Ειδήσεις:

1η δοκιμή με αναβάθμιση ...

Main Menu
Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 276
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 0
  • Guests: 264
  • Total: 264

Περί... καμμένων και... χλιδάτων

Ξεκίνησε από Nikos Apomakros, Οκτωβρίου 13, 2012, 03:20:15 ΠΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Nikos Apomakros

Η προσωπική μαρτυρία μίας γυναίκας που βρέθηκε εν μέσω ''πυρών'' στο θέατρο Χυτήριο συγκλονίζει.
Οι φραστικές επιθέσεις που δέχθηκε



Η βιολόγος, μεταφράστρια και ιδρυτικό μέλος της Ένωσης Άθεων, Τ. Ρ., κατέγραψε τα γεγονότα
που συνέβησαν την Πέμπτη στο θέατρο ''Χυτήριο'', όπως εκείνη τα βίωσε και καταγγέλλει μέσα
από το προσωπικό της ιστολόγιο τη χυδαία φραστική επίθεση που δέχτηκε. Υπενθυμίζεται πως όλα
ξεκίνησαν όταν δεκάδες πολίτες απέκλεισαν την είσοδο του θεάτρου, διαμαρτυρόμενοι για το
περιεχόμενο της παράστασης "Corpus Christi". Τα ΜΑΤ έκαναν περιορισμένη χρήση χημικών και
δημοσιογράφος καταγγέλλει προπηλακισμό. Ακολουθεί η προσωπική μαρτυρία της Τ. Ρ.:

Χτες το βράδυ ξεκίνησα να πάω να δω το Corpus Christi. Ο λόγος που θέλησα να πάω να
παρακολουθήσω την συγκεκριμένη παράσταση ήταν η επιθυμία μου να στηρίξω το δικαίωμα
των δημιουργών της στην ελεύθερη έκφραση.
Δεν φανταζόμουν ωστόσο πως θα αντιμετώπιζα τόσες δυσκολίες και κινδύνους σε αυτό το απλό
εγχείρημα. Πήρα το μετρό, κατέβηκα στον Κεραμεικό και κατευθύνθηκα από Κωνσταντινουπόλεως
προς Ιερά οδό, όπου βρίσκεται το θέατρο. Όμως ήδη από την προηγούμενη διασταύρωση είδα
μεγάλο πλήθος συγκεντρωμένο και ΜΑΤ που εμπόδιζαν τη διέλευση.

"Τα ΜΑΤ με εμπόδισαν να πλησιάσω''
Έστριψα λοιπόν δεξιά και βγήκα Ιερά οδό από το προηγούμενο στενό. Μπροστά στο θέατρο
υπήρχε συγκεντρωμένο άλλο πλήθος και άλλος κλοιός των ΜΑΤ που τους εμπόδιζε να πλησιάσουν.
Πίσω από τον κλοιό υπήρχαν μερικοί πολίτες: ιερείς, μοναχοί, μια κυρία με μαντίλι στο κεφάλι
και μερικοί άντρες με κοστούμια, τρεις εκ των οποίων, όπως έμαθα μετά, ήταν βουλευτές της
Χρυσής Αυγής.
Ο αέρας μύριζε δακρυγόνο, τα μάτια έτσουζαν, ωστόσο γενικά επικρατούσε σχετική ηρεμία.
Πλησίασα τους αστυνομικούς και είπα ότι θέλω να περάσω για να μπω στο θέατρο.
- Φύγετε κυρία μου. Φύγετε σας παρακαλώ.
- Δεν θα γίνει η παράσταση;
- Δεν ξέρουμε. Σας παρακαλώ κάντε πίσω.

Πώς σχολιάστηκε η μπλούζα με το σήμα της Ένωσης Άθεων
Έκανα λίγο πίσω, αλλά δεν έφυγα. Προσπάθησα μάταια να εντοπίσω τους φίλους με τους
οποίους είχαμε κανονίσει να συναντηθούμε εκεί. Έφερα βόλτα τον κλοιό, προσπαθώντας να
περάσω, εξηγώντας ότι θέλω να μπω στο θέατρο για να δω την παράσταση, μάταια όμως.
Οι προσπάθειές μου αυτές, καθώς και η μπλούζα με το σήμα της Ένωσης Άθεων που φορούσα,
τράβηξαν την προσοχή των διαδηλωτών που άρχισαν να σχολιάζουν:
- Τι θέλει αυτή; Να δει τη παράσταση;
- Λεσβία είναι και θέλει να δει τις αδερφάρες;
- Κοίτα τι γράφει η μπλούζα! Ένωση Άθεων!
- Άθεη είναι!

Το ενδιαφέρον τους στράφηκε πάνω μου και ξεκίνησαν πολλές κουβέντες, οι περισσότερες
γεμάτες ένταση. Λογικά άλματα, ύβρεις και απειλές χαρακτήριζαν το μεγαλύτερο μέρος των
διαλόγων. Προσπάθησα να κρατηθώ ήρεμη και σταθερή, να απαντώ λογικά και ψύχραιμα,
να διατηρήσω την επαφή με τους συνομιλητές μου, και τα κατάφερα, δεν μπορώ να πω το ίδιο
όμως για εκείνους. Θα προσπαθήσω να μεταφέρω εδώ μέρος των διαλόγων, ανάκατα γιατί δεν
μπορώ πια να θυμηθώ με ακρίβεια ποιος είπε τι, με λίγες εξαιρέσεις.

Η χυδαία επίθεση
- Άντε από δω χάμω, κουμούνι του κερατά!
- Τι ήρθες τις δεις τις αδερφάρες; Λεσβία είσαι;
- Δεν σε αφορά.
- Λεσβία είναι μωρέ, δεν την βλέπεις; Δεν έχεις άντρα μαζί σου, δεν έχεις παιδιά ούτε εγγόνια,
λεσβία είσαι!
- Κοίτα τη μπλούζα, είναι άθεη! Ουστ από δω μωρή!
- Θέλω να δω το έργο.
- Τις αδερφάρες θες να δεις; Είναι αδερφάρες! Ανώμαλοι!
- Βρίζουν το χριστό μας, την παναγία μας!
- Πού το ξέρετε; Το είδατε το έργο;
- Όχι, αλλά μου το είπαν. Μου είπαν ότι βρίζει το χριστό μας. Πρέπει να απαγορευτεί!
- Αν δεν θέλετε, μην δείτε το έργο. Εγώ γιατί να μην το δω;
- Βλασφημούν το θεό μας! Εμείς έχουμε τον έναν αληθινό θεό!
- Θα ρίξει ο θεός κεραυνό να σε κάψει! Θα δεις τι θα σας κάνει ο θεός!
- Αφού λοιπόν θα το κάνει ο θεός, εσείς γιατί ασχολείστε; Πάτε σπίτια σας να ξεκουραστείτε
και εμπιστευτείτε τον θεό.
- Θα πας στην κόλαση!
- Δεν υπάρχει θεός, ούτε κόλαση.
- Δεν υπάρχει; Ε δεν μιλάω μαζί σου, δεν αξίζεις τον κόπο.
- Εγώ θέλω να μιλήσουμε. Πιστεύω ότι αξίζεις τον κόπο.
- Άντε καλέ, μην ασχολείσαι μαζί της, δεν αξίζει, ένα σκουπίδι είναι!
- Φύγε από δω, Αλβανή!
- Ελληνίδα είμαι.
- Ελληνίδα; Αμ' δεν κάνουν τέτοια οι ελληνίδες! Αλβανή είσαι!
- Είσαι σκουπίδι! Ο θεός να σε ελεήσει.
- Αυτή τώρα είναι η θρησκεία της αγάπης;
- Ο χριστός έδιωξε τους αργυραμοιβούς από το ναό του με το φραγγέλιο! Έτσι κι εμείς θα διώξουμε
εσάς!
- Δεν είναι ναός εδώ, θέατρο είναι, εσείς είστε που εμποδίζετε εμάς, όχι το αντίθετο.
- Ο χριστός είπε "δεν ήρθα να φέρω αγάπη, αλλά διχόνοια", είπε "φέρτε τους εχθρούς μου
και σφάξτε τους εμπρός μου"!
- Δηλαδή θα ήθελες να με σφάξεις;
- Άκου να δεις μωρή, εμείς είμαστε έλληνες χριστιανοί φασίστες! Το 90% στην Ελλάδα είναι
χριστιανοί φασίστες, κατάλαβες; Φασιστικά έχω το δικαίωμα να σου πω να φύγεις!
- Φασιστικά έχεις τη δύναμη, όχι το δικαίωμα.

