ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[black_velvet]

μόλις ξυπνήσω το πρωί πολύ πρωί
πριν ξημερώσει δηλαδή καλά καλά
λέω από μέσα μου μουλάρι σήκω ντύσου
γιατί εδώ σε περιμένουνε πολλά
και τότε τρέχω να ξυπνήσω, να ταΐσω
να ποτίσω και να ντύσω τα παιδιά
ενώ παράλληλα ετοιμάζω πρωινό για τον πασά...


 ]

[Rakendytos]

Μoλις ξυπνησω το πρωι.. τα βλεπω ολα μαυρα
θελω μια κουπα με καφε..και δυο τσιγαρα μαυρα
Τι νοημα εχουν ολα αυτα.. τι τρεχω να προλαβω
περασε η μιση ζωη.. διχως να καταλαβω

Τασακι κι αποτσιγαρα.. φλιτζανι κατακαθι
ολα μαζι στον τενεκε.. κι απανω το καπακι
Μα φτανω στην εξωπορτα.. κοιταζω τον καθρεφτη
κι αντι να ριξω μια μπουνια..χαμογελω στον ψευτη

[plus_]

δεν θελω να'μαστε ουτε φιλοι ουτε εχθροι,
θελω να μην θυμαμαι.
και οταν ξυπνησω το πρωι να εισαι εκει,
για να μου πεις μην φοβαμαι.

Παπαζογλου

(καλημερα!!)

[Rakendytos]

Φεγγεις σαν αστρο μες στις ζωγραφιες μου
τροχια που δινει στα φωνηεντα ρυθμο..
Μοιαζω φιγουρα που ειναι εξοριστη στην αμμο
κοιτω κοραλια απ της ζωης μου το βυθο..
 
 
Απ τον καθρεπτη η φουρτουνα σου μ αρπαζει
και στα νησια σου μ εξοριζει ναυαγο..
αλοτε η πορτα σου το δρομο μου μου φραζει
ειμαι γυμνος.. κι εχω 40 πυρετο..


Ασχετο αλλα αυτο μου ρθε στο νου..
(καλημερα στο Πλασακι)

[black_velvet]

(κι εμένα αυτό..... αλλά βρήκα και σχέση!  ]

άραγε τι να φταίει, τι;
που ονειρευόμαστε στον ξύπνιο
και να 'ναι η λησμονιά αυτή
που ανοίγει πόρτες το πρωί
στον πρώτο χτύπο....

[saliara]

με τι καρδιά ξαναγύρισες
συγγνώμη να μου ζητήσεις
και πάνω που σε λησμόνησα
ότι έκανες να μου θυμίσεις
Αγάπη μου επικύνδινη
φοβάμαι και τη σκιά σου
ερείπιο με κατάντησες
με τον άπιστο τον έρωτά σου.. :roll:

[black_velvet]

με τι καρδιά να σ' αποχαιρετήσω
με τι καρδιά τραγούδι να σου πω
στον ουρανό με τ' όνειρο θα ζήσω
στον ουρανό σαν άστρο θα χαθώ

βάλε φωνή κοντά σου να γυρίσω
βάλε φωνή τη γη να θυμηθώ

[Rakendytos]

Αχ η ζωη ειναι βουτηρο στον ηλιο..
ολα στη γη το λενε καθαρα..
οποιος πονα και δεν το φανερωνει..
κανει τον πονο αρχοντα..
 
Βαλε κρασι.. στου φιλου το ποτηρι
κι η μοναξια.. ας κανει χαρακιρι

[riaghul]

Αν δεις στον ύπνο σου  ερημιά
και δέντρα μαραμένα
Αν κλαιν στο κήπο σου πουλιά
και μια καρδιά στα ξένα

Αν δεις στον ύπνο σου Εκκλησία
Αν δεις την Παναγία
Κάνε το πόνο μου χαρά
Το δάκρυ μου Ευτυχία

[Rakendytos]

Aν θυμηθεις τ ονειρο μου.. σε περιμενω να ρθεις
μ ενα τραγουδι του δρομου να ρθεις ονειρο μου..    
το καλοκαιρι που λαμπει τ αστερι με φως να ντυθεις..  
με φως να ντυθεις..

[black_velvet]

όνειρο δεμένο στο μουράγιο
πόρτα μου κλεισμένη στο νοτιά
έκανα τον πόνο μου κουράγιο
στην αγάπη μου έβαλα φωτιά

μαύρος, βαρύς ο ουρανός
απόψε που 'ρθες να με βρεις
είναι μεγάλος ο καημός
να τον αντε-
να τον αντέξεις δεν μπορείς

[Rakendytos]

Αποψε ειμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοι..
Ακομα και οι λεξεις φοβηθηκαν τα χειλη..
Το ξερω θα μου δωσεις ενα φιλι..
και θα μου πεις να μεινουμε δυο φιλοι..  
 και θα μου πεις να μεινουμε δυο φιλοι..  
 και θα μου πεις να μεινουμε δυο φιλοι..  

Δεν θελω να μαστε ουτε φιλοι ουτε εχθροι..

[black_velvet]

χρόνια φίλοι κι όπως σ'έβλεπα
να μιλάς και να γελάς
άθελά μου αναρωτήθηκα
με ποιον τρόπο να φιλάς

βαθύ φιλί που μας ξάφνιασε
και να, ο χρόνος σταμάτησε
τα βλέφαρά σου μισάνοιχτα
και στο κορμί μου μεσάνυχτα
με το πρώτο μας φιλί

[Rakendytos]

Χθες βράδυ ονειρεύτηκα ένα βαθύ πηγάδι
μα ο κουβάς που ρίξαμε χάθηκε στο σκοτάδι  
 
Ψηλά επάνω στέκονταν γεμάτη η σελήνη
μα παφλασμός δεν τάραξε τη νεκρική γαλήνη
 
Το πρόσωπό σου κράτησα κι είδα τα δυο σου μάτια
γεμάτα δροσερό νερό κρυστάλλινα κανάτια
 
Σφίξε με αγάπη μου, θα 'ναι φριχτό το στέρεμα της κρήνης
Ακόμα παίζουμε κρυφτό, στον κήπο, στην καρδιά της μνήμης
 
Κρύψε με μες στα χέρια σου, πες μου να μη φοβάμαι
θα σ' αγαπώ παντοτινά, πάντα δικός σου θα 'μαι
 
Το πρόσωπό σου κράτησα κι είδα τα δυο σου μάτια
γεμάτα δροσερό νερό, κρυστάλλινα κανάτια

[black_velvet]

πρόσωπο με πρόσωπο ξανά
τέτοια αγάπη κόσμους κυβερνά
είναι θάνατος
μείνε αθάνατος
γίνε το σώμα που γυρνά