Συνεχίστε την ιστορία

[Dharma]

Γράψτε τρεις προτάσεις σε σύνδεση με τις προηγούμενες ώστε να συνεχίζεται η ιστορία.


Η Γκου ήταν μια πλούσια χώρα, όμορφη με καλό κλίμα, τρεις μικρές καθαρές ταχτοποιημένες πόλεις, άψογη συγκοινωνία και ήσυχες χώρες πέρα από τα σύνορά της.
Οι κάτοικοί της ήταν δημιουργικοί, εργατικοί , φιλομαθείς, φιλαλήθεις, ήσυχοι αλλά είχαν όλοι ανεξαιρέτως ένα μειονέκτημα., που δυσκόλευε απίστευτα την ζωή στην παραδεισένια χώρα.
Ήταν απίστευτα αργοί, κινούνταν  και αντιδρούσαν πολύ αργά σαν να έβλεπες μια ταινία σε slow motion, με αποτέλεσμα όλα τα γεγονότα και οι καταστάσεις να τους ξεπερνάνε και όταν τελικά αντιδρούσαν, η αντίδρασή τους ήταν τόσο ετεροχρονισμένη, που κανείς δεν θυμόταν πια την αιτία της και έτσι δημιουργείτο πραγματικό κομφούζιο...

[amfiprostylos]

ο μονος που ξεχωριζε πραγματικα ηταν ο Μακης. παιδι γρηγορο, εξυπνο, φλιαρο και σπιρτο σωστο.
   Μια καλοκουρδισμενη μηχανη που εκτελουσε ολες τις εργασιες του σε ελαχιστο χρονο. ο φθονος των συμπολιτων του ηταν τοσο μεγαλος που εφταναν σε σημειο να τον κατηγορουν για πολλα ψευδη γεγονοτα.

[pixie]

Αλλά όχι! 'Οπως φαίνεται ο Μάκης ήταν ακαταπόνητος [ντούρασελ]. Είχε όμως κι ένα φετίχ. 'Ενα μικρό καθρεφτάκι τσέπης με ασημένιο γύρο που στο πίσω μέρος είχε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στολισμένο με ρουμπίνια, όπου καθρεφτιζόταν συνέχεια.  :razz:
Επίσης, ίσως επειδή ένιωθε ξεχωριστός μέσα στην αγέλη των υπόλοιπων νωχελικών, κάθε φορά που περνούσε τρέχοντας τις λακκούβες με το νερό στο δρόμο κοιτούσε ακόμα κι εκεί έκθαμβος το πρόσωπό του!
-Είμαι υπέροχος, έλεγε...

[KostasD33]

Αυτά έλεγε και δεν μπορούσε  να καταλάβει γιατί όλοι οι άλλοι στην καθημερινότητα του τον θεωρούσαν μουρλό και βαρεμένο με την ανάποδη μυγοτσετσενίαση που είχε.
Ποιος ο λόγος να γκαζώνει όταν δεν χρειαζόταν να το κάνει. Σαν να έτρεχε σε πίστα αυτοκινήτων μόνος του και οι άλλοι να τον κάνουν χάζι.
Μέχρι που γνώρισε την Ρούλα και ήταν σαν να χτύπησε σε τοίχο με ταχύτητα χωρίς φοράει ζώνη προστασίας και με αίρμπακ που κάνει μερικά λεπτά να ανοίξει αντί για δέκατα δευτερολέπτων.......

[pixie]

Κομβικό σημείο η γνωριμία του με τη Ρούλα. Ήρθε ως κομήτης από το μαύρο διάστημα κουτρουβαλιστά ανάμεσα σε θάμνους και σε βάτους για να καταλήξει στα πόδια του αξιολάτρευτου Μάκη, με ένα κακαριστό στοιχειωμένο γέλιο κι ένα βλέμμα σαν σκοτεινό τούνελ!
Είχε πέσει από τη διχάλα ενός δέντρου όπου την είχε πάρει ο ύπνος. Εκεί συνήθιζε να ανεβαίνει για να ρεμβάζει παρακολουθώντας τη θάλασσα που στα μάτια της έμοιαζε με ένα πελώριο γαλάζιο μεταξωτό πάπλωμα με άσπρα λουλούδια επάνω...