Ο φανατισμός που ''τυφλώνει''
Κι άλλες φωνές, κι άλλες βρισιές, κι άλλος παραλογισμός. Τυφλή οργή και μίσος, λεκτικές
επιθέσεις γεμάτες χολή. Είσαι αγάμητη, είσαι κακογαμημένη, είσαι γυναίκα και το θέλεις το
ξύλο σου, πού 'σαι ρε Παπαδόπουλε... Πιο φανατισμένες φαίνονταν οι γυναίκες, το πιο πολύ
μεσόκοπες, αλλά και μερικές ηλικιωμένες και νέες. Η κυρία με το μαντίλι στο κεφάλι που
βρισκόταν κοντά στους βουλευτές ήταν απο τις πιο οργίλες. Όταν μου μιλούσε στεκόταν τόσο
κοντά μου, που πετάγονταν τα σάλια της στο πρόσωπό μου. Της είπα πολλές φορές, πολύ ήρεμα:
- Σε παρακαλώ, κάνε ένα βηματάκι πίσω. Σε παρακαλώ, μίλα πιο σιγά, να σε ακούω καλύτερα.

Μάταιος κόπος. Τα ίδια και με τον κύριο που διατεινόταν ότι "το 90% είμαστε χριστιανοί φασίστες".
- Μίλα πιο σιγά, να χαρείς. Δεν μπορώ να σε ακούσω καλά έτσι.
- Έχω στεντόρεια φωνή!

Θα ήθελα να μπορούσα να τους πω: δεν είμαι λεσβία, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε;
Έχω άντρα και παιδί, αλλά κι αν δεν είχα, τι θα πείραζε; Δεν είμαι Αλβανή, αλλά κι αν ήμουν,
τι θα πείραζε; Δεν είμαι κομμουνίστρια, αλλά κι αν ήμουν, τι θα πείραζε; Δεν πιστεύω στο θεό,
αλλά τι πειράζει; Κάποιοι άνθρωποι έχουν για το θεό και το χριστό και την παναγία άλλη άποψη
από εσάς, τι πειράζει; Ζητάτε σεβασμό στο δικαίωμά σας να πιστεύετε στο θεό όπως εσείς θέλετε,
γιατί δεν σέβεστε το δικαίωμα των άλλων να πιστεύουν με άλλο τρόπο ή να μην πιστεύουν καθόλου;


Η φραστική επίθεση από τον Ηλία Παναγιώταρο
Στο αναμεταξύ ο κλοιός είχε χαλαρώσει. Προσπάθησα ξανά να πλησιάσω στο θέατρο. Μέσα
από την κλειστή καγκελόπορτα είδα έναν άνθρωπο να έρχεται προς το μέρος μας. Υπέθεσα ότι
ήταν κάποιος από τους συντελεστές που ερχόταν να ανοίξει για να μπει το κοινό. Έκανα να του
μιλήσω, αλλά ένας ψηλός, παχύς, σωματώδης άντρας - ήταν ο Ηλίας Παναγιώταρος, βουλευτής
της Χρυσής Αυγής, όπως πληροφορήθηκα μετά - ήρθε προς το μέρος μου και μου είπε να φύγω.
- Δεν θέλω να φύγω, θέλω να δω την παράσταση.
- Βρε άντε φύγε από δω, παλιολεσβία, βρωμοκομμούνι, άντε μην φας καμία!

Ήταν αδύνατον να τον παρακάμψω, με απωθούσε με το σώμα του, προχωρόντας κατά πάνω μου,
αναγκάζοντάς με να υποχωρήσω. Ένας άλλος άντρας που ήταν μαζί του με πλησίασε και με
απώθησε κι εκείνος, σωματικά και λεκτικά. Ακούμπησε πάνω μου και με έσπρωξε με το σώμα του.
Πολλοί παρευρισκόμενοι με παρότρυναν να απομακρυνθώ.
- Φύγε από δω, άντε τώρα, άντε τώρα μη φας ξύλο, δεν βλέπεις τι γίνεται;
- Δεν θέλω να φύγω. Δεν θέλω να υποχωρήσω μπροστά στη βία. Έχω δικαίωμα να βρίσκομαι εδώ,
έχω δικαίωμα να δω το έργο.

Προσπαθούσα να μείνω σταθερή στη θέση μου, προσπαθούσα να συζητήσω, αλλά μάταια.
Το θέατρο πάντα κλειστό και τα ΜΑΤ μπροστά. Οι φίλοι μου άφαντοι. Όσο κι αν ήθελα να μείνω
ήρεμη, ένιωθα ταραγμένη, όλο και πιο μόνη και κουρασμένη. Κάποια στιγμή υποχώρησα στο
περίπτερο που βρισκόταν λίγα μέτρα από την είσοδο. Χώθηκα στο πίσω μέρος, ανάμεσα σε στίβες
με περιοδικά και γαριδάκια. Εκεί βρισκόταν και ένα ζευγάρι που είχε έρθει να δει την παράσταση
και είχε καταφύγει όπως κι εγώ στην ασφάλεια του περιπτέρου. Μίλησα μαζί τους, μια ήρεμη,
λογική και συγκροτημένη κουβέντα. Η παρουσία τους μου έκανε πολύ καλό, σύντομα ένιωσα
καλύτερα, η ταχυπαλμία μου καταλάγιασε.

Τα ΜΑΤ απωθούσαν τους πάντες
Πιάσαμε κουβέντα, σχολιάσαμε την μισαλλοδοξία και την τύφλωση των φανατικών. Αναρωτηθήκαμε
γιατί βρίσκονταν εκεί τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής - Παναγιώταρος, Λαγός, Παππάς - και
κανένας βουλευτής άλλων κομμάτων; Γιατί έδιναν το παρόν μόνο φανατικοί θρησκόληπτοι και
κανένας υπέρμαχος του πνεύματος και της ελεύθερης έκφρασης; Κάναμε κάποια τηλεφωνήματα
σε ραδιοσταθμούς και δημοσιογράφους, παρακαλώντας να ενημερώσουν όσο περισσότερα ΜΜΕ
και πολιτικούς μπορούσαν για την κατάσταση που επικρατούσε εκεί. Μετά από λίγη ώρα βγήκαμε
πάλι προς τα έξω. Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβανόταν κάθε τόσο. Ο κλοιός σχηματίστηκε πάλι.
Τα ΜΑΤ απωθούσαν τους πάντες, εκτός από τους βουλευτές που βρίσκονταν μέσα του. Κάποια
στιγμή έγινε μια αναταραχή, οι δημοσιογράφοι πετάχτηκαν πάνω, οι κάμερες πλησίασαν:
είχαν έρθει κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
Σίγουρα ήταν οι Τατσόπουλος, Ρεπούση και Κατριβάνου, άκουσα και για τον Δρίτσα αλλά δεν είμαι
σίγουρη, δεν τους γνωρίζω άλλωστε όλους εξ όψεως. Έγιναν δηλώσεις, έγιναν κουβέντες για να
ανοίξει το θέατρο να μπουν μόνον οι βουλευτές, "για να μην τους περάσει" των διαδηλωτών.
Τι να μην τους περάσει, σκέφτηκα, το θέμα είναι να μπει το κοινό, να γίνει η παράσταση, αν μπουν
μόνον οι βουλευτές, σιγά το κατόρθωμα.

Οι συντελεστές της παράστασης φοβήθηκαν να ανοίξουν τις πόρτες
Η ώρα περνούσε, η κατάσταση σταθερή. Ακούστηκε ότι οι συντελεστές φοβούνταν - και δικαίως,
κατά τη γνώμη μου - ότι αν άνοιγαν τις πόρτες στο κοινό, ενδεχομένως να έμπαιναν και
θρησκόληπτοι διαδηλωτές με την πρόφαση ότι θέλουν να δουν το έργο, και να δημιουργούσαν
προβλήματα μετά, με πρώτους κατά πάσα πιθανότητα τους ίδιους τους βουλευτές της Χρυσής
Αυγής. Έτσι οι πόρτες δεν άνοιγαν, οι διαδηλωτές δεν έφευγαν, ούτε κι εμείς άλλωστε.
Ρωτούσαμε κάθε τόσο τους αστυνομικούς αν θα γινόταν η παράσταση, και η απάντηση ήταν
σταθερά "δεν ξέρουμε ακόμη". Είδα κάποια στιγμή την Ιωάννα Κούρτοβικ μπροστά μου να λέει
στους αστυνομικούς:
- Αυτοί οι άνθρωποι εδώ δεν προκαλούν διατάραξη της δημόσιας τάξης; Γιατί δεν τους
απομακρύνετε; Γιατί δεν κάνετε κάτι;
Δεν άκουσα την απάντηση, αλλά την είδα έμπρακτα: τίποτε.

