Διασχίζοντας το «Γνωστό Σύμπαν»

[KostasD33]

<iframe src="http://player.vimeo.com/video/19568852?byline=0&amp;portrait=0" width="640" height="512" frameborder="0" webkitAllowFullScreen mozallowfullscreen allowFullScreen></iframe><p>

[Nikos Apomakros]

3:37 "Our cosmic horizon"
όλα αυτά είναι απλώς μέχρι εκεί που φτάνει το "μάτι" και η αντίληψή μας...

Δεν ξέρω τι εννοούν όταν λένε "το Big Bang δημιούργησε το σύμπαν".
Σίγουρα πάντως θα έπρεπε κάπως να κάνουν σαφές ότι μιλούν για το απειροελάχιστο κομμάτι
που μπορεί ο άνθρωπος να παρατηρήσει με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει.

Κι αυτό σίγουρα δεν σημαίνει πως πριν την οποιαδήποτε έκρηξη δεν υπήρχε ήδη χώρος, ύλη και κίνηση.
Κάτι τέτοιο φαντάζει παράλογο κι ανόητο ακόμα και σε κάποιον ανίδεο όπως εγώ.

[KostasD33]

[quote user="Nikos Apomakros" post="358043"]3:37 "Our cosmic horizon"
όλα αυτά είναι απλώς μέχρι εκεί που φτάνει το "μάτι" και η αντίληψή μας...
....
[/quote]
Για αυτό και εγώ στον τίτλο έβαλα σε « » το Γνωστό σύμπαν.
Είναι όμως πανέμορφο το "τοπίο" όπως το δείχνει η ταινία αυτή.

Αν και σιγά σιγά αρχίζω και πιστεύω ότι ο παράγοντας χρόνος είναι ιδιατέρα πιο εξαπλωμένος από τον παράγοντα ύλη και ακόμα περισσότερο ο παράγοντας να δρα η ύλη σε αντιπαράθεση με τον βασικό φυσικό νομο της βαρύτητας είναι ακόμα πιο σημαντικό και εκατομμύρια φορες πιο πολύπλοκο.

Το θαύμα όλου του σύμπαντος είναι χιλιάδες φορές μικρότερο από το θαύμα, ακόμα και ενός μικρού και ασήμαντου θηλαστικού, που μπορεί και κινείται αυτόβουλα.

[Mpetatzis]

http://www.nasa.gov/mission_pages/kepler/news/kepscicon-briefing.html



apo selida ths nasa



o planitis exi ths idies sin8ikes ths ghs


ta panta idia  me thn gh


poli megaliteros apo thn gh mas


kai to onoma aftou


22b



patontas ths gfoto  ginete m,egaliteri i  ikona  


xoris alo sxolio  aloste to a8ro ta lei  ola



iipografi



oui

[fortune]

Aν ποτε βρεθειτε στον Βορρα...μην παραλέιψετε να αφιερωσετε χρονο για το Αurora Borealis...To Σελας δηλ!
Προσωπικα θα προτεινα Τρομσο στην  Νορβηγια.
Ποσο μικροι ειμαστε μπροστα στο συμπαν και τα μυστικα του!!

[kuria]

οταν λες Βορρα βαζεις μεσα και τον Κορυδαλλο;
γιατι και εκει υπαρχει ομωνυμο μπαρακι...   :lol:  :razz:

[fortune]

Kαι εκει βρε Μαρω τι κανουν??Παρατηρησεις του Σελας??.. :shock:  :shock:

[kuria]

παρατηρησεις της σελας... μεσα επεσες!  :lol:

[fortune]

Ελα λε Μαρω.!!Απ οτι ξερω εκει στον Κορυδαλλο..εχετε Αρορα..εχετε Αιγλη...εχετε Κοροναντο..Αραμις... :cool: (ωχ συγνωμη..αυτα τα 2 εχουν κλεισει πια.εεε??).. :lol:
...Τωρα εχετε και Βορρα?

