Ακρως Ερωτικό.... !!

[PoiSoN_GiRL]

xeiropedes???
sunelhf8h kaneis??
exasa kati shmantiko???
 :roll:  :roll:  :roll:  :roll:

[minoraki]

       :oops:  :oops:  :roll:  :roll:  :!:  :?:  mairouliiiiiiiiiiiiiii zouzouniiiiiiiii....kalooooooooo.....alla ti ennoei? xixi!

Φιλενάδααααααα Μινορε της αυγής... σαν καλή μου φίλη και ενας άνθρωπος που με νιώθει... δεν νομίζω ότι χρειάζεσαι πολλά λόγια...  :wink:  :wink:

Ο,τι κι'αν σου εχω αφιερώσει είναι πάντα με εκτίμηση, φιλία, εμπιστοσύνη...    
και ... αυτο που λέγαμε... ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο... αυτό για τις "αδελφές ψυχες"... :wink:  :wink:

εκτιμηση, φιλια, εμπιστοσυνη....εχουμε κοινα συναισθηματα....δεν ξερω γιατι, αλλα το πρωτο πραγμα που εμπνεω στους ανθρωπους ειναι η εκτιμηση....και ιδιως στους αντρες :roll:  :roll: ....τωρα, μαιρουλι μου, δεν ξερω εαν αυτο ειναι καλο ή κακο....μαλλον αλλα συναισθηματα θα ηθελα να εμπνεω στο αντιθετο φυλλο :oops:   ....αλλα ας το αφησω καλλιτερα.....φιλια πολλα!

[Ntama]

mairoulaaaaa  kapou phre to mati mou xeiropedes mmmmmm den ein kako
(bitsioza mas bghkes.....)
exeis kai alla accesories??? (ROTAO EGO)

Σαμμεράκοοοοοοοοοοοοοοοοο όλο στο πονηρό το μυαλουδάκι σου    

Οι χειροπέδες ήταν σε άλλο τοπικκκκκκκκκκκκ      

 :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:  :lol:

[Ntama]

εκτιμηση, φιλια, εμπιστοσυνη....εχουμε κοινα συναισθηματα....δεν ξερω γιατι, αλλα το πρωτο πραγμα που εμπνεω στους ανθρωπους ειναι η εκτιμηση....και ιδιως στους αντρες :roll:  :roll: ....τωρα, μαιρουλι μου, δεν ξερω εαν αυτο ειναι καλο ή κακο....μαλλον αλλα συναισθηματα θα ηθελα να εμπνεω στο αντιθετο φυλλο :oops:   ....αλλα ας το αφησω καλλιτερα.....φιλια πολλα![/quote]


Φιλενάδα μου καλή...
Φιλενάδα μου "ζαλισμένη"...
Φιλενάδα μου μόνιμα ερωτευμένη...
Το να εμπνεεις στους ανθρώπους (και ιδίως στους άντρες μιας και είμαστε γυναίκες) εκτίμηση θα έπρεπε να σε ανεβάζει και όχι να σε στεναχωρεί!!!

Είναι ό,τι πιό σημαντικό για να μπούν τα θεμέλια μιας σχέσης, οποιαδήποτε μορφής κι'αν είναι η σχέση...

Αν και είμαι απόλυτα σίγουρη πως προκαλείς κι'αλλα συναισθήματα σε έναν αντρα....  :wink:  :wink:  :wink:  :wink:

[Enia]

Διάβασα πρόσφατα κάτι που μου άρεσε πολύ, που το θεώρησα άκρως ερωτικό, και γί'αυτό και το παραθέτω εδω...  ]

