ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[black_velvet]

μες στου Αιγαίου πρόβαλε, να δεις,
μες στου Αιγαίου, Αιγαίου τα νερά
α, μες στου Αιγαίου τα νερά
αγγέλοι φτερουγίζουν...

[chriastina]

θέλω ΜΕΣ τα δυό της μάτια να κοιτάζω
μες τα δυό της μάτια να κόιτάζω
μες τα μάτια της

[black_velvet]

θέλω να σε δω να μ' αναζητάς
σε κάθε οδό και δω στα λίγα που ζητάς
θέλω να σε δω μ' έρωτα βαρύ
να μην μπορεί κανείς να διώξει αυτόν το θάνατο

[chriastina]

ένα ποτήρι ΘΑΝΑΤΟ θα πιώ
απόψε να μεθύσω
τα καλοκαίρια πες μου πως μπορώ
μονάχη μου να ζήσω

[black_velvet]

..μ' ανάβουν τα φώτα
και τ'όνειρο σβήνει
αχ, τό'να ποτήρι
γεμάτο έχει μείνει...

[chriastina]

πες πως μ ανάμωσες μια νύχτα σ ένα ΟΝΕΙΡΟ
πες πως με ξέχασες σαν ηρθε το πρωί

[Ramos]

Δεν ειναι η θαλασσα ο ηλιος τα χαμενα νησια
η ξενητια η ξενητια του γυρισμου η χαρα

κι αυτος ο καποιος που κοιταζει απ το λιμανι μακρυα
δεν ειναι τιποτε απ ολα κι ειναι ολα αυτα.

[black_velvet]

 ]
τίποτε δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή
τ'όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου φιλί...

[chriastina]

μεθυσμένη πολιτεία με συμάδεψες βαθιά
είχα κάποτε μια αγάπη που την πήρε η συννεφιά
μες την έρημη πλατεία ΟΝΕΙΡΟ μου ξαναζώ
μεθυσμένη πολιτεία σ αγαπώ

[black_velvet]

κι εγώ που ζω για πάντα εδώ
κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι

στο ρυθμό σου που καίει ακόμα
αυτό το σώμα που μένει μόνο χωρίς σκιά
κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται
με φόντο την πλατεία
κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ...

κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι
το τέλος μην το δω...

[jcdenton]

Κι έχω κάτι νύχτες μοναξιάς,
που δεν ξημερώνουν

[chriastina]

θα πρεπε,θα πρεπε
να σουν εδώ
που σε χρειάζομαι

[Anonymous]

πω πω τι μου θύμησες τώρα jc...

Ξέρω πως θα 'ρθει και δεν θα 'μαι όπως είμαι
να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου
μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου
εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι

Δεν θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει
δεν θα ρωτήσω αναιδώς που το κεντρί σου
γονιός δεν θα' ναι να μου πει "σήκω και ντύσου
καιρός να ζήσουμε παιδί μου ξημερώνει"!

Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη
θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου

Δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει
δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου
θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου

[jcdenton]

Αρχή και φινάλε,
σκοτάδι και φως
αγάπη, τι δύσκολο πράγμα

[SoFiA24]

Μια μικρή πορτούλα είμαι
δυνατά μην τη χτυπάς
είναι εύκολο να κλάψω
δύσκολο να μ’ αγαπάς.
Ένα σου ζητάω μόνο
σαν παιδί να με κοιτάς