειναι σκεψεις της Μαγια.Εγω παρεπεμψα στο ποστ της Βella,που αναφερει.

Στην πραγματικότητα ρομαντικός είναι κάθε άνθρωπος με ισχυρή φαντασία, ηρωισμό, περιπετειώδη διάθεση, άρνηση συμβιβασμού με την καθημερινότητα, πάθος για το μυστηριώδες ή το απροσπέλαστο και αγάπη για την περιπλάνηση και τις ανακαλύψεις.
Κρυφή και μόνιμη ελπίδα του είναι ότι κάποτε θα καταφέρει να επιλέξει ο ίδιος τον τρόπο ζωής που του ταιριάζει και να ελευθερωθεί από τα δεσμά που του θέτει καθημερινά η ανοησία, η δειλία και η μοχθηρία των άλλων.
Απ' όλους τους ρομαντικούς χαρακτήρες, οι θαρραλέοι εκείνοι που έχουν επιλέξει το δυσκολότερο έργο. Πρέπει να είναι μαχητικοί (για να μην αποθαρρύνονται από τις δυσκολίες), συνετοί (για να αποφεύγουν τις άσκοπες και ασήμαντες μάχες), επιδέξιοι (για να επικρατούν στους περισσότερους αγώνες), ενθουσιώδεις (για να μη φοβούνται να δοκιμάσουν κάτι καινούριο), ευαίσθητοι (για να ανακαλύπτουν την ομορφιά του κόσμου γύρω τους όσο βαθιά κι αν είναι κρυμμένη) και καλόψυχοι (για να αγαπούν πολύ, να τιμωρούν σπάνια και να μη μισούν καθόλου).
Αφού λοιπόν οι δυσκολίες μιας τέτοιας ζωής είναι τόσες πολλές, η ανταμοιβή για όσους την επιλέγουν δεν μπορεί παρά να είναι ανάλογη. Ο θαρραλέος είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να ερωτευτεί αληθινά μια και αγαπάει αυτό που υπάρχει πραγματικά και όχι εκείνο που έπλασε με τη φαντασία του (και το οποίο κάποτε θα αποδειχθεί κατώτερό της). Είναι επίσης ο μόνος που μπορεί να απολαύσει τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο μια και διαθέτει τη σπάνια ικανότητα να ανακαλύπτει τις όμορφες πλευρές πραγμάτων που οι άλλοι (δέσμιοι της καθημερινότητας ή χαμένοι μέσα στα όνειρά τους) προσπερνούν χωρίς να τους δίνουν σημασία.
Το σημαντικότερο όμως πλεονέκτημα ενός ρομαντικού θαρραλέου ανθρώπου είναι ότι σχεδόν πάντα κερδίζει την αγάπη και την εκτίμηση των άλλων επειδή γνωρίζει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πάντα πρόθυμοι να ανταποδώσουν το σεβασμό και την αγάπη που τους προσφέρουν. Έτσι, φροντίζει να μην είναι ποτέ φειδωλός στα αισθήματά του και προσπαθεί, όσο του επιτρέπουν οι δυνάμεις του, να δίνει πάντοτε περισσότερα απ' όσα ζητά από τους γύρω του.
Είμαι ρομαντική , λειτουργώ με ρομαντισμό και προσπαθώ να ξεπερνώ τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζω σαν σύγχρονος άνθρωπος μιας σαθρής κοινωνίας , σκεπτόμενη μεν αλλά δίχως να αφήνω τα συναισθήματα μου να χαλαρώνουν και να ισοπεδώνουν την ζωή μου
.........

f.

[fortune]

[quote user="Pappas10" post="355821"]Νόμιζα ότι ήμουν ρομαντικός μέχρι που διάβασα κάποιες απαντήσεις εδώ και άλλαξα γνώμη.[/quote]

Δεν ειναι αναγκη Μιχαλη να αλλαζεις γνωμη,απο καποιες απαντησεις.
Ο καθενας μας εδω μεσα οπως λεει και ο Νικος εκφραζει την δικη του αποψη ,την δικη του αληθεια.
Αποψεις ανταλλασουμε.
Για καποιους μπορει να ειναι χαζες...για αλλους ξενερωτες...τι να κανουμε αυτες ειναι.
Αν δεν γραφαμε και εμεις οι καποιοι ,που γραφουμε ,δεν θα υπηρχε forum.

f.

[larus audouinii]

(Fortune, λέω να μην σχολιάσω ...λέω να μην σχολιάσω)
Αυτος ομως ο ανθρωπος,ειναι εδω και μαχεται για ενα καλυτερο κοσμο!!
Fortune....εδώ αναφερόμουν....
Ζηλεύω τους ρομαντικούς ...οκ θα το γράψω τελικά. Είμαι ρομαντική, τολμώ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η αλήθεια είναι πως δεν φοβόμουν το ρίσκο..... :oops:

[fortune]

[quote user="larus audouinii" post="355828"](Fortune, λέω να μην σχολιάσω ...λέω να μην σχολιάσω)
Αυτος ομως ο ανθρωπος,ειναι εδω και μαχεται για ενα καλυτερο κοσμο!!
Fortune....εδώ αναφερόμουν....
Ζηλεύω τους ρομαντικούς ...οκ θα το γράψω τελικά. Είμαι ρομαντική, τολμώ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η αλήθεια είναι πως δεν φοβόμουν το ρίσκο..... :oops:[/quote]

Καλη μου Larus,δεν ειναι δυσκολο να διακρινει κανεις απ τα γραφηματα σου οτι εισαι ρομαντικη.
Επισης γνωριζω και τις ομαδες προσφορας στον συνανθρωπο ,που συμμετεχεις.
Και ξερεις πολυ καλα οτι δεν το εχω μαθει απο εσενα αυτο.Απλα τυχαια μου εγινε γνωστο.Γιατι οι αληθινα ρομαντικοι ανθρωποι θελουν να  ειναι αφανεις ΗΡΩΕΣ..
Και δεν το λεω για να σε κολακεψω.Αυτη ειναι η αληθεια και μπραβο σου!!!!

f.