Η Ομοφυλοφιλία ως ψυχολογική παρωδία...

[pixie]

Αυτή η μορφή έκφρασης της σεξουαλικότητας μπορεί να θεωρηθεί ως καθαρά ψυχολογικό κι όχι σωματικό πρόβλημα...

Μπορούμε να δούμε την ομοφυλοφιλία, λοιπόν, ως μια νευρωτική πλάνη. ’Ενα είδος εξέγερσης και εκδίκησης για τη στάση του άλλου φύλου, μια διαμαρτυρία με εσφαλμένα μέσα ότι ούτε κοινωνικά ούτε ερωτικά υπάρχει εξάρτηση από το άλλο φύλο.

Η γυναίκα αρνείται το γυναικείο της ρόλο, όλο το θέμα έχει να κάνει με τα δικαιώματά της και το αίσθημα της προσωπικής της αξίας που κατά την άποψή της τσαλακώνεται ή κακοποιείται από τον άντρα.
Ο φόβος είναι αυτός που υπαγορεύει τη στροφή προς το ίδιο φύλο! Η διαφορετικότητα θεωρείται επικίνδυνο γεγονός, ενώ αντίθετα μέσα στο ίδιο φύλο υπάρχει μια υποθετική ασφάλεια αφού στις αισθήσεις του ενός συντρόφου καθρεφτίζονται όμοια οι αισθήσεις του άλλου με έναν τρόπο οικείο.


Αν δεχτούμε την σεξουαλική αυτή παρέκκλιση ως μια ψυχολογική παρωδία, θα πρέπει να δεχτούμε και τις κοινωνικές συνέπειες.
Και μιλώντας ειδικά για τις γυναίκες, έχω την άποψη ότι καταλήγει μια γυναίκα στον λεσβιασμό όταν ο κόσμος των εμπειριών της με το άλλο φύλο γίνεται απογοητευτικός, οπότε αρνείται τον άντρα και αρνείται να είναι λεία στα ζωώδη αισθήματά του...
Με την επιθυμία του άντρα να κυριαρχήσει επάνω της, αρχίζει ένας πόλεμος μέσα της και αναζητά την αυτοσυνείδηση και την αυτοεπιβεβαίωση σε άτομα του ίδιου φύλου που θα την κατανοήσουν και θα την αποδεχτούν.

Για τους άντρες μάλλον θα υπάρχει κάποια αντίστοιχη θεωρία και μάλλον είναι εκείνοι που δεν έχουν βρει στη ζωή καμιά ανοιχτή συναισθηματική είσοδο στον κόσμο της γυναίκας!

[pixie]

Αναρωτιέμαι κατά πόσο θα έπρεπε να δεχτούμε την ομοφυλοφιλία ως μια ακόμα υγιή έκφραση της σεξουαλικότητας κι αυτό θα έπρεπε να μας αρκεί σαν απλή εξήγηση.
 
Ασφαλώς και έχει νόημα να μάθουμε, αλλά χρειάζεται προσοχή στο πώς θα διαχειριστούμε αυτή την γνώση!


'Ισως να κάνω λάθος και η ομοφυλοφιλία να είναι έμφυτη και γενετικά προκαθορισμένη! Να υπάρχει ένα συγκεκριμένο χρωμόσωμα που να είναι υπεύθυνο για την προτίμηση στο ίδιο φύλο. Να υπάρχει ένα γονίδιο που να συνδέεται με μια σχετική εντολή στον εγκέφαλο!

'Οπως και να έχει το θέμα όμως, πάλι θα πρέπει να δεχτούμε ότι υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στον ψυχισμό αυτών των ατόμων και πολλές φορές μια αντιδραστική και αντικοινωνική συμπεριφορά.


Και αν θέλουμε να το δούμε το θέμα επιστημονικά.. Ο Φρόιντ πίστευε ότι:'' Η ομοφυλοφιλία δεν είναι έμφυτη, αλλά αποτελεί αποτέλεσμα συγκεκριμένων ψυχολογικών ενεργειών κατά την παιδική ηλικία.''
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την θεωρία του, ''ο καθοριστικός παράγοντας για να γίνει κάποιος ομοφυλόφιλος αποτελεί η φάση πολύ ισχυρής αλλά σύντομης δυνατής συσχέτισης του παιδιού με κάποια γυναίκα. Η γυναίκα αυτή προφανώς είναι η μητέρα του παιδιού ή οποιαδήποτε θηλυκή [μητρική] φιγούρα ήταν παρούσα τόσο έντονα στην παιδική ηλικία του ατόμου. Ύστερα από αυτή τη φάση ενασχόλησης η κυρίαρχη θηλυκή φιγούρα χάνεται και μαζί με αυτή χάνεται και το αντικείμενο του παιδιού''.

 ;-)

[pixie]

Επανεκτίμηση... Πολλές φορές έχουμε ακούσει το ερώτημα για το αν οι σεξουαλικές προτιμήσεις είναι κληρονομικές ή επίκτητες.

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια μελέτη που αναφερόταν σε διδύμους ομοφυλόφιλους άντρες τεκμηριώνοντας πως οι σεξουαλικές προτιμήσεις θα μπορούσε να είναι κληρονομικές, τουλάχιστον στους άντρες.

Είναι γεγονός πως οι έφηβοι που ανακαλύπτουν την ομοφυλοφιλία τους δεν αισθάνονται ότι τη διδάχτηκαν από τους γονείς τους. Και ακόμα, κανένας από αυτούς δεν μεγαλώνει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον από το οποίο απουσιάζουν τα άτομα του αντίθετου φύλου ή οι ετεροφυλοφιλικές σχέσεις.

Με ποιόν τρόπο, λοιπόν, θα μπορούσαν να διδαχτούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό προς άτομα του ιδίου φύλου? Αν όχι με την ίδια τους την γονιδιακή προδιάθεση?
''Πιθανόν η ίδια η φυσική επιλογή να ευνοεί ένα ''γονίδιο της ομοφυλοφιλίας''. Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, τα ίδια γονίδια που κάνουν την κόρη ενός ζευγαριού ελκυστική να κάνουν το γιο τους γκέι. Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο ότι οι έρευνες πάνω στη γυναικεία ομοφυλοφιλία δεν έχουν οδηγήσει σε σαφή συμπεράσματα.''


ΥΓ. Ο Φρόιντ αναφερόταν κυρίως στην ανδρική ομοφυλοφιλία, αφήνοντας την εξήγηση της γυναικείας ομοφυλοφιλίας στην γενικότερη θεωρία του, η οποία φυσικά κρίνεται άκρως φαλλοκρατική και γι' αυτό μερικοί μεταφροϋδικοί ψυχολόγοι προσπάθησαν να την αλλάξουν.