ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[chriastina]

Στην αγκαλιά μου κι απόψε σαν άστρο κοιμήσου
δεν απομένει στον κόσμο ελπίδα καμιά
τώρα που η νύχτα κεντά με φιλιά το κορμί σου
μέτρα τον πόνο κι άσε με μόνο στην ερημιά

[SoFiA24]

Όνειρα, με μάτια κόκκινα
που κλεισαν βαριά
βλέπω τον κόσμο μια φωτιά
να φευγα, πέρα απ'τ'ανθρώπινα
μέσα μου η καρδιά
άστρο σβηστό στο πουθενά

[Maniat]

μού 'ταξες ταξίδι να με πας
όσο μακριά ο κόσμος φτάνει
πού αλλού ΚΑΡΔΙΑ μου να με πας
πήγα στον παράδεισο και φτάνει

(ξανάπεσα τελικά γμ το downιασμά μου σήμερις)

[chriastina]

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

(μικρή ανέβα......έφερα το καλάμι μου
να πάμε βόλτα,άντε! ανέβα σου λέω,
κι αν μας πούνε ψώνια....ευτυχώς!
γιατί δεν θα την αντέξω άλλο αυτή
την σοβαρότητα :tongue:)

[black_velvet]

να μ' αγαπάς όπου και να'μαι
γιατί εγώ το σκοτάδι φοβάμαι....

(ΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ!!!!!!!!!!!!!!!)

[Ramos]

Οσο βαθυα στο ψεμα κι αν τρυπωσεις
οσο καλα την πορτα κι αν κλειδωσεις
απ την σκια πες μου πως θα γλυτωσεις

ΟΠΟΥ κι αν πας θαρθω
οπου κι αν πας μην το ξεχνας
ειμαι η σκια σου

[Maniat]

η ζωή έχει μια ΠΟΡΤΑ
μία πόρτα πονηρή
μ'ένα κόκκινο φωτάκι
και πληρώνεις για να μπεις...

[Ramos]

Μπροστα στην ΠΟΡΤΑ θα σταθω
με την κουβερτα στη μασχαλη
κι αργοκουνοντας το κεφαλι
θα χαιρτετισω τον φρουρο.

[SoFiA24]

Η κλάση μου βολεύτηκε μωρό μου
καλονοικοκυρεύτηκε μωρό μου
κουβέρτα και παντόφλα εφημερίδα
και χάρτινο φιλί, μισή μερίδα

Η μάνα μου μου τό'λεγε μωρό μου
Λολάρα είσαι έγκλημα μικρό μου
κουνήσου και διπλάρωσε τον άντρα
αλλιώς θα μείνεις έξω από την μάντρα
μα εγώ την ξέφυγα την λίστα
γιατί είμαι η Λόλα η αρτίστα

[chriastina]

Μου γράφεις πως σου έλειψα πολύ
μου στέλνεις χάρτινο φιλί
το χρόνο σου μετράς για το πτυχίο
το γράμμα μου σου φάνηκε αστείο
κι ο Τούρκος στη μοκέτα αραχτός
φιλίες μς τους Γάλλους σου να πιάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει
να πίνει και να τρώει ό,τι τρως
αυτός ο Τούρκος Τούρκο θα με κάνει

[Maniat]

ΧΑΡΤΙΝΟ το φεγγαράκι
πράσινη η ακρογιαλιάααααα
άν με πίστευες λιγάκι
θα 'ταν όλα αληθινάαααααα

[Sara]

Φεγγαράκι μου λαμπρό..
φέγγε μου να περπατώ..να πηγαίνω στο σχολειό.. :study:
να μαθαίνω γράμματα,γράμματα,σπουδάγματα..
του Θεού τα πράγματα.. :mrgreen:

[Maniat]

ΠΕΡΠΑΤΩ στο δάσος όταν ο λύκος δέν είναι εδώ
λύκε λύκε είσαι εδώ?

(πάει ξεμωράθηκα τελείως - και νά 'λεγες πως είναι γεροντική ανία...)

[chriastina]

Έπεφτε βαθεια σιωπή στο παλιό μας δάσος,
"τρέξε να σε πιάσω" μου χες πρωτοπεί  
Και όταν ετριζε η βροχή στα πεσμένα φύλλα,
πόση ανατριχίλα μέσα στην ψυχή.

(γιατί δεν είναι?....... εκτός και αν είναι άααααλλο πράγμα :wink: )

[Maniat]

(τώρα κανονικά έπρεπε να γράψω τα φύλλα τα φθινοπωρινά του Νικολάου αλλά 1. δεν θα το ξέρει κανείς εκτός αν μπαίνει ο Νικολάου στο σάιτ και 2. έλα που δε θυμάμαι τους στίχους...
γι αυτό πάρτε μια Μούσχουρη να σας βρίσκεται)

πέφτει ΒΡΟΧΗ
πέφτει βροχή
στο προσωπό μου πέφτει
πέφτει βροχή
πέφτει βροχή
στου κόσμου τον καθρέφτη