[fortune]

Ας ανοιξουμε τα ματια της ψυχης μας και ας γινουμε ενα με το ονειρεμα της Μυθωδιας του Βαγγελη Παπαθανασιου.
Αφουγκραστειτε τις Αριες ,που ακουγονται και γινετε ενα με τις νοτες.Θα νοιωσετε οτι πετατε στο συμπαν...!!!

[pixie]

[quote user="Nikos Apomakros" post="358043"]Δεν ξέρω τι εννοούν όταν λένε "το Big Bang δημιούργησε το σύμπαν".
Σίγουρα πάντως θα έπρεπε κάπως να κάνουν σαφές ότι μιλούν για το απειροελάχιστο κομμάτι
που μπορεί ο άνθρωπος να παρατηρήσει με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει.

Κι αυτό σίγουρα δεν σημαίνει πως πριν την οποιαδήποτε έκρηξη δεν υπήρχε ήδη χώρος, ύλη και κίνηση.
Κάτι τέτοιο φαντάζει παράλογο κι ανόητο ακόμα και σε κάποιον ανίδεο όπως εγώ.[/quote]

Κι εγώ άσχετη δηλώνω... αλλά θέλω να μεταφέρω ένα κομμάτι από την ''Ελευθεροτυπία'' [18-9-2010 ''Η δημιουργία του Σύμπαντος χωρίς Δημιουργό'']
 
 
Μεγάλο θόρυβο και αναστάτωση έχει προκαλέσει διεθνώς η δημοσίευση του τελευταίου βιβλίου του Στίβεν Χόκινγκ με τίτλο ''Το Μεγαλειώδες Σχέδιο'' (The Grand Design). Και ο λόγος όλης αυτής της αναστάτωσης είναι αρκετά απλός: σε αντίθεση με ό,τι υποστήριζε στο παρελθόν, ο μεγάλος Βρετανός επιστήμονας θεωρεί πως η επίκληση ενός παντοδύναμου και πάνσοφου Δημιουργού για να εξηγηθούν η γένεση και η εύρυθμη λειτουργία του Σύμπαντος όχι μόνο δεν είναι καθόλου απαραίτητη αλλά είναι και επιστημονικά εσφαλμένη.

Το μοντέλο του Σύμπαντος στο οποίο αναφερόταν ο Λαπλάς ήταν το μηχανιστικό πρότυπο εξήγησης: το Σύμπαν δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια γιγάντια, στατική και άχρονη μηχανή, ''καταδικασμένη'', από τη γέννησή της μέχρι σήμερα, να επαναλαμβάνει μονότονα τις ίδιες ακριβώς αιτιοκρατικές κινήσεις που της επιβάλλουν οι αιώνιοι και αμετάβλητοι φυσικοί νόμοι. Ενα εξαιρετικά παραγωγικό πρότυπο επιστημονικής εξήγησης που ενώ διαμορφώθηκε τον δέκατο έκτο και δέκατο έβδομο αιώνα, κυρίως από τους Γαλιλαίο, Καρτέσιο και Νεύτωνα, θα γνωρίσει το απόγειο της επιτυχίας του κατά τον δέκατο ένατο αιώνα.

Ωστόσο, ενώ ο ίδιος ο Λαπλάς αρνείται ρητά τη δυνατότητα ή τη σκοπιμότητα παρέμβασης ενός υπέρτατου και παντοδύναμου Δημιουργού, το ίδιο το μηχανιστικό μοντέλο που ανέπτυξε προϋπέθετε υπόρρητα τη λογική αναγκαιότητα μιας ''πρώτης αιτίας'' ή μιας ''πρώτης ώθησης'' που θα έθετε σε κίνηση και θα εξηγούσε τη δημιουργία αυτής της γιγάντιας κοσμικής μηχανής.

