Γυναικεία απιστία !

[kuria]

σχεση...
απιστια...
φτου ξελευτερια!!!

[katinaki]

απλά σου τα λέει όλα;  :shock:
ή απλά τα μοιράζεστε όλα?  :roll:

[kapoia_za]

[size=12]Σήμερα το πρωί ξύπνησα με πολλή διάθεση. Επε­ξεργάσθηκα τα σχέδιά μου και είμ’ ευχαριστημένος, από την εργασία μου.

Κατόπιν όμως φέρθηκα κουτά.

Κατά τις ένδεκα πήρα την απόφαση να βγω. Μου έμενε ακόμη πολλή εργασία, εκεί, επί τόπου.

Με σταματά μια μελωδία ελαφρά και ταπεινή, γε­μάτη άρωμα και νεανική χάρη. Πλησιάζω την τζαμένια πόρτα του σαλονιού αλλά δεν κατορθώνω να δω ποιος παίζει. Θυμήθηκα ότι το πιάνο ήταν το­ποθετημένο δίπλα, κοντά στον τοίχο. Στέκομαι και ακροάζομαι. Μια γοητεία λουλουδιών που ξέρουν πώς θα μαραθούν.

Μόλις έσβησε ο τελευταίος ήχος ανοίγω την πόρτα. Η Βίργκω έκλεισε το πιάνο απότομα. Περίεργο, σκέ­φθηκα η «Βίργκω» αντί η «Δεσποινίς Βιργινία». Είναι από ευγνωμοσύνη για τα δάκτυλά της.

— Με συγχωρείτε που σας ενόχλησα, της λέγω

— Δεν μ’ ενοχλήσατε. Δεν σκόπευα να εξακολου­θήσω.

Καθώς μένει καθισμένη βλέπω την σφαίρα των κα­στανών μαλλιών της με τις μετάλλινες αποχρώσεις.

— Επίσης με συγχωρείτε για κείνα που σας είπα χθες. Αλλά σεις αρχίσατε πρώτη να με κοροϊδεύετε.

— Ω δεν έχει σημασία.

Σηκώθηκε και μου έτεινε το χέρι. Έσφιξα τα δά­κτυλά της, τα κόκκινα νεανικά της δάκτυλα.

— Πρέπει να ξέρετε όμως, εξηκολούθησε, ότι δεν το είπα με κακή πρόθεση. Είπα απλώς ότι εσκεπτόμουν.

Στο σαλόνι πλανάται μια γλυκιά ζεστασιά. Κάτι το σπιτικό, το επαρχιακό, που επιθυμεί κάποτε και η πιο ανήσυχη ψυχή.

— Πώς το λέγουν το κομμάτι που παίξατε;

— Είναι το Φάιλχεν του Μότσαρτ. Οι μενεξέδες.

— Δεν θέλετε να παίξετε κάτι ακόμη;

— Θα προτιμούσα να κάνω έναν περίπατο μ’ αυτή την ωραία λιακάδα. Αν δεν είσθε απησχολημένος...

Απησχολημένος; φυσικά μπορούσα να το αναβάλω.

Θα ήταν και όλη η παρέα; Μου εξηγεί ότι η Λήδα και η Καίτη είχαν βγει από νωρίς. Ο Κύριος Κοτσωνίτης κατέβηκε στην Άμφισσα ν’ αγοράσει ελιές και οι τρεις νέοι μένουν κλεισμένοι σ’ έν’ από τα δωμάτια και παί­ζουν πόκερ.

... Έξω, ο λαμπρός Κυριακάτικος ήλιος. Στην αντικρινή μάνδρα ένας κόκορας με στιλπνή και πολύ­χρωμη ουρά κυνηγά τις πουλάδες και τις τσιμπά με το ράμφος του.

— Τι κακός που είναι, λέγει η Βίργκω.

— Όχι δα, φλερτάρει μαζί τους. Άλλωστε έχει όλα τα δικαιώματα μέσα στο χαρέμι του.

