Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 645
  • Online ever: 1,080 (Ιουλίου 01, 2025, 10:00:42 ΜΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες

σκορπια λογια σκορπιες σκεψεις σκορπια ζωη

Ξεκίνησε από papadia, Αυγούστου 23, 2011, 09:05:28 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

papadia

.....Δεν εχει λογια η μοναξια...
           χτυπα τη πορτα, οταν εχεις καλεσμενους...
           μπαινει μεσα κ ...στεκεται στο πατωμα....
      .... Να φυγουν οι καλεσμενοι περιμενει...
           κ στρογγυλοκαθεται στην
           ερημη ζωη σου......

KostasD33

[align=center]Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς
του κόσμου τους χειμώνες
στα μάτια της να κυνηγάς
παλιούς μικρούς κανόνες

Μοναξιά μου όλα,μοναξιά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα
μη μ' αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις
και ένα κακό που ήρθε χθες
τρέχεις για να προφτάσεις

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά
τα βράδια του θανάτου
έρωτας που μυρίζει πια
αρένα στο άγγιγμά του[/align]



[align=center]
[/align]

vencedor

ποσα λαθη εχω κανει? αν τα μετρουσα με δακρια θα γεμιζα μια λιμνη...
θυμαμαι ολες τις φορες, που λυγιζα...ποτε απο φοβο, ποτε απο αδιεξοδο..
μα παντα ακουγα μια φωνη μεσα μου... προχωρα ρε..μη σταματας..προχωρα!
φυσαγε, εβρεχε, εκανε κρυο.... μηπως ειχα κ που να παω...
απλα, επρεπε να φυγω...επρεπε, γαμω τα πρεπει...
εκει ομως η φωνη... προχωρα μου ελεγε...
που να παω ρε γαμωτο? πληγες εχω γεμισει, ματωσανε τα ποδια μου...
κ συνεχιζα... μια μερα, δυο μερες, τρεις βδομαδες, εξι μηνες 3 χρονια, δυο δεκαετιες... μεχι που εφτασα...
ειδα ενα φως να λαμπει... μα ηταν η πορτα κλειδωμενη...κλειδωμενη αναθεμα την... κ το κλειδι? το κλειδι χαμενο...
που στα διαλα το εχασα? στη διαδρομη? μηπως μου το εκλεψαν?
αναθεμα κ αν ξερω....
το μονο που ξερω ειναι οτι αυτη η διαδρομη, δεν εχει γυρισμο...

papadia

.....vencedor πολυ μου αρεσε το κειμενακι σου...ειναι αποσπασμα απο καπου????αν ναι....απο ποιο??

vencedor

[quote user="papadia" post="353570"].....vencedor πολυ μου αρεσε το κειμενακι σου...ειναι αποσπασμα απο καπου????αν ναι....απο ποιο??[/quote]

οχι... δεν ειναι αποσπασμα κλεμενο... αποσπασμα απο κατι δικα μου γραφτα ειναι.
να σαι καλα.. σε ευχαριστω. ;-)

papadia

....τωρα μου αρεσει ακομα  πιο πολυ..
        γραψε κι αλλα αν εχεις.....εχεις πολυ ωραιο υφος...

vencedor

..ειναι σκορπια εδω κ εκει... παρατημενα, σκονισμενα, ξεθωριασμενα....
θα τα ξεθαψω λιγο λιγο...
να σαι καλα κοπελια.

Belladona

... ότι η ζωή είναι μικρή για να μας την ξοδεύουν άλλοι  :cool:

vencedor

μου αρεσει να κοιταζω τον τοιχο.
τον νιωθω δικο μου, τον συμπαθω...ειναι παντα εκει...λες κ με περιμενει...
τελευταια εχει αρχισει να ειναι ακροατης μου...με εχω συλλαβει να του μιλαω...κ αυτος με ακουει...δε με απογοητευει ποτε....με ακουει λαιμαι...
του λεω διαφορα...μαλακιες...το μακρυ μου κ το κοντο μου....αυτα που νιωθω..τα αλλα που αισθανομαι..κ αυτος εκει...με ακουει καρτερικα...
δε διαφωνει σε τιποτα...
εκτος απο μερικες στιγμες...
οταν ειμαι καπως...βυθισμενος σε ουσιες...δειχνει να σκοτεινιαζει...δεν του αρεσουν αυτα που του λεω οταν ειμαι ετσι....
ενταξει..φυσιολογικο ειναι..ποσα μπορει να ακουσει?
τον συμπαθω τον τοιχο μου...
εχει χρωματα, ζωγραφιες...σιωπες..κ υπομονη... με ακουει!
ειναι δικος μου... δικος ΜΟΥ....το μοναδικο ΜΟΥ που εχω...

vencedor

εχω καλυψει παρα πολλα μιλια...
αναμεσα στον τοπο που γεννηθηκα, κ στα μερη που εζησα, περπατησα, τα τελευταια 20 κατι χρονια της ζωης μου...
εκανα στασεις, προφανως μονο για να ξαναφυγω, πριν με προλαβουν...
εψαχνα...βρηκα..... εχασα...ξοδεψα....
τελικα μονο τα χρονια που αφησα πισω μου, ειναι τα μονοπατια που ταξιδεψα...

katinaki

[googlevideo]iF-XUzQtqls[/googlevideo]

ο καημένος ο τρελός πονούσε για κάποια γυναίκα...

vencedor


καλυτερα να ζησω λιγες ωρες, σαν λιονταρι, παρα εκατο χρονια σα σκουληκι...

papadia

...οι μεγαλες μας στιγμες κρυβονται στις πιο μικρες μας....
        σε μια αρχη που αναιρει τα παντα....
        κρατα με να ζω για παντα........

papadia

....καθως περνουν τα χρονια πληθαινουν οι κριτες που σε καταδικαζουν.....
       ...καθως περνουν τα χρονια κ κουβεντιαζεις με λιγοτερες φωνες....
          βλεπεις τον ηλιο μ΄αλλα ματια........

papadia

..... φοβαμαι για τα μελλουμενα....

          Αν ομως γνωριζεις οτι θα γινει, αν πραγματι το γνωριζεις, σε προστατευει απο τη θλιψη....
          Γιατι οταν συμβαινει, ειναι ηδη γνωστο συμβαν....

          Η ΘΛΙΨΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΕΞΟΦΛΗΘΕΙ......


               ...ετσι τουλαχιστον το βλεπω εγω.......

607 Επισκέπτες, 1 Χρήστης