Παραδόξως, οι ''σκληρές'' μηχανιστικές εξηγήσεις, μολονότι καθιστούσαν κενή περιεχομένου και απέκλειαν οποιαδήποτε δυνατότητα θεϊκής επέμβασης στη νομοτελειακή λειτουργία της μηχανής της Φύσης, ταυτόχρονα, λόγω της εμφανούς αδυναμίας τους να εξηγήσουν δυναμικά και εξελικτικά τη δομή και την ιστορία των κοσμολογικών φαινομένων, υπέβαλλαν την ανάγκη επίκλησης ενός υπέρτατου Δημιουργού. Και θα ήταν λάθος να πιστέψει κανείς ότι, λόγω της εκρηκτικής ανάπτυξης των γνώσεών μας στη μικροφυσική και την κοσμολογία, τα πράγματα άλλαξαν ριζικά κατά τον εικοστό αιώνα.

 

Ποιος ή τι πυροδότησε τη Μεγάλη 'Εκρηξη?

Τη δεκαετία του 1930, ο μεγάλος αστρονόμος 'Εντγουιν Χαμπλ (Edwin Hubble) χάρη στις παρατηρήσεις του κατέληξε στο εντυπωσιακό συμπέρασμα ότι το Σύμπαν διαστέλλεται, δηλαδή επεκτείνεται διαρκώς σε κάθε ορατό σημείο του χωροχρόνου! Ολα τα κοσμικά σώματα -αστέρες, πλανήτες, γαλαξίες, σμήνη γαλαξιών- που υπάρχουν μέσα σε αυτό απομακρύνονται το ένα από το άλλο σαν να βρίσκονται πάνω σε ένα μπαλόνι που φουσκώνει ασταμάτητα.

Αντιστρέφοντας μάλιστα στον χρόνο αυτή την πορεία διαστολής, αν δηλαδή ''βλέπαμε'' αντίστροφα την εξέλιξη του Σύμπαντος, θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι: όσο πιο πίσω στον χρόνο πάμε τόσο μικρότερη θα είναι η διαστολή του Σύμπαντος, μέχρι που ολόκληρο το μελλοντικό Σύμπαν θα ''βρίσκεται'' συμπιεσμένο σ' ένα σημείο-μηδέν εκτός χώρου και χρόνου, αφού τόσο ο χώρος όσο και ο χρόνος δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν προτού αρχίσει η διαστολή του Σύμπαντος που τα δημιούργησε!

Σύμφωνα με την ευρύτερα αποδεκτή σήμερα ερμηνεία των αστροφυσικών δεδομένων, το Σύμπαν προέκυψε από ένα τέτοιο εξαιρετικά απίθανο γεγονός, από μια ''ιδιομορφία'', όπως λένε οι ειδικοί για να περιγράψουν την ασύλληπτη ιδέα ενός αφηρημένου ''σημείου'' το οποίο ωστόσο περιέκλειε τα πάντα σε άπειρη πυκνότητα και σε άπειρη θερμοκρασία, μέχρι τη στιγμή που, για κάποιον εντελώς ανεξήγητο λόγο, άρχισε να διαστέλλεται με εκρηκτικούς ρυθμούς. Πολύ σχηματικά, κάπως έτσι περιγράφει η κοσμολογία τη Μεγάλη 'Εκρηξη: την πρωταρχική γενεσιουργό πράξη που πριν από περίπου 14 δισεκατομμύρια χρόνια δημιούργησε τα Πάντα.

Και είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι η εισαγωγή και η ευρύτατη αποδοχή αυτού του εξηγητικού σχήματος όχι μόνο δεν ικανοποιούν κάποιες βασικές επιστημολογικές παραδοχές για τη διατύπωση των εξηγήσεων στην επιστήμη της Φυσικής, αλλά προσκρούει και σε ανυπέρβλητα λογικά παράδοξα. Για παράδειγμα, δεν απαντά στο πού, το πώς και το γιατί έλαβε χώρα η Μεγάλη 'Εκρηξη. Και επιπρόσθετα, η βασική παραδοχή ότι ο χρόνος και ο χώρος δεν υπήρχαν πριν από αυτή τη γενεσιουργό έκρηξη έχει ως ''λογική συνέπεια'' ότι αυτή έλαβε χώρα στο ποτέ και στο πουθενά.


