Πόνος..

[Durothil]

Καλησπερίζω τα μέλη του φόρουμ. Όπως καταλάβατε είμαι κανούργιο μέλος και γράφτηκα με σκοπό να εκφραστώ κάπου, να πώ αυτό που με πονάει αφού δεν θέλω να μιλήσω σε κανέναν συγγενή, φίλο, γνωστό. Δεν το σκέφτηκα πολύ, ήταν απόφαση της στιγμής να γραφτώ γιατί θέλω να "ξεσπάσω" κάπου.

Μη τα πολυλογώ στα του θέματος γνώρισα πριν λίγους μήνες μια γυναίκα μεγαλύτερη απο μένα. Ωραία γυναίκα, ευχάριστη αλλά μέχρι εκεί. Οι βλέψεις μου γι΄αυτές περιορίζονταν κυρίως στο σέξ και στην ικανοποίηση των φαντασιώσεων που έχουν αρκετοί άντρες. Κάναμε παρέα και με τον καιρό την ερωτεύτηκα τρελά. Δεν μπορούσα να ηρεμήσω άν δεν μου στελνε μήνυμα, δεν μπορούσα να καταλαγιάσω άν δεν άκουγα τη φωνή της έστω απο το τηλέφωνο. Όλα όμως αυτά γίνονταν υπο το πρίσμα της φιλίας. Ποτέ δεν κάναμε λόγο για σχέση μεταξύ μας. Εξάλλου συνεχώς ρώταγε ο ένας τον άλλον άν παίζει κάτι με καινούργιο γκόμενο και τα συναφή.

Έτσι λοιπόν τις προάλλες μαθαίνω πως η καλή μου ήταν με κάποιον. Μου είπε πως είναι ερωτευμένη. Τρελάθηκα, άρχισα να κλαίω δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου. Αυτή φυσικά μάλλον δεν γνώριζε τα αισθήματά μου προς αυτήν (ή τουλάχιστον την ένταση των συναισθημάτων μου), προέβει και σε λεπτομέρειες πιστεύοντας πως μιλαγαμε χαλαρά όπως τις αρχές. Η σκέψη ότι είναι ερωτευμένη, ότι σκιρτά με άλλον, ότι βρίσκει ηδονή με άλλον άντρα, με έκανε να κουρνιαστώ στο κρεββάτι, να διπλωθώ και να μη σταματάω να τρέμω απο το κλάμα.

Αφού λοιπόν ό,τι χειρότερο ήταν να πάθω το παθα, τουλάχιστον της γράφω πόσο ερωτευμένος ήμουν και πόσο την αγαπάω. Μάλλον θα ήρθε σε δύσκολη θέση και προσπαθούσε να με παρηγορήσει. Δεν ήθελα ψευτοπαρηγοριές με πονάει απίστευτα να είμαι κάτι άλλο εκτός απο πρώτος στην καρδιά της. Ήξερα ότι μετά απο μένα, θα τον σκεφτεί, θα τον αναπολήσει, θα τον φέρει σπίτι της να κάνουν έρωτα. Στη σκέψη και μόνο λύγιζα. Αποτέλεσμα 3 μέρες τώρα κυριολεκτικά το στομάχι μου έχει κλείσει και την έχω βγάλει με ελάχιστα φρούτα. Με έχουν πιάσει και κάτι πόνοι στο στομάχι και με έχουν γονατίσει!

Τονίζω ότι δεν το παίζω..ξανθόπουλος, ούτε κλάψας. Δεν είναι έτσι ο χαρακτήρας μου. Σε κανέναν γνωστό μου δεν κάνω λόγο γι΄αυτό. Δεν θέλω δεν πιστεύω να με βοηθήσει. Και το ξέρω ότι θα περάσει. Όλοι οι πόνοι έχουν ένα τέλος. Αλλά αυτό που βιώνω τώρα μου φαίνεται αβάσταχτο (και οκ έχω ζήσει και άλλες ερωτικές απογοητεύσεις δεν είμαι καινούργιος στο κουρμπέτι). Την αγαπάω τόσο πολύ και μου λείπει αφάνταστα. Αλλά δεν πρόκειται πλέον να με ξαναδεί.

