το αντιφέγγισμα

[MARAKOS]

αμήχανοι σταθήκαμε
στην άκρη του γιαλού
και μήτε ήχος έβγαινε
απ τα σβησμένα χείλη

καθώς οι σκέψεις λάκιζαν
μακριά και για αλλού
ο χρόνος δεν το θέλησε
ν ανοίξει πάλι η πύλη

τα σώματα χωρίστηκαν
μα όχι κι οι καρδιές
και ο καθείς την ρότα του
χάραξε γι άλλα μέρη

στη θύμηση μας έμεινε
τροχός από το χθές
στη θάλασσα αντιφέγγισμα
και στις ψυχές καντήλι

Μαράκος