''Υπήρξαν στιγμές που λιποψύχησα''
Ένιωθα μετέωρη. Στην αρχή δεν ένιωθα φόβο, αλλά με το πέρασμα της ώρας, υπήρξαν στιγμές
που λιποψύχησα. Θυμήθηκα τον άντρα μου, που πάντα ανησυχεί: μην πέσω σε φανατικούς,
μην πάθω τίποτα, μην φάω ξύλο. Σκέφτηκα το παιδί μου, που θα κοιμόταν ήσυχο στο σπίτι.
Κι αν στ' αλήθεια με χτυπούσαν; Κι αν γίνονταν επειδόσια και μας μάζευαν όλους στις κλούβες;
Κι αν δεν μπορούσα να ξαπλώσω απόψε αγκαλιά με τον άντρα μου, κι αν δεν μπορούσα να
ξυπνήσω αύριο το παιδί μου για να πάει στο σχολείο; Μπήκα στον πειρασμό να φύγω - αλλά είπα,
όχι. Δεν θα τους επιτρέψω να με διώξουν, δεν θα τους αφήσω να με τρομοκρατήσουν. Θα μείνω
εδώ, και θα μιλήσω μαζί τους όσο αντέχω, και θα ξεκουραστώ και μετά θα μιλήσω ξανά, κι ας μην
ακούνε, ας μοιάζουν να μην ακούνε, ας αρνούνται να ακούσουν. Γιατί όλο και κάποιος μπορεί να
ακούσει έστω μια κουβέντα, γιατί όλο και κάποιος μπορεί να κρατήσει κάτι μέσα του, αν όχι από
αυτούς, από όσους παρακολουθούν τη συζήτηση. Γιατί ακόμη κι αν κανείς δεν με ακούσει, εγώ θα
νιώθω καλά με τον εαυτό μου μόνο αν μιλήσω, μόνο αν σταθώ και τους αντιμετωπίσω. Ήρεμα,
ευγενικά και σταθερά.

''Έπιασα κουβέντα με ένα διαμαρτυρόμενο''
Εν τω μεταξύ βρήκα μερικούς από τους φίλους μου. Κάποια στιγμή φάνηκε ένας γνωστός μου,
ύστερα κι άλλος. Άρχισαν πάλι οι συζητήσεις, με δημοσιογράφους, με γνωστούς και αγνώστους,
με υποψήφιους θεατές και με διαδηλωτές. Έπιασα κουβέντα με έναν κύριο που είχε έρθει να
διαμαρτυρηθεί κατά της παράστασης.
- Το έργο αυτό προσβάλει τον χριστό.
- Τι να σας πω, δεν το ξέρω, δεν το έχω δει.
- Εγώ το έχω δει. Δεν κρίνω κάτι αν δεν το δω.
- Μα τότε γιατί μας στερείτε το δικαίωμα να δούμε κι εμείς και να κρίνουμε μόνοι μας;
- Εγώ σας το στερώ;
- Βέβαια, αφού δεν μας αφήνετε να το δούμε!
- Πώς δεν σας αφήνω; Πάτε να το δείτε.
- Μα δεν ζητάτε να απαγορευτεί;
- Ναι, ζητάω να απαγορευτεί.
- Γιατί το ζητάτε;
- Γιατί προσβάλει το χριστό και την παναγία!
- Δεν μου το περιγράφετε, να ξέρω κι εγώ τι ακριβώς δείχνει;
- Δείχνει τον χριστό πάνω στον σταυρό και τους δώδεκα αποστόλους να χορεύουν, δείχνει τον
Ιούδα με τον χριστό, ότι είχε σχέση ο Ιούδας με τον χριστό, μιλάει για σχέσεις ανάμεσα σε άντρες,
δείχνει την παναγία ότι είναι έγκυος και πάει να γεννήσει, ένας άντρας παίζει την παναγία, της
λένε πού είναι ο άντρας σου και λέει πήγε να παρκάρει...
- Δείχνει μια άλλη άποψη για τον χριστό και την παναγία, όχι την δική σας.
- Είναι βλάσφημο το έργο! Βλασφημεί την πίστη μου!
- Και γιατί να μην το κάνει;

Εκεί ο κύριος μπλόκαρε. Ως εκείνη την ώρα, ήταν ήρεμος και συζητήσιμος. Εκεί τσίτωσε.
- Τι λες εκεί; Γιατί να μην βλασφημεί; Πώς γιατί;
- Η βλασφημία είναι αμφισβήτηση του δόγματος. Εσύ αν δεν θέλεις μην το αμφισβητείς. Ένας
άλλος  γιατί να μην το αμφισβητήσει; Εσύ πιστεύεις, εγώ που δεν πιστεύω, γιατί να μην το
αμφισβητήσω;
- Δηλαδή δεν πιστεύεις στο θεό;
- Όχι.
- Ε τότε δεν μιλάμε! Δεν πιστεύουμε τα ίδια!

Γύρισε την πλάτη του και απομακρύνθηκε με μεγάλες δρασκελιές.
- Δεν πιστεύουμε τα ίδια, αλλά μπορούμε να μιλήσουμε!
- Δεν μπορούμε!
- Πρέπει να μπορούμε! Είμαστε συνάνθρωποι, συμπολίτες, ζούμε στην ίδια χώρα, στον ίδιο πλανήτη.
Πρέπει να μπορούμε να συνεννοηθούμε! Κι όμως, δεν μπορέσαμε.

''Γιατί βρίζετε το Χριστό μας''
Κι άλλοι άνθρωποι, κι άλλες κουβέντες.
- Γιατί βρίζετε το χριστό μας; Θέλετε να βρίσουμε εμείς τη μάνα σας;
- Δεν βρίζω κανέναν, θέλω μόνο να δω το έργο.
- Το έργο βρίζει τον χριστό μας. Θέλεις να δείξω εγώ ένα έργο που να βρίζει τη μάνα σου;
- Η μάνα μου, όπως και η δική σου, είναι υπαρκτά πρόσωπα. Ο χριστός και η παναγία είναι ιδέες,
υπάρχουν μόνο μέσα στο κεφάλι σου.
- Τι λες εκεί! Ο χριστός είναι αδελφός μου!
- Άλλο ο αδελφός σου, άλλο ο χριστός. Ο ένας είναι άνθρωπος, ο άλλος είναι πεποίθηση. Άλλο
να βρίζω εσένα ή τους δικούς σου ανθρώπους, άλλο τις πεποιθήσεις σου.
- Για πες μου, θες να έρθω εγώ να βρίσω τις πεποιθήσεις σου;
- Βρίσε τες, ελεύθερα! Κορόιδεψέ τες, κάνε ό,τι θέλεις!
- Μπα; Για πήγαινε να βρίσεις τον Μωάμεθ μπροστά στους μουσουλμάνους, να δεις τι θα σου
κάνουν!
- Και αυτό σημαίνει ότι δικαιολογείσαι να μου το κάνεις κι εσύ;

Τζίφος, αδιέξοδο
Τουλάχιστον όμως μιλούσαν, ορισμένοι. Και μερικοί άκουγαν κιόλας. Όπως εκείνος που
παρακολουθούσε τον διάλογό μου με τις χριστιανές μαινάδες που με έβριζαν χυδαία, και όταν
γύρισα και τον ρώτησα:
- Εσύ πιστεύεις στον θεό.
- Ναι.
- Κοίταξε αυτούς τους ανθρώπους. Πιστεύεις ότι αυτή τη στιγμή διαπνέονται από το πνεύμα του
θεού;
Δεν μίλησε. Έσκυψε το κεφάλι και απομακρύνθηκε.

Το ίδιο ερώτημα απηύθυνα και στους ιερείς που βρίσκονταν εκεί, με το σταυρό στο χέρι, αυτοί
τουλάχιστον χωρίς να βρίζουν και να απειλούν, αλλά και χωρίς να προσπαθούν να συγκρατήσουν
το ποίμνιό τους.
- Είστε ιερέας. Πείτε μου σας παρακαλώ, εγκρίνεται αυτό που συμβαίνει εδώ; Εγκρίνετε αυτή τη
συμπεριφορά; Τι κάνετε για να την αποτρέψετε;
Σιγή ιχθύος, αδιαφορία πλήρης.

''Προτροπές να αποχωρήσουμε από το θέατρο''
Πιο αποκαρδιωτικό απ' όλα, όμως, και από τις βρισιές και από τις απειλές και τα σπρωξίματα,
ήταν η προτροπή που άκουγα διαρκώς από αστυνομικούς, από δημοσιογράφους, από ανθρώπους
που είχαν έρθει να δουν την παράσταση, από τους λίγους διαδηλωτές που προσπαθούσαν να
χαμηλώσουν τους τόνους, ακόμη και από έναν περαστικό:
- Άσ' το τώρα, άσ' το καλύτερα.
- Φύγε, κάνε πίσω, άσ' τους.
- Άσ' το σου λένε, δεν βλέπεις τι γίνεται;
- Άσ' τους παιδί μου, δεν παίρνουν από λόγια.
- Φύγε, άσ' το, φύγε, άσ' το.

Με έπιαναν από το χέρι και μαλακά προσπαθούσαν να με απομακρύνουν, μου χαμογελούσαν
φιλικά, προστατευτικά.

