Το χαμένο νησί

[kapoia_za]

...Θυμάμαι τον Περιβολάκη,
τον καθηγητή μου στο Γυμνάσιο του Αργοστολιού,
με το γαλάζιο ρούχο και το άσπρο παντελόνι,
θαυμαστή του Σολωμού και φίλο του Πολυλά,
μας έλεγε κοιτώντας μας στα μάτια :

¨Να πάρετε συνήθεια να κρατάτε ημερολόγιο από τις καθημερινές σας πράξεις,
είτε καλές είτε κακές είναι ,γραμμένο με κάθε παρρησία.
Έτσι μόνο θα μπορέσετε να κάνετε έλεγχο στον εμαυτό σας.¨

¨..με κάθε παρρησία..¨ Τι λόγος!
Ο κάθε άνθρωπος που γράφει κάτι τι έξω απ΄τη δουλειά του,
όσο και να κοροϊδεύεται πως η πένα του ενδιαφέρει μονάχα αυτόν τον ίδιο,
έχει πάντοτε μακρινότερη, ύπουλη   κ΄ υποσυνείδητη προοπτική
την πιθανή δημοσιότητα.
Ποιος δε χορεύει μανιακά το παζάρι της ματαιότητας;
Και τότε , πώς να ρίξεις στο χαρτί όλο τον ¨εμαυτό¨ σου,
με την παρρησία εκείνη που θα σήκωνε την τρίχα του καθενού;
Γιατί ο καθένας στον ¨εμαυτό¨ του , θ΄ αναγνώριζε τον εαυτούλη του…

Μ.Καραγάτσης __Το χαμμένο νησί