Σήμερα, ο πιο ακριβοπληρωμένος εν ζωή αστροφυσικός, επιχειρεί με το τελευταίο του βιβλίο να επανορθώσει το διττό σφάλμα που είχε διαπράξει τα προηγούμενα χρόνια. Πράγματι, στο «The Grand Design» ο Χόκινγκ υποστηρίζει ότι η δημιουργία του Σύμπαντος προκύπτει ως αναπόφευκτη συνέπεια της ύπαρξης των θεμελιωδών νόμων της Φυσικής, ως το προϊόν μιας τυφλής αλλά δημιουργικής φυσικής αναγκαιότητας και όχι μιας υπερφυσικής θεϊκής δημιουργίας. Σύμφωνα με τα λόγια του συγγραφέα: το Σύμπαν μπορεί κάλλιστα να δημιουργηθεί αφ' εαυτού. Μπορεί να δημιουργηθεί εκ του μηδενός. Συνεπώς, κανένας Θεός δεν το δημιούργησε.

Αν, όπως είδαμε, στο ''Χρονικό του Χρόνου'' επιχείρησε να κάνει κάποιες ευλογοφανείς εικασίες για το τι θα έπρεπε να είχε συμβεί λίγο πριν από τη Μεγάλη 'Εκρηξη, δεν κατάφερε τελικά να προτείνει καμιά ευρύτερα αποδεκτή εξήγηση για τις φυσικές διεργασίες που την προκάλεσαν. Αφήνοντας όμως αναπάντητο αυτό το αποφασιστικής σημασίας ερώτημα άνοιγε, πιθανόν άθελά του, το δρόμο για κάθε λογής υπερφυσικές εξηγήσεις της δημιουργίας. Πράγματι, πολλοί διάβασαν την τελευταία πρόταση του βιβλίου ''...τότε θα έχουμε γνωρίσει τον νου του Θεού'' ως σαφή ένδειξη ότι δεν θεωρούσε την ιδέα του Θεού-Δημιουργού εντελώς ασυμβίβαστη με την επιστημονική κατανόηση του Σύμπαντος.

Σ' αυτό το τελευταίο του βιβλίο, αντίθετα, φαίνεται πως βρήκε την απάντηση σε αυτό το βασανιστικό ερώτημα. Οπως αναφέρει σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο, που δημοσιεύτηκε στους Times του Λονδίνου: ''Η δημιουργία του Σύμπαντος όχι μόνο δεν ήταν ένα στατιστικά απίθανο και μη προβλέψιμο φυσικό συμβάν, η πραγμάτωση του οποίου υποτίθεται ότι προϋποθέτει και χρειάζεται την ενεργητική επέμβαση ενός Θεού, αλλά αντίθετα ήταν το αναπόφευκτο και αναγκαίο αποτέλεσμα της ύπαρξης και της δράσης των φυσικών νόμων. Επειδή ακριβώς υπάρχει ένας νόμος όπως αυτός της βαρύτητας, το Σύμπαν ήταν δυνατόν να δημιουργηθεί -και πράγματι δημιουργήθηκε- από μόνο του, εκ του μηδενός. Η αυθόρμητη δημιουργία είναι ο λόγος που υπάρχει κάτι και όχι το μηδέν. Ο λόγος που υπάρχει το Σύμπαν και που υπάρχουμε και εμείς''.


Οφείλουμε συνεπώς, αν θέλουμε να σκεφτόμαστε επιστημονικά, να εγκαταλείψουμε κάθε υπερβατική ή υπερφυσική εξήγηση?

Να εξαλείψουμε οριστικά και αμετάκλητα από την επιστήμη την ιδέα ενός υπέρτατου και πάνσοφου Δημιουργού του φυσικού κόσμου, που ωστόσο θα μπορούσε να καλύπτει τα αναπόφευκτα γνωσιολογικά κενά και τις επιμέρους αδυναμίες των φυσικών επιστημών μας?
 

