Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 191
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 296
  • Total: 296

οταν εχω αϋπνιες απλωνω τις σκεψεις μου ετσι χωρις πολυ σκεψη

Ξεκίνησε από papadia, Νοεμβρίου 19, 2011, 11:16:22 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...

KostasD33


papadia

....Κωστη ενω κανω κανονικα αποσυνδεση - κ μου δειχνει οτι αποσυνδεθηκα μολις παω να ξαναμπω με εμφανιζει
    συνδεδεμενη χωρις να εχω αποθηκευση τα στοιχεια μου..μηπως φταιει ο 33?
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...

larus audouinii

[quote user="papadia" post="375202"]ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ a33!!


   [/quote]

καλό μήνα !

papadia

.....λιγο η βροχη ..λιγο η μεθη

        ταχα σε ονειρο νομιζα πως ημουν!!!



...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

......καλημερα!  επιτελους ανοιξη...παρα τεταρτο!!! (ας κρατησω κ μια πισινη :grin: )



 
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...η εσωτερικη επανασταση γινεται απο μονη της

      κανεις δε μπορει να μας διδαξει πως να το κανουμε αυτο!



 
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...Δε θα γραψω τα γλυκαναλατα...για τις μανες...αλλωστε δε μου αρεσουν

         αυτες οι ..προκατασκευασμενες γιορτες.. αλλά θα παραθεσω

         ενα ασυνήθιστο ποίημα για την ημέρα, πολύ φορτισμένο ομολογουμένως, αλλά ιδωμένο με άλλη ματιά που αξίζει να διαβάσουμε.
Του Παλαιστίνιου ποιητή Mαχμούτ Νταρουίς

Μου λείπει το ψωμί της μάνας μου
Ο καφές της μάνας μου
Το άγγιγμά της
Φουσκώνουν μέσα μου οι παιδικές μου αναμνήσεις
Μέρα τη μέρα
Πρέπει να δώσω αξία στη ζωή μου
Την ώρα του θανάτου μου
Πρέπει να αξίζω τα δάκρυα της μάνας μου
Και αν έρθω πίσω κάποια μέρα
Βάλε με σα μαντήλι στα βλέφαρά σου
Τα κόκαλά μου σκέπασε με χλόη
Που την αγίασαν τα βήματά σου
Δέσε μας μαζί
Με μια μπούκλα απ' τα μαλλιά σου
Με μια κλωστή που κρέμεται από το φόρεμά σου
Μπορεί να γίνω αθάνατος
Μπορεί να γίνω Θεός
Εάν αγγίξω τα βάθη της καρδιάς σου
Αν καταφέρω και γυρίσω
Κάνε με ξύλα να ανάψεις τη φωτιά σου
Σκοινί για να απλώνεις τα ρούχα σου στην ταράτσα του σπιτιού σου
Δίχως την ευχή σου
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
Μεγάλωσα πολύ
Δώσε μου πίσω τους χάρτες των αστεριών που είχα παιδί
Για να βρω με τα χελιδόνια
Το δρόμο πίσω
Στην άδεια σου αγκαλιά.
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...

saliara

#493
Παράθεση


Ναιιιιιιιιιιιιιιιιιιι Δεν φτάνουν τα φύλλα!!!! :mrviolet:

Την Καλησπέρα μου...

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...

296 Επισκέπτες, 0 Χρήστες