Διπλοπαρκαρίσματα... Σχέσεις με παντρεμένους...

[katinaki]

[quote user="black_velvet" post="327078"]

 :?:  :?:  :?:

Ούτε που το θυμάμαι!!!!!!!!!

Και σε τι ακριβώς θα τον βοηθούσε η "εξωσυζυγική" σχέση στην οικονομική άνεσή του; Ζιγκολό ήτανε;;;;;  :shock:  :shock:  :shock:

Πού πάμε;;;;[/quote]

Δεν γνωρίζω αν ήταν ζιγκολό.
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι αφού θα ήταν στη συζυγική εστία θα πλήρωνε για τις σπουδές των παιδιών του και θα τα βοηθούσε, έχοντας αποφύγει τα έξοδα διαζυγίου, διατροφής, διαβίωσης μόνος του σε άλλο σπίτι και τόσα άλλα...
Ως γνωστόν, όσοι άντρες χωρίζουν, ξεχνούν ότι έχουν παιδιά και υποχρεώσεις.  ;-)

[katinaki]

[quote user="pixie" post="327085"]....

.....
Κι αφού, εγωκεντρικά, ταίσαμε και χαϊδέψαμε τις ανάγκες μας, άντε γειά!

Κι ο άλλος? Το καινούργιο πρόσωπο? Φυσικά και πρέπει να φύγει! Πώς αλλιώς? Υπάρχει ένας γάμος!!!  :razz: Οφείλει να το σεβαστεί! :razz:  Υπάρχουν παιδιά! :razz:  Υπάρχουν κοινωνικές συνθήκες! :razz:  
Μετά το ''πανηγύρι'' αφυπνίστηκε το ηθικό μας κεφάλαιο και η αξιοπρέπεια! :mryellow:
 
...[/quote]

Δε θα το έλεγα. Θα εξακολουθεί να τον / την δουλεύει έως ότου απελπιστεί μόνος του, μαζέψει τα κομμάτια του, ορθοποδήσει και φύγει.

[larus audouinii]

[quote user="pixie" post="327085"]

Λέω την αλήθεια, πληρώνω το τίμημα. [/quote]

pixie μου άρεσε το κείμενο σου

Είμαι από τους ανθρώπους που θα επέλεγαν την αλήθεια με όποιο κόστος και από τις δυο πλευρές  Ίσως και οι ανθρώπινες σχέσεις των δυο βασίζονται σε αυτό το κομάτι εμπιστοσύνης και κατανόησης Απο κει ξεκινάει η ζεστασιά μιας σχέσης , το μοίρασμα Αν και νομίζω πως δεν θα το συγχωρούσα Πολλές φορές όμως η ίδια η απιστία είναι κάτι το επιπόλαιο και γίνεται η αφορμή βελτίωσης μιας σχέσης, τα λάθη συγχωρούνται όταν αναγνωρίζονται, όχι όταν επιβάλλονται
Σχέση με προβλήματα καλυτερα να διαλύεται, είμαι κάθετη σε αυτό, γιατί εφ' όρου ζωής προβληματική θα είναι
Θέλεις να έχεις καλύτερη ζωή; δούλεψε για τον εαυτό σου και για τη σχέση σου Δεν πάει; Τέλος Ακόμη και αν υπάρχουν παιδιά θα είναι καλύτερα για αυτά κυρίως  
Για να απατήσει (sic) κάποιος, αν δεν το έχει στην δομή του χαρακτήρα του, δεν νομίζω πως φταίει ο ίδιος μόνο αλλά και ο σύντροφός του Είναι καλυμένος ;  Τον σπρώχνει κατά κει ; Θεωρώ ακόμη πως είναι εντελώς  απίθανο να μην τo καταλάβεις από την άλλη πλευρά ακόμη και αν η σχέση έχει προβλήματα