''Είμαι εγώ, και είμαι εδώ. Κι εδώ θα μείνω''
Όχι, δεν φεύγω, όχι, δεν το αφήνω. Έχω δικαίωμα να είμαι εδώ. Έχω δικαίωμα να έχω μια
διαφορετική άποψη. Έχω δικαίωμα να παρακολουθήσω ένα θεατρικό έργο της επιλογής μου.
Έχω δικαίωμα να τα κάνω όλα αυτά, ακόμη κι αν ορισμένοι νιώθουν προσβεβλημένοι, ακόμη
κι αν ενοχλούνται, ακόμη κι αν προσπαθούν να με απωθήσουν με τη βία, αφού έχουν εξαντλήσει
τα νόμιμα μέσα χωρίς να το πετύχουν, αφού οι κατηγορίες κατά των συντελεστών κρίθηκαν
αβάσιμες και τα ασφαλιστικά μέτρα παράνομα. Και θα ασκήσω αυτό μου το δικαίωμα, χωρίς να
επιτρέψω στην βία και τον τραμπουκισμό να με πτοήσει. Γιατί αν το αφήσω, αν κάνω πίσω,
στον χώρο που θα αφήσω εκείνοι θα προχωρήσουν λίγο περισσότερο. Γιατί αν υποχωρήσω,
εκείνοι θα νιώσουν λίγο πιο δυνατοί και πιο δικαιωμένοι. Γιατί αν φύγω, εκείνοι θα μείνουν
και θα απλωθούν όσο που να μην μένει για μένα καθόλου χώρος πια. Γιατί αν δεν μείνω σταθερή
στη θέση μου τώρα, κάποια στιγμή δεν θα μπορώ να βγω ούτε από την πόρτα του σπιτιού μου.
Και αργά ή γρήγορα θα φτάσουν και μέσα στο ίδιο μου το σπίτι. Γι' αυτό θα μείνω. Θα είμαι ο
εαυτός μου, με τις απόψεις μου, στον τόπο μου. Δεν πρόκειται να φύγω.

Είμαι εγώ, και είμαι εδώ. Κι εδώ θα μείνω.

Πηγή: news247.gr

pixie

Το δικαίωμα της διαμαρτυρίας το έχουμε όλοι... όπως και του οποιαδήποτε θρησκευτικού συναισθήματος όμως ασχέτως αν μας αφορά ή όχι.

Εμένα κάτι με προβληματίζει σε όλο αυτό και μάλλον με ενοχλεί νοητικά... κάτι που δεν μου επιτρέπει να δώσω βαρύτητα στη μια ή την άλλη πλευρά γιατί μου κάνει ακριβώς το ίδιο.

Θα περίμενα από ένα άτομο που συνειδητά δηλώνει ελεύθερα τις θέσεις του να τον δω ως άνθρωπο και όχι ως αντιπρόσωπο μια Ένωσης και μάλιστα με τρόπο τόσο επιδεικτικό δλδ. να γράφει την ιδιότητα στην μπλούζα! Δεν είναι ολίγον νηπιακό αυτό να διατυμπανίζεται η πίστη ή η μη πίστη μ' αυτόν τον τρόπο?
Η ένστασή μου λοιπόν είναι στο στοιχείο της πρόκλησης. Το βρίσκω ρηχό κι επιφανειακό.

Rizla

Κατι παρομοιο ενιωσα κι εγω τι συλλογος ειναι αυτος?
κι εγω δεν θρησκευομαι.. δεν περιμενω τον Αι Βασιλη.. δεν ανοιγω συλλογο..
παντως αυτα που ζουμε ειναι απιστευτα..
αμεσως μετα το ποστ του Νικου επεσα σε ενα αλλο που πιστευω ειναι οτι πιο ρεαλιστικο εχει γραφτει
για το συγκεκριμενο θεμα

ειναι λιγο χυδαιο.. αν δεν το αντεχετε διαγραψτε το



πηγη diogenis o skilos blogspot

Αυτός είναι ο Παναγιώταρος.

Ο βουλευτής που ψήφισες, ρε μαλάκα ψηφοφόρε της Χρυσής Αυγής.

Και ξέρεις γιατί ρε μαλάκα ο Παναγιώταρος μοιάζει περισσότερο με μπράβο της νύχτας παρά με βουλευτή;

Γιατί είναι, ρε μαλάκα.

Γιατί εσύ με την ψήφο σου έκανες έναν τραμπούκο, μπράβο του υποκόσμου, βουλευτή ρε μαλάκα.

Αυτός είναι ο πολιτισμός που ονειρεύτηκες ρε μαλάκα;

Αυτός προασπίζεται τα συμφέροντά σου ρε μαλάκα;

Το μεγαλύτερό σου πρόβλημα είναι μια θεατρική παράσταση ρε μαλάκα; που δεν θα έβλεπες ποτέ ρε μαλάκα; που δεν έχεις φράγκα ούτε καν για το εισιτήριο ρε μαλάκα; που δεν έχεις την παιδεία να δεις άλλο θέατρο, πέρα από Σεφερλή ρε μαλάκα;

Δεν ξέρω ρε μαλάκα αν είναι μια καλή ή κακή παράσταση. Δεν ξέρω ρε μαλάκα τι σε προσβάλει εσένα. Είναι μια θεατρική παράσταση ρε μαλάκα. Μια  θε-α-τρι-κή  πα-ρά-στα-ση  ρε  μα-λά-κα. Είναι μια γαμημένη θεατρική παράσταση ρε μαλάκα. Σου γαμάνε τη ζωή, και η έγνοια σου είναι αν κάποιος, σε κάποιο θέατρο, προσβάλει τα θεία ρε μαλάκα;

Δείξε ρε μαλάκα ψηφοφόρε της Χρυσής Αυγής το βίντεο του Παναγιώταρου στα παιδιά σου.

Δίδαξέ τους ρε μαλάκα την αγάπη προς τον πλησίον που επέδειξαν οι παπαδαρέοι έξω από το θέατρο, γαμώ την παναγία σου.

Δίδαξέ τους ρε μαλάκα την αδιαφορία των μπάτσων όταν ο Παναγιώταρος και οι παπαδαρέοι έβριζαν, έφτυναν, και έδερναν τον τύπο από το blog που πήγε να τραβήξει βίντεο, γαμημένοι μπάτσοι.

Μάθε ρε μαλάκα το γιό σου και την κόρη σου να κρατάνε ελληνικές σημαίες με το δικέφαλο αετό και να μιλάνε τα αρχαία ελληνικά του Παναγιώταρου, γαμώ και τη σημαία σου

Μάθε ρε μαλάκα στο γιό σου να είναι άντρας σαν τον Παναγιώταρο, και την κόρη σου πουτανάκι, όπως θεωρεί πως είναι όλες οι γυναίκες ο ήρωάς σου ο Παναγιώταρος ρε μαλάκα.

Αλλά να σου πω κάτι ρε μαλάκα; Να σου κάνω μια προφητεία ρε μαλάκα; Όχι σαν αυτές του Λιακόπουλου και του Παΐσιου, αλλά μια προφητεία που θα βγει αληθινή;

Ξέρεις που θα είναι αύριο-μεθαύριο ο Παναγιώταρος ρε μαλάκα;

Θα είναι έξω από το σπίτι σου ρε μαλάκα. Έξω από το σπίτι σου θα είναι ρε μαλάκα. Και θα ουρλιάζει. Και θα λέει εσένα "γαμημένη κωλοτρυπίδα" ρε μαλάκα. Και θα λέει τη γυναίκα σου "πουτανάκι" ρε μαλάκα. Και θα λέει το γιό σου "πουστράκι" ρε μαλάκα. Και θα λέει στην κόρη σου πως "της γαμάνε το κωλαράκι οι Πακιστανοί" ρε μαλάκα.

Γιατί;

Δεν ξέρω γιατί ρε μαλάκα.

Γιατί δεν θα έχεις ελληνική σημαία στο μπαλκόνι όπως σου είπε ρε μαλάκα.

Γιατί συζήτησες πολιτικά στο καφενείο ρε μαλάκα.

Γιατί συναντήθηκες στην πλατεία με παραπάνω από τρεις φίλους σου ρε μαλάκα.

Γιατί δεν ήσουν στην εκκλησία την Κυριακή ρε μαλάκα.

Γιατί αντιμίλησες στο αφεντικό ρε μαλάκα.

Γιατί δεν χαιρέτισες φασιστικά όταν είδες το Μιχαλολιάκο ρε μαλάκα.

Γιατί δεν είσαι ντυμένος όπως πρέπει ρε μαλάκα.

Γιατί δεν είναι ξυρισμένο το κεφάλι σου ρε μαλάκα.

Γιατί δεν πήρες τα στεροειδή σου ρε μαλάκα.

Γιατί τον στραβοκοίταξες ρε μαλάκα.

Γιατί δεν είσαι εγέρθητος ρε μαλάκα.