[larus audouinii]

H Ρούλα είχε έρθει στη γη από τον μακρινό γαλαξία του Δράκοντα με το ιδιωτικό της διαστημόπλοιο
Ήταν φοιτήτρια της φιλοσοφικής στο γνωστό πανεπιστήμιο της Λάικα, 22 ετών και πανέμορφη Ονειροπόλα, χαριτωμένη και ταυτόχρονοα σεμνοτυφής και χαμηλοβλεπούσα
Είχε όμως ένα ελάττωμα Αν και επιδέξια ήταν πολύ τεμπέλα ΤΗς άρεσε να ταξιδεύει να διαβάζει και να ρεμβάζει αλλά από ταχύτητα και προστάγματα ούτε να ακούσει δεν ήθελε
Ο Μάκης αν και ουρανοκατέβατη την βρήκε αρκετά νόστιμη Πάντα έψαχνε την κοπέλα που θα τον έβγαζε από την μυγοτσετσενίαση που ζούσε

[Dharma]

Οπότε ο έρωτας, ο κεραυνοβόλος (για τον Μάκη) ήταν αναπόφευκτος, πρώτα πρώτα του άρεσαν οι ζουμπουρλούδικες και πως να το κάνουμε η Ρούλα ήταν ζουμπούρλούδικη.
Τόσο ζουμπορλούδικη, που όταν πρωτοπήρε το διαστημόπλοιο για να κόψει τις βολτίτσες της , ο κατασκευαστής  του (Dr Aloprosaulus) το "ενίσχυσε", δηλαδή το φάρδυνε ελαφρώς στα πλαϊνά, διότι η περί ου ο λόγος ταξιδεύτρα δεν χώραγε μήτε  μέσα να μπει.
Βέβαια ο δόκτορ την προειδοποίησε ότι δεν θα πάει μακριά λόγω της ανάποδης σχέσης βάρους/ιπποδύναμης του συνόλου, αλλά αυτή που να ακούσει, το φουλάρισε καύσιμο (από ίσα μέρη υδραζίνης,. ασύμμετρης δυμεθυλυδραζίνης και φρέσκου φραουλόζουμου) και εκτοξεύτηκε περιχαρής στην στρατόσφαια.

[kapoia_za]

Κι ας λένε ότι ναρκισσισμός και έρωτας δεν παν μαζί ,
ο Μάκης κατάλαβε από την πρώτη στιγμή πως συνάντησε το άλλο του μισό,
ή διπλό τέλος πάντων.

Μια γυναίκα άκρως διαφορετική.

Η ανταπόκριση της οποίας όμως, δεν ήταν η αναμενόμενη..

[Dharma]

Και ενώ ο Μάκης, την κοίταζε αποσβολωμένος, μη μπορώντας να καταλάβει ούτε από που ΄ρθε, ούτε γιατί του ΄ρθε και ούτε τι του  ΄ρθε, εκείνη σηκώθηκε, τίναξε τα χώματα από την αραχνούφαντη, διαστημική της φόρμα, και τον κοίταξε από πάνω ως κάτω με κοροϊδευτικό βλέμμα.
Είπαμε ο Μάκης ήταν και δυο μέτρα άντρας...
Αλλά η Ρούλα, ειρήσθω εν παρόδω, ότι το Ρούλα δεν ήταν το όνομά της το βαπτιστικό, αλλά τα αρχικά από την δουλειά που έκανε στον πλανήτη  της δηλαδή: Ραδιοπροστατευτικός Οικονομισάριος Υπαιθρίων Λεβητοστασίων Αλσάφι (επειδή βεβαίως κατοικούσε στον υπ'αριθμό "σ" αστέρα του Δράκοντα, τον Αλσάφι, στην φιλοσοφική φοιτούσε καθαρά από χόμπυ), δεν ήταν καμιά εύκολη λεία και επιπροσθέτως η τούμπα την είχε κόψει από την τελευταία ονειροπόλησή της και την είχε νευριάσει το γεγονός αυτό πάρα πολύ!

[pixie]

Ξαφνικά η Ρούλα, που δεν μπορούσε να βλέπει τον Μάκη ακίνητο και βυθισμένο στους λογισμούς του, χωρίς δισταγμό, αποφάσισε να του πετάξει ένα κουκουνάρι!!!  :mryellow:
Το κόλπο έπιασε κι ο Μάκης έκλεισε επιτέλους το στόμα που έχασκε τόση ώρα.
- Είσαι σε κάποια μυστική οργάνωση ή είσαι αυθεντικό Ούφο? Τη ρώτησε.
- Ψάχνω το Αστεροσκοπείο στα Ερημοβούνια και χάθηκα... του απάντησε.
- Είσαι σίγουρη ότι δεν είσαι από εκείνα τα τέρατα του ουρανού που σέρνουν πίσω μια πύρινη ουρά?
- Μην ανησυχείς, του είπε, είμαι σε αποστολή, τριγυρνούσα στο δάσος διαβάζοντας τα μυστικά σημάδια που άφησαν τα ξωτικά των δέντρων...

