ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[black_velvet]

νύχτα στάσου, νύχτα στάσου μια στιγμή
μια αγάπη θα πεθάνει την αυγή
νύχτα ρίξε, νύχτα ρίξε κεραυνό
τη σκιά του που θα σβήνει να μη δω

σαν ξημερώσει σε χάνω
και στα χέρια σου απάνω
τρέμω σαν λυγαριά

[Rakendytos]

Το συνεφο εφερε βροχη.. κι εχουμε μεινει μοναχοι  
εγινε η βροχη χαλαζι.. δεν πειραζει.. δεν πειραζει..  
 
Τι εχει ο φτωχος να φοβηθει.. σπιτι ουρανος οπου σταθει
το δισακι του στον ωμο.. για τον δρομο.. για τον δρομο..  
 
αιντε ν απλωσουμε πανια.. στο ονειρο και στη λησμονια  
δακρυα η ζωη στεγνωνει.. ξημερωνει.. ξημερωνει..

[riaghul]

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
που όμως είπαν πως την έγραψαν παιδιά
Κι ήταν μια λέξη μοναχά ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

[black_velvet]

τα δάκρυά μου είναι καυτά
τα δάκρυα, τα δάκρυά μου είναι καυτά
μου κάψαν' το μαντήλι
και τα φιλιά, και τα φιλιά μου είναι πικρά
σου πίκραναν τα χείλη

πέφτει η βροχή σταλαματιά
πέφτει η βροχή σταλαματιά σταλαματιά
θολώνει τη ματιά μου
έγινε η γη κι η θάλασσα τόσο πλατειά
δεν την χωράς καρδιά μου

[_MAIRA_]

Ξημερωνει και εγω στους δρομους τριγυρνω
και αν χαραζει το φως δεν φτανει εδω
που να εισαι
ποια χερια σε τυλιγουνε
ποια τραγουδια σε νανουριζουνε
μια καρδια εχω μονο μια καρδια
που για σενα κλαιει καθε βραδυα

[black_velvet]

 ]

[Rakendytos]

Παμε σαν αλλοτε.. παμε σαν αλλοτε
σκεψου γαληνη που θα χειιι
κει που στεκονται οι βραχοι
και φιλοσοφουν μοναααχοι..

Συ και γω... συ και γω... στης ακρογιαλιας τη γαληνηηη..  

[katinaki]

Έλα, οι δύο μας, φως μου να βρεθούμε
στις παραλίες, στα βουνά, ν' αγαπηθούμε
κι όταν βγει το φεγγαράκι, πάμε κάνα ταξιδάκι

Πρύμνα μπες εσύ μες το βαρκάκι
πρώρα βάζω εγώ τον Αργυράκη
τη μυτούλα για πανάκι, κι άιντε φύσα αγεράκι

Πάμε στην Καβάλα για ουζάκι
Αλυκή, Ραχώνι, Καλή Ράχη
κι από κει στο Καζαβίτι, για κάνα ωραίο σπίτι

Κι έτσι θα περνούμε όλα τα βράδια
μ' αγκαλιές φίνα ζωή και χάδια
μέχρι την αυγή που ο ήλιος βγαίνει
και δουλειά σκληρή μας περιμένει

[Rakendytos]

Ο ηλιος βγαινει μες στα ματια σου
λαμπουν στα ματια σου τ αστεριαααα
και μες στα χερια μου.. τα χερια σου  
δυο τρομαγμενα περιστερια..

[katinaki]

Μέσα στο χειμώνα, φέρε μου το φως
που φώτιζε της θάλασσας την άγνωστη γραφή.
Μοναχική γυναίκα, γυναίκα μεθυσμένη
με της ομορφιάς σου το άγριο κρασί

Δως μου,
δως μου το κόκκινο κρασί.
Δως μου το ψέμα σου.

Μέσα στο χειμώνα φέρε μου το φως
που έσβυνε απ΄ τα μάτια μου του φόβου τις σκιές.
Κι ύστερα σε πήρε του κόσμου η βουή
κι ύστερα ξεχαστήκαμε σε ξένες αγκαλιές.

[Rakendytos]

Κι υστερα πηρες απο πανω μου το χιονι..
κι υστερα τιναξες τη σταχτη απ τη ζωη μου..
πηρες στα ματια το παραπονο να λιωνει..
κι υστερα εκλαψα κοντα σου ως το πρωι..
 
Κι υστερα.. κι υστερα.. μα δεν υπαρχει υυυστερα..

(που σαι Μπλακ..)

[katinaki]

Το ποιο ωραίο μου τραγούδι θα σου πω,
σαν ταξιδιώτης που δε γνώρισε σταθμό.
Σα μεθυσμένος σε μπαράκι,
σαν αλητάκι σε παγκάκι,
σαν ισοβίτης που κοιτά τον ουρανό.
Μια νύχτα έσπασε η βιτρίνα της γιορτής,
και οι εκπτώσεις μας αρχίσανε νωρίς.
Κι είπες δεν είμαι για πολλά,
ποτάμι η αγάπη και περνά,
κι ύστερα έστριψες στου δρόμου τη γωνιά.

Να μʼ αγαπάς σα να πηγαίνεις σινεμά,
έλα να παίξουμε τον έρωτα ξανά,
ξέρω τα μυστικά του, έλα.
Να μʼ αγαπάς σαν να πηγαίνεις σινεμά,
έλα να παίξουμε τον έρωτα ξανά,
σαν τελευταίοι Μοϊκανοί για το αδύνατο ικανοί
και για την τρέλα.

[black_velvet]

αν μ' αγαπάς
θα κλέψω χρώμα της φωτιάς και λευκό πανί
οι δυο μαζί να ζωγραφίσουμε ξανά τη ζωή
αν μ' αγαπάς
δεν θα 'χει γκρίζο πουθενά να κοιτάς
θα με κρατάς και σε λιμάνια γιορτινά θα με πας


(ραααακ!)
Καλημέρα  ]

[Rakendytos]

Σου γραφω παλι απο αναγκη
η ωρα πεντε το πρωι..
Το μονο πραγμα που χει μεινει
ορθιο στον κοσμο εισαι εσυ..
Τι να τις κανω τις τιμες τους
τα λογια τα θεατρικα..
Μες στην οθονη του μυαλου μου
χαρτινα ειδωλα.. νεκρα..
 
Να μ αγαπας.. οσο μπορεις να μ αγαπας



(καλημερα ομορφουλα.. :53: )

[black_velvet]

έχει παράσιτα η οθόνη του ουρανού
και έτσι μας κάνει
στα βράχια των ωκεανών
να βρίσκουμε λιμάνι....

[albumimg]9100[/albumimg]