ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ : ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ

[Galini]

Θανάσης Κ. Κωσταβάρας (1927-2007)


 
 



Το περιθώριο *

 

στους Παναγή Λευκαδίτη , Γιώργο Παπαλεονάρδο ,

Κώστα Γαρίδη , Ιάσονα Ιωαννίδη , Γιώργο Παναγουλόπουλο

 

 

 

Εγώ δεν είμαι επώνυμος , δεν είμαι Αναγνωστάκης

δεν είμαι Χριστιανόπουλος , Πατρίκιος ή Καρούζος

για μένα δεν σκοτίζονται Λαμπράκης ή Αλαφούζος

δεν βγαίνω στα παράθυρα για να με δει ο κοσμάκης .

 

 

Παράσημα δεν φτιάχτηκαν για μένα και βραβεία

τα  <<Φορντ>>  μου είναι άγνωστα και όλες οι διακρίσεις

είμαι ένας ποιητής <<εκτός>> χωρίς επιδοτήσεις

δεν βρίσκομαι ούτε ως όνομα στα σχολικά βιβλία .

 

 

΄Εξω από τα συνέδρια κι από τις μεταφράσεις

όπου ποζάρουν οι εκλεκτοί ως διάνοι φουσκωμένοι

τα έργα μου στα αζήτητα , οι στίχοι μου κομμένοι

απ' της γραφής τούς τραβεστί που ελέγχουν τις προσβάσεις .

 

 

Τα βράδια δεν συχνάζω εγώ στη στοά του Βασιλείου

στο Ντόλτσε δεν με συζητούν μεγάλοι τεχνοκρίται

κάποια Ελισάβετ με αγνοεί , ένας Μισέλ με αρνείται

μ' έχουν διαγράψει οι Κούτροβικ και οι Χατζηβασιλείου .

 

 

 

Παρ' όλα αυτά , άλλη εκλογή δεν έχω κι επιμένω

στο θράσος μου να στιχουργώ κι ας με διαβάζω μόνος

ώσπου ο αδέκαστος κριτής των έργων μας ο χρόνος

ζυγιάζει κάθε απίκραντο και κάθε πικραμένο .

 

 

Ως τότε , ένας ακλόνητα πιστός στο μέγα πάθος

ένας ακραίος της μοναξιάς , ένας σαλός του ονείρου

θα ουρλιάζω , θα χειρονομώ , στις εσχατιές του απείρου

μα , τη ζωή μου δεν θα πω , ποτέ , πως πήρα λάθος .

 

 

Κι αν ξαναρχόμουν , πάλι αυτή θα 'ταν για μένα η Μούσα

κι οι εχθροί μου αν με σακάτευαν κι οι φίλοι αν φεύγαν ξένοι

ω γλώσσα μου πολύπαθη και Ποίηση προδομένη

εγώ για σας θα ερχόμουνα , μόνο για σας θα ζούσα .

 

 

 

 

* Το ποίημα αυτό αφιερώνεται στους ποιητές   : Παναγή Λευκαδίτη , Γιώργο Παπαλεονάρδο ,

Κώστα Γαρίδη , Ιάσονα Ιωαννίδη , Γιώργο Παναγουλόπουλο , γιατί , μολονότι έχουν αναλώσει

μια ζωή στη διακονία της ποίησης  παραμένουν τελείως άγνωστοι επειδή δεν είχαν την τύχη να

περιληφθούν σε καμιά ανθολογία της εποχής του .