Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 553
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 315
  • Total: 315

οταν εχω αϋπνιες απλωνω τις σκεψεις μου ετσι χωρις πολυ σκεψη

Ξεκίνησε από papadia, Νοεμβρίου 19, 2011, 11:16:22 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

papadia

....αλλη μια νυχτα..

       αυτο ειναι το ωραιο που εχει η νυχτα....

       αυτο το μυστηριο που εχει η νυχτα...

       σου επιτρεπει α ονειρευεσαι,

       μα πανω απο ολα να φανταζεσαι

       χωρις ενδοιασμους κ ορια...

       να ζητας τα ανεφικτα..

       κ να γινονται εφικτα...


                     καλη νυχτα!!!!!!
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

.....σε σενα το λεω....

   .....για σενα το γραφω...

        δεν υπαρχει τροπος να σε αποκλεισω απο τα ονειρα μου....

        απο τις ελπιδες μου...

        απο τις σκεψεις μου...

        απο τη ζωη μου.....

        ακομα κ αν το θελησεις...

       θες δε θες εγω θα ειμαι εδω......διπλα σου.....

       ακους???????
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

....έί ....σε σενα το γραφω....

        χθες σε μισουσα.....σημερα σε λατρευω....

        μου λειπεις...μου λειπεις πολυ...

        ειναι κ αυτη η πεταλουδιτσα

        που ερχεται μηνες τωρα....

        επιμονα, καθε βραδυ

        κ καθεται στον ωμομου πανω

        ολο ερχεται κ ξαναρχεται

        κ μου θυμιζει πως στα ονειρα μου ζουν

        οι μεγαλες αληθειες.....


        εσυ εισαι μια αυτες.....
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

....θελω να με αγαπας....

    ... εχω αναγκη να με αγαπας..

    ....θελω να ακουμπας τις νυχτες διπλα μου

        κ εγω θα ειμαι φως αναμμενο για σενα

        παντα ανοιχτο!!!

   .... θελω να φωλιασω στη ψυχη σου,  

        στο μυαλο σου

        και στην ακρη του αδειου κρεββατιου σου...

   ...  θελω να νοιωσεις τη σκεψη μου

        γλυκο φιλι στα χειλη σου...

   .... θελω να βρισκομαι μεσα

        ακομα κ στη πιο μικρη στιγμη της ζωης σου

   .... θελω, παρακαλω κ ευχομαι

        να μπορω να σε αγαπω

        ετσι οπως σε αγαπω αυτη τη στιγμη!!!
...οσο μπορω...οταν μπορω...

SE-AGAPW

:oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:  :oops:


OX  8EE  MOU


OLA  AFTA   GIA   MENA  ?








IPOGRAFI




OUI

papadia

....καμμια φορα συμβαινει να ξεχειλιζεις απο συναισθηματα...

    κατι σαν υπερχειλιση αγαπης..

    και τοτε αποζητας οι πληγες σου να γινουν

    τοσο βαθιες ωστε τιποτα να μην τις γιατρευει...

....καμμια φορα συμβαινει να αγαπας τοσο πολυ

    που δεν σε νοιαζει καμμιά πληγη....


    Ειναι ενας τροπος να εχεις κατι δικο σου

    παντοτινα!!!!
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...αγαπη ειναι....

        κατι σαν κ αυτο το παραμυθι.....


        Υπήρχε ένα τυφλό κορίτσι που μισούσε τον εαυτό του
ακριβώς επειδή ήταν τυφλή. Μισούσε τους πάντες, εκτός απ' τον αγαπημένο της φίλο. Αυτός ήταν πάντα εκεί για εκείνη.
Είχε πει οτι αν ποτέ μπορούσε να δει τον κόσμο, θα
παντρευόταν το φίλο της.

Μια μέρα, κάποιος της χάρισε ένα ζευγάρι μάτια και τότε εκείνη μπορούσε να δει τα πάντα, μαζί και το αγόρι της. Ο φίλος της τότε τη ρώτησε: «Τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς?»
Το κορίτσι σοκαρίστηκε όταν είδε οτι και ο φίλος της ήταν
τυφλός και αρνήθηκε να τον παντρευτεί.

Ο φίλος της έφυγε μακρυά δακρυσμένος και
αργότερα της έγραψε ένα γράμμα λέγοντάς της:
«ΜΟΝΟ ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ..»
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

.....ολη τη νυχτα χθες ακουγα ενα αηδονι

          να κελαηδει...

     .....μα ολη τη νυχτα...

          κ σκεφτομουν

          που ηταν αυτο το θηλυκο???

          με τοσο καλεσμα γτ δεν ερχοταν????

          κ σκεφτομουν τα πουλια που ζουν σε κλουβια...

          ξαφνικα με επιασε μια μελαγχολια κ ενα σφιξιμο

      ....αν ανοιγαν ολα τα κλουβια του κοσμου

          τοτε θα ηταν ελευθερα ολα τα πουλια του ουρανου

          κ μαζι με αυτα θα εβγαιναν εξω

          οι πονεμενες σκεψεις των ανθρωπων

          κ θα γινονταν κ αυτες λευτερα πουλια

          κ θα σκορπιζαν στον αγερα!!!!
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

..  ολοι εχουμε αγαπησει στη ζωη μας τουλαχστον για μια φορα

         ποσοι ομως απο μας εχουν αγαπησει με το σωστο τροπο?