[kapoia_za]

ξεκόλλα!
..και κατά πάσα πιθανότητα, ήξερε πως τη θες

προσωπικά, σε κάτι τέτοια.. ανοίγω όλα μου τα χαρτιά.
Κι αν θέλει.

[KostasD33]

Συμφωνώ με το ξεκόλλα
Δεν υπάρχουν αβάσταχτοι πόνοι στους έρωτες, απλά νομίζουμε ότι είναι όταν τους τρώμε στην μάπα, μετά από λίγο καιρό και ειδικά μετά τον επόμενο έρωτα ο αβάσταχτος πόνος μπορεί να γίνει μια γλυκιά ανάμνηση
Αβάσταχτοι πόνοι υπάρχουν στον πονόδοντο ή στα αυτιά κλπ… η καρδία αντέχει, ο εγωισμός μας αντέχει λίγο λιγότερο και ο φόβος του τι χάσαμε και τι θα μπορούσαμε να έχουμε ακόμα λιγότερο

Οπότε συνοπτικά ξεκόλλα

Και καλώς σε

[kapoia_za]

νομίζω σερωτεύτηκα

είσαι και μεγαλύτερος. μια χαρά.
να ανοίξω τα χαρτιά μου, ή να περιμένω;

[KostasD33]

Τα δικά μου χαρτιά είναι δυο βαλέδες μια ντάμα και δυο λινά.....
σειρά σου  

[kapoia_za]

μόλις έχασα τα πρωτεία του κυνηγού

μόλις έχασα τη σειρά μου

[KostasD33]

Δεν πειράζει, παμ να αμολήσουμε αετό τότε....


άσε που στον έρωτα δεν υπάρχουν πρωτεία

[kapoia_za]

:razz:  ;-)

[Durothil]

για να επανέλθουμε στο θέμα..


Είναι εύκολο όταν είσαι εκτός να λές "ξεκόλλα". Εύκολο και χαλαρό.

Δεν υπάρχουν πόνοι στον έρωτα;; Εδώ επιστήμονες συγκρίνουν τις ερωτικές απογοητεύσεις με εξίσου δυνατούς πόνους στη ζωή του ανθρώπου σε άσχημες στιγμές του, ακόμα τον εξισώσουν και με τον σωματικό πόνο.

Για να μη πολυλογώ, η γυναίκα αυτή δεν ήταν για μένα απλώς μια καψούρα. Ναι το ξέρω πως θα μου πείτε ότι τα λέω αυτά επειδή είμαι ερωτευμένος. Ήταν όμως σπάνιος άνθρωπος. Ωραίος άνθρωπος και ήμουν περήφανος ακόμα που την είχα φίλη μου.

Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω κουμάντο στα συναισθήματά μου. Την ερωτεύτηκα και την αγάπησα πολύ. Το άν ο έρωτας κάποτε φύγει δεν το ξέρω..Σίγουρα όμως θα εξασθενήσει. Όπως και σίγουρα θα φύγει ο πόνος. Θα είναι όμως πάντα κάτι μοναδικό για μένα.

Τώρα ελπίδες δεν ξέρω άν μπορώ να έχω. Πόσο μάλλον απο τη στιγμή που τις "ξεφούρνησα" τα συναισθήματά μου μονοκοπανιά! Δεν ξέρω άν στο μέλλον αλλάξει τίποτα. Η δική μου όμως πορεία πλεύσης είναι παύση κάθε επικοινωνίας μαζί της. Δεν πιστεύω να μου στείλει μήνυμα ή να με πάρει τηλέφωνο. Και να το κάνει όμως θα δεί απο μένα αδιαφορία έστω και αν αυτό που θέλω αυτή τη στιγμή όσο τίποτα είναι να ακούσω τη φωνή της.

Μην είστε τόσο απόλυτοι επειδή είστε απ έξω (δεν το λέω ειρωνικά αυτό). Ο έρωτας όσο γλυκά έρχεται συνήθως τόσο επώδυνα φεύγει.

[kuria]

καλως ηρθες κοντα μας Durothil...

δε σε γνωριζω οποτε θεωρω εαυτον αναρμοδιο να σε συμβουλευσω πως να διαχειριστεις τα συναισθηματα σου...

θα σου μιλησω ομως ειλικρινα και φυσικα απο τη μερια της μεγαλυτερης γυναικας...
οπως καταλαβαινεις θα μιλησω εκ πειρας...

