ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[Enia]

Εμείς για αλλού κινήσαμε, για αλλού, κι αλλού η ζωή μας πάει....

[minoraki]

η ΖΩΗ μου ολη
ειναι ενα τσιγαρο
που δεν το γουσταρω
κι ομως το φουμαρω.......

[--AIXMHROS--]

ΕΙΝΑΙ που δεν συβιβαστηκα ποτε
ειναι που σε σεβομουν παντα εαυτε
ειναι που την αληθεια δεν ανταλλαξα
μα την κρατησα πυξιδα κ πορεια χαραξα

[minoraki]

δυο φιλια σου κι ενα χαδι
ενα πικραμενο βραδυ
μου χαραξαν της ζωης μου την ΠΟΡΕΙΑ....

[PoiSoN_GiRL]

Για δυο αιώνες περπατήσαμε μαζί
τον τελευταίο δρόμο θα τον κάνω μόνος
θα 'χω στα χέρια μου μια μπούκλα σου χρυσή
και μια ραγισματιά στα χείλη μου απ' τον πόνο

[--AIXMHROS--]

ο ΔΡΟΜΟΣ ειχε την δικη του ιστορια
καποιος την εγραψε στον τοιχο με μπογια...

[PoiSoN_GiRL]

καποιος κοιταει την ωρα
καποιος στο δρομο τρεχει
καπου σε καποια χωρα
τωρα μπορει να βρεχει...

[--AIXMHROS--]

με το αγαλμα στο δρομο προχωρησαμε
μου εσκουπισε τα ματια κ χωρισαμε...

[Atma]

μάτια που κλαίνε μην τα πιστεύεις
είναι επικίνδυνα να τα αγαπάς

[mikrii]

αν μ αγαπας ξαναγυρισε εε..., βρες ενα τροπο και μιλησε ,αν μ αγαπας μην αργεις και ελα παλι σ'εμενανε

[minoraki]

πόσο μ'αρεσει ο ΤΡΟΠΟΣ που μ'αγαπας
οταν με φιλας το ποσο με ζητας......

[PoiSoN_GiRL]

Τι κρυβεις μεσα στο μυαλο σου σαν βραδιαζει
μια τετοια ελπιδα δεν χωρα στο σωμα ενος παιδιου
σαν τα τραγουδια που αγαπουσες πριν χαραξει
μονο στο τερμα του μεγαλου σου κενου
ποιος θα σ'αγγιξει οταν η βροχη τελειωσει
κι εσυ θα σταζεις τις μεγαλες σου στιγμες
οτι αρχιζει θα ειναι ωραιο να το σωσεις
να το λυτρωσεις απ' το σκαρτο σου το χθες...

[--AIXMHROS--]

ποιες λεξεις ΜΕΣΑ σου σαπιζουν
κ δεν θελουν να βγουν
ποια ελπιδα σε οδηγει
στην πιο γλυκεια αυταπατη...

[PoiSoN_GiRL]

Και τι δεν μου' χες ορκιστεί και τι δεν μου' χες τάξει
μα τώρα η απουσία μου σε κάνει και ξεχνάς
δέσε καλά τις μαγικές στιγμές μας με μετάξι
και φώτισε τον ουρανό σχήμα της μοναξιάς
χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου
με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ
αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε
αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό
κορμί που σχίζεται στα δυο στα βράχια του αοράτου
μνήμες θολές και μια γλυκειά λήθη της λησμονιάς
στης μοναξιάς τον κόκκινο από αίμα πίδακα του
που ξεπετάγεται σα φως που φέγγει της στεριάς

[Atma]

Σπίρτο η ματιά σου πέφτω στη φωτιά σου

και η απουσία σου πονά

τα δικά μου βραδιά έρημα και άδεια

δίχως τι δική σου αγκαλιά