...πες το με ενα στιχο, μια λεξη, ενα τραγουδι...για να "σε" ακουσω...

[Nikos Apomakros]

[saliara]

Kαι τώρα που σε έχω πια αγάπη μου
δεν είναι πως βαρέθηκα και πια δεν Σ'αγαπώ
μα νιώθω το κεφάλι σου στον ώμο μου
τα μάτια σου δεν βλέπω και ανησυχώ... :roll:

[saliara]

Δε μπορώ άλλο μη χτυπάς, πάψε πια να με πετάς
σαν το κέρμα στον ζητιάνο...κάτι αξίζω παραπάνω!!!

[vencedor]

[katinaki]

[Nikos Apomakros]

Κόλαση είναι ένα μέρος καταδικασμένο να υπάρχει χωρίς μουσική...

[katinaki]

Το "έμαθα" από τον I keep a close watch on this heart of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because you're mine, I walk the line

I find it very, very easy to be true
I find myself alone when each day is through
Yes, I'll admit that I'm a fool for you
Because you're mine, I walk the line[/i]

[Rizla]

πες το εσυ κυρ  Αργυρη..!

[saliara]

[quote user="katinaki" post="369077"]Το "έμαθα" από τον I keep a close watch on this heart of mine
I keep my eyes wide open all the time
I keep the ends out for the tie that binds
Because you're mine, I walk the line

I find it very, very easy to be true
I find myself alone when each day is through
Yes, I'll admit that I'm a fool for you
Because you're mine, I walk the line[/i]

[/quote]

Ακούει και κάτι καλά δηλ σε σχέση με τα υπόλοιπα αγριευτικά...
Τι στίχο έγραψες κι εσύ...μελαγχολήσαμε!!!αχχχχχ

[katinaki]

Θωμαή με λένε
κι όσοι με γνώρισαν
ακόμα κλαίνε.. :p  :lol:

saliara δεν μιλάω για τον J που έχει υπόψη σου  :roll:  εδώ είναι με το nick: vencendor

[saliara]

ααααα ζητώ συγγώμη

[Nikos Apomakros]

[Rizla]

...

[alonetraveller]

[larus audouinii]

ένα χρόνο πρίν ήμουν πολύ θλιμένος για αυτά που άρχιζα να βλέπω στα πολυιατρεία μας. Ενα χρόνο μετά είμαι πολύ θυμωμένος αλλά αποφασισμένος πως δεν τα παρατάω.
Νοιώθω πως χρειάζεται να κάνω μια δημόσια εξομολόγηση.
Ξέρω πως πολλούς τους ενοχλεί ο τρόπος που μιλάω δημόσια για την κρίση και τις επιπτώσεις της, και βρίσκουν υπερβολικό τον τρόπο που υπερασπίζομαι τα όσα κάνω. Μπορεί να έχουν και δίκιο και να δείχνω κολλημένος. Η και να είμαι.
Ας συγχωρέσουν το πάθος μου αλλά ειλικρινά -και όσοι με ξέρουν από κόντα μπορούν να σας το πούν- έτσι είμαι από τη φύση μου, από παιδί, ενθουσιάζοματ, πεισμώνω και πέφτω με τα μούτρα. Οτι με πληγώνει το πολεμάω με πάθος, και στις ιδέες που πιστεύω δίνομαι ολοκληρωτικά ψυχή τε και σώματι. Χωρίς να κρύβομαι η να διστάζω. Μπορεί να κάνω και λάθος. Αλλά αυτή η κρίση με έχει πληγώσει πολύ και βαθιά, πρώτη φορά στα εικοσί μου χρόνια στους Γιατρούς του Κόσμου. Και ο μόνος τρόπος που έχω να μην βάζω τα κλάματα είναι να προσπαθώ. Και ότι μπορέσω...
(προσωπικό σχόλιο μετά την συνέντευξη στο in.gr)


Ας θυμηθούμε αυτούς που μας χρειάζονται αυτές τις δύσκολες εποχές, ας ενώσουμε τα χέρια μαζί, όσο μπορούμε.