Αυτό φαίνεται πως υποστηρίζει σήμερα ο Χόκινγκ με τρόπο κατηγορηματικό, χωρίς δηλαδή τις αντιφάσεις και τα πισωγυρίσματα του παρελθόντος.

[Nikos Apomakros]

συγνώμη αλλά απογοητευμένος θα πω "τρίχες..."

αν ο αρθρογράφος μεταφέρει αυτούσια έστω την γενική "ιδέα" της διατύπωσης, το συμπέρασμά μου
είναι ότι στη βιασύνη να διορθώσουν τα λάθη ενός πρότερου βιαστικού συμπεράσματος, απλώς
τα έκαναν χειρότερα.

Αφενός ότι κι αν θέσεις ως "αρχικό" δεν θα είσαι ποτέ σε θέση να επιχειρηματολογήσεις για αυτό
παρά μόνο να το προβάλλεις ως δόγμα/αξίωμα. Άρα είτε το ονομάσεις Θεό, είτε αυτοδημιούργητο
Σύμπαν, είτε Big Bang, είτε "Φυσικούς Κανόνες" είσαι καταδικασμένος να μην απαντάς στο ερώτημα
"κι αυτό από τι/που/πως/γιατί προήλθε;".

Δεύτερον, αναφέρεται πάλι στο "Big Bang" ενός Όλου, μελετώντας αστρικά σώματα για τα οποία
δεν έχει ιδέα τι θέση έχουν στον ΟΛΟ χώρο, αφού δεν έχει ιδέα (κανείς άνθρωπος) για το ποιά
είναι τα πραγματικά όρια του Χώρου. Έτσι, αν υποθετικά πω ότι το σύμπαν ΜΑΣ είναι ένα μόριο
του συνολικού Χώρου, η έκρηξη ενός μορίου και η εξάπλωση του στον γύρω του χώρο είναι αυτό
που κακώς θεωρούμε ως "δημιουργία του Όλου". Ποιοί; Εμείς που αποτελούμε το μόριο του μορίου,
του μορίου (ω μόριο) αυτού.  

Τρίτον. Τους Φυσικούς Κανόνες τους παρουσιάζει πλέον όχι μόνο ως πρότερους της Ύλης και της
Κίνησης, αλλά και ως αιτία Δημιουργίας τους. Δογματικό και σαφώς παράλογο το βρίσκω. Για να
υφίσταται (με την έννοια να τίθεται σε ισχύ) Κανόνας, πρέπει να υπάρχει Κίνηση. Αυτό είναι κοινή
λογική. Αν προκειμένου να κάνουμε "τρίπλα" μιλήσουμε για "εν δυνάμει" Κανόνες, πρότερους της
της Ύλης και της Κίνησης της, θα πρέπει να σκεφτούμε βαθιά γιατί υπήρχαν εν δυνάμει και τι
ακριβώς κατόπιν (και δήθεν "άξαφνα") τους έθεσε σε ισχύ.
Οι Κανόνες, ακόμα κι αν προϋπήρχαν, δεν θα είχαν την δύναμη να δημιουργήσουν κάτι από το μηδέν
άλλα ούτε και να "εκκινήσουν" κάτι εκτός κι αν αυτό έμπαινε "ενέσιμα" προς εφαρμογή.
Κι αυτό το "έμπαινε ενέσιμα" ήδη είναι Έργο, Ενέργεια, Κίνηση.

Σύμφωνα με τους ίδιους τους Κανόνες, όπως κάθε Αντίδραση προϋποθέτει Δράση, έτσι κάθε Δράση
επέρχεται ως Αντίδραση μιας προϋπάρχουσας Δράσης, ενώ ως επιβεβαίωση έρχεται τόσο η Αδράνεια,
όσο και η μηδενική απώλεια (μετασχηματισμός κίνησης σε ύλη και ύλης σε κίνηση). Οι ίδιοι οι Κανόνες
λοιπόν απορρίπτουν την άνωθι σκέψη, περί εκ του μηδενός δημιουργίας Ύλης και έναρξης Κίνησης.