Και μια και τα λέμε διαδικτυακά, πιστεύω πως το διαδίκτυο εχει χωρίσει πάρα πολλά ζευγάρια και έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα Είναι το ίδιο μεγάλος πειρασμός ίσως, ο εύκολος τρόπος, η αλλαγή στάσης, η ανάδειξη προβλημάτων ; Μόνο αν είναι συγκροτημένο ένα άτομο θα αντιμετωπίσει και το διαδίκτυο συνολικά με την ίδια στάση Δεν θα μου έκανε εντύπωση πάντως αν έβλεπα και τον κομωτή μου ακόμα πχ στο fb με μια εντελώς διαφορετική συμπεριφορά όντας παντρεμένος με παιδια
Και η ευκολία αποδοχής από την άλλη πλευρά ; και από τα δύο φύλα, ανεξάρτητα, λαμβάνοντας υπ''οψιν οικογενειακές καταστάσεις στα παλιά υποδήματα

Και κάτι ακόμη εκτός διαδικτύου Πόσες φιλίες και φίλες χωρίζοουν ζευγάρια Κάνουν εξώγαμα με τον άνδρα της καλύτερης φίλης; Ποιος φταίει για αυτό ;

[larus audouinii]

[quote user="katinaki" post="327099"][quote user="black_velvet" post="327078"]

 [/quote]

Ως γνωστόν, όσοι άντρες χωρίζουν, ξεχνούν ότι έχουν παιδιά και υποχρεώσεις.  ;-)[/quote]

Πόσο δίκιο έχεις
Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις
Θα μπορούσε βέβαια χωρίζοντας κάποιος την γυναίκα του, που τον στήριξε στα πρώτα χρόνια στις σπουδές κλπ μέχρι πριν λίγο τα γεράματα, φεύγοντας με την κατά πολύ νεώτερη σύντροφο του να πάρει μαζί και τα παιδιά έχοντας τις κατάλληλες  προσβάσεις

[pixie]

Γλαράκι, κι εγώ διάβασα με προσοχή τα γραφόμενά σου, και βλέπω ότι συμφωνούμε.

Η αλήθεια μπορεί να φοράει πολλά πρόσωπα, αλλά είναι πάντα μόνο μία και μοναδική. 'Οσο κι αν κάποιοι ξεγελούν τους εαυτούς τους!

Κι άντε πάλι, να ακμάζει η αγορά των ψευδαισθήσεων!
 
'Ανθρωποι που υποδύονται ρόλους και ασυναίσθητα καμιά φορά, γιατί δεν έχουν την απαιτούμενη δύναμη για ένα γερό ξεκαθάρισμα...


Αλλά πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό εύκολα μέσα σε έναν γάμο, όταν απαιτείται αμοιβαιότητα και ειλικρίνεια ώστε να δώσει κι αυτός ο έρμος ο γάμος όλο το δυναμικό του και να αποδώσει?
Πώς γίνεται να μην είσαι ικανοποιημένος στο γάμο σου, γι’ αυτό δέχεσαι άλλωστε εντυπώσεις και από αλλού, και να αποδέχεσαι από μικρές στερήσεις έως μέγιστους συμβιβασμούς μόνο και μόνο για να κρατήσεις μία στείρα πλέον κατάσταση? :evil:  

Γιατί να μην διαχειριστείς αυτό το τεράστιο δικαίωμα που έχεις ως άτομο, με εξελιγμένο νου και ψυχή, ολόκληρο??? :idea:  Γιατί πρέπει ένας παντρεμένος να κατακερματίζει την ισορροπία του και να βιώνει σημεία παρακμής όπως τη χωριστική διάθεση, την προσωπική πάλη, το διφορούμενο, τις υποτροπές, τις ενοχές και την προσωπική αγωνία για να ξεκλέψει μερικές στιγμές ευτυχίας?  :sad:

[pixie]

Κι εδώ έρχεται το καυτό ερώτημα. Αν σου προκύψει κάτι αλλότριο, που δεν το είχες καν προσχεδιάσει, ούτε είχες πρόθεση να εξαπατήσεις κανέναν?
Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο... Ακολούθησέ το... 'Εχεις ένα τεράστιο δικαίωμα να το ζήσεις! Η πείρα μου όμως μου έχει δείξει πως το πιο σωστό είναι να δώσεις την εξήγησή σου έντιμα εκεί που την χρωστάς, εφόσον σέβεσαι τις στιγμές σου με έναν άνθρωπο και δεν θέλεις να ακυρώσεις τα χρόνια που έζησες μαζί του, και να το ακολουθήσεις, ποιός λέει όχι!
 