Γύρισε και με κοίταξε με μορφασμό δυσαρεσκείας, σαν να με εμέμφετο προσωπικώς για κάθε σκαιότητα οποιουδήποτε άρρενος που υπήρχε στη φύση. Θέλησα να την κάνω να γελάσει.

— Να σας διηγηθώ ένα νόστιμο ανέκδοτο, της λέγω εύθυμα. Ένα ανδρόγυνο πήγε ν’ αγοράσει έναν κόκορα για το κοτέτσι του. Έδειξαν στην Κυρία έναν υπέροχον και της ζήτησαν μια τιμή εξωφρενική.— Γιατί τόσο ακριβά; ρωτά — Επειδή κάνει το χρέος του δέκα φορές την ημέρα, της απήντησε ο άνθρωπος που τον πουλούσε. — Πε το στον άνδρα μου. Πηγαίνει και το λέγει του ανδρός της. — Η Κυρία μου είτε να σας πω ότι αυτός ο κόκορας κάνει το χρέος του δέκα φο­ρές την ημέρα. — Με την ίδια κότα; ρώτησ’ εκείνος. — Όχι βέβαια, με διάφορες κότες. — Πε το στη γυ­ναίκα μου… Γιατί δεν γελάτε; δεν είναι πολύ αστείο;

Με κοίταξε κατάματα.

— Δεν κατάλαβα, μου απήντησε.

— Πώς δεν καταλάβατε! Της το εξηγώ σαφέστερα.

— Δεν κατάλαβα, μου λέγει πάλι.

— Μη μου λέτε ότι δεν καταλάβατε! Της το ξανα­λέγω με κυριολεξίες που δεν θ’ άφηναν αμφιβολία ούτε σε παιδί.

— Δεν κατάλαβα επιμένει σοβαρή.

Έγινα κατακόκκινος.

— Με συγχωρείτε, της είπα, εγώ δεν κατάλαβα. Τώρα όμως καταλαβαίνω και σας ζητώ συγγνώμην. Τι θα σκεφθείτε για μένα;

Πόσο πρόστυχο αισθάνθηκα τον εαυτό μου! Είχα όρεξη να γυρίσω πίσω, να φύγω, να μη την ξαναδώ. Ή να κάνω κάτι το ταπεινωτικό, να γονατίσω κάτω, όχι τόσο να εξευτελισθώ σ’ αυτήν όσο στον ίδιο τον εαυτό μου.

Παρετήρησε την απελπισία μου και βρήκε τα λό­για που έπρεπε.

— Δεν φταίτε σεις. Είναι το περιβάλλον που με συ­ναντήσατε.



Κοσμάς Πολίτης, Λεμονόδασος
[/size]

[κώστας]

Εντάξει. Παραδίνομαι.
Πάσχω από πρεσβυωπία.

[kapoia_za]

ctr (+) και γλιτώνεις τον οπτικό, εναλλακτικά δε διαβάζεις
γράφε όμως..και πλεον δε θα παίζω με γραμματοσειρές

επειδή βαριέμαι να γράφω και στο άλλο θέμα,
100 φορές σε όποια γραμματοσειρά θες

πρόσεχε όμως δάσκαλε, ώρες ώρες μλκζσαι σα καθηγητής

δεν είναι κακό, όσο σου φέρνει χαρά
αλλά βρε παιδί μ
ποτέ δε βαριέσαι; δεν πιάνεσαι;

[pixie]

:roll:


[quote user="katinaki" post="343011"]απλά σου τα λέει όλα;  :shock:
ή απλά τα μοιράζεστε όλα?  :roll:[/quote]

Κοίτα, ο καθένας την ατομικότητά του την κρατά οριοθετημένη, νομίζω. Πάντα έχει ένα χώρο για τον εαυτό του και μόνο.
Αλλά ναι, πιστεύω, από προσωπική εμπειρία μάλιστα ώστε να μην θεωρηθεί αναξιόπιστη η θέση μου, ότι η ανοιχτή συντροφικότητα είναι πιο ειλικρινής, άλλωστε για τίποτα δεν υπάρχει εγγύηση στη ζωή!