Κατάλαβες ρε μαλάκα γιατί;

Γιατί έτσι ρε μαλάκα.

Γιατί μπορεί ρε μαλάκα.

Γιατί εσύ του έδωσες τη δύναμη ρε μαλάκα.

Και κατάλαβες τώρα κι εσύ ρε μαλάκα νεοφιλελεύθερε, ρε μαλάκα της λογικής της σύγκλισης των άκρων; Κατάλαβες ρε μαλάκα Μανδραβέλη τώρα τη διαφορά που έχει το να διεκδικείς τα δικαιώματά σου, από το να απαγορεύεις με μπουνιές και βρισιές ό,τι δεν σου αρέσει; Καταλαβαίνεις τώρα ρε μαλάκα Παπαχελά τη διαφορά της απεργίας από το φασισμό; Κατάλαβες τώρα ρε μαλάκα Μπόμπολα, ρε μαλάκα Λαμπράκη, ρε μαλάκα Βαρδινογιάννη, ρε μαλάκα Ψυχάρη, ρε μαλάκα Αλαφούζο, ότι είσαστε οι χορηγοί επικοινωνίας της Χρυσής Αυγής; Κατάλαβες τώρα ρε μαλάκα Θέμο Αναστασιάδη, γαμώ το μουνί που σε πέταγε, τι κάνεις; Είσαστε όλοι ηθικοί αυτουργοί ρε μαλάκες.

Γαμώ τους μπάτσους, γαμώ τη σημαία, γαμώ την παναγία, γαμώ και τον πρόεδρο της δημοκρατίας,

Γαμώ και την Ελλάδα σας,

Μαλάκες!

κώστας

[size=14]Rizla,
συμφωνώ. Το πρόβλημα με τους τραμπούκους δεν είναι να καταδείξεις ότι δεν επιτρέπουν την αντίθετη άποψη. Το πρόβλημα είναι ότι επιχειρούν να φιμώσουν την όποια άποψη. Διότι μέσα στο στενό πλαίσιο της σκέψης ενός φασίστα διευρύνεται πολύ η αντίθετη άποψη. Η βιολόγος/μεταφράστρια το θέτει σε λάθος βάση που υποβοηθάει τους φασίστες αφού το περιορίζει σε διαμάχη θρησκευτικού περιεχομένου εφαρμόζοντας μάλιστα ενδυματολογικούς κώδικες, όπως κάνουν και οι χρυσαυγίτες με τις μαύρες μπλούζες και τα άσπρα γράμματα ή όπως κάνουν οι θείτσες (κάθε ηλικίας) που μαζεύτηκαν έξω από το θέατρο. Επιχειρεί να παίξει με τους κανόνες τους δημιουργώντας αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Αλλά και κάτι άλλο. Πήγε λέει να συμπαρασταθεί στους συντελεστές της παράστασης. Ποιος της είπε ότι δέχονται να καπελωθούν από την ένωση Τάδε; Ποιος της είπε ότι ήθελαν να έχουν την οποιαδήποτε σχέση με την ένωση Τάδε;
[/size]
eLe

PAPAROKAS

[quote user="Rizla" post="370596"]Κατι παρομοιο ενιωσα κι εγω τι συλλογος ειναι αυτος?
κι εγω δεν θρησκευομαι.. δεν περιμενω τον Αι Βασιλη.. δεν ανοιγω συλλογο..
παντως αυτα που ζουμε ειναι απιστευτα..
αμεσως μετα το ποστ του Νικου επεσα σε ενα αλλο που πιστευω ειναι οτι πιο ρεαλιστικο εχει γραφτει
για το συγκεκριμενο θεμα

ειναι λιγο χυδαιο.. αν δεν το αντεχετε διαγραψτε το



πηγη diogenis o skilos blogspot

[/quote]


RIZLA  NTROPIS  SOU  KAI  NTROPIS SOU KAI PALI


EGO GIA ENAN LEBENTI  EXO BAN MEXRI SIMERA


KAI ESI POU BRIZIS    DIMOKRATIA  8RISKEBMA     KAI  TOUS ELINES    NTROPIS SOU KAI PALI  


DEN INE DIKO SOU TO SAIT  ALOS  8A FAI MINISI AN IPAR3I  


NTROPIS SOU  


GIA NA DO TORA   IPARXOUN DIO METRA KAI DIO STA8IMA ?


GIA NA DO TORA  TO SAIT  I TOUS SINTONISTES ?



NTROPIS SOU  RIZLA  


TI PAI NA PI KOPI  I DIKO SOU ?  


INE EDO  PROSBALI XIDEA  


NTROPIS SOU  


BRIZIS  DEN LES APOPSIS DIKES SOU   BRIZIS  XIDEA  


GIA NA DO  TORA   ETSI APO PERIERGIA



GIATI KAI EGO KOPI IXA KANI TON LEBENTI   APO TO  TUBE  



NTROPIS SOU

Nikos Apomakros

Χαίρομαι για την συμμετοχή. Επίτηδες δεν έβαλα την άποψή μου μαζί με το κείμενο.
Δεν το βρίσκω καθόλου αθώο, ως κείμενο, δεν αποτελεί την απλή περιγραφή γεγονότων
και σκέψεων ή συναισθημάτων, αντιθέτως εμπεριέχει αλλοιώσεις ιδιαίτερα σημαντικές,
αφού μάλλον θα επηρεάσουν ιδιαίτερα μέσω του ψυχισμού κάθε καθαρά ορθολογιστική
προσέγγιση.
Μου θυμίζει το "βρείτε τις 10 διαφορές ανάμεσα στις δύο όμοιες φαινομενικά εικόνες".


Υπάρχουν εμφανή σημεία που πιθανότατα να προσπεράσει κάποιος λόγω συναισθηματικής
φόρτισης ή απλά απερισκεψίας και σημεία λιγότερο εμφανή, τα οποία κάποια θα δούμε και
κάποια άλλα θα μας διαφύγουν.
Ένα πχ εμφανές είναι αυτό που πρωτοέθεσε η pixie και παρομοίως ένιωσε ο rizla. Για ποιό
λόγο να φορέσεις μια μπλούζα αθεϊσμού, για να υποστηρίξεις ένα δημιούργημα που υποτίθεται
προσβάλλει μια θεότητα, μπροστά σε μια μάζα πιστών της. Ασχέτως αν έχεις κάθε δικαίωμα να
την φορέσεις, σηματοδοτεί το ότι δεν επιζητάς μια συζήτηση σε ήπιες συνθήκες αλλά σε ένταση.
Σε κλίμα έντασης όμως δεν υπάρχει διάλογος. Υπάρχουν δύο μονόλογοι. Συμπερασματικά
αυτή παραβρέθηκε εκεί για να μονολογήσει, πέραν φυσικά της πρόκλησης επεισοδίων. Η
μετέπειτα προσπάθεια που φέρεται να έκανε για διάλογο είναι απλά κακόγουστο αστείο.
Ακόμα κι αν υπήρχε πιθανότητα να συμβεί, φρόντισε εκ των προτέρων να κάνει ότι μπορεί
για να την αποκλείσει.


Ένα δεύτερο ιδιαίτερα εμφανές σημείο στο οποίο η κυρία αυτοαναιρείται βρίσκεται στη φράση:
ΠαράθεσηΟ λόγος που θέλησα να πάω να παρακολουθήσω την συγκεκριμένη παράσταση ήταν η επιθυμία
μου να στηρίξω το δικαίωμα των δημιουργών της στην ελεύθερη έκφραση. Δεν φανταζόμουν
ωστόσο πως θα αντιμετώπιζα τόσες δυσκολίες και κινδύνους σε αυτό το απλό εγχείρημα

Μάλιστα... Δηλαδή μισό για να καταλάβω. Ήξερε ότι νομικά η παράσταση διέθετε κάθε δικαίωμα
να συμβεί. Άρα θα συνέβαινε, εκτός βέβαια κι αν μια μάζα το απέτρεπε. Άρα υπέθεσε ότι μια μάζα
θα προσπαθήσει να το αποτρέψει κι έσπευσε να υποστηρίξει το έργο ώστε να μην αποτραπεί. Ωστόσο
κι ενώ ήδη είχε υποθέσει ότι η μάζα θα είναι εκεί και θα έχει τόση δύναμη ώστε να αποτρέψει την
εκτέλεση ενός έργου, κάτι το οποίο την οδήγησε να πάει και η ίδια εκεί... δεν φαντάστηκε ότι θα
αντιμετώπιζε τους ανάλογους κινδύνους και δυσκολίες, που η κατά μέτωπο σύγκρουση με μια τέτοια
μάζα εμπεριέχει. Και θεώρησε τόσο απίθανο να συμβεί το παραπάνω, που ένιωσε ότι και μια μπλούζα
που να δυναμιτίζει την ανοχή της όποιας μάζας υπήρχε, δεν θα αποτελούσε πρόβλημα.
Από το όλο της κείμενο, δεν φαίνεται να είναι ηλίθια. Είναι όμως προφανές το ότι θεωρεί τους
αναγνώστες της ηλίθιους και ουσιαστικά προσβάλλει την νοημοσύνη τους παρουσιάζοντας μια ανύπαρκτη
πραγματικότητα.