Να το ακολουθήσεις όμως ολόκληρο! Και να του αποδοθείς ακέραια! Και να του δώσεις τη δυνατότητα να εξελιχθεί ομαλά έξω από νευρώσεις, τύψεις και σαρκοφάγες αμφιβολίες...
Με όποιο κόστος και χωρίς επένδυση άλλη από την αλήθεια σου.
 
Μια αλήθεια που την προσφέρεις πρώτα στον εαυτό σου και κατόπιν στον άνθρωπο με τον οποίο μοιράστηκες αλλά στην πορεία ένας κύκλος ζωής μαζί του έκλεισε, που έστω κι έτσι, όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, τον τιμάς...

[κώστας]

Η επιφανειακή σκέψη
είναι πονηρή]
κατευθύνει στο ολοκληρωτικό εγώ που "ξεκαθαρίζει" με τους άλλους, μια και καλή
στο όνομα της αλήθειας...
Ποιας αλήθειας;
Της μόνης δικής της.

Η επιφανειακή σκέψη δεν διανοείται ότι η αλήθεια του καθενός
[που παραμένει μόνη όσο μόνο είναι και το υποκείμενο της αλήθειας αυτής]
προκρίνεται μέσα από τα "πρέπει" και όχι από τα "θέλω".

Η επιφανειακή σκέψη φοράει το φωτοστέφανό της
αγνοώντας ότι τα φωτοστέφανα, δεν τα φοράς.
Στα βάζουν.

Όλα τα παραπάνω όμως, σκιάζονται
από την αλαζονικότερη πρόταση
που έχω διαβάσει τελευταία:
Μια αλήθεια που την προσφέρεις πρώτα στον εαυτό σου
"την προσφέρεις". Καταπληκτική.

[pixie]

Δεν ξέρω ''γιατί'', αλλά έχω παρατηρήσει πως όσοι κινούνται στην επιφάνεια δυσκολεύονται να συνεκτιμήσουν και ''του στραβού το δίκιο''...

Το σύστημα των ψαχαναγκαστικών ''πρέπει''- που τις περισσότερες φορές εξυπηρετεί το μηδέν και τη μικρόψυχη ετοιματζίδικη λογική των κλειστών συμβολαίων - έχει δημιουργήσει αυτό το παρακράτος της φιλοσοφίας του ''κέρατου''!

Κι αυτό? Επειδή δεν είμαστε σε θέση να αντικρίσουμε ΟΛΗ την αλήθεια, δεν τολμάμε να πληρώσουμε ΟΛΟ το τίμημα, είμαστε δειλοί ώστε να πούμε το ΝΑΙ ολόκληρο και το ΟΧΙ ολόκληρο, παίρνοντας συγκεκριμένη θέση δικαιώνοντας τις ανάγκες μας αλλά και τις ανάγκες των ανθρώπων που ζουν δίπλα μας!

Γιαυτό αρκούμαστε σε ημίμετρα και δεχόμαστε να παίζουμε Β' προκάτ ρόλους πίσω από τα φώτα της κοινωνικής ράμπας. 'Αψογοι! Δίκαιοι! Εξωτερικά ατσαλάκωτοι! Σωστοί οικογενειάρχες! Περίπου αυθεντικοί... Στα φαινόμενα πάντα... 'Αλλωστε αυτό το κάνουμε για να μην ''πληγώσουμε'' τους δικούς μας ανθρώπους!
Και καταλήγουμε πιόνια - καραγκιοζάκια της κακιάς ώρας που ξοδεύουν πολύτιμη φαιά ουσία στο βωμό της πίσω πόρτας της ζωής, αφού η ΑΛΗΘΕΙΑ δεν αντιμετωπίζεται... 'Εχει κόστος και πονάει...