[rain]

Τι ξωτικά και βλακείες σημάδια μου λέει αυτή εδώ σκέπτεται ο Μάκης και δεν καταφέρνει να αποτραβήξει το βλέμμα του από τα υπέροχα βυζιά της που φαίνονται μια χαρά στη αραχνοΰφαντη φόρμα της.
Να της φορμάρω εγώ το εξωτικό μου να δει τον ουρανό με τ άστρα χωρίς να χρειάζεται να ψάχνει αστεροσκοπεία σε ερημοβούνια.

- να σου δείξω εγώ τη συλλογή μου από γραμματόσημα, της λέει και σκάει το χαμόγελο του.  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

[larus audouinii]

Γραμματόσημα;....σκέφτηκε  η Ρούλα υψώνοντας  και τα δυο  φρύδια απεναντι στο ανθρωποειδές
"Aργότερα", απάντησε κοφτά με την τσιριχτή φωνή της, πνιγοντάς το σε ένα βαρύ χασμουρητό, καθώς εκείνος κοιτιόταν ακόμη, στο καθρεπτάκι του
Τόσο τσιριχτά που ο Μάκης νόμιζε πως θα πνιγεί

"Σεμνοτυφής και χαμηλοβλεπούσα", είπαμε έγραφε στο καρτελάκι του βιογραφικού της , αυτό που συνέταξαν οι ανωτεροί της, ωστόσο εννοείται πως στο λεξιλόγιο του δικού της χώρου είχε μια εντελώς διαφορετική διάσταση.
Όσο για πρόγραμα με την ονομασία Ρούλα δεν ήταν κάτι άλλο, παρά το κλειδι για την επιτευξη της ειρήνης ανάμεα στους γαλαξίες  Κάτι ανάμεσα σε ελεύθερο ρεπόρτερ, πράκτορα και επιστήμονα δηλαδή (loool)
Μπορείς να μου δείξεις την κατευθυνση για τα Ερημοβούνια; άκουσε να λέει πάλι κοφτά ο Μάκης συνειδητοποιώντας μετά τον παρ΄ολίγον πνιγμό την υπέροχη μυρωδιά του φραουλόζουμου,  που αναδεικνυόταν γύρω της

[rain]

Ξενέρα και παρθερνοπιπίτσα η γκόμενα. Έχει χρόνια να δει χαρά στα σκέλια της σκέφτηκε η Μάκης.
Ανοίγει το iPod του, κτυπάει το όνομα Ερημοβούνια να το βρει που στο διάολο είναι και της λέει δείχνοντας της το στον χάρτη που είχε βρει.
-   δες εδώ είναι, άντε καλό ταξίδι και να μας γράφεις.

[amfiprostylos]

και εζησαν αυτοι καλα και εμεις καλυτερα.

   
                                FIN

οχι οχι δεν τελειωσε εδω .

ξαφνικα απο μακρυα εμφανιστηκε ...............

[pixie]

:roll:
... ένα σμήνος πολύχρωμες πεταλούδες με υπέροχα πολυποίκιλτα φτερά!

-'Οχι, έβγαλε μια τσιριχτή φωνή η Ρούλα! Δεν πάω πουθενά, εδώ θα μείνω, προτιμώ να κυνηγήσουμε πεταλούδες μαζί!
-Άλλωστε νομίζω πως τα Ερημοβούνια είναι εκείνοι οι πελώριοι γκριζοκίτρινοι βράχοι, είπε ο Μάκης.

Πράγματι από μακριά φαινόταν κάτι όγκοι σιωπηλοί, μελαγχολικοί και έρημοι που υψώνονταν απότομα και δέσποζαν σαν τεράστιοι πύργοι. Στην πιο ψηλή κορυφή βρισκόταν το Αστεροσκοπείο.
Άρχισαν να ανεβαίνουν σιγά-σιγά...

-Κοίταξε, της είπε... Δες τι όμορφα που φέγγουν οι αλήτες τ' ουρανού!

Φάλαγγες από σύννεφα έτρεχαν ψηλά και, στα σημεία που άνοιγαν, πριν ξανασμίξουν, ανάμεσα λαμπύριζαν χιλιάδες αστέρια σαν πολύτιμα μαργαριτάρια...