αρκετες φορες ετυχε να κανω παρεα με μικροτερους σε ηλικια αντρες, οι οποιοι ομως απο την αρχη γνωριζαν καλα, οτι δεν ψαχνομαι ερωτικα... οποτε οτι και να λεγαμε, οσο και να αλληλοπειραζομαστε πριβε ή δημοσια, δεν υπηρχε περιπτωση να ξεφυγει η σχεση μας απο το φιλικο επιπεδο...
ελαχε ομως σε καποιες περιπτωσεις, και μαλιστα με ατομα που διακρινονταν για την ωριμοτητα σκεψης τους, εκει που ειμαστε τα καλυτερα φιλαρακια, που μιλουσαμε με τις ωρες βγαζοντας τα σωψυχα μας, γελουσαμε αβιαστα και επικοινωνουσαμε με τον απολυτα δικο μας κωδικα (ειχαμε καταντησει σαρξ και εσωρουχον ενα πραμα δηλαδη), ξαφνικα να αρχισουν να "βγαζουν" ερωτα... (λεω βγαζουν και οχι εκδηλωνουν γιατι ηταν κατι πηγαιο...)

την πρωτη φορα που μου συνεβη, οφειλω να ομολογησω πως προβληματιστηκα αρκετα...
αρχικα δεν ημουν καν σιγουρη αν ηταν οντως ερωτας ή απλα σεξουαλικο ενδιαφερον, οποτε εχασα λιγο την μπαλα και φτασαμε στο σημειο να μου εκμυστηρευτει και μαλιστα με δραματικο τροπο (κατι που δεν ταιριαζει στην ιδιοσυγκρασια του συγκεκριμενου ατομου) τον ερωτα του... τοτε σε μια προσπαθεια να μην τον πληγωσω αφ ενος και να μην χαλασω την πολυτιμη για μενα φιλια μας αφ ετερου, πολλαπλασιασα τον αυτοσαρκασμο με απωτερο σκοπο την πληρη  απομυθοποιηση μου... επισης μετα απο πραγματικα φιλοτιμες προσπαθειες, καταφερα να τον αποκαταστησω...
αν και σε τακτα χρονικα διαστηματα εξακολουθει να μου πεταει και μια ερωτικη εξομολογηση, απο συνηθεια περισσοτερο φανταζομαι, παραμενουμε παντα κολληταρια...

με τους επομενους τα πραγματα ηταν αρκετα πιο ευκολα, γιατι γνωριζα πλεον τα συμπτωματα και τις διαδικασιες που επρεπε να ακολουθησω ωστε να μην τους επιτρεψω να εκθεσουν τη φιλικη σχεση μας σε κινδυνο...

το αποτελεσμα ειναι μονο ενας απο ολους να δειχνει πως εχει πληγωθει και κατα καιρους να μου βγαζει κακιουλες και να απομακρυνεται...

πιστευω παντως πως η φιλια μας σταθηκε ισχυροτερη απο τον οποιο ερωτα ενιωσαν κατα καιρους για μενα...

πιθανολογω λοιπον το ιδιο να συμβει και σε σενα...

[Durothil]

Δηλαδή kuria θέλεις να μου πείς ότι δεν με είδε και (ό,τι και άν κάνω, ό,τι και να της εξομολογηθώ) δεν πρόκειται να με δεί ποτέ ερωτικά και μάλλον αυτό θα την κάνει να με βλέπει περισσότερο σαν φίλο; :-(

Το ότι δηλαδή της εξομολογήθηκα στεγνά τα συναισθήματα μου προς αυτή, αυτό θα δράσει αρνητικά για μένα;

Δεν έχω ελπίδες δηλαδή καθόλου; Σκοπεύω (μόνο αυτό) να της γράψω ότι τέτοιο άτομο δεν θα το αφήσω να χαθεί απο τη ζωή μου. Γιατί το ξέρω ότι είναι μοναδική.

Προς το παρόν όμως για κάποιο διάστημα θα ξεκόψω τελείως μαζί της. ΑΛΛΑ δεν σκοπεύω να τη χάσω απο τη ζωή μου!