Και, ναι, κώστα, την αλήθεια [ όπου αλήθεια= εσωτερική ανάγκη - αξίες - κοινά - συνθήκες διαβίωσης - προορισμός κλπ.] την προσφέρεις πρώτα στον εαυτό σου! Αφού την συνειδητοποιήσεις... Και στη συνέχεια η αξιοπρέπειά σου επεκτείνεται και στους γύρω σου και τους αγκαλιάζει με ειλικρίνεια...
Κι ας τα χάσεις ΟΛΑ πάνω σε στιγμές αναθεώρησης! Κι όσα είχες, κι όσα φαντάστηκες πως είχες εξυπηρετώντας αγελαία συναισθήματα ή φραμπαλαδάκια κι όχι ανταποκρινόμενος στα πραγματικά ''θέλω'' σου...

[larus audouinii]

κοστος
Ολα έχουν ένα κόστος, είναι ετοιμος κάποιος να το αποδεχθεί; Για τον ίδιο και για τους άλλους τριγύρω του
Και χωρίς θέλω να απομυθοποιήσω μια σχέση

Ναι, την αλήθεια την οριοθετεις πρώτα για τον εαυτό σου, λαμβάνοντας όμως υπ' 'οψιν όλες τις παραμέτρους  
Και ίσως  στις περισσότερες περιπτώσεις να είναι φθορά πρώτα από όλα για τον ίδιο το άτομο, νομίζω πως η ευτυχία, για να υπάρχει, πρώτα είναι μέσα μας, δίπλα μας, κοντά μας ,όχι παραπέρα Εφόσων έχουμε και την ωριμότητα να το δούμε
Εθελοτυφλούμε
Αν εννοουμε τα δανεικά συναισθήματα και τα δεκανίκια ως τη μαγική λύση
Με εκφραζει η τοποθέτηση του Κώστας  Και δεν είναι επιφανειακή
αλλά και δεν συνηθίζω να χώνω την μύτη μου στις προσωπικές σχέσεις ανθρώπων γύρω μου, δέχομαι αυτό που είναι, δεν κρίνω, η γνώμη αν την ζητήσουν είναι άλλο
pixie, πιθανα να είμαι λάθος, αλλά η ατομικότητα είναι κάτι που δεν μπαινει σε καλούπια, οι κανόνες είναι γενικοί
Όμως το να πληγώσεις, ό,τι,  είναι κάτι που δεν έχει γυρισμό Πρώτα αυτό  Για κάποιους δεν μετράει αυτό, συμφωνούμε
Ακόμη και αν δεν πάρουμε υπ΄όψιν τον ελευθερο χώρο, χρόνο, απαιτήσεις, νομίζω πως αν υπάρχει η εντιμότητα είναι λάθος, ή σε άλλες περιπτώσεις είναι αποδεκτό και από τους τρίτους Δεκτό, περί ορέξεως ...
Αν τίθεται θέμα αξιοπρέπειας, όμως και κατα τη γνώμη μου, πρώτα περνάει από τις επιλογές κάποιου προς τον εαυτό του και τους γυρω του
Δύσκολες  ή εύκολες, επιφανειακές , λύσεις είναι αξιοπρεπείς επιλογές ; και οδηγούν τελικά προς το καλύτερο ;
Έστω και αν υποθέσουμε πως άξιζε , τι αποκόμισε τελικά στο δικό μας κεφάλαιο ζωής ;
Τα πραγματικά θέλω, συνδιασμένα με μια ανάλογη σχέση, αν μιλάμε για συναισθήματα,  γαμους και  δεκανίκια ....οσο άψογη υπόθεση και αν είναι μου θυμίζει τον τιτλο στη τελική, όνειρο ήτανε

[KostasD33]

[quote user="skou70" post="327087"]mayritsa mou otan kapoios ksenopidaei mporei na epikalestei opoiadipote paparia gia na to dikaiologisei [/quote]
Γιατί να το δικαιολογήσει?
Δικαιολογείς αν κάτι γίνει κατά λάθος που χου
αν κάτι είναι σπάνιο φαινόμενο και έπεσες στην σπανιότητα πάνω....
Έχω την εντύπωση ότι τα διπλοπαρκαρίσματα ένθεν και ένθεν είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση....
Κανόνας φυσικά είναι και το απεταξάμην από το ποτηρίον τούτο και κανείς και καμία δεν της έτυχε ποτε...
οι πιο πολλοί και πιο πολλές όλο ακουστά έχουν απο φίλες τους......