         προβληματιστηκα οταν διαβασα αυτο το παραμυθακι...

         κ θα ηθελα να προβληματισω κ εσας....

         Ήταν κάποτε ένα δράκος. Ζούσε μοναχός σε χαμένες στα βουνά σπηλιές. Περνούσε τη μέρα του τριγυρνώντας από εδώ από εκεί.. αν και τον περισσότερο χρόνο καθόταν και συλλογιζότανε.
Τι να κάνει ένας φτερωτός δράκος σε αυτά τα μέρη; Γιατί δεν βρίσκει άλλους δράκους να συναντήσει ;
Μία ημέρα εκεί που καθόταν ήρεμα, ήρθε μία παιχνιδιάρα νεράιδα και άρχισε να του πειράζει τα αυτιά.

Ξαφνιάστηκε. Ήταν η πρώτη φορά που κάτι έμψυχο δεν φοβότανε μπροστά στην θέα του .
Γύρισε και την κοίταξε κατάματα ενώ αυτή συνέχιζε να του χαμογελάει.

- Δεν φοβάσαι μήπως σε καταπιώ ;
- Όχι.. είμαι πολύ μικρούλα για να χορτάσεις.
- Δεν φοβάσαι μήπως σε φυλακίσω για πάντα ;
- Όχι.. όποτε θέλω εξαφανίζομαι.
- Δεν φοβάσαι μήπως σε αγαπήσω ;

Η νεράιδα σάστισε. Γιατί ένας δράκος να αγαπήσει μία νεράιδα . Γιατί μία νεράιδα να μη φοβάται ένα δράκο.

(η νεράιδα συνέχισε..)
- Όχι... όλοι θέλουν κάποτε να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.

Ο δράκος ένοιωσε ξαφνικά την επιθυμία να την αγκαλιάσει.. να την φιλήσει.

Άπλωσε τα χέρια του αλλά τα νύχια μπήκαν βαθειά στη σάρκα της .
Άνοιξε το στόμα του αλλά έβγαλε φωτιές και τα φτερά της νεράιδας κάηκαν.
Έβγαλε δάκρυα από τα μάτια του αλλά αυτά την έπνιξαν.

Η νεράιδα κάθισε και πέθανε στην αγκαλιά του.. ο δράκος ήταν και πάλι μόνος.

....!???!!!!
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

....καποτε σου ειπαν πως αν ριξεις τα ονειρα σου στη χωματερη

        θα σου τα επιδοτησουν....


        Κιεσυ ετρεξες να προλαβεις...


        Γιατι παραπονιεσαι τωρα


        οτι δεν καταλαβες πότε ηρθαν τα χελιδονια??
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...δε σου μιλησε ποτέ για μενα ε?

      ειπε οτι δε θα μιλησει ποτέ σε κανενα για μενα..

      ετσι θα κρατησει μοναδικο κεινο που ειχαμε.

      Την αγαπησα τη Φαιδρα. Αυτο που ειχαμε ηταν "κατι" που δεν υπαρχουν

      λεξεις να στο πω,,,κατι υπερβατικο..

      κατι περα απο τον χρονο κ τον χωρο....

      κατι που ξεπερνουσε εμας..

     Ισως η λεξη "αγαπη" να μη φτανει για να το χωρεσει...



    Και γιατι δεν ησασταν μαζι?


   Μα φυσικα κ ημασταν μαζι.

   ΜΗ ΚΡΙΝΕΙΣ ΤΟ "ΜΑΖΙ" των ανθρωπων...

   ΝΟΙΩΣΕ ΤΟ "ΜΑΖΙ" των ψυχων...

        το "μαζι" των ψυχων....των ψυχων....το μαζι των ψυχων



           απο το βιβλιο της Παπαδακη "τι σου ειναι α αγαπη τελικα?"
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

....να γλυφεις τ΄ακριβο σου ψεμματακι κ να το απολαμβανεις

         σαν ωριμο καρπο!!!

     ....μονο να ξερεις πως οταν φτασεις στο κουκουτσι

         πρεπει αμεσως να το φτυσεις...


         Μη ξεχαστεις κ γλειφεις , σαν ηλιθια, μια ζωη κουκουτσια!!!!
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...ησουν τελειος...ησουν ο ενας κ ο μοναδικος...

       ησουν θεος....

      αλλωστε τι παπαδια θα ημουν αν δεν ειχα...αν δε πιστευα στοθεο?????
...οσο μπορω...οταν μπορω...


papadia

[quote user="rain" post="366558"]Είμαι   :oops:  :P  :mrorange:[/quote]



    .....εισαι βρε ...εισαι...γτ να μην εισαι αλλωστε????

         θεοι υπαρχουν τοσοι οσοι κ οι παπαδιες... :lol:  :lol:  :lol:
...οσο μπορω...οταν μπορω...

315 Επισκέπτες, 0 Χρήστες