ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[junkie]

Δεν έχω ξαναδεί μωρό  μου πιο ωραία,
θα το θελα πολύ να κάνουμε παρέα..
ΑΑΑ πόσο να αντέξω ακόμα ααααα  ,
χωρίς φιλί στο στόμα,χωρίς τον έρωτα σου,
και με καμιά αγκαλειά σου....

[minoraki]

ΜΩΡΟ ΜΟΥ σορρυ
αλλά εχω βρει καλλιτερο αγορι
και εδω τελειωνει το δικο μας στορυ....

[Enia]

τ'ΑΓΟΡΙ μου, τ'αγόρι μου, τ'αγόρι μου,
γλυκό και τραγανό σαν καραμέλα,
και πόζες όταν παίρνει άντρα ώριμου,
τ'αγόρι μου είναι μούρλια είναι τρέλα.

χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερύκοκο,
ρικο-ρικο-ρικοκο, ρικο-ρικο-κο!

[minoraki]

του ΑΝΤΡΑ του πολλα βαρυ
μη του μιλατε το πρωι....

[apol]

πρωι ΠΡΩΙ που ξεκινω
χαμογελο στον ουρανο

[spellbound]

Το χαμόγελό σου χρώμα στη ζωή μου
Στο χαμόγελό σου μοιάζουν όλα αληθινά
Το χαμόγελό σου μόνη αμοιβή μου
Μου χαμογελάς και νοιώθω εγώ παιδί ξανά

[chriastina]

μια και είαι εγώ ΠΑΙΔΙ
ξέρω πάντα να γελώ
χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ

[apol]

αν μ εχεις βαρεθει ναμου τοπεις
δε κλαιω εγω
ειμαι καλο ΠΑΙΔΙ γ αυτο κερδιζω οτι χανω

[chriastina]

ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΣ
το σ΄αγαπώ και πάλι
να μου το πεις
η αγάπη είναι ζάλη

[apol]

αυριο ΠΑΛΙ
αυριο παλι αυριο παλι θαρθω να σε βρω
κριμα που δε με πιστευεις
κριμα που μαφηνεις μονο μου να ζω

[chriastina]

τι ΚΡΙΜΑ που χωρίσαμε τι κρίμα
τι έγκλημα μεγάλο κάναμε.....

[apol]

ΚΡΙΜΑ που δε με πιστευεις
κριμα που μ αφηνεις
μονο μου να ζω

[chriastina]

η ζωή μου όλη είναι ενα τσιγάρο
που ΔΕ το αντέχω κι όμως το φουμάρω

[junkie]

Μη μου μιλάς γι΄αυτόν
πες πως είναι παρελθόν
όσα κι αν ένιωσα
όσα κι αν έδωσα
όλα τελειώσαν εδώ
κι αρχίζω πάλι κοίτα

Ν΄αγαπώ να γελώ
κοίτα με αντέχω
η ζωή δε ρωτάει
δίνω ότι έχω
άνοιξε μια αγκαλιά
μέσα της να πέσω
δώσε μου, μια αφορμή
να σε συγχωρέσω

Δε σου αξίζω πιά
τι κι αν μου πείς ξανά
πόσο μ΄αγάπησες
μακρυά μου δάκρυσες
πώς να στο πω
πως δε μπορώ
θέλω να ζήσω πάλι

Ν΄αγαπώ,να γελώ...

Κοίτα το χρόνο που περνά
όσα σημάδια κι αν χαθούν
κοίτα το αύριο που γελά
και σ΄άλλα όνειρα
το δρόμο πάλι μας ανοίγει

Ν΄άγαπω, να γελώ...

 :git:  :git:  :git:  :git:

[chriastina]

θα θελα ΞΑΝΑ να με θες
θα θελα αέρας να γίνεις
να περνάω τις νύχτες που καις
το πουκάμισό μου ν ανοίγεις

να μαι φάντασμα στην σιωπή
να σαι όλα αυτά που φοβάμαι
κι ύστερα μ ένα φιλί
μες τα χέρια σου να κοιμάμαι