[pixie]

Και κάπου εδώ βέβαια, εγώ αισθάνομαι πανταχόθεν ηλίθια έως αθώα που δεν λειτούργησα ''έξυπνα'' και συνδυαστικά - όταν μου έτυχε το μοιραίο - αλλά, με την ευθύτητα που με διακρίνει, κάθισα και είπα όοοολη την αλήθεια, και φυσικά αποδέχτηκα το τίμημα αντί να μπαίνω σε διαδικασίες υποτίμησης!


Και φυσικά το βράδυ την έβγαλα στα παγκάκια... :razz:  :mryellow:

[KostasD33]

μα αυτό λέω ότι δεν είναι κάποια ιδιαίτερη "έξυπνη" λειτουργία....
απλά φυσιολογική είναι....
Το άνθρωπο ως είδος ΝΤΕΝ είναι πελαργός....
Φυσικά ούτε το υποτιμητικά έπιασα αλλα το παγκάκια το κατάλαβα...
κι αν την έβγαλες εκεί καλά να πάθεις
Την επόμενη φορά θα ξέρεις

[pixie]

:mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

Μα... Εντελώς μεταξύ μας τώρα... 'Ηρθε και η επόμενη φορά! :oops:

Σαφώς ήξερα πλέον πώς να το διαχειριστώ - επέμενα μάλιστα ότι δεν υπήρξε απάτη, ότι επρόκειτο απλά περί μοιρασμένης πίστης  :mryellow: - μπλόφαρα δεόντως, ώσπου δεν άντεξα και με έπιασε το αυθόρμητό μου:

-- Ασιχτίρ βαρέθηκα, αυτή είμαι κι οποιανού δεν του αρέσει σηκώνεται και φεύγει!!!  :evil:
Βλέπεις η εξυπνάδα μου αυτή τη φορά ήταν ότι ζούσαμε σε δικό μου σπίτι... ;-)


'Ετσι βρέθηκα με το δεύτερο διαζύγιο στο χέρι και την καρδιά μου να χοροπηδάει σε ρυθμό ελεύθερων και γλυκών πεποιθήσεων!  :grin:

'Εκτοτε, αποφάσισα πως δεν μου πάει η σκοτεινή ομορφιά της ''αμαρτίας''...

[larus audouinii]

[quote user="KostasD33" post="327554"][quote user="skou70" post="327087"]mayritsa mou otan kapoios ksenopidaei mporei na epikalestei opoiadipote paparia gia na to dikaiologisei [/quote]
Γιατί να το δικαιολογήσει?
Δικαιολογείς αν κάτι γίνει κατά λάθος που χου
αν κάτι είναι σπάνιο φαινόμενο και έπεσες στην σπανιότητα πάνω....
Έχω την εντύπωση ότι τα διπλοπαρκαρίσματα ένθεν και ένθεν είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση....
Κανόνας φυσικά είναι και το απεταξάμην από το ποτηρίον τούτο και κανείς και καμία δεν της έτυχε ποτε...
οι πιο πολλοί και πιο πολλές όλο ακουστά έχουν απο φίλες τους......[/quote]

πειράζει που υπάρχουν και ΘΕΛΩ, όποτε, στις εξαιρέσεις και όχι απαραίτητα στους κανόνες; Ε;
διαφωνω δε,  ότι ο ορισμός ως "κανονας" είναι τα διπλοπαρκαρίσματα ! πάμε καλά ωρέ ;
Επίσης γιατί το "απο τις φίλες τους" και όχι και από τους φίλους τους ; E;
και άσχετο, και με τα παγκάκια δεν έχω κανένα πρόβλημα, αλλά αυτή θα ήταν αποκλειστικά δική μου επιλογή !

[Pappas10]

Γαμώ την Καβάλα μου...