'Ηταν πολύ ωραίος. Ψηλός, λυγερός, με γυμνασμένο σώμα, μαύρα μαλλιά και κάτι μάτια μαύρα, πελώρια, σαν αβύσους που σε καλούν μέσα τους. Όταν χαμογελούσε, ένα παιδί ξεχυνόταν στο χώρο, κι όταν γελούσε όλες οι μουσικές του κόσμου σού έφτιαχναν το κέφι.
Αυτός ο νεαρός είχε λεβεντιά και καθαρότητα. Ήταν ευθύς, σωστός, ντόμπρος, ειλικρινής και ακόμα εκρηκτικός και επιβλητικός. Ο χώρος που καταλάμβανε ήταν τεράστιος, και το περπάτημά του ακουγόταν στην ψυχή σου σαν καμπάνα, ρυθμική, δεσποτική. Αυτός ο νεαρός με τα δερμάτινα ρούχα και τη μηχανή είχε γεννηθεί άντρας με την πατριαρχική έννοια του όρου. Κι εκεί που δεν χρειαζόταν παρά μία του λέξη για να επιβληθεί, το παιδί που κρυβόταν πίσω απ΄τα μάτια του σ'αγκάλιαζε και σε χάιδευε με όλη την ευγένεια και την τρυφερότητα μιάς απροστάτευτης αθωότητας.
[...]
Εκείνος έπαιζε το παραδοσιακό παιχνίδι των φύλων, ήθελε να κατακτήσει κι όχι ν'αλωθεί, ή8θελε να κερδίσει κι όχι να δωροδοκηθεί. [...] Την παρατηρούσε κι εκείνη το ένιωθε. Αισθανόταν τα μάτια του στα χέρια, στο κορμί, στο μυαλό της. Εισέπραττε το ενδιαφέρον και την επιθυμία του στο τυχαίο αγγιγμά τους, άκουγε την καρδιά του που κρυβόταν μην ακουστεί και περίμενε, περίμενε καιρό, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει τις φωνές που δεν ακούγονταν.
Ένα Σάββατο, κουρασμένοι και οι δύο έκλειναν το μαγαζι.
-Κάνεις τίποτα απόψε? τη ρώτησε απλά.
-Μπα, τί να κάνω? απάντησε εκείνη δήθεν αδιάφορα.
-Πάμε για κανένα ποτό?
-Και δεν πάμε? Είπε πάλι αδιάφορα.
-θα περάσω να σε πάρω σε καμμιά ώρα. Πάω από το σπίτι να ετοιμαστώ.
-Εντάξει, σε περιμένω. Γειά.
Ένιωσε να την παρακολουθεί μέχρι που έφτασε στη γωνία, περπατώντας αργά. Μόλις έστριψε και τα μάτια καρφιά έφυγαν από την πλάτη της, άρχισε να τρέχει. Μπήκε στο σπίτι και δεν συγκρατούσε την χαρά της.
[...]
Σε μία ώρα ακούστηκε η κόρνα της μηχανής. Το κορίτσι με το τζιν και το μπουφάν  καβάλησε τη μηχανή, αγκάλιασε το παλικάρι και χάθηκαν στη νύχτα.
Πήγαν σ'ένα ελληνάδικο [...]
-Δεν έχεις ξαναπάει σε τέτοιο μαγαζί? τη ρώτησε.
-Δεν έτυχε, απάντησε αμήχανα. [...]
Την πρώτη έκπληξη διαδέχτηκε μια πικρή διαπίστωση. Δεν ήταν τόσο όμορφη όσο πίστευε, μπροστά στην ομορφιά που παρατηρούσε σε ποιότητα και ποσότητα. Έβλεπε ωραία κορίτσια, ψηλά, με υπέροχα σώματα και πρόσωπα. Σχεδόν ντράπηκε που σκέφτηκε ότι αυτός θα θαμπωνόταν από μια γυναίκα σαν κι εκέινη. Θα ήθελε να το βάλει στα πόδια.
-Δεν περνάς καλά? Θέλεις να φύγουμε? τη ρώτησε.
-Όχι, όχι, μια χαρά είμαι. Να, χαζεύω και σκέφτομαι πόσο όμορφα κορίτσια υπάρχουν.
-Όχι πιο όμορφα από σένα.
-Άσε τις σαχλαμάρες, δε μασάω, γέλασε.
Της έπιασε με την παλάμη το πρόσωπο απ'το πιγούνι και στήριξε το βλέμμα του στο δικό της.
-Εγώ ό,τι λέω το εννοώ, κατάλαβες?
Πριν προλάβει να απαντήσει τα χείλη του κόλλησαν στα δικά της και της κατάπιαν τη ζωη. Ο χώρος χάθηκε, η μουσική σταμάτησε και μόνο εκείνο το φιλί έγινε κύμα και σάρωσε τον κόσμο. Έμειναν αγκαλιασμένοι με τα μάτια ορθάνοιχτα ο ένας απέναντι στον άλλο να μιλούν μέχρι που άρχισαν να χορεύουν ένα χορό αισθησιακό που δεν είχε όνομα - τανγκό, σάμπα, πρόκληση, κάτι σαν ρυθμός, κάτι σαν ιερή τελετή πρωτόγονης μύησης γύρω απ'τη φωτιά που λαμπάδιαζε και κατάκαιγε το σύμπαν.
Το δάσος είχε πάρει φωτιά και ήταω αργά γι'αυτό.
-Πάμε σπίτι μου, ανάσανε στ'αφτί της και την πήρε από το χέρι.
Τον ακολούθησε σαν υπνοτισμένη.
Στον δρόμο οδηγούσε με το ένα χέρι. Με το άλλο κρατούσε τα δικά της που έσφιγγαν τη μέση του. Ο αέρας τής έπαιρνε τα μαλλιά μαζί με το μυαλό της που δεν όριζε.
Σ'ένα έρημο δρόμο σταμάτησε και τη φίλησε με λαχτάρα σαν διψασμένος.
-Με θέλεις όσο εγώ? τη ρώτησε.
Εκείνη έγνεψε "ναι".
Την τράβηξε απ'το χέρι σε μια ισόγεια οικοδομή. Μόλις μπήκαν, τη στήριξε στον τοίχο και την πήρε εκεί, χωρίς περιστροφές, χωρίς χάδι, μόνο με ένα φιλί που κράτησε όσο εκείνος ο βιαστικός έρωτας του πάθους και της φωτιάς.
Πότέ δεν είχε νιώσει έτσι. Η απογείωση έξω απ'το αίσθημα και το σώμα, το υπέρτατο θέλω που δεν αναβάλλεται, η ένωση σαν φυσικός νόμος έξω απ΄τη λογική και τα πρέπει δε θα 'βρισκαν ποτέ χώρο στην ηθική που της είχαν διδάξει οι ανούσιοι έρωτές της.
Κάθισαν αγκαλιασμένοι στο πάτωμα πάνω στους ασβέστες και τα χώματα, στηριγμένοι στον τοίχο. Της χάιδευε τα μαλλια, της μιλούσε για όλα όσα δεν είχε πει τόσο καιρό κι έβγαλε από μέσα του εκείνο το τρυφερό παιδί που ήθελε παιχνίδια, τώρα που ο άντρας είχε φύγει.
-Είμαι ερωτευμένος μαζί σου από εκείνο το βράδυ που σε είδα με τις φίλες σου.
-Και γιατί δεν μου το είπες τόσο καιρό?
-Φοβόμουν την απόρριψη.
-Τόσο καλά κρυβόμουν λοίπόν?
-Όχι και τόσο, όπως κατάλαβες σήμερα, γέλασε.
Κόντευε να ξημερώσει όταν γύρισαν...

