Ρητά-Αποφθέγματα-Λόγια σοφίας

[Atma]

Λόγω της ημέρας




Ακρα του ταφου σιωπη στον κάμπο βασιλεύει
λαλεί πουλί, παίρνει σπειρί και η μάνα το ζηλεύει
τα μάτια η πείνα εμαύρισε, στα μάτια η μάνα μνεει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει
ερμο τουφέκι σκοτεινό τι σε έχω εγω στο χέρι;
οπου εσυ μου γινες βαρύ και ο Αγαρηνός το ξέρει

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι

[vasilis]

Αν δεν υπήρχε η τύχη ως κοινά αποδεχτή έννοια, η ιστορία θα ήταν μαγεία.

Μάρξ

[vasilis]

Αν μέσα σε χιλιάδες ανθρώπους υπάρχει ένας σωστός, τότε αυτόν πρέπει να προτιμούμε παρά τους υπόλοιπους.

Ηράκλειτος

[vasilis]

Η αλήθεια είναι απλή και ο λόγος της ακόμα πιο απλός

Ευριπίδης

[vasilis]

Η εκπαίδευση είναι θαυμάσιο πράγμα, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε κάπου-κάπου ότι από αυτά που αξίζει να μάθει κανείς τίποτα δεν μπορεί να διδαχθεί.

Oscar Wilde

[kouklitsa]

Η αξία ενός ανθρώπου μετριέται με το πόση αλήθεια μπορεί να σηκώσει.....

-Νίτσε-

[vasilis]

Αν ζήσεις αρκετό καιρό, θα καταλάβεις ότι όλες οι νίκες μετατρέπονται σε ήττες.

Simone De Beauvoir

[vasilis]

Δεί μάλιστα απέχεσθαι, τών αισχρών καί αδίκων ηδονών

Σωκράτης

[Atma]

Ποτέ μη γίνεις δούλος με τη θέλησή σου,
αφού μπορείς να πεθάνεις ελεύθερος

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

[Atma]

Έχεις το δικαίωμα να ρίξεις τον εαυτό σου όσο χαμηλά θέλεις και να τον σηκώσεις πάλι όποτε θελήσεις εσύ. Να θυμάσαι όμως ότι μόνο εσύ έχεις αυτό το δικαίωμα.


Όποιος δεν μπορεί να καταλάβει τη σιωπή σου δεν μπορεί να καταλάβει και τα λόγια σου.


Αν κάποτε βρεθείς μόνος, θυμίσου πως και το φεγγάρι είναι μόνο του, κι όμως λάμπει...

Tolkin

[Atma]

Αυτός που κυριαρχεί στους αλλους είναι ισχυρός
Αυτός που κυριαρχεί στον εαυτό του είναι πανισχυρος.


Ταο Τε Τσινγκ

[Atma]

Ο πολεμιστής δε σκύβει το κεφάλι του σε κανέναν. Όμως ταυτόχρονα δεν επιτρέπει σε κανέναν να σκύψει το κεφάλι του σ' αυτόν.  Γνωρίζω μόνο την ταπεινότητα του πολεμιστή, κι αυτό δε θα μου επιτρέψει ποτέ να γίνω αφέντης κανενός.

Καστανέντα

[gavrina]

Η ουσία των όντων δεν είναι ούτε οι γνώσεις που αποκτήθηκαν με το διάβασμα άπειρων βιβλίων, οι πληροφορίες και τα στοιχεία που συγκεντρώσαμε μιλώντας, σκεπτόμενοι, φιλοσοφώντας για τα πράγματα, ούτε η περιβόητη καλλιέργεια του πνεύματος για την οποία δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους γονείς και δάσκαλοι.
Εκείνο που αληθινά είμαστε, και που όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να το απομονώσει  και να το εξετάσει κανείς αυτούσιο, μια και το σκεπάζει καλά αυτό που λένε προσωπικότητα, είναι η καρδιά, τα συναισθήματα, τα ένστικτα που αυθόρμητα μας ωθούν να συμπονάμε ή να αντιτασσόμαστε, να συμμαχούμε με ιδέες, ομάδες, να υπερασπιζόμαστε λάβαρα, ιδανικά, πιστεύω, να φτάνουμε να θυσιάζουμε κάποτε και την ίδια την ύπαρξή μας σε κάτι που μας φαίνεται εξόχως ανώτερο.

[gavrina]

Μόνο για χαρά θα έπρεπε οι άνθρωποι να ξεπορτίζουν, και ντυμένοι στα πιο καλά τους να συνωστίζονται στους τόπους των ξεφαντωμάτων.
Γιατί είναι πανηγύρι η ζωή και δεν αξίζει ούτε μια μικρή σταγόνα της να ξοδεύουμε άδικα.
Γι’ αυτό σας λέω, τσαρλατάνοι δάσκαλοι δήθεν της σοφίας, μα στην πραγματικότητα του τίποτα, γι’ αυτό σας λέω, ασήμαντοι γελωτοποιοί εξορισμένων βασιλιάδων, ξυρίστε τις μακριές  λευκές γενειάδες σας και τραβάτε να γίνετε χαμάληδες στο λιμάνι. Γιατί αν είχατε αξία όση και οίηση, θα σκαρώνατε στα γρήγορα μια μαγική άμαξα με φτερωτά άλογα που να ταξιδεύει στο χρόνο.
Όσο για εσάς, γελοίοι επιστήμονες, που πουλάτε τη γνώση με τη σέσουλα και ισχυρίζεστε πως δεν υπάρχει χρόνος ή πως οι τρεις διαστάσεις του κυλούν παράλληλα, που είναι το μηχάνημά σας; Ή μόνο στις κούφιες θεωρίες τα πάτε καλά;
Γιατί, αν είχα τώρα ένα εργαλείο που να σεργιανά τους καιρούς, ας ήταν ένα απλό κουβούκλιο από σύρματα ή ένα μεταξένιο μπουκάλι, θα ροβολούσα εκεί κάτω αόρατος και θα στεκόμουν μπροστά σε αυτή τη λαοθάλασσα που στριμώχνεται αναμένοντας να μετρήσει με αρρωστημένη περιέργεια πόσο λεπτή είναι η κλωστίτσα που μας κρατά στη γη.

[gavrina]

Η ζωή είναι πάνω από όλα, και από την τιμή της οικογένειας και από αυτό που ονόμασαν οι πολεμοκάπηλοι «πατρίδα» και από εκείνο που τάχα ριγούν ξεστομίζοντάς το οι σπουδαίοι τεράρχες, το Θεό. Η ζωή είναι η μεγαλύτερη θρησκεία, το δώρο που δε δικαιούνται οι θνητοί να αφαιρούν από τους άλλους αλλά ούτε καν από τον ίδιο τον εαυτό τους.