Υπάρχουν αλήθεια πολλά σημεία να συζητήσει κανείς στο κείμενό της. Το βέβαιο είναι ότι η κυρία για
τους λόγους της δεν ήθελε να φανερώσει τον πραγματικό σκοπό της όλης δράσης της. Δικαίωμά της
φυσικά, αλλά και ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του βασισμένος σε αυτά που αντιλαμβάνεται.
Δεν θα επεκταθώ παραπάνω, γιατί παρόλα αυτά, το σημαντικό κομμάτι στο όλο κείμενο δεν είναι οι
προκλήσεις και οι σκοποί της αλλά η οποιαδήποτε απαγόρευση. Σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα,
η απαγόρευση είναι νομοθετικό προϊόν και μόνο, κατόπιν κρίσης των εκλεγμένων ότι αυτή είναι
απαραίτητη και περισσότερο ωφελεί παρά βλάπτει τα δικαιώματα των πολιτών συγκριτικά. Ορίζεται
μάλιστα συγκεκριμένη συνέπεια στην παραβίαση μιας απαγόρευσης, σε πλαίσια πάντα σεβασμού των
δικαιωμάτων ακόμα και του θύτη/παραβάτη. Τι ακριβώς βλέπουμε να συμβαίνει τώρα;
Παρακολουθούμε τα βασικά δομικά συστατικά μιας δημοκρατίας να καταρρέουν. Όχι, δεν είχαμε ποτέ
την τέλεια δημοκρατία. Ούτε καν κοντά στην τέλεια. Μπορεί να ήταν και κάτω του μετρίου. Ωστόσο τα
βασικά της συστατικά ήταν άθικτα και μιλούσαμε για "παραθυράκια" στους νόμους που καταργούσαν
μάλλον περιστασιακά ή και σε μόνιμη βάση την ισονομία, την δικαιοσύνη, τα δικαιώματα και τον σεβασμό
σε αυτά.
Σε λίγο όμως θα φτάσουμε να μιλάμε για παραθυράκια δημοκρατίας σε ένα αγνώριστο πια πολίτευμα.

Η τύπισσα έχει δίκιο. Κι εγώ θα συνεχίσω στον συλλογισμό της. Κι αν πήγε επίτηδες εκεί για να
προκαλέσει και μόνο και τι έγινε; Κι αν πήγε εκεί για να προβάλλει την όποια "ένωση" και τι έγινε;
Ακόμη κι αν προσβάλλει κάποιος την θρησκεία κάποιου και τι έγινε; Στο πολίτευμα που υποτίθεται ζούμε,
δικαίωμά σου είναι να αντιδράς σε νομικό και μόνο πλαίσιο, όχι να αποφασίζεις ο ίδιος για τον άλλο.
Κι αν το δικαστήριο δεν σε δικαιώσει, οφείλεις να σεβαστείς την απόφαση (ή να συνεχίσεις να προσπαθείς
σε επίπεδο όμως θεσμών και μόνο). Υπό την ίδια λογική, η ύπαρξη των ναών προσβάλλει την αθεϊα μου,
πέρα απ' την νοημοσύνη μου. Οι ιερείς που ντύνονται με μοναδικό τρόπο και ξεχωρίζουν, με προκαλούν
ιδιαίτερα. Τι ακριβώς δεν με δικαιώνει στην όποια παράλογη απαίτηση παρουσιάσω; Πχ να αλλάξουν
επιτέλους ρούχα να μην τους ξεχωρίζω και μου μπαίνουν στο μάτι. Το ότι αποτελώ μειοψηφία;
Δεν ήξερα ότι στη δημοκρατία μια πλειοψηφία έχει περισσότερα δικαιώματα από μια μειοψηφία.


Τέλος, το κείμενο το επικόλλησα κυρίως ως ενδεικτικό για την μόρφωση και τη δυνατότητα αντιλόγου,
μέσω σκέψης και επιχειρημάτων των ανθρώπων που αποφασίζουν οι ίδιοι να απαγορεύσουν κάτι σε έναν
άλλο. Ο φανατισμός δεν τυφλώνει. Οι τυφλοί φανατίζονται. Κι είναι τυφλοί από κάθε άποψη, δηλαδή
ψυχικά και διανοητικά, απλά δεν φανερώνονται παρά μόνο κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες.
Δικαίωμά τους. Ωστόσο δε παύουν να αποτελούν αγκάθινο στεφάνι μιας δημοκρατίας που σταυρώνεται.

Όπως πάντα, άποψή μου.

pixie

[quote user="PAPAROKAS" post="370601"]GIA NA DO TORA   IPARXOUN DIO METRA KAI DIO STA8IMA ?


GIA NA DO TORA  TO SAIT  I TOUS SINTONISTES ?



NTROPIS SOU  RIZLA  


TI PAI NA PI KOPI  I DIKO SOU ?  


INE EDO  PROSBALI XIDEA  [/quote]

Δεν θα με ενοχλούσε ο τρόπος απόδοσης ενός κειμένου αν περιέχει αλήθειες που θα μπορούσαν να ταρακουνήσουν όσους δεν τολμούν να τα βάλουν με τους μηχανισμούς μιας κουλτούρας που χρόνια τώρα θεωρήθηκε σχεδόν αυτοεπιβεβλημένη.
 
Προσωπικά, PAPAROKA, δεν θα έμενα στο ύφος αν μέσα στα λόγια κρύβεται μια δικαιολογημένη αγανάκτηση για την εγκληματική ηλιθιότητα ή τη στείρα λογική κάποιων που υποδύονται τους ηθικά ιστάμενους.

Εδώ, ναι, είναι δριμύτατο και ακραίο το ύφος. Το καταλαβαίνω αυτό το ντελίριο... ακόμα κι αν δεν συμφωνώ.