Με λίγα λόγια, οι Φυσικοί Κανόνες τους οποίους οφείλουμε να παραδεχτούμε ως αδιάψευστους ως
στιγμής, κραυγάζουν ότι η Ύλη (και η κίνησή της) δεν άρχισε κάποτε, δεν θα τελειώσει κάποτε, τίποτε
δεν δημιουργήθηκε και τίποτε δεν θα χαθεί. Κραυγάζουν ότι όλα είναι μετασχηματισμοί ενός αεικίνητου
συνόλου Ύλης στο οποίο οι ίδιοι ίσχυαν, ισχύουν και θα ισχύουν παντού και πάντα χωρίς εξαιρέσεις.

Μια Αρχή, όπως επιμένουμε να προσπαθούμε να θέσουμε, όσο και ένα Τέλος, θα σήμαινε αδιανόητη
εξαίρεση των Φυσικών Κανόνων βάσει των οποίων λειτουργεί το Όλον που γνωρίζουμε άρα καταστροφή
της ίδιας της έννοιάς τους. Κι εδώ που τα λέμε, κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό... μόνο μέσω παρεμβολής ενός
υπέρτατου διαχρονικού και πιθανότατα με νου "Όντος" που θα ήταν σε θέση όπως να τους "επιβάλλει"
έτσι και "αποβάλλει". Παρατηρώντας πάντως τους Φυσικούς Κανόνες, αυτό που μπορεί κάποιος να υποθέσει
είναι ότι δύνανται να λειτουργούν μόνο όσο δεν διαταράσσεται ο τομέας τους από "εξωτερικές" δυνάμεις.
Φανατικός οπαδός της σκέψης περί πετάγματος της πεταλούδας, θεωρώ ότι οι συνέπειες της παραμικρής
"παρέμβασης" (ενέσιμης ύλης ή ενέργειας) από κάποιο υποθετικό Ον, θα σήμαινε πλήρη διατάραξη του Όλου
και χαοτική εξέλιξη της ροής του (ασυνέχεια).

Και δεν θα προχωρήσω στις σκέψεις περί "Γιατί κάθε δράση να προκαλεί μια ΙΣΗ αντίδραση κι όχι πχ
μια διπλάσια; Γιατί να υπάρχει η Αδράνεια; Γιατί οι Φυσικοί Κανόνες "έτυχε" να είναι αυτοί κι όχι κάποιοι άλλοι;".
Πιστεύω όποιος βυθιστεί σε αυτά τα ερωτήματα και προσπαθήσει να φανταστεί τι θα συνέβαινε στην περίπτωση
που οι νυν Φυσικοί Κανόνες διέφεραν έστω και ελάχιστα, θα καταλάβει τα γιατί...

[jcdenton]

[quote user="Nikos Apomakros" post="358043"]Δεν ξέρω τι εννοούν όταν λένε "το Big Bang δημιούργησε το σύμπαν".
Σίγουρα πάντως θα έπρεπε κάπως να κάνουν σαφές ότι μιλούν για το απειροελάχιστο κομμάτι
που μπορεί ο άνθρωπος να παρατηρήσει με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει.

Κι αυτό σίγουρα δεν σημαίνει πως πριν την οποιαδήποτε έκρηξη δεν υπήρχε ήδη χώρος, ύλη και κίνηση.
Κάτι τέτοιο φαντάζει παράλογο κι ανόητο ακόμα και σε κάποιον ανίδεο όπως εγώ.[/quote]


"Πριν" ήταν μια κατάσταση 'οπου δεν υπήρχε αντιληπτή ύλη. Υπήρχαν σωματίδια ύλης & αντιύλης (πρωτόνια, νετρόνια & ηλεκτρόνια αντίθετα φορτισμένα απ' αυτά που γνωρίζουμε από τη φυσική) που λειτουργούσαν ως ενέργεια. Το Big Bang είναι η θεωρία "απόσχισης" της κοινής, μέχρι τότε, ενέργειας σε ύλη & αντιύλη. Ο διαχωρισμός τους προκάλεσε έκρηξη και ξεκίνησε η "παραγωγή" αντιληπτής ύλης, δηλαδή μόρια και συνδυασμοί τους, εώς ότου έχουμε τα ουράνια σώματα, όπως τα βλέπουμε τώρα.

