Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,373
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,324
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 387
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 1
  • Guests: 381
  • Total: 382
  • Leon

ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

Ξεκίνησε από gavrina, Μάρτιος 20, 2005, 12:57:06 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

spellbound

Δε παω ΠΟΥΘΕΝΑ πουθενα πουθενα
εδω θα μεινω
Δε παω πουθενα, η αγαπη μου εισαι εσυ
και δε σ αφηνωωωωωωωωω

minoraki

να μου το πεις το σ'αγαπω και παλι.......
να μου το πεις....
Η ΑΓΑΠΗ ειναι ζαλη.......

chriastina

.....την αγαπούσα παραδέχομαι
ήταν το δεύτερο εγώ μου
μα τώρα πια ΔΕΝ την ανέχομαι
ούτε σαν σκέψη στο μυαλό μου....

kuria

παλι θα κλαψω παλι θα γελασω
τι κι αν εσυ χαθεις
νυχτες πικρες το ξερω θα περασω
ωσπου να ξεχαστεις
εκεί που τα θέλω εκτοπίζουν τα πρέπει...

See_Me

Τέλος οι συγγνώμες, τα ρολόγια που τρελαίνονται
Τέλος τα τηλέφωνα που μένουν σιωπηλά
Τέλος με τους όρκους που συνέχεια λένε ψέματα
Κι όλα αυτά τα δάκρυα που δεν βγάζουν πουθενά

Τέλος τα τραγούδια στ΄ αυτοκίνητο κι οι βόλτες
Τέλος τα ταξίδια καλοκαίρι σε νησιά
Τσιγάρα, αλκοόλ, ξενυχτισμένα Σαββατόβραδα
Βόλτα στη βροχή τις Κυριακές και σινεμά

Εγώ με την αγάπη μάλωσα

Τέλος οι ανάσες που σαν σύννεφα ενώνουνε
Χείλια διψασμένα για φιλιά συλλαβιστά
Δάχτυλα που ψάχνουν μες στων ρούχων τα υπόγεια
Άλλο πια δε θα  ‘βρουνε τη φλέβα που χτυπά.

Κι όταν θα με καίει της φωνής σου το παράπονο
Κι όταν θα με ψάχνει του κορμιού σου η φωτιά
Μόνος με την νύχτα το σκοτάδι θα μοιράζομαι
Δε με ξεγελάνε της καρδιάς τα μαγικά

See_Me

Μόνος μου το πέρασα κι αυτό
με βαρύ τσιγάρο σέρτικο...
Μόνος μες στη νύχτα ακροβατώ
στης ζωής μου το ζεϊμπέκικο....

 Μόνος μου το πέρασα κι αυτό
 μα στο τέλος με γονάτισε
 δεν υπάρχει λάθος και σωστό
 για τον άντρα που αγάπησε

Eley8eros

Μια στάση εδώ
Να βγω στο δρόμο να χορέψω ένα ζεϊμπέκικο
πάνω στην άσφαλτο και συ με ύφος ψεύτικο
να με κοιτάζεις, τάχα πως με λογαριάζεις


Θα κάνω στάση στη διπλή γραμμή του δρόμου
Πόσο κοστίζει μια παράβαση του νόμου
Να σταματήσω θέλω την κυκλοφορία
για να φωνάξω ότι πρόδωσες την πιο όμορφη ιστορία

Μια στάση εδώ
Θέλω απόψε να με δεις σε δυο ξεσπάσματα
Να ξεχαστούνε της ζωής μας τα χαλάσματα
να μ’ αντικρίζεις τάχα πως με υποστηρίζεις  
 
Θα κάνω στάση στη διπλή γραμμή του δρόμου...
Θα κάνω στάση στη διπλή γραμμή του δρόμου...

See_Me

Οποιο δρόμο και αν πήρα
πάντα μ'έφερνε εδώ.
Το 'χει η δική μου η μοίρα
να ξεφεύγω δε μπορώ
Οποιο δρόμο και να πήρα
η κατάληξη η γνωστή
μπρος τα πόδια σου να κλαίω
πάλι σα μικρό παιδί.

Μην τα κοιτάς
τα μάτια μου μη τα κοιτάς
γιατί τελειώνει ο χρόνος μου
και μένω πάλι μόνος μου.
Μην τα κοιτάς.
Μη μου μιλάς,
μη κουραστείς να μ'άγαπάς
εσύ είσαι ο μόνος δρόμος μου
εσύ είσαι ο πόνος μου.
Μη κουραστείς να μ'αγαπάς.

Οποιο δρόμο και να πήρα
τη δικιά σου την οδό
έγραφαν όλοι οι δρόμοι
να ξεφύγω δε μπορώ
Οποιο δρόμο και να πήρα
πάντα νύχτωνα εδώ
στο δικό σου μονοπάτι
πάλι θα ξημερωθώ

chriastina

...μου λες τα ΜΑΤΙΑ σου να μην τα αγαπώ
και πιστεύω μόνο τα δικά μου
μ΄αυτά τα μάτια όπου σταθώ κι όπου βρεθώ
τα έχω πίσω μου και μέσα και μπροστά μου....

junkie

Αρκετά εγώ μαζί σου αρκετά γελάστηκα,
αρκετά απ'τις παρέες και τους φίλους χάθηκα.
Αρκετά με τα φιλιά σου και ολά αυτά που
με πονάνε πάρε πίσω την καρδιά σου ,
πάω εκεί που μ'αγαπάνε....

chriastina

Αυτά που ζήσαμε ΜΑΖΙ
έχουνε γίνει παραισθήσεις
και η ελπίδα να γυρίσεις
στοίχημα που χει πια χαθεί
στοίχημα που χει πια χαθει
όσα και να περάσουν χρόνια
θα μένει πάνω στα σεντόνια
υγρό το σχήμα της μορφής σου
πικρό το αντίο της φωνής σου

junkie

Μες στα σεντόνια μυρίζει ακόμα,
η δικιά σου αντρική κολόνια.
Θα με παιδεύει χρόνια μες στα σεντόνια
η δικιά σου αντρική κολόνια....

Valia

Πήγα στα μέρη που σε είχα πρωτοδεί,
μικρό κορίτσι ήσουν κι ήμουνα παδί.
Που'ναι τα χρόνια ωραία χρόνια
που'χες λουλούδια μες την καρδιά
που' ναι η αγάπη γλυκιά μου αγάπη
να μας ζεστάνει στην παγωνιά.

chriastina

λίγα ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ αν θέλεις στείλε μου
και πάλι φίλε μου
απόψε
λουλούδια ο κόσμος επλημμύρισε
έβγα και μοίρησε
και κόψε

Evitaki

που ειναι η ΑΓΑΠΗ που με ανεβαζε στα συννεφα
δωσε μου κατι τωρα που πεφτω να σωθω
που ειναι η αγαπη να μου αποδειξει πριν το τελος
αν ειναι απατη η αν ειναι κατι μαγικο
μοιαζουν οι ωρες να ειναι αφιλοξενες σαν χωρες
οπου δεν βρισκω το καταφυγιο που ζητω
μοιαζουν οι ωρες να ειναι μεγαλες ανηφορες
σαν να παλευω ετσι αισθανομαι κ ζω
κατι στην ψυχη ειναι ακομα τοσο ευσυγκινητο
κλαιω σαν παιδω οταν παω εσενα να σκεφτω
ωρες στη σιωπη ωρες στη δουλεια κ στο αυτοκινητο
βραδυ κ πρωι ψαχνω τροπους για να ξεχαστω....................

381 Επισκέπτες, 1 Χρήστης