PAPAROKAS

DEN 8A SOU EGRAFA KA8OLOU  


GIATI  DEN ME TSIGLISES  


OUTE  8A  3ANAKANO TO IDIO  LA8OS  NA  SIKOSO  THN  AKROAMATIKOTITA TOU  MAGAZIOU


OPOS THN ALI  FORA POU MALONA EDO  


TETIA AKROAMATIKOTITA DEN IXE POTE TOU O 33  GIATI OS GNOSTON IMOUN  O TRITOS POU MPIKE EDO  APO THN ARXI TOU  



OUTE 8A   PO  AN SINFONIS  I OXI   KAI GIATI  STO KIMENO TOU ALBANOU  


GIATI ALBANOS INE SIGOURA  


KARANTI  

TO NA SBISIS TIN  PARA8ESI I OPOS LEGETE AFTI


IPAME TOU DIMOTIKOU IME  


KAI NA AFISIS TO KIMENO  OS EXI PIO PANO   DEN MOU LEI TIPOTA  


POLITIKI TOU MAGAZIOU 8A MOU PIS  


STIN XIROTERI   NA  3ANATSAKO8I O MPETATZIS  


KAI APO TESERIS POU GRAFOUN NA GINOUN XILIH TESERIS  


OUTE  8A PO  GIA TON ALBANO POU EGRAPSE TO KATAPTISTO  KIMENO AFTO   KAI  



TOUS  6OO  XILIADES  MESA SE AFTOUS   IME KAI EGO   POU PSIFISAN TO KOMA AFTO  


EKI DEN 8A TO PAO  


OMOS   PREPI NA 3ERIS GIA TO SINBOLO  POU LEGETE SIMEA    


ASXETA AN PANTA IPIRXAN EFIALTES  


EKATOMIRIA TONI  EMA  EXOUN XI8I  


OXI STIN GALIKI  FILOLOGIA   TOU KA8E TIXEOU  KAI KALA DIANOOUMENOU  


ALA  THN ELINIKI  ISTORIA  KAI SIMEA


AFTI  ONOMASTIKA  BRIZI  O ALBANOS  


BEBEA IXA LISIS  

NA  PAO MEXRI TO AGRINIO  OMOS 8A 3ANAPAO  FILAKI  


ASXETA  AN OPOS EXO PI  I KALITERES MERES  ITAN EKI  THS ZOIS MOU


GIATI ERIXNA  KAI KAMIA SFALIARA  


DEN XRIAZOTAN NA KANO XILIOMETRA  

LIPON  GIA TO SINBOLO   POU  O ALBANOS   LEI O PIDIKOULAS  


OTI GAMAI THN SIMEA  KAI  THN PATRIDA MOU  


KITA KIMENO   IPARXI AKOMA STO TELOS KITA  


EKI  NA I  EKI   8A TOY EPERNA  THN IKOGENIA TOU OLI


KAI 8A EBAZA  SKILOUS NA TIN PIDIKOULIASOUN


EGO APA3IO


KAI KLINO  EDO  8A PO TOUTO


MORE KALA NA PA8OUME AFOU IPARXI  TETIO XIROKROTIMA  


FANTAZOME   KANALI PANE8NIKIS ENBELIAS  NA BGI NA LEGETE


AI SIXTIR    TV


NA PEZI TOURKIKA  MESIMERI PROI BRADI  


IME PLEON SIGOUROS OTI IPARXI ELINAS  POU 8A TO EBLEPE  


DEN BAZO  ISAGOGIKA STIN LE3I ELINAS GIATI DEN  3ERO POSI 8A INE  


OMOS MILAO   ILIKRINA


OUTE KAN  GIA PSAREMA  DEN PERNO  PLEON   KANENAN MAZI MOU


AN DEN 3ERO  TO  IKOGENIAKO TOU DENTRO  KAI  TO PINIKO TOU MITROO


DEN 3ANAGRAFO


IME EDO  GIA NA GRAFO MONO GIA TO KORITSI MOU   KAI TIPOTA ALO  

OUTE  SIKONO AKROAMATIKOTITA STO MAGAZI ALI  


IPOGRAFI


OUI

Nikos Apomakros

Προσπαθώ ν΄αποφασίσω αν όλα αυτά ήταν εκτός θέματος ή τελικά ακριβώς το θέμα της ενότητας

pixie

:smile:

Καλημέρα μας!

Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλεις να γίνει PAPAROKA... Οκ, είπες την προσωπική σου γνώμη στο θέμα, θα συνεκτιμηθεί, αλλά δεν σου ζητήθηκε νομίζω ''να ανεβάσεις την ακροαματικότητα'', αστεία πράγματα, και γενικά δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η εγωϊστική στάση. 'Εχεις ταυτιστεί και λειτουργείς εν θερμώ. Ανοιχτή συζήτηση κάνουμε εδώ και η όποια εξέλιξή της αφορά όλους το ίδιο.


Νίκο, τα προσωπεία κοινωνικής υποκρισίας και καθωσπρεπισμού, αυτό νομίζω είναι το θέμα της ενότητας.
Αν κατάλαβα σωστά δλδ., διαφορετικά διόρθωσέ με.

Nikos Apomakros

Τα συναφή θέματα με το κείμενο που αναρτήθηκε είναι πολλά. Η δική μου προσέγγιση αφορούσε περισσότερο το δημοκρατικό πολίτευμα, τις θέσεις και προϋποθέσεις του αλλά και τις συνθήκες υπό τις οποίες ευνοούνται και αναπτύσσονται αντιδημοκρατικά συναισθήματα και δράσεις. Είναι θέμα εκπαίδευσης, διαπαιδαγώγησης, μόρφωσης αλλά και δυνατότητας αντίληψης. Η έλλειψή τους σχεδόν πάντα συνοδεύεται από φανατισμό κι ο φανατισμός σχεδόν πάντα επιφέρει φασισμό. Όχι αναγκαστικά σε πολιτικό επίπεδο, αφού ευτυχώς δεν έχουν όλοι  πρόσβαση στα πολιτικά δρώμενα.

Αυτή τη στιγμή στη βουλή μιλάει ένα δήθεν 8% του ελληνικού πληθυσμού. Επέλεξε να το εκπροσωπούν άτομα συγκεκριμένου χαρακτήρα και μορφωτικού επιπέδου. Εκφράζεται το δήθεν 8% μέσα από αυτό το επίπεδο και χαρακτήρα και είμαι βέβαιος ότι στη πραγματικότητα η δυναμική του είναι πολύ μεγαλύτερη από 8%. Δεν είναι σύμπτωση το ότι αυτό το επίπεδο εκφράζει σχεδόν απόλυτα ένα τέτοιο ποσοστό πολιτών. Δεν είναι σημεία των καιρών. Είναι φυσικό επακόλουθο χρόνιας διάπλασης αντιλήψεων και συνειδήσεων κατά τρόπο τινά. Είναι κατόρθωμα ανύπαρκτης ή ανίκανης παιδείας. Είναι αντίδραση/συνέπεια συγκεκριμένων δράσεων, επιδράσεων ή και αδράνειας.

Το χειρότερο με τον φασισμό είναι κάτι που και η κυρία στο κείμενο αλλά κατόπιν και ο Κώστας (νομίζω) λένε. Δεν σταματάει. Όπου βρει χώρο εξαπλώνεται και απαγορεύει παραπάνω. Αν του αφήσεις χώρο θα σε περιορίσει κι άλλο. Θα φτάσει έξω απ' το σπίτι σου. Κι έπειτα θα σου χτυπήσει την πόρτα. Θα μπει και μέσα και πριν το καταλάβεις θα είσαι κλειδωμένος στον εαυτό σου ενώ θα του έχεις παραδώσει ήδη το κλειδί. Ο φασισμός στηρίζεται στο ότι όλοι πρέπει να ακολουθούν πιστά, υποτακτικά κι όσο γίνεται περισσότερο, το πρότυπο που ο ίδιος επιβάλλει. Χωρίς ερωτήματα, χωρίς αντίδραση, χωρίς την παραμικρή έστω υπόνοια αμφισβήτησης. Έχει ελάχιστη ανεκτικότητα στη διαφοροποίηση και μηδέν ελαστικότητα.

Ελάχιστοι από αυτούς που υποστηρίζουν τον φασισμό ή απλώς έναν φασίστα αντιλαμβάνονται τι ακριβώς υποστηρίζουν. Οι ίδιοι έχουν κόκκινες γραμμές, ακόμα κι αν δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ή από πείσμα δεν το παραδέχονται. Μπόλικες. Ο φασισμός όμως δεν έχει και το φανερώνει μόνο στην πρακτική του εφαρμογή, κατά την οποία δύναται να σβήνει κόκκινες γραμμές και να παρασύρει τα μέλη του σε δράσεις που υπό άλλες συνθήκες θα θεωρούσαν κατάπτυστες. Αυτό είναι και το χειρότερο.

Το πιο απογοητευτικό (αν όχι εμετικό) πράγμα που διάβασα στην αφήγηση της κυρίας ήταν το "Είμαι χριστιανός φασίστας". Ούτε γνωρίζουν, ούτε αντιλαμβάνονται, ούτε και κατανοούν τι ξεστομίζουν.

Νταξ ρε παιδιά. Κι εγώ είμαι φιλάνθρωπος κατά συρροή δολοφόνος.

Rizla

Δεν ειχα προθεση να καπελωσω το θεμα, εριξα το κειμενο γιατι πιστευω εχει αμεση σχεση με το θεμα..
Οσο με τρελαινουν οι Χριστιανοι αλλο τοσο με τρελαινει και ο αλλος πολος οι Αθειστες..
Προσωπικα ειμαι αθεος και δεν μου αρεσει να προκαλω!

Τωρα για το κειμενο γι αυτο το λογω εγραψα να αφαιρεθει αν δεν αντεχεται
ο κυνισμος του αντιφασιστα με εκφραζει απολυτα.. τα ιδια λογια θα εγραφα για να τους χαρακτηρισω.
Ισως στο κομματι που αναφερεται στο θεμο Αναστασιαδη να το παρακανει λιγο..
αυτον τον κωλοφασιστα θα τον στολιζα με δεκα σελιδες..  αλλα αυτον οχι την μανα του
Με τον Παπαροκα δεν εχω κατι να πω..
Νομιζω πως δεν εχει προβλημα ουτε με μενα ουτε με το κειμενο..
αλλα ειναι τα προβληματα του ας τα λυσει
καλημερα σας

papadia

...ειμαι ... εισαι ...ειμαστε ολοι μας τοσο απελπισμενοι

         που χασαμε τους εαυτους μας....

         αυτο ηθελαν αλλωστε....κ μεις γιναμε τα πιονια τους

         κ δε μπορουμε ουτε τα παιδια μας να κοιταξουμε στα ματια

         γτ η δικη μας η γενια ...μας εφτασε σε αυτη τη κατασταση...

         γτ ολοι βολευτηκαμε.....μα ολοι....ο καθενας με το τροπο του

         κ τωρα ολοι βρεθηκαμε παραπονουμενοι.....

          γτ? οταν εγλυφα τον βουλευτη να με βολεψει σε μια θεσουλα στο δημοσιο

          τοτε ητα ολα καλα?



          κ τωρα γτ παραπονιεμαι? επειδη θελουν να με διωξουν?


         κ τα παιδια μου σε τι φταιξανε?


         φταιξανε  που σπουδασανε...που κανανε τα μεταπτυχιακα τους (με δικη τους βουληση κ οχι με παροτρυνση

          δικη μου το τονιζω αυτο γτ εγω θα ηθελα να εβγαιναν κ σωστοι υδραυλικοι δεν ειχα τετοια κομπλεξ)

          κ αναγκαζονται να ξενιτευτουν?