Δυο άνθρωποι, λοιπόν, με εμπιστοσύνη στον εαυτό τους αρχικά αλλά και ανοιχτοί μεταξύ τους, χωρίς τον φόβο της αλήθειας ή τον ανταγωνισμό,  δεν έχουν λόγο να μην τα λένε όλα, όσα τουλάχιστον θεωρούνται σημαντικά, τη στιγμή που έχουν επίγνωση της αγάπης που μοιράζονται.

Θεωρώ τον δεσμό της κτητικότητας αρνητικό και καταστροφικό για τη σχέση...
Η ελευθερία αποτελεί τον πιο ισχυρό κρίκο!

[κώστας]

πρόσεχε όμως δάσκαλε, ώρες ώρες μλκζσαι σα καθηγητής
Από χιούμορ δεν.
Και δεν με εμπνέεις
να σε αρχίσω χωρίς.
Δηλαδή, δεν χρειάζεται
να με προσέχεις.

[kapoia_za]

[quote user="κώστας" post="343132"]
Από χιούμορ δεν.
πράγματι

Και δεν με εμπνέεις
να σε αρχίσω χωρίς.
προσπάθησε, μπορεί να νομίσω ότι κάνεις χιούμορ

Δηλαδή, δεν χρειάζεται
να με προσέχεις.
γράψτο 101 φορές και θα το σκεφτώ[/quote]

[κώστας]

Δεν ξεκινάς να σκέφτεσαι από τώρα;
Εσύ θα κερδίσεις χρόνο και εγώ κόπο.
Επιπλέον θα ξεφύγεις από το σχήμα:
"προσπάθησε και ίσως μπορέσω να νομίσω αυτό που προσπαθείς"
το οποίο σε αδικεί, θέλω να πιστεύω:
δεν μου φαίνεσαι για τόσο ψώνιο.

[rain]

Άμα η γυναίκα δεν είναι και λίγο ψώνιο ρε συ δεν είναι γυναίκα.

[κώστας]

Και άντρες μπορεί να έχουν ψώνιο κουμπάρε.
Αλλά έχεις ένα δίκιο εδώ.
Πιο σαφής θα ήταν η φράση:
'δεν μου φαίνεσαι για τέτοιο ψώνιο'.

[pixie]

[quote user="rain" post="343167"]Άμα η γυναίκα δεν είναι και λίγο ψώνιο ρε συ δεν είναι γυναίκα.[/quote]

Δεν μπορώ να μην συμφωνήσω ότι έχεις δίκιο rain! :mricy:

Και να ομολογήσω ότι εκτιμώ τις γυναίκες που υπερασπίζονται το αποτύπωμα που αφήνουν, την ταυτότητα και τις ιδιαιτερότητές τους. Όσο για το αν είναι άπιστες, δεν με αφορά...  :oops:  :oops:  :oops:

[larus audouinii]

[quote user="kuria" post="342992"]σχεση...
απιστια...
φτου ξελευτερια!!![/quote]

πως μου ξέφυγε αυτό;
να ξαναδιαβάσεις τις οδηγίες από τον πνευματικό που είχε γράψει το katinaki, και τα ξαναλέμε  :razz:  :lol:

[zizel]

[quote user="pixie" post="327190"]Υπάρχουν πολλές φορές και λόγοι εκδίκησης! Μια πληγωμένη γυναίκα που ένιωσε ταπεινωμένη και προδομένη από τον άντρα της...

Οπότε η απιστία είναι η αντίδραση και μια άμεση απάντηση: ''Οφθαλμός αντί οφθαλμού''! ;-)[/quote]


Eγκρίνω και επαφξανω ;-) κάνεις πάθεις

και ένα παραπανω................ :lol:  :lol:  :razz:

[pixie]

Α! Αυτό κι αν είναι έκπληξη!  :shock: :grin:

Καλώς την zizel με τα ωραία της!!!


Εύχομαι να βρεις ενδιαφέρον ώστε να φέρεις τον μοναδικά ζωντανό τρόπο σου εδώ στο forum!

Καλώς ήρθες!!!