Από το βιβλίο "Σαν γλυκό του κουταλιού", της Μαρίνας Πετροπούλου.

[minoraki]

enia αυτο το βιβλιο περιεχει ομορφες ερωτικες σκηνες....παρακολουθω και το σηριαλ....ειναι εξ ισου καλο με το βιβλιο....η τανια στο ρολο της καρμεν, εκτος απο υπεροχη τραγουδιστρια, αποδεικνυεται οτι ειναι και μια εξαιρετικη ηθοποιος!
πολυ ερωτικο το κομματι που εγραψες.....

[fmas]

Mairoula μουυυυυυυυυυ.......................

Πολύ ωραίο αυτό..........                

ΦΜΑΣμάκοοοοοοοοοοοο αυτό για σένα      με όλη μου εκτιμηση  

Mairoula.......


Νομίζω ότι ξέχασα να σε ευχαριστίσω.................


Φιλιά Πολλά,
Fmas

[Ntama]

Ακρως Ερωτικό.... !!

[Ntama]

Ακρως Ερωτικό.... !!

[Ntama]

Ακρως Ερωτικό.... !!

[Ntama]

Ακρως Ερωτικό.... !!

[Ntama]

Ακρως Ερωτικό.... !!

[Ntama]

[minoraki]

:roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll: μαιρουλι....κατι τετοιες φωτογραφιες βαζεις.....και μετα αντε να συγκεντρωθουμε στη δουλεια..... :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:  :roll:

[Ntama]

[/color]