Φυσικά και υπήρχε χώρος πριν από αυτό, αλλά ως σύμπαν δεν λογίζουμε τον χώρο, αυτόν καθ'αυτόν. Κάπως έτσι μου το εξήγησε ένας φίλος φυσικός, που δουλεύει στο CERN.

[Nikos Apomakros]

Δεν έχουνε κάνει πάντως σαφές κάτι τέτοιο. Για την ακρίβεια, πρώτη φορά το ακούω ως εκδοχή.

Για μένα, όταν κάποιος ισχυρίζεται την "δημιουργία Ύλης", δεν μιλάει για τη δημιουργία σχηματισμών
της και σε μια εξέλιξή της ώστε πλέον να γίνεται "αντιληπτή". Στο κάτω κάτω αντιληπτή σε ποιόν;
Στον άνθρωπο; Κι αν όχι και τι έγινε; Δεν υπάρχει; Παύει να διαδρά, να ασκεί δλδ επιρροή;

Λέω λοιπόν... Οι σχηματισμοί είναι δημιουργήματα Ύλης, όχι δημιουργία Ύλης. Έχει διαφορά.
Στο "δημιουργήματα" σημαίνει ότι η υπάρχουσα Ύλη (σε συνδυασμό με την κίνησή της (ενέργεια)
και τους Κανόνες/Ιδιότητες) αλλάζει μορφή, ενώ στο "δημιουργία" σημαίνει ότι η Ύλη κατασκευάζεται.

Πάντως, κάθε είδους σωματίδιο είναι Ύλη. Και για κάποιο λόγο είμαι βέβαιος πως πάντα μα πάντα,
κάθε σωματίδιο είναι ένας σχηματισμός από ακόμη μικρότερα σωματίδια, που έχουν σχηματιστεί
από ακόμα μικρότερα  κ.ο.κ.

Κάθε φορά που διαβάζω ή ακούω σχετικά με όλα αυτά άρθρα, νιώθω ότι θεωρούν την Ενέργεια
(κάθε μορφής) κάτι το αυθύπαρκτο, ενώ δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από Κίνηση ύλης
και συνεπώς δεν δύναται να υπάρχει Ενέργεια, χωρίς να υπάρχει η ίδια η ύλη και μάλιστα σε
κατάσταση μη Ακινησίας οπωσδήποτε.

[rain]

Ξαναγυρνάμε πάλι στο αρχαίο ερώτημα, τι εμφανίστηκε πρώτα ο νους ή η υλη?
Μα και ο νους για να υπάρξει ακόμα και σε καθαρά ενεργειακή μορφή είναι μια μορφή ύλης.
Αφού κατάφερε ο νους από αρχική ύλη να μετατραπεί σε σκέψη πάλι θα πέρασαν εκατομμύρια χρόνια οπότε πάντα η ύλη η χαζή είναι πρώτη χρονικά με διαφορά.
Το μόνο που είναι πριν την ύλη είναι ο χρόνος. Ακόμα και το τίποτα πριν το κάτι χρειαζόταν χρόνο για να γίνει κάτι. Μια στιγμή ένα τρισεκατομμύρια χρόνια πριν, τι σημασία έχει, δεν είχε κανέναν να το μετρήσει και να χρεώνει ταρίφα αναμονής.
Και μετά το τέλος της ύλης πάλι τελευταίος που θα υπάρχει θα είναι ο χρόνος.