          ποιος αποφασισε για μενα....για σενα....για μας????


          δυστυχως ολοι εμεις....




         εδω θα παραθεσω ενα κειμενο κ δε με νοιαζει αν ειναι σχετικο ή ασχετο

         αλλωστε με κουρασε πολυ αυτη η σχετικοτητα ή η ασχετοσυνη

         
Βασίλης Ξυδιάς: Εξουσία, ελευθερία και έρωτας στον Πλάτωνα
from Αντίφωνο (antifono.gr) 8 months ago

ένα εγκώμιο της εξουσίας στο στέκι των αντεξουσιαστών

Ο ομιλητής ξεκίνησε διευκρινίζοντας πως σκοπός του δεν είναι μια ακαδημαϊκή παρουσίαση της σκέψης του Πλάτωνα, αλλά το να αναζητήσει μια σύγχρονη εναλλακτική θεώρηση της εξουσίας. Μια θεώρηση θετική· τέτοια που να καθιστά την εξουσία δεκτική εγκωμίων ακόμα και σ' ένα στέκι αντεξουσιαστών ή – όπως είπε εμφατικά – κατ' εξοχήν σ' ένα στέκι αντεξουσιαστών. Ο Πλάτων, είπε, είναι στην προσπάθεια αυτή ένας βοηθός ή οδηγός όσον αφορά τη γενική θέαση του ζητήματος και όχι τις επιμέρους λύσεις. Διότι, όπως είπε, η σημασία των κλασικών βρίσκεται κυρίως στον τρόπο που θέτουν το πρόβλημα και λιγότερο στις απαντήσεις που δίνουν.

Βασική ιδέα της ομιλίας ήταν πως για τη νεώτερη σκέψη εξουσία και ελευθερία είναι αντίθετα πράγματα (εξουσία σημαίνει ετεροκαθορισμός ή ετερονομία, ενώ ελευθερία σημαίνει αυτοκαθορισμός ή αυτονομία), σε αντίθεση προς τη σωκρατική παράδοση και ειδικότερα τον Πλάτωνα, όπου ελευθερία και εξουσία είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Για να στηρίξει την ιδέα αυτή ο ομιλητής παρέπεμψε σε τρεις κατά βάση διαλόγους: την Πολιτεία, τον Λύση και τον Αλκιβιάδη Ι. Στάθηκε στο πρώτο βιβλίο της Πολιτείας και ειδικότερα στον διάλογο του Σωκράτη με τον Θρασύμαχο, δείχνοντας πώς μέσα από τη συζήτηση αυτή ο Πλάτων διακρίνει τη λειτουργίας της αρχής (εξουσίας) από τις παράπλευρες λειτουργίες που μπορεί να συνδέονται ή να συγχέονται μ' αυτήν, όπως π.χ. το οικονομικό κέρδος των αρχόντων. Στη συνέχεια επιχείρησε μια οντολογική θεώρηση αυτής της λειτουργίας αναλύοντας τη σχέση της φιλίας (όπως παρουσιάζεται στον Λύση) και αντιδιαστέλλοντας τον ναρκισσιστικό έρωτα του δήμου με τον πραγματικό διάλογο των ψυχών (σύμφωνα με τον Αλκιβιάδη). Κατέληξε έτσι στο συμπέρασμα πως η λειτουργία της αρχής (εξουσίας) προσφέρει στον άρχοντα την ηδονή της δημιουργίας και της υπηρεσίας του φίλου ή αγαπημένου αρχόμενου, κι αυτή είναι από μόνη της η «αμοιβή», το όφελος του άρχοντος, πέρα από άλλους μισθούς και κέρδη.

Κλείνοντας ο ομιλητής είπε πως σύμφωνα με τη θεώρηση αυτή δεν είναι η εξουσία που φθείρει τους άρχοντες αλλά η άγνοιά της. Η άγνοια δηλαδή της πραγματικής φύσης της εξουσίας ως υπηρεσίας των εξουσιαζόμενων και της οντολογικής «ικανοποίησης» που μπορεί να αντλήσει ο άρχων απ' αυτό.



      και θα επικυρωσω  - ανεπιφυλακυα ομως-
   
       ΔΕΝ ΕΝΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΦΘΕΙΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

       ΑΛΛΑ Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΗΣ!!!Η ΑΓΝΟΙΑ ΔΛΔ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ  ΦΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΩΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

       ΤΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΟΖΟΜΕΝΩΝ Κ ΤΗΣ ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗΣ "ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ" ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΛΗΣΕΙ Ο ΑΡΧΩΝ

       ΑΠΟ ΑΥΤΟ!!!!



          ...κ η αγνοια ειναι εκεινη που μας οδηγει σε λαθος μονοπατια, καταπατηση της δημοκρατιας,

             γεννηση του φασισμου κλπ.


                   ....μια ταπεινη παπαδια...  με αποψη

                        τη μονη ακομα που δε μου εκοψαν...
...οσο μπορω...οταν μπορω...

κώστας

[size=14]PAPAROKAS
τι μου θύμισες τώρα...
Παιδάκια τότε, στο δημοτικό που παίζαμε σφαλιάρες...
Μετά πήγαμε γυμνάσιο, πήγαμε λύκειο και σταματήσαμε τα παιδιαρίσματα...
Νά 'σαι καλά για τις αναμνήσεις.
[/size]
eLe

larus audouinii

Ήμαρτον να ζει κανείς και αυτό στις εποχές που ζούμε.
Προσωπικά αν είχα επιλογή δεν θα πήγαινα στην παράσταση, όχι γιατί με ενοχλεί. ϊσως να είχα και καλύτερες επιλογές.

που ένιωσε ότι και μια μπλούζα
που να δυναμιτίζει την ανοχή της όποιας μάζας υπήρχε, δεν θα αποτελούσε πρόβλημα.
Από το όλο της κείμενο, δεν φαίνεται να είναι ηλίθια. Είναι όμως προφανές το ότι θεωρεί τους
αναγνώστες της ηλίθιους και ουσιαστικά προσβάλλει την νοημοσύνη τους παρουσιάζοντας μια ανύπαρκτη
πραγματικότητα
.

 "if men define situations as real, they are real in their consequences" Νομίζω πως καταλαβαίνεις τι θέλω να πω γενικότερα. Άλλη κουβέντα η βάση με την οποία θα αποφάσιζε να συμπεριφερθεί κάποιος. Το μη κρίνετε για να μην κριθείτε σημαίνει νομίζω, μην κατακρίνετε και όχι την έννοια φυσικά της ατομικής κρίσης , της κριτικής σκέψης.
Σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα,
Είχα αναφέρει σε άλλο ποστ, χμ του παστίτσιου ήταν, την προσωπική μου γνώμη για τη θέσπιση τιμωρίας στην αυθαιρεσία του λόγου. Η σκέψη μου ήταν σε ένα τοπίο οδικού χάρτη που δεν υπάρχει κοκ και ο καθένας οδηγεί όπως θέλει.Θα συνέβαιναν πολύ πιο εύκολα καραμπόλες.
Η δημοκρατία στηρίζεται στην αμφισβήτηση, στην δυνατότητα αμφισβήτησης.
Στην ορθή σκέψη όμως οφείλουμε την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα την πρόοδο στις επιστήμες στην κοινωνία.
Ακόμη κι αν προσβάλλει κάποιος την θρησκεία κάποιου και τι έγινε;
Εδω θέλει κουβέντα. Κοντολογίς, κανένας ενήλικας πιστός ή άθεος δεν έχει ανάγκη την καθοδήγηση από άλλους. (Ας ανατρέξει κάποιος στον Καντ και Ντεκάρντ.) Ούτε και ανάλογα φαινόμενα που συμβαίνουν και θα συμβαίνουν κατά καιρούς. Η εκκλησία, κατά την γνώμη μου πάντα, έχει δικαίωμα να προφυλάξει και να αντιδράσει με τα κακώς κείμενα, να φωτίζει τον κάθε πιστό. Είναι εγωϊστικό τουλάχιστον να υπάρχουν φανατικές απόψεις. (που πάλι προσπαθώ να καταλάβω στην σφαίρα των βιωμάτων που έχει ο καθένας)
Ο φανατισμός και ο δογματισμός  τυφλώνουν Νίκο. Ένας λόγος που το γράφω αυτό, είναι γιατί στάθηκα στις σκέψεις σου,  και γιατί πιστεύω άρκετα στην λέξη "'άνθρωπος"  Και ο άνθρωπος υπάρχει μέσα από την καθαρή του σκέψη και διάνοιά.  

Δεν ήξερα ότι στη δημοκρατία μια πλειοψηφία έχει περισσότερα δικαιώματα από μια μειοψηφία. πάντως πολλά κρύβονται και πίσω από τις στατιστικές :-)

264 Επισκέπτες, 0 Χρήστες