[pixie]

Καλημέρα! :grin:

Μοναδικά άτομα δεν υπάρχουν, ο καθένας έχει αδιαμφισβήτητα την αξία του και την διττή του πλευρά ανάλογα με τις περιστάσεις... και επίσης καλό είναι να περιορίζουμε τη μαγεία του ονείρου σε ό,τι και όσο μας αφορά πραγματικά.
 
Είναι πολύπτυχο το παιχνίδι της πραγματικότητας και για τον καθένα διαφορετικό ίσως - σκιές, φανταστικοί αντικατοπτρισμοί και ψευδαισθήσεις πολλές φορές - δεν γίνεται λοιπόν να την ορίζουμε στα χαρακτηριστικά μιας γυναίκας και να την κρατάμε μονομερώς παγιδευμένη σε ασάφειες.
Αυτό ψυχολογικά υποθάλπει άλλου είδους υποψίες...

Και μια ερώτηση, αν μου επιτρέπεις... Τι ακριβώς σε κάνει να πονάς? Για ποιό πράγμα πονάς? Επειδή γνώρισες έναν υπέροχο άνθρωπο - όπως λες - αλλά δεν τον ''έχεις''? Επειδή  δεν παίζεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα φώτα της ράμπας?
Προσωπικά, θα χαιρόμουν αφάνταστα την επαφή, την εμπιστοσύνη και τη φιλική αμοιβαιότητα σε ανθρώπινο επίπεδο κι ας μην ήταν ισόθερμο το αποτέλεσμα.

Και στην τελική άντε και πονάς! Ε, και? Δεν λέω πως ο πόνος είναι το αλατοπίπερο της ζωής, αλλά...
Πώς αλλιώς δηλαδή, πώς ανεβαίνει κανείς μέσα του σκαλοπάτια επίγνωσης... :?:




ΥΓ. [quote user="KostasD33" post="345649"]Δεν πειράζει, παμ να αμολήσουμε αετό τότε....[/quote]
Προσοχή στα καλώδια εσείς που πετάτε αετό...  :razz:   :mryellow:

[Durothil]

[quote user="pixie" post="345657"]Και μια ερώτηση, αν μου επιτρέπεις... Τι ακριβώς σε κάνει να πονάς? Για ποιό πράγμα πονάς?[/quote]Που σκιρτά η καρδιά της για άλλον άντρα. Που ξέρω ότι την αγγίζει..

[pixie]

Κάποια πράγματα τα αποδεχόμαστε όπως έχουν! Είναι θέμα απόφασης - δικής μας ή του άλλου - και δεν στηρίζουμε την ισορροπία μας σε εκκρεμότητες.

Λες κάπου ότι την αγαπάς... αλλά μιλάμε για κτητικότητα? Δεν κολλάει... Για μένα, αγαπώ σημαίνει ότι αγαπώ αυτά που επιθυμεί ή θεωρεί σωστά ο άλλος χωρίς να χώνω εγωκεντρικά και τον εαυτό μου μέσα!

Τίποτα λοιπόν εδώ δεν επιβάλλεται, κι αν η απόφασή της είναι η άλλη επαφή, απλά δέξου το.
'Ετσι παρουσιάζεται άλλωστε κάθε συναισθηματική ''χαμένη'' αλήθεια, πάντα περίπλοκη, ιδανική, ωραιοποιημένη και υπερτιμημένη, κι αυτό που οφείλεις να υπερασπιστείς τώρα είναι η προσωπική σου ανάπτυξη και οι αρχές σου, ο εαυτός σου που δεν θα έπρεπε να εξισώνεις με κανέναν άλλο...

[rain]

[quote user="Durothil" post="345658"][quote user="pixie" post="345657"]Και μια ερώτηση, αν μου επιτρέπεις... Τι ακριβώς σε κάνει να πονάς? Για ποιό πράγμα πονάς?[/quote]Που σκιρτά η καρδιά της για άλλον άντρα. Που ξέρω ότι την αγγίζει..[/quote]Μεγάλε η χυλόπιτα είναι ένα φαγάκι που το αφήνεις λίγο να κρυώσει πριν πέσεις με τα μούτρα να το φας.
Αφού δεν μπορείς να κάνεις τίποτα απόλαυσε το τουλάχιστον, πάγαινε για άλλα διότι η μαντάμ είναι στα άλλα. :mryellow:  :mryellow:  :mryellow: