ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[Enia]

Στην αγκαλιά σου ας με βρουν  βασανισμένο κι ας πουν
Ότι από βάσανο κι αυτός έχει πεθάνει
Στην αγκαλιά σου ας με βρουν  κι ας με κρίνουν κι ας πουν
Ότι από έρωτα κι αυτός έχει πεθάνει

[Apostolos]

Ο ερωτάς σου θάλασα,
ούρανος και αυγουστιακτικό φεγγάρι
θάλασα, αααααα
Και η αγκαλιά σου μάγισα, μάγισα
που το νου μου έχει πάρει, ααααα!

[Enia]

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

[kuria]

κι αν γυρω αστραφτει και βροντα
ειναι το σπιτι μας κοντα
γι αυτο και δε μας νοιαζει
βρεξε θεε μου οσο θες
μηπως δεν εβρεχες κι εχτες
εμας δε μας τρομαζει...

[Apostolos]

Κάθε βράδυ που ξεμένω
μόνος και την περιμένω
ζωγραφίζω με μολύβι
τη μορφή της που μου λείπει
Το άψυχο χαρτί χαϊδεύω
και απ΄το πόνο δραπετεύω
έχοντας μια ελπίδα
ότι ίσως ξαναρθεί

Μα δεν τη νοιάζει, μα δεν τη νοιάζει
που όταν λείπει ο ουρανός μου σκοτεινιάζει!

[Enia]

O ουρανός είναι φωτιές
ανεμομαζώματα
σπίθες και κυκλώματα βρε
και παρέες λαμπερές
το καθρεφτισμά τους στις ακρογιαλιές

[spellbound]

αναβανε φωτιες στις γειτονιες
του αη γιαννη απ οσα ξερεις και μου λες
απ οσα ολα ξερεις και μου λες
που χουν περασειι

[PoiSoN_GiRL]

Ξανάρθαν τα σύνεφα μεγάλα σαν κύμματα
τα βράδυα που κλάψαμε, τις μνήμες που χάσαμε

Και συ να λες πως δεν πειράζει, θα ξανάρθουν
οι πιο καλές μας οι στιγμές το φως θ' αδράξουν

Τα όνειρα χάθηκαν τα μάτια σαν έκλεισαν
το μέλλον προσπέρασαν, τα λάθη μας έλαμψαν

Και συ να λες πως δεν πειράζει, θα βρεθούμε
στις πιο καλές μας τις στιγμές θ' ανταμωθούμε

[spellbound]

δε κοιμαμαι τωρα πια τα βραδυα
σβηνω στο ουισκυ τα δικα σου τα σημαδια

[Apostolos]

Φτιάζξε μου ένα καφέ και μη βάζεις ζάχαρη
όπως είναι η ζωή μου η πικρή και άχαρη
Και κοίτα τα σημάδια, και κοίτα τα σημάδια
που δίνει τα φιλιά τις και τα γλυκά της χάδια!

[spellbound]

Μια ζωη μεσα στους δρομους
και τις νυχτες
Μια ζωη με παρανομους
και ξενυχτες

[kuria]

νυχτες μαγικες ονειρεμενες...

[PoiSoN_GiRL]

νυχτες μακρια περα απ' τ' αρωμα του ποθου μου το νιωθω σαν χθες
νυχτα θολη , δυο λευκα περιστερια , μια πελωρια σιωπη
μαυρος καπνος, ενας δρομος για μας , ενας μουντος ουρανος
πιο δυνατο απ' το παθος του ανεμου, απ' την οργη των θεων
ζαλιζει οταν θα σβησουν τα φωτα τ' αρωμα της το σκοταδι τρυπα
λογια πολλα σαν μια αντανακλαση που σβηνει οπως το φως κι η σκια
νυχτες τρελες εκει στα καστρα που γυρνουσαμε μαζι μεχρι χθες
θελω να πω στην ψυχη μου πως υπαρχω
ειμαι εδω, ειμαι εδω..

[Apostolos]

Και χίλια περιστέρια να σου φιλούν τα χέρια
και΄γω θα σ'αγαπώ, και 'γω θα σ'αγαπώ!

[PoiSoN_GiRL]

Μονάχα έχουν περάσει χίλια χρόνια,
κι εγώ συνήθως πέθαινα από αγάπη,
μέχρι που ήρθε αυτός ο μπλε χειμώνας
ν' ανάψει αυτά που έσβησε ο αιώνας.